Οδηγός Εγκατάστασης Debian GNU/Linux ÐíåõìáôéêÜ Äéêáéþìáôá © 2004, 2005 H ομάδα του εγκαταστάτη του Debian Το εγχειρίδιο αυτό είναι ελεύθερο λογισμικό. Μπορείτε να το αναδιανείμετε και να το τροποποιήσετε σύμφωνα με τους όρους της Άδειας GNU General Public License. Παρακαλούμε. αναφερθείτε στην άδεια αυτή στη σελίδα ÐáñÜñôçìá E, ΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ GNU. Ðåñßëçøç Το κείμενο αυτό περιέχει οδηγίες για το σύστημα Debian GNU/Linux 3.1 για την αρχιτεκτονική Motorola 680x0 ("m68k"). Περιέχει επίσης δείκτες σε επιπλέον πληροφορίες και πληροφορία σχετικά με το πώς να αξιοποιήσετε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο το καινούριο σας σύστημα Debian. Óçìåßùóç Αν και ο παρών οδηγός εγκατάστασης για την αρχιτεκτονική m68k είναι ως επί το πλείστον ενημερωμένος, σχεδιάζουμε να επιφέρουμε κάποιες αλλαγές και να αναδιοργανώσουμε μέρη του εγχειριδίου μετά την επίσημη κυκλοφορία της έκδοσης sarge. Μια νεώτερη έκδοση του εγχειριδίου μπορεί να βρεθεί στο Διαδίκτυο στην διεύθυνση debian-installer home page. Εκεί θα βρείτε επίσης και περισσότερες μεταφράσεις. ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí Εγκαθιστώντας το Debian GNU/Linux 3.1 για την αρχιτεκτονική m68k 1. Καλώς ήλθατε στο Debian 1.1. Τι είναι το Debian; 1.2. Τι είναι το GNU/Linux; 1.3. Τι είναι το Debian GNU/Linux? 1.4. Αποκτώντας το Debian 1.5. Αποκτώντας την νεώτερη έκδοση αυτού του κειμένου 1.6. Οργάνωση αυτού του κειμένου 1.7. Σχετικά με τα Πνευματικά Δικαιώματα και τις Άδειες Χρήσης 2. Απαιτήσεις Συστήματος 2.1. Υποστηριζόμενο Υλικό 2.1.1. Υποστηριζόμενες Αρχιτεκτονικές 2.1.2. CPU, Μητρικές, και Υποστήριξη Video 2.1.3. Κάρτα Γραφικών 2.2. Μέσα Εγκατάστασης 2.2.1. Δισκέττες 2.2.2. CD-ROM/DVD-ROM 2.2.3. Σκληρός Δίσκος 2.2.4. Δίκτυο 2.2.5. Σύστημα Un*x ή GNU 2.2.6. Υποστηριζόμενα συστήματα Αποθήκευσης 2.3. Περιφερειακά και άλλο Υλικό 2.4. Αγοράζοντας υλικό ειδικά για το GNU/Linux 2.4.1. Αποφύγετε κλειστό ή Proprietary υλικό 2.4.2. Ψευδής ή "Εικονική" Ομότιμη RAM 2.5. Απαιτήσεις Μνήμης και χώρου Δίσκου 2.6. Υλικό Δικτυακής Σύνδεσης 3. Πριν την εγκατάσταση του Debian 3.1. Επισκόπηση της Διαδικασίας Εγκατάστασης 3.2. Σώστε τα Υπάρχοντα Δεδομένα σας! 3.3. Πληροφορίες που θα χρειαστείτε 3.3.1. Τεκμηρίωση 3.3.2. Βρίσκοντας πηγές για πληροφορίες σχετικά με το Υλικό σας 3.3.3. Συμβατότητα Υλικού 3.3.4. Ρυθμίσεις Δικτύου 3.4. Ικανοποίηση των ελάχιστων απαιτήσεων Υλικού 3.5. Προκατάτμηση για Συστήματα με εκκίνηση πολλαπλών λειτουργικών 3.5.1. Κατάτμηση σε AmigaOS 3.5.2. Κατάτμηση σε Atari TOS 3.5.3. Κατάτμηση σε MacOS 3.6. Ρύθμιση του Υλικού και του Λειτουργικού συστήματος πριν την εγκατάσταση 3.6.1. Αναθεωρήσεις του Firmware και ρύθμιση του υπάρχοντος λειτουργικού συστήματος 3.6.2. Ζητήματα που θα πρέπει να προσέξετε για το υλικό 4. Αποκτώντας τα Μέσα Εγκατάστασης του Συστήματος 4.1. Επίσημες Συλλογές των CD-ROM του Debian GNU/Linux 4.2. Λήψη Αρχείων από τους Κατοπτριστές αρχείων του Debian 4.2.1. Πού να βρείτε Είδωλα της Εγκατάστασης 4.3. Γράφοντας Δισκέτες από Είδωλα Δισκετών 4.3.1. Γράφοντας Είδωλα Δισκεττών από ένα σύστημα Linux ή Unix 4.3.2. Γράφοντας είδωλα δισκεττών σε DOS, Windows, ή OS/2 4.3.3. Εγγραφή ειδώλων δισκέττας σε συστήματα Atari 4.3.4. Εγγραφή ειδώλων δισκεττών σε συστήματα Macintosh 4.4. Προετοιμασία των αρχείων για Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο 4.5. Προετοιμασία Αρχείων για δικτυακή εκκίνηση με TFTP 4.5.1. Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή RARP 4.5.2. Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή BOOTP 4.5.3. Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή DHCP 4.5.4. Ενεργοποίηση του εξυπηρετητή TFTP 4.5.5. Μεταφορά των ειδώλων TFTP στη θέση τους 4.6. Αυτόματη Εγκατάσταση 4.6.1. Αυτόματη εγκατάσταση με χρήση του Debian Installer 5. Εκκίνηση του Συστήματος Εγκατάστασης 5.1. Ξεκινώντας τον εγκαταστάτη στην αρχιτεκτονική Motorola 680x0 5.1.1. Επιλέγοντας Μέθοδο Εγκατάστασης 5.1.2. Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο 5.1.3. Εκκίνηση από CD-ROM 5.1.4. Εκκίνηση μέσω TFTP 5.1.5. Εκκίνηση από Δισκέττες 5.2. Παράμετροι εκκίνησης 5.2.1. Παράμετροι του Εγκαταστάτη του Debian 5.3. Ανίχνευση λαθών της Διαδικασίας Εγκατάστασης 5.3.1. Αξιοπιστία των δισκετών 5.3.2. Ρύθμιση της εκκίνησης 5.3.3. Ερμηνεία των μηνυμάτων έναρξης πυρήνα! 5.3.4. Αναφορά σφαλμάτων 5.3.5. Διαδικασία υποβολής Αναφοράς Εγκατάστασης 6. Χρησιμοποιώντας τον Εγκαταστάτη του Debian 6.1. Πώς λειτουργεί ο Εγκαταστάτης 6.2. Εισαγωγή στα συστατικά 6.3. Χρήση επιμέρους συστατικών 6.3.1. Έναρξη του Εγκαταστάτη του Debian και Ρύθμιση του Υλικού 6.3.2. Διαμέριση και Επιλογή Σημείων Προσάρτησης 6.3.3. Εγκατάσταση του Βασικού Συστήματος 6.3.4. Καθιστώντας το Σύστημα Εκκινήσιμο 6.3.5. Ολοκλήρωση του Πρώτου Σταδίου 6.3.6. Διάφορα 7. Μπαίνοντας στο καινούριο Debian Σύστημά σας 7.1. Η στιγμή της αλήθειας 7.1.1. Εκκίνηση συστήματος BVME 6000 7.1.2. Εκκίνηση ενός Macintosh 7.2. Ρύθμιση του Debian Μετά την Εκκίνηση (Βασική) 7.2.1. Ρύθμιση της Χρονικής Ζώνης 7.2.2. Ρύθμιση των Χρηστών και των Κωδικών Πρόσβασης 7.2.3. Ρύθμιση του PPP 7.2.4. Ρύθμιση του APT 7.2.5. Εγκατάσταση πακέτων 7.2.6. Διάφορα προτρεπτικά κατά την εγκατάσταση λογισμικού 7.2.7. Ρύθμιση του Πράκτορα Μεταφοράς Αλληλογραφίας (MTA) 7.3. Είσοδος στο Σύστημα 8. Επόμενα βήματα και πού να πάτε από δω κι ύστερα 8.1. Αν είσαστε καινούριος στο Unix 8.2. Προσανατολιστείτε στο Debian 8.2.1. Το σύστημα πακέτων του Debian 8.2.2. Διαχείριση των εκδόσεων των Εφαρμογών 8.2.3. Διαχείριση Περιοδικών εργασιών 8.3. Παραπέρα Διάβασμα και Πληροφορίες 8.4. Χτίσιμο ενός καινούριου πυρήνα 8.4.1. Διαχείρισης της Εικόνας του Πυρήνα A. Οδηγός εγκατάστασης A.1. Προκαταρκτικά A.2. Ξεκινώντας τον Εγκαταστάτη A.2.1. CDROM A.2.2. Δισκέττα (floppy) A.2.3. Εκκίνηση από δίκτυο A.2.4. Εκκίνηση από σκληρό δίσκο A.3. Εγκατάσταση A.4. Στείλτε μας μια αναφορά εγκατάστασης A.5. Και τέλος.. B. Δημιουργία κατατμήσεων για το Debian B.1. Αποφασίζοντας για τις κατατμήσεις στο Debian και τα μεγέθη τους B.2. Το Δέντρο των Καταλόγων B.3. Προτεινόμενο Σχήμα Διαμέρισης B.4. Ονόματα συσκευών στο Linux B.5. Προγράμματα Διαμέρισης στο Debian C. Διάφορα C.1. Παράδειγμα αρχείου προρύθμισης C.2. Συσκευές Linux C.2.1. Ρύθμιση του ποντικιού C.3. Χώρος στο δίσκο που χρειάζεται για τις διάφορες Εργασίες C.4. Εγκαθιστώντας το Debian GNU/Linux από ένα Σύστημα Unix/Linux C.4.1. Ξεκινώντας C.4.2. Εγκαθιστώντας με το debootstrap C.4.3. Τρέξτε το debootstrap C.4.4. Ρύθμιση του βασικού συστήματος C.4.5. Εγκατάσταση ενός Πυρήνα C.4.6. Ρύθμιση του Φορτωτή Εκκίνησης (Boot Loader) D. Administrivia D.1. Σχετικά με αυτό το κείμενο D.2. Συνεισφορά στο Κείμενο D.3. Κυριότερες Συνεισφορές D.4. Μνεία Εμπορικών Σημάτων E. ΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ GNU E.1. Εισαγωγή E.2. ΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ GNU E.3. Τρόπος εφαρμογής των όρων στα νέα Προγράμματα ÊáôÜëïãïò ÐéíÜêùí 3.1. Πληροφορίες για το υλικό σας που χρειάζονται για μια εγκατάσταση 3.2. Προτεινόμενες ελάχιστες απαιτήσεις του συστήματος Εγκαθιστώντας το Debian GNU/Linux 3.1 για την αρχιτεκτονική m68k Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που αποφασίσατε να δοκιμάσετε το Debian και είμαστεβέβαιοι ότι θα διαπιστώσετε ότι η διανομή Debian GNU/Linux είναι μοναδική.Το Debian GNU/Linux φέρνει μαζί υψηλής ποιότητας ελεύθερο λογισμικό από ολόκληροτον κόσμο συνδυάζοντας το σε ένα συνεκτικό σύνολο. Πιστεύουμε ότι θα βρείτε ότιτο αποτέλεσμα είναι πραγματικά κάτι περισσότερο από το άθροισμα των μερών. Καταλαβαίνουμε ότι πολλοί από σας θέλετε να εγκαταστήσετε το Debian χωρίς να διαβάσετε αυτό το εγχειρίδιο, και ο εγκαταστάτης του Debian το κάνει αυτό εφικτό. Αν δεν έχετε χρόνο να διαβάσετε ολόκληρο τον οδηγό Εγκατάστασης άμεσα, σας συνιστούμε να διαβάσετε το Πώς-να της εγκατάστασης, που θα σας καθοδηγήσει στη βασική διαδικασία της εγκατάστασης, καθώς και να ακολουθήσετε τους συνδέσμους στο εγχειρίδιο για πιο προχωρημένα ζητήματα ή οδηγίες για την περίπτωση που ταπράγματα πάνε λάθος. Το Πώς-να της εγκατάστασης μπορεί να βρεθεί στο ÐáñÜñôçìá A, Οδηγός εγκατάστασης. Έχοντας πει αυτά, ελπίζουμε να έχετε το χρόνο να διαβάσετε το μεγαλύτερο μέροςτου εγχειριδίου και κάνοντας κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε μια πιο εμπεριστατωμένηκαι πιθανόν πιο πετυχημένη εμπειρία εγκατάστασης. ÊåöÜëáéï 1. Καλώς ήλθατε στο Debian Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí 1.1. Τι είναι το Debian; 1.2. Τι είναι το GNU/Linux; 1.3. Τι είναι το Debian GNU/Linux? 1.4. Αποκτώντας το Debian 1.5. Αποκτώντας την νεώτερη έκδοση αυτού του κειμένου 1.6. Οργάνωση αυτού του κειμένου 1.7. Σχετικά με τα Πνευματικά Δικαιώματα και τις Άδειες Χρήσης Το κεφάλαιο αυτό παρέχει μια επισκόπηση του Σχεδίου Debian και του Debian GNU/ Linux. Αν γνωρίζετε ήδη στοιχεία για την ιστορία του Σχεδίου Debian και της διανομής Debian GNU/Linux, περάστε άφοβα στο επόμενο κεφάλαιο. 1.1. Τι είναι το Debian; Το Debian είναι ένας εξ ολοκλήρου εθελοντικός οργανισμός αφιερωμένος στην ανάπτυξη ελεύθερου λογισμικού και στην προώθηση των ιδεωδών του Ιδρύματος Ελεύθερου Λογισμικού(FSF).Το Debian Project ξεκίνησε το 1993, όταν ο Ian Murdock εξέδωσε μια ανοιχτή πρόσκληση σε δημιουργούς λογισμικού να συμβάλλουν σε μια πλήρη και συνεκτική διανομή λογισμικού βασιζόμενη στον σχετικά νέο τότε πυρήνα Linux. Αυτή η σχετικά μικρή και ενθουσιώδης ομάδα αφοσιωμένων ανθρώπων, που χρηματοδοτήθηκε αρχικά από το Free Software Foundation και επηρεάστηκε από τη φιλοσοφία του Σχεδίου GNU, αναπτύχθηκε όλα αυτά τα χρόνια σε έναν οργανισμό με περίπου 900 Debian Developers. Οι Developers του Debian εμπλέκονται σε διάφορες δραστηριότητες, μεταξύ άλλων την διαχείριση των Web και FTP δικτυακών τόπων, γραφικό σχεδιασμό, νομική ανάλυση των αδειών λογισμικού, γράψιμο τεκμηρίωσης, και, φυσικά, την συντήρηση των πακέτων του λογισμικού. Για την προώθηση της φιλοσοφίας μας και την προσέλκυση προγραμματιστών που πιστεύουν στις αρχές που το Debian αντιπροσωπεύει, το Σχέδιο Debian έχει δημοσιεύσει έναν αριθμό κειμένων που σκιαγραφούν τις αξίες μας και χρησιμεύουν σαν οδηγοί του τι σημαίνει να είναι κάποιος προγραμματιστής του Debian: ● Το Κοινωνικό Συμβόλαιο του Debian είναι μια διακήρυξη των δεσμεύσεων του Debian προς την κοινότητα του Ελεύθερου Λογισμικού. Οποιοσδήποτε συμφωνεί στην τήρηση του Κοινωνικού Συμβολαίου μπορεί να γίνει ένας συντηρητής. Οποιοσδήποτε συντηρητής μπορεί να εισάγει καινούριο λογισμικό στο Debian -- με την προϋπόθεση ότι το λογισμικό αυτό πληροί τα κριτήρια του να είναι ελεύθερο, και ότι το πακέτο ακολουθεί τα ποιοτικά πρότυπά μας. ● Οι Οδηγίες του Debian για το Ελεύθερο Λογισμικό είναι μια ξεκάθαρη και περιεκτική διατύπωση των κριτηρίων του Debian για το ελεύθερο λογισμικό. Το DFSG είναι ένα κείμενο με μεγάλη επιρροή στο Κίνημα του Ελεύθερου Λογισμικού,και ήταν η βάση για τον Ορισμό του Ανοιχτού Κώδικα. ● Το Εγχειρίδιο Πολιτικής του Debian είναι ένας εκτενής προσδιορισμός των ποιοτικών προτύπων του Debian Project. Οι προγραμματιστές του Debian συμμετέχουν επίσης και σε διάφορα άλλα project; μερικά αφορούν συγκεκριμένα το Debian, μερικά άλλα περιλαμβάνουν μέρος ή το σύνολο της κοινότητας του Linux. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν τα: ● Το Linux Standard Base(LSB) είναι ένα σχέδιο με στόχο την προτυποποίηση του βασικού συστήματος GNU/Linux,που θα δώσει τη δυνατότητα σε τρίτους προγραμματιστές λογισμικού ή hardware να σχεδιάζουν εύκολα προγράμματα και συσκευές για το Linux γενικά, παρά για μια συγκεκριμένη διανομή GNU/Linux. ● Το Filesystem Hierarchy Standard (FHS) είναι μια προσπάθεια για την προτυποποίηση της οργάνωσης του συστήματος αρχείων Linux. Το FHS θα επιτρέψει στους δημιουργούς λογισμικού να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στο σχεδιασμό προγραμμάτων, χωρίς να έχουν να ανησυχούν για τον τρόπο εγκατάστασης του πακέτου στις διαφορετικές διανομές GNU/Linux. ● Το Debian Jr. είναι ένα εσωτερικό σχέδιο, με στόχο τη διασφάλιση του ότι το Debian έχει κάτι να προσφέρει στους νεαρότερους χρήστες μας. Για γενικότερες πληροφορίες σχετικά με το Debian, δείτε το Debian FAQ. 1.2. Τι είναι το GNU/Linux; Το Linux είναι ένα λειτουργικό σύστημα: μια σειρά προγραμμάτων που σας επιτρέπουν να αλληλεπιδράσετε με τον υπολογιστή σας και να τρέχετε άλλα προγράμματα. Ένα λειτουργικό σύστημα αποτελείται από διαφορά βασικά προγράμματα που χρειάζεται ο υπολογιστής σας ώστε να επικοινωνεί και να λαμβάνει οδηγίες από τους χρήστες; να διαβάζει και να γράφει δεδομένα σε σκληρούς δίσκους, ταινίες και εκτυπωτές; να ελέγχει τη χρήση της μνήμης; και να τρέχει άλλο λογισμικό. Το πιο σημαντικό κομμάτι ενός λειτουργικού συστήματος είναι ο πυρήνας. Σε ένα σύστημα GNU/Linux, το Linux είναι το συστατικό του πυρήνα. Το υπόλοιπο σύστημα συνίσταται από άλλα προγράμματα, πολλά από τα οποία έχουν γραφτεί από ή για το Σχέδιο GNU. Επειδή ο πυρήνας Linux δεν αποτελεί από μόνο του ένα λειτουργικό σύστημα που μπορεί να δουλέψει, προτιμούμε τον όρο"GNU/Linux" για να αναφερόμαστε σε συστήματα στα οποία πολλοί άνθρωποι αναφέρονται συνήθως σαν "Linux". Το Linux έχει φτιαχτεί με πρότυπο το λειτουργικό σύστημα Unix. Από την αρχή, το Linux σχεδιάστηκε για να είναι ένα multi-tasking, πολυχρηστικό σύστημα. Αυτά είναι αρκετά για να κάνουν το Linux διαφορετικό από άλλα γνωστά λειτουργικά συστήματα. Όμως, το Linux είναι διαφορετικό περισσότερο από όσο φαντάζεστε. Σε αντίθεση με άλλα λειτουργικά συστήματα, το Linux δεν ανήκει σε κανέναν. Μεγάλο μέρος της ανάπτυξής του γίνεται από άμισθους εθελοντές. Η ανάπτυξη αυτού που αργότερα έγινε Linux, άρχισε το 1984, όταν το Free Software Foundation άρχισε την ανάπτυξη για ένα ελεύθερο Unix-like λειτουργικό σύστημα. Το Σχέδιο GNU έχει αναπτύξει ένα περιεκτικό σύνολο από εργαλεία ελεύθερου λογισμικού που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από Unix (tm) ή Unix-like λειτουργικά συστήματα όπως το Linux. Αυτά τα εργαλεία επιτρέπουν στους χρήστες να εκτελούν μια διάφορα καθήκοντα που ποικίλουν από τα πιο πεζά (όπως η αντιγραφή ή η διαγραφή αρχείων από το σύστημα) σε πιο πολύπλοκα/arcane (όπως το γράψιμο και η μεταγλώτισση προγραμμάτων ή η πραγματοποίηση περίπλοκων διορθώσεων σε μια ποικιλία τύπων κειμένων). Αν και είναι πολλές οι ομάδες και τα μεμονωμένα άτομα που έχουν συνεισφέρει στο Linux, η μεγαλύτερη συνεισφορά προέρχεται ακόμα από το Free Software Foundation, που δημιούργησε όχι μόνο τα περισσότερα από τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στο Linux, αλλά επίσης τη φιλοσοφία και την κοινότητα που έκανε εφικτή την ύπαρξη του. Ο πυρήνας του Linux πρωτοεμφανίστηκε το 1991, όταν ένας Φινλανδός φοιτητής πληροφορικής, ο Linus Torvalds, ανακοίνωσε μια πρώιμη έκδοση ενός πυρήνα για αντικατάσταση του Minix στην ομάδα Νέων Usenetcomp.os.minix. Δείτε και τη σελίδα του Linux International Linux History Page. Ο Linus Torvalds συνεχίζει να συντονίζει τη δουλειά αρκετών εκατοντάδων προγραμματιστών με τη βοήθεια μερικών έμπιστων βοηθών. Μια εξαιρετική εβδομαδιαία περίληψη των συζητήσεων στη λίστα linux-kernel είναι το Kernel Traffic. Περισσότερες πληροφορίες για τη λίστα linux-kernel μπορούν να βρεθούν στη σελίδα linux-kernel mailing list FAQ. Οι χρήστες του Linux έχουν τεράστια ελευθερία επιλογής για το λογισμικό τους. Για παράδειγμα, μπορούν να διαλέξουν από μια δωδεκάδα διαφορετικών κελυφών εντολών και αρκετά γραφικά περιβάλλοντα γραφείου. Αυτή η επιλογή μοιάζει μαγική στους χρήστες άλλων λειτουργικών συστημάτων, που δεν έχουν συνηθίσει στη σκέψη ότι το κέλυφος ή η επιφάνεια εργασίας είναι κάτι που μπορούν να αλλάξουν. Το Linux έχει επίσης λιγότερες πιθανότητες κολλήματος, μεγαλύτερη ικανότητα ταυτόχρονης εκτέλεσης περισσότερων από ένα προγράμματα, και είναι πιο ασφαλές από πολλά λειτουργικά συστήματα. Με τα πλεονεκτήματα αυτά, το Linux είναι το ταχύτερα διαδεδομένο λειτουργικό σύστημα στην αγορά των server συστημάτων. Πρόσφατα, το Linux έχει αρχίσει να γίνεται δημοφιλές και μεταξύ των χρηστών στο σπίτι και τις επιχειρήσεις. 1.3. Τι είναι το Debian GNU/Linux? Ο συνδυασμός της φιλοσοφίας και της μεθοδολογίας του Debian και των εργαλείων του GNU, του πυρήνα του Linux, και άλλου σημαντικού ελεύθερου λογισμικού, σχηματίζουν μια μοναδική διανομή λογισμικού που ονομάζεται Debian GNU/Linux. Αυτή η διανομή αποτελείται από μεγάλο αριθμόπακέτων. Κάθε πακέτο στη διανομή περιέχει εκτελέσιμα, σενάρια, τεκμηρίωση, πληροφορίες για ρυθμίσεις, και έχει ένα συντηρητή που είναι ο κυρίως υπεύθυνος ώστε το πακέτο να διατηρείται πάντα ενημερωμένο, να παρακολουθεί τις αναφορές σφαλμάτων, και να επικοινωνεί με τον upstream συγγραφέα του πακέτου του λογισμικού. Η εξαιρετικά μεγάλη βάση χρηστών, σε συνδυασμό με το σύστημα παρακολούθησης σφαλμάτων εγγυάται ότι τα προβλήματα βρίσκονται και διορθώνονται γρήγορα. Η προσοχή του Debian στη λεπτομέρεια μας επιτρέπει να παράγουμε μια υψηλής ποιότητας, σταθερή και κλιμακούμενη διανομή. Οι εγκαταστάσεις μπορούν να ρυθμιστούν εύκολα για να εξυπηρετήσουν διαφορετικούς ρόλους, από απογυμνωμένα firewalls μέχρι desktop επιστημονικούς σταθμούς εργασίας και high-end δικτυακούς servers. Το Debian είναι εξαιρετικά δημοφιλές μεταξύ των προχωρημένων χρηστών λόγω της τεχνικής αρτιότητάς του και της βαθιάς προσήλωσής του στις ανάγκες και τις προσδοκίες της κοινότητας του Linux. Το Debian εισήγαγε επίσης στο Linux πολλά γνωρίσματα που τώρα αποτελούν κοινό τόπο. Για παράδειγμα, το Debian ήταν η πρώτη διανομή Linux που συμπεριέλαβε ένα σύστημα διαχείρισης πακέτων για εύκολη εγκατάσταση και αφαίρεση του λογισμικού. Ήταν επίσης η πρώτη διανομή που μπορούσε να αναβαθμιστεί χωρίς να απαιτεί επανεγκατάσταση. Το Debian εξακολουθεί να έχει ηγετική θέση στην ανάπτυξη του Linux. Η διαδικασία ανάπτυξής του είναι ένα παράδειγμα του πόσο καλά μπορεί να δουλέψει το μοντέλο της ανάπτυξης του Ανοιχτού Κώδικα -- ακόμα και σε πολύπλοκα καθήκοντα όπως το χτίσιμο και η συντήρηση ενός πλήρους λειτουργικού συστήματος. Το γνώρισμα που περισσότερο από όλα ξεχωρίζει το Debian από άλλες διανομές Linux είναι το σύστημα διαχείρισης των πακέτων του. Αυτά τα εργαλεία δίνουν στο διαχειριστή ενός συστήματος Debian πλήρη έλεγχο πάνω στα πακέτα που είναι εγκατεστημένα στο σύστημα,μαζί με την δυνατότητα να εγκαταστήσει ένα μεμονωμένο πακέτο ή να ενημερώσει αυτόματα ολόκληρο το λειτουργικό σύστημα.Μεμονωμένα πακέτα προφυλάσσονται επίσης από το να ενημερωθούν. Μπορείτε ακόμα να ενημερώσετε το σύστημα διαχείρισης των πακέτων για πακέτα που έχετε φτιάξει μόνος σας και τις εξαρτήσεις που ικανοποιούν. Για να προστατευθεί το σύστημά σας απέναντι σε "δούρειους ίππους" και άλλο επικίνδυνο λογισμικό, οι Debian servers επαληθεύουν ότι τα πακέτα που ανεβαίνουν προέρχονται από τους εγγεγραμμένους συντηρητές τους. Οι δημιουργοί των πακέτων του Debian προσέχουν ιδιαίτερα να διαμορφώνουν τα πακέτα τους με ένα ασφαλή τρόπο. Όταν προβλήματα ασφαλείας εμφανιστούν στα πακέτα που κυκλοφορούν, οι διορθώσεις διατίθενται συνήθως πολύ γρήγορα. Με τις απλές επιλογές ενημέρωσης του Debian, οι διορθώσεις ασφαλείας μπορούν να κατέβουν και να εγκατασταθούν αυτόματα από το Διαδίκτυο. Ο κύριος, και καλίτερος, τρόπος για να έχετε υποστήριξη για το Debian GNU/ Linuxσύστημά σας και να επικοινωνήσετε με τους Προγραμματιστές του Debian είναι μέσω των πολυάριθμων λιστών αλληλογραφίας που συντηρεί το Debian Project (υπάρχουν περισσότερες από 160 τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο). Ο ευκολότερος τρόπος για να γραφτεί κανείς σε μια ή περισσότερες από αυτές τις λίστες είναι με μια επίσκεψη στη σελίδα Εγγραφή στις λίστες αλληλογραφίας του Debian και η συμπλήρωση της αίτησης που θα βρείτε εκεί. 1.4. Αποκτώντας το Debian Για πληροφορίες σχετικά με το πώς να κατεβάσετε το Debian GNU/Linux από το Διαδίκτυο ή από που μπορείτε να αγοράσετε επίσημα CD του Debian, κοιτάξτε τη σελίδα της Διανομής . Η λίστα των ειδώλων του Debian περιέχει ένα πλήρες σύνολο των επίσημων καθρεφτών του Debian. Το Debian μπορεί να αναβαθμιστεί πολύ εύκολα μετά την εγκατάσταση. Η διαδικασία εγκατάστασης θα σας βοηθήσει να ρυθμίσετε το σύστημά σας ώστε να μπορείτε να το αναβαθμίσετε, αν χρειαστεί, μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης. 1.5. Αποκτώντας την νεώτερη έκδοση αυτού του κειμένου Το κείμενο αυτό αναθεωρείται διαρκώς. Βεβαιωθείτε ότι ελέγχετε τις σελίδες 3.1 της Debian για τις πιο πρόσφατες πληροφορίες σχετικά με την έκδοση 3.1 του συστήματος Debian GNU/Linux. Νεώτερες εκδόσεις του εγχειριδίου εγκατάστασης είναι επίσης διαθέσιμες από το επίσημες σελίδες Εγχειριδίου Εγκατάστασης. 1.6. Οργάνωση αυτού του κειμένου Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να χρησιμεύσει σαν ένα εγχειρίδιο για τους χρήστες που πρωτο χρησιμμοποιούν το Debian. Κάνει έτσι όσο το δυνατόν λιγότερες υποθέσεις σχετικά με το επίπεδο των ικανοτήτων που έχετε. Παρόλα αυτά υποθέτουμε ότι έχετε μια γενική γνώση για το πώς λειτουργεί το hardware στον υπολογιστή σας. Οι έμπειροι χρήστες μπορούν επίσης να βρουν στο κείμενο αυτό ενδιαφέρουσες αναφορές, όπως ελάχιστα μεγέθη για μια εγκατάσταση, λεπτομέρειες για το hardware που υποστηρίζεται από το σύστημα εγκατάστασης του Debian κ.ο.κ. Ενθαρρύνουμε τους έμπειρους χρήστες να ρίξουν μια ματιά στο κείμενο. Γενικά, το κείμενο ακολουθεί μια γραμμική διάταξη, οδηγώντας σας στη διαδικασία εγκατάστασης από την αρχή ως το τέλος. Εδώ είναι τα βήματα της εγκατάστασης του Debian GNU/Linux, και οι ενότητες του κειμένου που σχετίζονται με κάθε βήμα: 1. Αποφασίστε αν το hardware ικανοποιεί τις απαιτήσεις της χρήσης του συστήματος εγκατάστασης, στο ÊåöÜëáéï 2, Απαιτήσεις Συστήματος. 2. Κάντε Backup στο σύστημά σας, κάντε κάθε απαραίτητο σχεδιασμό και ρύθμιση του hardware πριν την εγκατάσταση του Debian, στο ÊåöÜëáéï 3, Πριν την εγκατάσταση του Debian. Αν προετοιμάζετε ένα σύστημα με πολλά λειτουργικά συστήματα, ίσως να χρειαστεί να κατατμήσετε το σκληρό σας δίσκο για να χρησιμοποιηθεί από το Debian. 3. Στο ÊåöÜëáéï 4, Αποκτώντας τα Μέσα Εγκατάστασης του Συστήματος, θα βρείτε τα απαραίτητα αρχεία για τη μέθοδο εγκατάστασης που θέλετε. 4. ÊåöÜëáéï 5, Εκκίνηση του Συστήματος Εγκατάστασης περιγράφει τον τρόπο εκκίνησης στο σύστημα εγκατάστασης. Το κεφάλαιο αυτό εξετάζει επίσης διαδικασίες επίλυσης επιπλοκών σε περίπτωση προβλημάτων σε αυτό το βήμα. 5. Κάντε την πραγματική εγκατάσταση σύμφωνα με το κεφάλαιο ÊåöÜëáéï 6, Χρησιμοποιώντας τον Εγκαταστάτη του Debian . Αυτό περιλαμβάνει την επιλογή της γλώσσας σας, την ρύθμιση των αρθρωμάτων για τους οδηγούς περιφερειακών, ρύθμιση της δικτυακής σύνδεσης σας, ώστε τα υπόλοιπα αρχεία εγκατάστασης να μπορούν να ληφθούν από έναν Debian server (αν δεν κάνετε την εγκατάσταση από ένα CD), διαμέριση των σκληρών δίσκων σας και εγκατάσταση ενός ελάχιστου χρηστικού συστήματος. (Κάποιο υπόβαθρο για την διαμόρφωση των κατατμήσεων για το σύστημά σας Debian δίνεται στο κεφάλαιο ÐáñÜñôçìá B, Δημιουργία κατατμήσεων για το Debian.) 6. Εκκινήσετε στο μόλις εγκατεστημένο σύστημά σας και εκτελέστε μερικά ακόμα επιπρόσθετα καθήκοντα ρύθμισης , από το κεφάλαιο ÊåöÜëáéï 7, Μπαίνοντας στο καινούριο Debian Σύστημά σας. 7. Εγκαταστήστε επιπρόσθετο λογισμικό στο ÔìÞìá 7.2.5, "Εγκατάσταση πακέτων". Όταν έχετε εγκαταστήσει το σύστημά σας, μπορείτε να διαβάσετε το ÊåöÜëáéï 8, Επόμενα βήματα και πού να πάτε από δω κι ύστερα. Αυτό το κεφάλαιο εξηγεί που να κοιτάξετε για να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το Unix και το Debian, και πώς να αντικαταστήσετε τον πυρήνα σας. Τέλος, πληροφορίες σχετικά με το κείμενο αυτό και το πώς να συνεισφέρετε σε αυτό μπορείτε να βρείτε στο ÐáñÜñôçìá D, Administrivia. 1.7. Σχετικά με τα Πνευματικά Δικαιώματα και τις Άδειες Χρήσης Είμαστε βέβαιοι ότι έχετε διαβάσει μερικές από τις άδειες που έρχονται με τα περισσότερα προγράμματα εμπορικού λογισμικού -- λένε συνήθως ότι μπορείτε μόνο να αντιγράψετε το λογισμικό σε ένα μοναδικό υπολογιστή. Η άδεια χρήσης αυτού του συστήματος δεν είναι καθόλου όπως αυτές. Σας ενθαρρύνουμε να βάλετε ένα αντίγραφο του σε κάθε υπολογιστή στο σχολείο σας ή στον τόπο δουλειάς σας. Δανέιστε ένα μέσο της εγκατάστασης στους φίλους σας και βοηθήστε τους να το εγκαταστήσουν στους υπολογιστές τους. Μπορείτε ακόμα να φτιάξετε χιλιάδες αντίγραφά τους και να τα πουλήσετε -- αν και με μερικούς περιορισμούς. Η ελευθερία σας να εγκαταστήσετε και να χρησιμοποιήσετε το σύστημα πηγάζει άμεσα από το γεγονός ότι το Debian βασίζεται σε ελεύθερο λογισμικό. Το να αποκαλείται το λογισμικό ελεύθεροδεν σημαίνει ότι δεν καλύπτεται από πνευματικά δικαιώματα ούτε σημαίνει ότι τα CD που περιέχουν τέτοιο λογισμικό πρέπει να διανείμονται χωρίς επιβάρυνση. Εν μέρει, ελεύθερο λογισμικό σημαίνει ότι οι άδειες των μεμονωμένων προγραμμάτων δεν απαιτούν να πληρώσετε για το προνόμιο της διανομής ή της χρήσης αυτών των προγραμμάτων. Ελεύθερο λογισμικό σημαίνει επίσης ότι όχι μόνο κάποιος μπορεί να επεκτείνει, προσαρμόσει και να τροποποιήσει το λογισμικό αλλά ότι μπορούν επίσης να διανείμουν τα αποτελέσματα της δουλειάς τους. Óçìåßùóç Σημειώστε ότι το Debian project σαν μια πραγματική προσφορά στους χρήστες τους έχει διαθέσιμα μερικά πακέτα που δεν πληρούν τα κριτήριά μας για να είναι ελεύθερα. Αυτά τα πακέτα δεν είναι όμως μέρος της επίσημης διανομής και είναι διαθέσιμα μόνο από τις περιοχέςcontrib και non-free στους καθρέφτες του Debian ή σε CD τρίτων, δείτε το Debian FAQ και στην ενότητα "The Debian FTP archives" για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διάταξη και τα περιεχόμενα των αρχειοθηκών. Πολλά από τα προγράμματα στο σύστημα διανέμονται με την άδεια χρήσης GNU General Public License, που συχνά αναφέρεται απλά σαν "the GPL".Η άδεια GPL απαιτεί να δίνετε τον πηγαίο κώδικα των προγραμμάτων όποτε διανέμετε ένα εκτελέσιμο αντίγραφο του προγράμματος. Η πρόνοια αυτή της άδειας διασφαλίζει ότι οποιοσδήποτε χρήστης θα είναι σε θέση να τροποποιήσει το λογισμικό. Εξαιτίας αυτής της πρόνοιας, ο πηγαίος κώδικας ^[1] όλων αυτών των προγραμμάτων είναι διαθέσιμος στο σύστημα Debian. Υπάρχουν αρκετές ακόμα άλλες μορφές διατυπώσεων πνευματικών δικαιωμάτων και αδειών λογισμικού που χρησιμοποιούνται σε προγράμματα στο Debian. Μπορείτε να βρείτε τα δικαιώματα και τις άδειες για κάθε πακέτο που είναι εγκατεστημένο στο σύστημά σας κοιτάζοντας στο αρχείο /usr/share/doc/package-name/copyright μετά την εγκατάσταση του πακέτου αυτού στο σύστημά σας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις άδειες και το πώς το Debian προσδιορίζει το αν ένα λογισμικό είναι αρκετά ελεύθερο ώστε να περιληφθεί στην κύρια διανομή, δείτε το Debian Free Software Guidelines. Η πιο σημαντική νομική σημείωση είναι ότι το λογισμικό αυτό έρχεται χωρίς καμμιά εγγύηση. Οι προγραμματιστές που δημιούργησαν το λογισμικό αυτό το έκαναν προς όφελος της κοινότητας. Δεν παρέχεται καμμιά εγγύηση σχετικά με την καταλληλότητα του λογισμικού αυτού για οποιονδήποτε συγκεκριμένο σκοπό. Όμως, αφού το λογισμικό αυτό είναι ελεύθερο, έχετε την δύναμη να το τροποποιήσετε ώστε να ταιριάξει στις ανάγκες σας -- και να χαρείτε τα πλεονεκτήματα από τις αλλάγές που έχουν κάνει άλλοι επεκτείνοντας έτσι το λογισμικό κατά αυτόν τον τρόπο. ━━━━━━━━━━━━━━ ^[1] Για πληροφορίες σχετικά με το πώς να εντοπίσετε, να αποσυμπιέσετε και να φτιάξετε εκτελέσιμα από τα πακέτα πηγαίου κώδικα του Debian δείτε το Debian FAQ , και στην ενότητα "Basics of the Debian Package Management System". ÊåöÜëáéï 2. Απαιτήσεις Συστήματος Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí 2.1. Υποστηριζόμενο Υλικό 2.1.1. Υποστηριζόμενες Αρχιτεκτονικές 2.1.2. CPU, Μητρικές, και Υποστήριξη Video 2.1.3. Κάρτα Γραφικών 2.2. Μέσα Εγκατάστασης 2.2.1. Δισκέττες 2.2.2. CD-ROM/DVD-ROM 2.2.3. Σκληρός Δίσκος 2.2.4. Δίκτυο 2.2.5. Σύστημα Un*x ή GNU 2.2.6. Υποστηριζόμενα συστήματα Αποθήκευσης 2.3. Περιφερειακά και άλλο Υλικό 2.4. Αγοράζοντας υλικό ειδικά για το GNU/Linux 2.4.1. Αποφύγετε κλειστό ή Proprietary υλικό 2.4.2. Ψευδής ή "Εικονική" Ομότιμη RAM 2.5. Απαιτήσεις Μνήμης και χώρου Δίσκου 2.6. Υλικό Δικτυακής Σύνδεσης Η ενότητα αυτή περιέχει πληροφορίες σχετικά με το υλικό που χρειάζεστε για να ξεκινήσετε με το Debian. Θα βρείτε επίσης συνδέσμους σε παραπέρα πληροφορίες για το υλικό που υποστηρίζεται από το GNU και το Linux. 2.1. Υποστηριζόμενο Υλικό To Debian δεν βάζει κάποιες απαιτήσεις υλικού πέρα από αυτές που έχουν ο πυρήνας του Linux και τα εργαλεία του GNU. Κατά συνέπεια οποιαδήποτε αρχιτεκτονική ή πλατφόρμα στην οποία έχουν υλοποιηθεί ο πυρήνας του Linux, η libc, ο gcc κλπ. και για την οποία υπάρχει μια υλοποίηση του Debian μπορεί να τρέξει το Debian. Παρακαλούμε, δείτε τις σελίδες των υλοποιήσεων (Ports) στο http://www.debian.org/ports/m68k/ για περισσότερες λεπτομέρειες για συστήματα της αρχιτεκτονικής Motorola 680x0 που έχουν δοκιμαστεί με το Debian. Δεν γίνεται μια προσπάθεια να περιγραφούν όλες διαφορετικές διαμορφώσεις υλικού που υποστηρίζονται για την αρχιτεκτονική Motorola 680x0, αντίθετα η ενότητα αυτή περιέχει γενικές πληροφορίες και δείκτες σε μέρη όπου μπορεί να βρει κανείς επιπρόσθετες πληροφορίες. 2.1.1. Υποστηριζόμενες Αρχιτεκτονικές Το Debian 3.1 υποστηρίζει έντεκα κύριες αρχιτεκτονικές και αρκετές παραλλαγές κάθε αρχιτεκτονικής γνωστές και σαν "γεύσεις". ┌─────────────────────┬─────────────────┬────────────────────────┬────────────┐ │ Αρχιτεκτονική │ Debian │ Υποαρχιτεκτονική │ Γεύση │ │ │ Designation │ │ │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │ │ │ │vanilla │ │Βασισμένη σε Intel │ │ ├────────────┤ │x86 │i386 │  │speakup │ │ │ │ ├────────────┤ │ │ │ │linux26 │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │ │ │Atari │atari │ │ │ ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │Amiga │amiga │ │ │ ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │Macintosh 68k │mac │ │Motorola 680x0 │m68k ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │ │bvme6000 │ │ │ │ ├────────────┤ │ │ │VME │mvme147 │ │ │ │ ├────────────┤ │ │ │ │mvme16x │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │DEC Alpha │alpha │  │  │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │ │ │ │sun4cdm │ │Sun SPARC │sparc │  ├────────────┤ │ │ │ │sun4u │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │ │ │ │netwinder │ │ │ │ ├────────────┤ │ │ │ │riscpc │ │ARM και StrongARM │arm │  ├────────────┤ │ │ │ │shark │ │ │ │ ├────────────┤ │ │ │ │lart │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │ │ │CHRP │chrp │ │ │ ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │PowerMac │pmac │ │IBM/Motorola PowerPC │powerpc ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │PReP │prep │ │ │ ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │APUS │apus │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │ │ │PA-RISC 1.1 │32 │ │HP PA-RISC │hppa ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │PA-RISC 2.0 │64 │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │Βασισμένη σε Intel │ia64 │  │  │ │ia64 │ │ │ │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │ │ │ │r4k-ip22 │ │ │ │SGI Indy/Indigo 2 ├────────────┤ │MIPS (big endian) │mips │ │r5k-ip22 │ │ │ ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │Broadcom BCM91250A │sb1-swarm-bn│ │ │ │(SWARM) │ │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │ │ │Cobalt │cobalt │ │ │ ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │ │r4k-kn04 │ │MIPS (little endian) │mipsel │DECstation ├────────────┤ │ │ │ │r3k-kn02 │ │ │ ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │Broadcom BCM91250A │sb1-swarm-bn│ │ │ │(SWARM) │ │ ├─────────────────────┼─────────────────┼────────────────────────┼────────────┤ │ │ │IPL από VM-reader και │generic │ │IBM S/390 │s390 │DASD │ │ │ │ ├────────────────────────┼────────────┤ │ │ │IPL από ταινία │ταινία │ └─────────────────────┴─────────────────┴────────────────────────┴────────────┘ To κείμενο αυτό καλύπτει την εγκατάσταση για την αρχιτεκτονική Motorola 680x0. Αν ψάχνετε για πληροφορίες σε οποιαδήποτε από τις άλλες υποστηριζόμενες από το Debian αρχιτεκτονικές κοιτάξτε στις σελίδες Debian-Ports. 2.1.2. CPU, Μητρικές, και Υποστήριξη Video Πλήρεις πληροφορίες σχετικά με τα υποστηριζόνεμα συστήματα (m68k) που βασίζονται στην αρχιτεκτονική M68000 μπορούν να βρεθούν στη σελίδα Linux/m68k FAQ. Η παρούσα ενότητα περιγράφει μόνο τα βασικά. Η υλοποίηση του Linux στην αρχιτεκτονική m68k τρέχει σε οποιονδήποτε επεξεργαστή 680x0 με PMMU (Paged Memory Management Unit) και FPU (floating-point unit). Αυτό περιλαμβάνει και τους επεξεργαστές 68020 με εξωτερική 68851 PMMU, τους επεξεργαστές 68030 ή νεώτερους αλλά όχι την σειρά "EC" των επεξεργαστών 680x0 . Δείτε την σελίδα m68kγια πλήρεις λεπτομέρειες. Υπάρχουν τέσσερα κύρια είδη υποστηριζόμενων αρχιτεκτονικών m68k: μηχανήματα Amiga Atari Macintosh και VME. Τα Amiga και Atari ήταν τα πρώτα μηχανήματα στα οποία υλοποιήθηκε το Linux. Είναι ακόμα οι δυο υλοποιήσεις με την καλλίτερη υποστήριξη. Η γραμμή των Macintosh έχει μάλλον ελλιπή υποστήριξη, τόσο από το Debian όσο και τον πυρήνα Linux. Δείτε τη σελίδα Linux m68k for Macintosh σχετικά με την κατάσταση του project και το υποστηριζόμενο υλικό. Οι υπολογιστές BVM και Motorola single board VMEbus είναι οι πιο πρόσφατες προσθήκες στη λίστα των μηχανημάτων που υποστηρίζονται από το Debian. Υλοποιήσεις σε άλλες αρχιτεκτονικές της m68k όπως οι Sun3 και το NeXT black box είναι στη διαδικασία να ακολουθήσουν αλλά δεν υποστηρίζονται ακόμα αυτή τη στιγμή από το Debian. 2.1.3. Κάρτα Γραφικών Η υποστήριξη που παρέχει το Debian για γραφικά interface καθορίζεται από την υποκείμενη υποστήριξη που υπάρχει στο σύστημα Χ11 του XFree86. Οι περισσότερες κάρτες οθόνης AGP, PCI και PCIe δουλεύουν με το XFree86. Λεπτομέρειες για τις υποστηριζόμενες κάρτες γραφικών, bus (διαγωγούς), οθόνες και συσκευές pointing μπορούν να βρεθούν στο http://www.xfree86.org/. Το Debian 3.1 έρχεται με την έκδοση 4.3.0 του XFree86. 2.2. Μέσα Εγκατάστασης Η ενότητα αυτή θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε τα διαφορετικά μέσα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να εγκαταστήσετε το Debian. Για παράδειγμα, αν έχετε μια συσκευή δισκέττας μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε για να εγκαταστήσετε το Debian. Υπάρχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο αφιερωμένο στα διάφορα μέσα ÊåöÜëáéï 4, Αποκτώντας τα Μέσα Εγκατάστασης του Συστήματος, που παραθέτει τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κάθε τύπου μέσου. Πιθανόν να θελήσετε να επιστρέψετε στην σελίδα αυτή μόλις φτάσετε στην ενότητα εκείνη. 2.2.1. Δισκέττες Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να πρέπει να κάνετε την πρώτη εκκίνησή σας από τις δισκέττες. Σε γενικές γραμμές το μόνο που θα χρειαστείτε είναι μια συσκευή δισκεττών υψηλής-πυκνότητας (1440 kilobytes) των 3,5 ιντσών. 2.2.2. CD-ROM/DVD-ROM Óçìåßùóç Όποτε βλέπετε στο κείμενο αυτό μια αναφορά σε "CD-ROM" αυτή εφαρμόζεται τόσο σε ROM όσο και σε DVD-ROM, γιατί και οι δύο τεχνολογίες είναι πραγματικά ίδιες από την σκοπιά του λειτουργικού συστήματος, με εξαίρεση κάποιες πολύ παλιές και όχι συνηθισμένες συσκευές CD-ROM που δεν είναι ούτε SCSI ούτε IDE/ATAPI. Εγκατάσταση βασισμένη σε CD-ROM υποστηρίζεται για μερικές αρχιτεκτονικές. Σε μηχανήματα που υποστηρίζουν εκκίνηση από CD-ROM, θα πρέπει να είσαστε σε θέση να κάνετε μια εγκατάσταση εντελώς χωρίς δισκέττα . Ακόμα και αν το σύστημά σας δεν υποστηρίζει εκκίνηση από το CD-ROM, μπορείτε ακόμα και τότε να χρησιμοποιήσετε το CD-ROΜ σε συνδυασμό με τις άλλες τεχνικές για να εγκαταστήσετε το σύστημά σας, από την στιγμή που θα έχετε καταφέρει να εκκινήσετε με κάποιο άλλο μέσο, δείτε και την ενότητα ÊåöÜëáéï 5, Εκκίνηση του Συστήματος Εγκατάστασης. 2.2.3. Σκληρός Δίσκος Η εκκίνηση του συστήματος εγκατάστασης από τον σκληρό δίσκο είναι επίσης μια άλλη δυνατότητα για αρκετές αρχιτεκτονικές. Αυτό απαιτεί την ύπαρξη ενός άλλου λειτουργικού συστήματος που θα φορτώσει τον εγκαταστάτη στον σκληρό δίσκο. Στην πραγματικότητα, η εγκατάσταση από τον τοπικό σας δίσκο είναι η προτιμητέα τεχνική εγκατάστασης για τα περισσότερα μηχανήματα της αρχιτεκτονικής m68k. 2.2.4. Δίκτυο Μπορείτε επίσης να εκκινήσετε το σύστημά σας από το δίκτυο. Η εγκατάσταση χωρίς δίσκο, με χρήση διακτυακής εκκίνησης από ένα τοπικό δίκτυο και με προσάρτηση σε NFS όλων των τοπικών συστημάτων αρχείων, είναι μια άλλη δυνατότητα. Αφού έχει εγκατασταθεί ο πυρήνας του λειτουργικού συστήματος, μπορείτε να εγκαταστήσετε το υπόλοιπο σύστημα μέσω οποιουδήποτε είδους δικτυακής σύνδεσης (συμπεριλαμβανομένης σύνδεσης PPP μετά την εγκατάσταση του βασικού συστήματος), μέσω FTP ή HTTP. 2.2.5. Σύστημα Un*x ή GNU Αν τρέχετε ένα άλλο σύστημα τύπου Unix μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να εγκαταστήσετε το Debian GNU/Linux χωρίς να χρησιμοποιήσετε τον debian-installer που περιγράφεται στο υπόλοιπο αυτού του εγχειριδίου. Αυτός ο τρόπος εγκατάστασης είναι χρήσιμος για χρήστες με μη υποστηριζόμενο υλικό ή για συστήματα που δεν έχουν την πολυτέλεια να τεθούν εκτός λειτουργίας. Αν ενδιαφέρεστε για την τεχνική αυτή πηγαίνετε στην ενότητα ÔìÞìá C.4, "Εγκαθιστώντας το Debian GNU/Linux από ένα Σύστημα Unix/Linux". 2.2.6. Υποστηριζόμενα συστήματα Αποθήκευσης Οι δίσκοι εκκίνησης του Debian περιέχουν έναν πυρήνα που είναι φτιαγμένος ώστε να τρέχει στον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό συστημάτων. Δυστυχώς αυτό έχει σαν αποτέλεσμα έναν μεγαλύτερο σε μέγεθος πυρήνα, που περιλαμβάνει πολλούς οδηγούς που δεν θα χρησιμοποιηθούν στο μηχάνημά σας (δείτε το ÔìÞìá 8.4, "Χτίσιμο ενός καινούριου πυρήνα" για να μάθετε πώς να φτιάξετε τον δικό σας πυρήνα). Η υποστήριξη του ευρύτερου δυνατού φάσματος συσκευών είναι επιθυμητή γενικά, για να εξασφαλίσει ότι το Debian μπορεί να εγκατασταθεί στην ευρύτερη δυνατή ποικιλία υλικού. Σχεδόν όλα τα συστήματα αποθήκευσης που υποστηρίζονται από τον πυρήνα του Linux υποστηρίζονται από το σύστημα εγκατάστασης του Debian. Σημειώστε ότι ο παρών πυρήνας του Linux δεν υποστηρίζει καθόλου δισκέττες σε Macintosh και το σύστημα εγκατάστασης του Debian δεν υποστηρίζει δισκέττες σε Amiga. Σε συστήματα Atari υποστηρίζονται επίσης το σύστημα αρχείων Macintosh HFS και το AFFS σαν module. Συστήματα Mac υποστηρίζουν το σύστημα αρχείων Atari (FAT). Συστήματα Amiga υποστηρίζουν το σύστημα αρχείων FAT και το HFS σαν module. 2.3. Περιφερειακά και άλλο Υλικό Το Linux υποστηρίζει μια μεγάλη ποικιλία από συσκευές υλικού όπως ποντίκια, εκτυπωτές, σαρωτές, και συσκευές PCMCIA και USB. Παρόλα αυτά, οι περισσότερες από τις συσκευές αυτές δεν είναι απαραίτητες κατά την εγκατάσταση του συστήματος. 2.4. Αγοράζοντας υλικό ειδικά για το GNU/Linux Υπάρχουν αρκετοί προμηθευτές που διαθέτουν στην αγορά συστήματα με προεγκατεστημένο το Debian ή άλλες διανομές GNU/Linux . ίσως πληρώσετε κάτι παραπάνω για αυτό το προνόμιο, αλλά αυτό σας δίνει ταυτόχρονα μια σχετική ηρεμία με τη σιγουριά ότι το υλικό σας είναι καλά υποστηριζόμενο από το GNU/ Linux. Δυστυχώς είναι πολύ σπάνιο να βρείτε κάποιον κατασκευαστή που να προσφέρει οποιαδήποτε καινούρια μηχανήματα Motorola 680x0 . Άσχετα από το αν έχετε αγοράσει ένα σύστημα που έρχεται με Linux ή ακόμα και ένα χρησιμοποιημένο σύστημα, είναι πάντα σημαντικό να ελέγξετε ότι το υλικό σας υποστηρίζεται από τον πυρήνα του Linux. Ελέγξτε αν το υλικό σας καταγράφεται στις αναφορές που βρήκατα παραπάνω. Πληροφορήστε τον πωλητή σας ότι θέλετε να αγοράσετε ένα σύστημα Linux. Υποστηρίξτε προμηθευτές που είναι φιλικοί προς το Linux. 2.4.1. Αποφύγετε κλειστό ή Proprietary υλικό Μερικοί κατασκευαστές υλικού απλά δεν μας λένε πώς να γράψουμε οδηγούς για υλικό αυτό.Άλλοι δεν μας επιτρέπουν να έχουμε πρόσβαση στην τεκμηρίωσή τους αν δεν υπογράψουμε προηγουμένως μια συμφωνία μη-αποκάλυψης (non-disclosure) που δεν θα μας επέτρεπε να διανείμουμε τον πηγαίο κώδικα σε Linux. Ένα άλλο παράδειγμα είναι το ιδιόκτητο-κλειστό υλικό στην γραμμή των παλιότερων μηχανημάτων Macintosh. Στην πραγματικότητα καμμιά τεκμηρίωση ή προδιαγραφές δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ για οποιοδήποτε υλικό από Macintosh, ιδιαίτερα για τον ελεγκτή ADB (που χρησιμοποιείται από το πληκτρολόγια και το ποντίκι), τον ελεγκτή δισκέττας και την επιτάχυνση και την διαχείριση CLUT του υλικού της οθόνης (αν και τώρα υποστηρίζουμε διαχείριση CLUT σε όλα σχεδόν τα εσωτερικά τσιπ οθόνης). Με λίγα λόγια, αυτό εξηγεί γιατί η υλοποίηση του Linux σε Macintosh υστερεί σχετικά με άλλες υλοποιήσεις του Linux. Αφού δεν έχουμε αποκτήσει πρόσβαση στην τεκνηρίωση αυτών των συσκευών αυτές απλά δεν θα λειτουργήσουν στο Linux.Μπορείτε να βοηθήσετε ζητώντας από τους κατασκευαστές τέτοιου υλικού να διανείμουν την τεκμηρίωση. Αν το ζητήσουν αυτο αρκετοί χρήστες, οι κατασκευαστές θα συνειδητοποιήσουν ότι η κοινότητα του ελεύθερου λογισμικού είναι μια σημαντική αγορά. 2.4.2. Ψευδής ή "Εικονική" Ομότιμη RAM Αν ζητήσετε Parity RAM σε ένα κατάστημα υπολογιστών, θα πάρετε πιθανόν κομμάτια εικονικής μνήμης parity αντί για πραγματική μνήμη parity. SIMM εικονικής μνήμης parity μπορεί συνήθως (αλλά όχι πάντα) να ξεχωρίσουν γιατί έχουν μόνο ένα επιπλέον τσιπ από ισοδύναμα SIMM non-parity μνήμης, και αυτό το επιπλέον τσιπ είναι μικρότερο από τα υπόλοιπα. SIMM εικονικής parity δουλεύουν ακριβώς όπως αυτά της μνήμης non-parity. Μπορούν να σας πουν πότε έχετε ένα σφάλμα μνήμης RAM ακόμα και σε ένα-μπιτ ακριβώς όπως και τσιπ SIMM πραγματικής parity σε μια μητρική που υλοποιεί την ομοτιμία. Μην πληρώσετε ποτέ περισσότερο για μια virtual-parity SIMM από ότι για μια non-parity. Περιμένετε να πληρώσετε λίγο περισσότερο για SIMM πραγματικής parity γιατί στην πραγματικότητα ένα παραπάνω μπιτ μνήμης για κάθε 8 μπιτ. Αν θέλετε ολοκληρωμένες πληροφορίες για ζητήματα μνήμης RAM στην αρχιτεκτονική Motorola 680x0 και για το ποια είναι η καλλίτερη μνήμη RAM για να αγοράσετε, δείτε το PC Hardware FAQ. 2.5. Απαιτήσεις Μνήμης και χώρου Δίσκου Θα πρέπει να έχετε τουλάχιστον 32MB μνήμης και τουλάχιστον 110MB χώρου σκληρού δίσκου. Για ένα ελάχιστο σύστημα κονσόλας (όλα τα συνηθισμένα πακέτα) απαιτούνται 250ΜΒ. Αν θέλετε να εγκαταστήσετε μια εύλογη ποσότητα λογισμικού, περιλαμβανομένου του συστήματος X Window καθώς και μερικά προγράμματα για ανάπτυξη/προγραμματισμό και βιβλιοθήκες, θα χρειαστείτε τουλάχιστον 400ΜΒ. Για ένα λίγο πολύ πλήρες σύστημα γραφείου θα χρειαστείτε μερικά gigabyte. Σε συστήματα Amiga το μέγεθος της FastRAM σχετίζεται με τις απαιτήσεις συνολικής μνήμης. Επίσης η χρήση καρτών Zorro με 16-μπιτη RAM δεν υποστηρίζεται. Θα χρειαστείτε 32-μπιτη RAM. To πρόγραμμα amiboot μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απενεργοποιήσετε την 16-μπιτη RAM, δείτε το Linux/m68k FAQ. Πρόσφατοι πυρήνες θα απενεργοποιήσουν την 16-μπιτη μνήμη RAM αυτόματα. Σε συστήματα Atari, τόσο μνήμη ST-RAM όσο και Fast RAM (TT-RAM) χρησιμοποιούνται από το Linux. Αρκετοί χρήστες αναφέρουν προβλήματα με το τρέξιμο του πυρήνα στην ίδια την FastRAM οπότε η bootstrap του Atari θα τοποθετήσει τον πυρήνα στην ST-RAM. Η ελάχιστη απαίτηση για μνήμη ST-RAM είναι 2 ΜΒ. Θα χρειαστείτε επιπλέον 12 ΜΒ ή περισσότερα για TT-RAM. Σε συστήματα Macintosh, θα πρέπει να ληφθεί προσοχή σε μηχανήματα με μνήμη οθόνης βασισμένη στην RAM (RBV).Το τμήμα της RAM στην φυσική διεύθυνση 0 χρησιμοποιείται σαν μνήμη οθόνης αχρηστεύοντας έτσι την προκαθορισμένη θέση φόρτωσης του πυρήνα. Το εναλλακτικό τμήμα της RAM που θα χρησιμοποιηθεί από τον πυρήνα και τον δίσκο μνήμης RAMdisk πρέπει να είναι τουλάχιστον 4ΜΒ. 2.6. Υλικό Δικτυακής Σύνδεσης Όλoι οι τύποι καρτών δικτύου (NIC) που υποστηρίζονται από τον πυρήνα του Linux θα πρέπει επίσης να υποστηρίζονται από τους δίσκους εκκίνησης. Πιθανόν να χρειαστεί να φορτώσετε τον οδηγό δικτύου σαν module. Δείτε και πάλι το http:// www.linux-m68k.org/faq/faq.html για πλήρεις λεπτομέρειες. ÊåöÜëáéï 3. Πριν την εγκατάσταση του Debian Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí 3.1. Επισκόπηση της Διαδικασίας Εγκατάστασης 3.2. Σώστε τα Υπάρχοντα Δεδομένα σας! 3.3. Πληροφορίες που θα χρειαστείτε 3.3.1. Τεκμηρίωση 3.3.2. Βρίσκοντας πηγές για πληροφορίες σχετικά με το Υλικό σας 3.3.3. Συμβατότητα Υλικού 3.3.4. Ρυθμίσεις Δικτύου 3.4. Ικανοποίηση των ελάχιστων απαιτήσεων Υλικού 3.5. Προκατάτμηση για Συστήματα με εκκίνηση πολλαπλών λειτουργικών 3.5.1. Κατάτμηση σε AmigaOS 3.5.2. Κατάτμηση σε Atari TOS 3.5.3. Κατάτμηση σε MacOS 3.6. Ρύθμιση του Υλικού και του Λειτουργικού συστήματος πριν την εγκατάσταση 3.6.1. Αναθεωρήσεις του Firmware και ρύθμιση του υπάρχοντος λειτουργικού συστήματος 3.6.2. Ζητήματα που θα πρέπει να προσέξετε για το υλικό Tο κεφάλαιο αυτό ασχολείται την προετοιμασία που πρέπει να κάνετε για την εγκατάσταση του Debian πριν καν ξεκινήσετε τον εγκαταστάτη. Αυτή περιλαμβάνει την διάσωση των δεδομένων σας, την συγκέντρωση πληροφοριών για το υλικό του συστήματος και τον εντοπισμό οποιασδήποτε αναγκαίας πληροφορίας. 3.1. Επισκόπηση της Διαδικασίας Εγκατάστασης Καταρχήν μια σημείωση για τις επανεγκαταστάσεις. Με το Debian είναι πολύ σπάνια η περίπτωση που θα χρειαστείτε να κάνετε μια πλήρη επανεγκατάσταση του συστήματός σας. Τις περισσότερες φορές μια βλάβη του σκληρού δίσκου είναι η πιο κοινή αιτία. Αρκετά άλλα γνωστά λειτουργικά συστήματα μπορεί να απαιτούν μια πλήρη εγκατάσταση μετά από κάποιες κρίσιμες βλάβες ή όταν πρέπει να γίνει αναβάθμιση σε μια καινούρια έκδοση του λειτουργικού. Ακόμα κι αν δεν χρειαστεί να κάνετε μια καινούρια εγκατάσταση, συχνά τα προγράμματα που χρησιμοποιείτε πρέπει να επανεγκατασταθούν για να δουλέψουν σωστά με το καινούριο λειτουργικό σύστημα. Με το Debian GNU/Linux, είναι πολύ πιο πιθανό ότι το λειτουργικό σας μπορεί να επιδιορθωθεί μάλλον και όχι να αντικατασταθεί αν κάτι πάει λάθος. Οι αναβαθμίσεις ποτέ δεν απαιτούν μια ολοκληρωμένη εγκατάσταση και μπορείτε πάντα να κάνετε επί τόπου αναβάθμιση. Τα προγράμματα είναι επίσης σχεδόν πάντα συμβατά με διαδοχικές εκδόσεις του λειτουργικού συστήματος.Αν μια καινούρια έκδοση ενός προγράμματος απαιτεί πιο πρόσφατο λογισμικό υποστήριξης, το σύστημα πακέτων του Debian σιγουρεύει ότι όλο το απαραίτητο λογισμικό ταυτοποιείται και εγκαθίσταται αυτόματα. Και το γεγονός είναι ότι έχει αφιερωθεί πολύς κόπος ακριβώς στο να μην υπάρχει ανάγκη για επανεγκαταστάσεις, οπότε θεωρήστε την πραγματικά σαν την τελευταία σας λύση. Ο εγκαταστάτης δεν έχει σχεδιαστέι για επανεγκατάσταση πάνω από ένα υπάρχον σύστημα. Αυτό είναι ένα διάγραμμα των βημάτων που θα κάνετε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης. 1. Σώστε οποιαδήποτε δεδομένα ή αρχεία που υπάρχουν ήδη στο δίσκο όπου σκοπεύετε να κάνετε την εγκατάσταση. 2. Μαζέψτε πληροφορίες σχετικά με τον υπολογιστή σας και οποιαδήποτε απαραίτητη τεκμηρίωση πριν ξεκινήσετε την εγκατάσταση. 3. Δημιουργήστε για το Debian έναν διαμερίσιμο χώρο στο δίσκο σας. 4. Εντοπίστε και/ή κατεβάστε το λογισμικό του εγκαταστάτη μαζί με οποιουσδήποτε ειδικούς οδηγούς που πιθανόν απαιτεί το σύστημά σας (όχι για τους χρήστες των CD του Debian). 5. Ρυθμίστε ταινίες/δισκέττες/USB sticks εκκίνησης ή τοποθετήστε τα αρχεία εκκίνησης (οι περισσότεροι χρήστες των Debian CD μπορούν να ξεκινήσουν από ένα από τα CD). 6. Ξεκινήστε το σύστημα εγκατάστασης. 7. Επιλέξτε γλώσσα εγκατάστασης. 8. Ενεργοποιήστε, αν είναι διαθέσιμη, την σύνδεση του δικτύου Ethernet. 9. Δημιουργήστε και προσαρτήστε τα τμήματα δίσκου στα οποία θα εγκατασταθεί το Debian. 10. Παρακολουθήστε το αυτόματα κατέβασμα/εγκατάσταση/ρύθμιση του βασικού συστήματος. 11. Εγκαταστήστε έναν φορτωτή εκκίνησης.που μπορεί να ξεκινήσει το Debian GNU/ Linux και/ή το υπάρχον σύστημά σας. 12. Φορτώστε το μόλις εγκατεστημένο σύστημα για πρώτη φορά και κάντε κάποιες αρχικές ρυθμίσεις συστήματος. 13. Εγκαταστήστε επιπρόσθετο λογισμικό (καθήκοντα/tasks και/ή πακέτα), κατά τη θέλησή σας. Αν έχετε προβλήματα κατά την εγκατάσταση βοηθάει να ξέρει κανείς ποια πακέτα εμπλέκονται και σε ποια βήματα. Ας παρουσιάσουμε λοιπόν τα προγράμματα-πρωταγωνιστές σε αυτό το "έργο" της εγκατάστασης: Ο εγκαταστάτης, debian-installer, είναι το κύριο μέλημα αυτού του εγχειριδίου. Ανιχνεύει το υλικό του συστήματος και φορτώνει τους κατάλληλους οδηγούς, χρησιμοποιεί το dhcp-client για να δημιουργήσει μια δικτυακή σύνδεση και τρέχει το debootstrap για να εγκαταστήσει τα πακέτα του βασικού συστήματος. Πολλοί ακόμα ηθοποιοί παίζουν μικρότερους ρόλους στη διαδικασία αυτή αλλά ο debian-installer έχει ολοκληρώσει το καθήκον του όταν φορτώσετε το καινούριο σύστημά σας για πρώτη φορά. Κατά το ξεκίνημα του καινούριου συστήματος, το base-config επιβλέπει την προσθήκη χρηστών, την ρύθμιση της χρονικής ζώνης (μέσω του tzsetup), και την ρύθμιση του συστήματος εγκατάστασης πακέτων.(χρησιμοποιώντας το apt-setup).Στη συνέχεια ξεκινά το tasksel που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιλογή μεγάλων ομάδων σχετιζόμενων πακέτων, ενώ μπορεί να τρέξει στη συνέχεια και το aptitudeπου σας επιτρέπει να διαλέξετε μεμονωμένα πακέτα λογισμικού. Όταν τελειώσει ο debian-installer και πριν την πρώτη εκκίνηση του συστήματος, αυτό που έχετε στη διάθεσή σας είναι μόνο ένα πολύ βασικό σύστημα που καθοδηγείται από την γραμμή εντολών. Το γραφικό περιβάλλον που απεικονίζει παράθυρα στην οθόνη σας δεν θα εγκατασταθεί αν δεν το επιλέξετε κατά τα τελευταία βήματα, είτε με το tasksel είτε με το aptitude. Είναι προαιρετικό γιατί πολλά συστήματα Debian GNU/Linux είναι server που δεν χρειάζονται στην πραγματικότητα κάποιο γραφικό περιβάλλον για να κάνουν τη δουλειά τους. Απλά λοιπόν να έχετε υπόψη σας ότι το σύστημα Χ είναι τελείως ανεξάρτητο από τον debian-installer, και στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο περίπλοκο. Η εγκατάσταση και η επίλυση προβλημάτων του συστήματος Χ window δεν είναι στους σκοπούς αυτού του εγχειριδίου. 3.2. Σώστε τα Υπάρχοντα Δεδομένα σας! Πριν ξεκινήστε σιγουρευτείτε να σώσετε όλα τα αρχεία που υπάρχουν ήδη στο σύστημά σας. Αν αυτή είναι η πρώτη φορά που ένα μη native λειτουργικό σύστημα εγκαθίσταται στον υπολογιστή σας, είναι πιθανόν ότι θα χρειαστεί να επανακατατμήσετε τον δίσκο σας ώστε να δημιουργήσετε χώρο για το Debian GNU/ Linux. Κάθε φορά που ξαναχωρίζετε το δίσκο σας θα πρέπει να σκέφτεστε ότι μπορεί να χάσετε όλα τα δεδομένα στο δίσκο σας, άσχετα από το πρόγραμμα που θα χρησιμοποιήσετε γι΄αυτό. Τα προγράμματα που χρησιμοποιούνται στον εγκαταστάτη είναι πολύ αξιόπιστα και χρησιμοποιούνται για πολλά χρόνια αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ ισχυρά και μια λάθος κίνηση μπορεί να σας κοστίσει. Ακόμα και μετά το σώσιμο των αρχείων σας να είστε προσεκτικοί και σκεφτείτε σοβαρά τις απαντήσεις και τις πράξεις σας. Δυο λεπτά σκέψης μπορεί να σας σώσουν πολλές ώρες αχρείαστης δουλειάς. Αν χρησιμοποιείτε ένα σύστημα με πολλά λειτουργικά σιγουρευτείτε ότι έχετε διαθέσιμα τα μέσα εγκατάστασης που διανέμονται για τα άλλα λειτουργικά που υπάρχουν στο σύστημά σας.Ειδικότερα αν ξαναχωρίσετε τον δίσκο σας ίσως να διαπιστώσετε ότι πρέπει να επανεγκαταστήσετε τον φορτωτή εκκίνησης για το υπάρχον λειτουργικό σας σύστημα ή σε αρκετές περιπτώσεις ολόκληρο το λειτουργικό σύστημα και όλα τα αρχεία στα επηρρεαζόμενα τμήματα του δίσκου. Με την εξαίρεση των υπολογιστών BVM και Motorola VMEbus η μόνη υποστηριζόμενη μέθοδος εγκατάστασης για συστήματα m68k είναι η εκκίνηση από ένα τοπικό δίσκο ή δισκέττα χρησιμοποιώντας bootstrap βασισμένη σε ένα από τα AmigaOS/TOS/MacOS. Για τα συστήματα αυτά θα χρειαστείτε το αρχικό λειτουργικό σύστημα για να εκκινήσετε το Linux. Για να εκκινήσετε το Linux σε μηχανήματα BVM και Motorola VMEbus θα χρειαστείτε τις ROM εκκίνησης "BVMBug" ή "16xBug". 3.3. Πληροφορίες που θα χρειαστείτε 3.3.1. Τεκμηρίωση 3.3.1.1. Εγχειρίδιο Εγκατάστασης Το κείμενο που διαβάζετε τώρα, που είναι η επίσημη έκδοση του Οδηγού Εγκατάστασης για την έκδοση sarge του Debian. Διατίθεται στον δικτυακό τόπο σε διάφορες μορφές και μεταφράσεις. 3.3.1.2. Τεκμηρίωση Υλικού Συχνά περιέχει χρήσιμες πληροφορίες για την ρύθμιση ή την χρήση του υλικού του υπολογιστή σας. ● Linux/m68k FAQ 3.3.2. Βρίσκοντας πηγές για πληροφορίες σχετικά με το Υλικό σας Σε πολλές περιπτώσεις ο εγκαταστάτης θα είναι σε θέση να ανιχνεύσει αυτόματα το υλικό σας. Αλλά για να είστε προετοιμασμένοι συνιστούμε να εξοικειωθείτε με το υλικό του υπολογιστή σας πριν την εγκατάσταση. Πληροφορίες για το Υλικό σας μπορούν να συγκεντρωθούν από: ● Τα εγχειρίδια που έρχονται με κάθε κομμάτι του υλικού. ● Οι οθόνες ρυθμίσεων του BIOS στον υπολογιστή σας. Μπορείτε να δείτε αυτές τις οθόνες όταν ξεκινάτε τον υπολογιστή σας πατώντας έναν κατάλληλο συνδυασμό πλήκτρων. Συχνά είναι το πλήκτρο Delete. ● Οι συσκευασίες και τα κουτιά για κάθε κομμάτι του υλικού σας. ● Εντολές συστήματος ή εργαλεία από ένα άλλο λειτουργικό σύστημα, περιλαμβανομένων διαχειριστών αρχείων. Αυτή η πηγή είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για πληροφορίες σχετικά με την μνήμη RAM και την μνήμη του σκληρού δίσκου. ● Ο διαχειριστής του συστήματος ή ο Παροχέας Διαδικτύου σας. Οι πηγές αυτές μπορούν να σας δώσουν τα στοιχεία που χρειάζεστε για τη ρύθμιση του δικτύου και του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σας. Ðßíáêáò 3.1. Πληροφορίες για το υλικό σας που χρειάζονται για μια εγκατάσταση ┌─────────┬───────────────────────────────────────────────────────────────────┐ │ Υλικό │ Πληροφορίες που πιθανόν να χρειαστείτε │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Πόσους έχετε. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Η σειρά τους στο σύστημα. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Είναι IDE ή SCSI ; (οι περισσότεροι υπολογιστές έχουν IDE). │ │Σκληροί ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │Δίσκοι │Διαθέσιμος ελεύθερος χώρος. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Τμήματα δίσκου. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Τμήματα δίσκου όπου βρίσκονται εγκατεστημένα άλλα λειτουργικά │ │ │συστήματα. │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Μοντέλο και κατασκευαστής. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Υποστηριζόμενες αναλύσεις. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Ρυθμός οριζόντιας ανανέωσης. │ │Οθόνη ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Ρυθμός κάθετης ανανέωσης. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Βάθος χρώματος (αριθμός χρωμάτων) που υποστηρίζει. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Μέγεθος οθόνης. │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Τύπος: σειριακό, PS/2, ή USB. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Θύρα. │ │Ποντίκι ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Κατασκευαστής. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Αριθμός κουμπιών. │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Μοντέλο και κατασκευαστής. │ │Δίκτυο ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Τύπος υποδοχέα. │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Μοντέλο και κατασκευαστής. │ │Εκτυπωτής├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Υποστηριζόμενες Αναλύσεις Εκτύπωσης. │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Μοντέλο και κατασκευαστής. │ │ ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │Κάρτα │Διαθέσιμη Μνήμη κάρτας οθόνης. │ │Οθόνης ├───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ │Αναλύσεις και αριθμός (βάθος) χρωμάτων που υποστηρίζονται (αυτά │ │ │πρέπει να ελεγχθούν ως προς τις δυνατότητες της οθόνης σας). │ └─────────┴───────────────────────────────────────────────────────────────────┘ 3.3.3. Συμβατότητα Υλικού Πολλά επώνυμα προϊόντα δουλεύουν χωρίς προβλήματα στο Linux. Επιπλέον το υλικό για Linux βελτιώνεται καθημερινά. Παρόλα αυτά, το Linux ακόμα δεν μπορεί να λειτουργήσει με τόσα διαφορετικά είδη υλικού όπως κάποια άλλα λειτουργικά συστήματα. Μπορείτε να ελέγξετε την συμβατότητα του υλικού σας: ● Ελέγχοντας τους δικτυακούς τόπους των κατασκευαστών για καινούριους οδηγούς. ● Ψάχνοντας σε δικτυακούς τόπους ή εγχειρίδια για πληροφορίες σχετικά με προσωμοίωση. Λιγότερο γνωστές μάρκες υλικού μπορεί μερικές φορές να χρησιμοποιούν τους οδηγούς ή τις ρυθμίσεις περισσότερο επώνυμων. ● Ελέγχοντας για λίστες συμβατότητας του υλικού για το Linux σε δικτυακούς τόπους αφιερωμένους στην αρχιτεκτονική σας. ● Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για εμπειρίες άλλων χρηστών. 3.3.4. Ρυθμίσεις Δικτύου Αν ο υπολογιστής σας είναι συνδεδεμένος σε ένα δίκτυο 24 ώρες την ημέρα (πχ. μια σύνδεση Ethernet ή κάποια ισοδύναμη -- όχι μια σύνδεση PPP) θα πρέπει να ρωτήσετε τον διαχειριστή του δικτύου σας για την σχετική πληροφορία. ● Το όνομα του συστήματός σας (πιθανόν να μπορείτε να το διαλέξετε οι ίδιοι). ● Το όνομα του τομέα του δικτύου σας. ● Η διεύθυνση IP του υπολογιστή σας. ● Η μάσκα δικτύου που θα χρησιμοποιηθεί στο δίκτυο σας. ● Την διεύθυνση IP της προκαθορισμένης πύλης μέσω του οποίου θα πρέπει να δρομολογηθεί το σύστημά σας, αν το δίκτυο σας έχειμια τέτοια πύλη. ● Το σύστημα στο δίκτυο σας που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σαν DNS server (Domain Name Server). Από την άλλη, αν ο διαχειριστής σας σάς πει ότι είναι διαθέσιμος κάποιος DHCP server και συνίσταται η χρήση του, τότε δεν χρειάζεστε αυτή την πληροφορία γιατί ο DHCP server θα την δώσει κατευθείαν στο σύστημά σας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης. Αν χρησιμοποιείτε ασύρματο δίκτυο, θα πρέπει επίσης να βρείτε: ● το όνομα (ESSID) του ασύρματου δικτύου σας. ● Το κλειδί ασφαλείας WEP (αν χρειάζεται). 3.4. Ικανοποίηση των ελάχιστων απαιτήσεων Υλικού Από τη στιγμή που έχετε μαζέψει πληροφορίες σχετικά με το υλικό του υπολογιστή σας, ελέγξτε ότι το υλικό σας θα σας επιτρέψει να κάνετε τον τύπο της εγκατάστασης που θέλετε να κάνετε. Ανάλογα με τις ανάγκες σας, ίσως να τα καταφέρετε με λιγότερες απαιτήσεις για το υλικό σας από αυτές που αναφέρονται στον πίνακα παρακάτω. Όμως οι περισσότεροι χρήστες θα διακινδυνέψουν να απογοητευτούν αν τις αγνοήσουν. Ένας επεξεργαστής 68030 ή καλλίτερος είναι ο ενδεικνυόμενος για εγκατάσταση σε συστήματα m68k. Ίσως τα καταφέρετε με ελαφρά λιγότερο διαθέσιμο χώρο από τον αναγραφόμενο. Ðßíáêáò 3.2. Προτεινόμενες ελάχιστες απαιτήσεις του συστήματος ┌──────────────────┬────────────┬──────────────┐ │Τύπος Εγκατάστασης│ RAM │Σκληρός Δίσκος│ ├──────────────────┼────────────┼──────────────┤ │Χωρίς Γραφείο │24 megabyte │450 megabyte │ ├──────────────────┼────────────┼──────────────┤ │Με Γραφείο │64 megabyte │1 gigabyte │ ├──────────────────┼────────────┼──────────────┤ │Server │128 megabyte│4 gigabytes │ └──────────────────┴────────────┴──────────────┘ Εδώ είναι ένα δείγμα μερικών τυπικών διαμορφώσεων για συστήματα Debian. Μπορείτε επίσης να πάρετε μια ιδέα για τον χώρο που χρειάζονται διάφορες ομάδες προγραμμάτων κοιτώντας στο ÔìÞìá C.3, "Χώρος στο δίσκο που χρειάζεται για τις διάφορες Εργασίες". Συνηθισμένος server Αυτό είναι το προφίλ για έναν μικρό server, χρήσιμο για έναν server χωρίς πολλά εργαλεία για χρήστες κελύφους. Περιλαμβάνει ένα FTP server, έναν web server, καθώς και υπηρεσίες DNS. NIS και POP. Για αυτά χώρος δίσκου 100 MB θα είναι επαρκής, και στη συνέχεια θα πρέπει να προσθέσετε επιπλέον χώρο για οποιαδήποτε δεδομένα θα σερβίρετε. Γραφείου Ένα συνηθισμένο "κουτί" γραφείου, που περιλαμβάνει το σύστημα X window, πλήρη περιβάλλοντα γραφείου, ήχο, επεξεργαστές κειμένου κλπ. Θα χρειαστείτε περίπου 2 GB χρησιμοποιώντας το καθορισμένο "καθήκον" γραφείου, αν και μπορείτε να τα καταφέρετε και σε σημαντικά λιγότερο χώρο. Τερματικό εργασίας Ένα πιο λιτό σύστημα για χρήστες, χωρίς το σύστημα X window ή εφαρμογές X. Πιθανόν κατάλληλο για laptop ή φορητούς υπολογιστές.Το απαραίτητο μέγεθος είναι περίπου 140 MB. Για προγραμματισμό-ανάπτυξη Μια διαμόρφωση γραφείου με όλα τα πακέτα για ανάπτυξη, όπως Perl, C, C++ κ.α. Το μέγεθος είναι περίπου 475 MB. Υποθέτοντας ότι προσθέτετε το περιβάλλον X11 και κάποια επιπλέον πακέτα για άλλη χρήση θα πρέπει να υπολογίσετε περίπου 800 MB για αυτόν τον τύπο μηχανήματος. Θυμηθείτε ότι τα μεγέθη αυτά δεν περιλαμβάνουν όλο το υπόλοιπο υλικό που συνήθως βρίσκεται σε ένα σύστημα, όπως αρχεία χρηστών. αλληλογραφία και δεδομένα. Είναι πάντα καλό να είστε γενναιόδωροι όταν πρόκειται για το χώρο που θα διαθέσετε στα αρχεία σας και άλλα δεδομένα. Σημειώστε ότι το τμήμα δίσκου / varπεριέχει μεγάλο όγκο πληροφοριών για την κατάσταση του συστήματος και που αφορούν συγκεκριμένα το Debian πέρα από τα συνηθισμένα περιεχόμενά του όπως τα αρχεία καταγραφής (logfiles). Τα αρχεία για το dpkg (με πληροφορίες για όλα τα εγκατεστημένα πακέτα) μπορεί εύκολα να καταναλώσει 20 MB. Επίσης το apt-get βάζει εδώ τα πακέτα που κατεβαίνουν πριν την εγκατάστασή τους. Συνήθως θα πρέπει να δώσετε τουλάχιστον 100 MB στο /var. 3.5. Προκατάτμηση για Συστήματα με εκκίνηση πολλαπλών λειτουργικών Η κατάτμηση του δίσκου αναφέρεται απλά στην πράξη του χωρισμού του δίσκου σας σε τμήματα. Κάθε τμήμα γίνεται έτσι ανεξάρτητο από τα άλλα. Είναι χονδρικά ισοδύναμο με την τοποθέτηση τοίχων εσωτερικά σε ένα σπίτι. Αν προσθέσετε έπιπλα σε ένα δωμάτιο αυτό δεν θα επηρρεάσει κανένα από τα υπόλοιπα δωμάτια. Αν έχετε ήδη ένα λειτουργικό σύστημα στο μηχάνημα (Amiga OS, Atari TOS, Mac OS, ...) και θέλετε να "κολλήσετε" το Linux στον ίδιο δίσκο θα πρέπει να επανατμήσετε το δίσκο. Το Debian απαιτεί τα δικά του τμήματα δίσκου. Δεν μπορεί να εγκατασταθεί σε τμήματα δίσκου των Windows ή του MacOS. Ίσως να μπορεί να μοιραστεί κάποια τμήματα με άλλα συστήματα Linux αλλά κάτι τέτοιο δεν καλύπτεται εδώ. Στην ελάχιστη περίπτωση θα χρειαστείτε ένα τμήμα δίσκου αφιερωμένη ειδικά στο ριζικό σύστημα του Debian. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες σχετικά με την υπάρχουσα διαμόρφωση των τμημάτων του δίσκου σας χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο διαμέρισης για το υπάρχον λειτουργικό σας σύστημα , όπως το HD SC Setup, το HDToolBox, ή το SCSITool. Τα εργαλείο διαμέρισης παρέχουν πάντα έναν τρόπο να δείτε τις υπάρχουσες κατατμήσεις χωρίς να κάνετε κάποιες αλλαγές. Γενικά η αλλαγή μιας κατάτμησης με ένα υπάρχον σύστημα αρχείων ήδη σε αυτήν, θα καταστρέψει οποιαδήποτε πληροφορία υπάρχει σε αυτήν. Κατά συνέπεια θα πρέπει πάντα να σώζετε τα δεδομένα σας πριν κάνετε οποιαδήποτε επαναδιαμέριση. Χρησιμοποιώντας την αναλογία με ένα σπίτι που είδαμα και πριν, θα θέλατε πιθανότατα να μετακινήσετε όλα τα έπιπλα σας από τη μέση πριν μετακινήσετε οποιονδήποτε τοίχο, διαφορετικά κινδυνεύετε να τα καταστρέψετε. Αν ο υπολογιστής σας έχει περισσότερους από έναν δίσκους, μπορεί να θελήσετε να αφιερώσετε έναν δίσκο αποκλειστικά στο Debian. Αν αποφασίσετε να κάνετε κάτι τέτοιο τότε δεν χρειάζεται να διαμερίσετε τον δίσκο πριν την εκκίνηση του συστήματος εγκατάστασης. Το πρόγραμμα διαμέρισης που περιλαμβάνει ο εγκαταστάτης μπορεί να το κάνει αυτό πολύ καλά. Αν το μηχάνημά σας έχει μόνο έναν δίσκο και θα θέλατε να αντικαταστήσετε τελείως το υπάρχον λειτουργικό σύστημά σας με το Debian GNU/Linux, μπορείτε επίσης να περιμένετε να γίνει η διαμέριση σαν μέρος της διαδικασίας εγκατάστασης ÔìÞìá 6.3.2.1, "Διαμέριση των Δίσκων σας"),μετά την εκκίνηση του συστήματος εγκατάστασης. Όμως αυτό θα δουλέψει μόνο αν σκοπεύετε να εκκινήσετε τον εγκαταστάτη από ταινίες, CD-ROM ή αρχεία σε κάποιο συνδεδεμένο μηχάνημα. Σκεφθείτε: αν εκκινήσετε από αρχεία που βρίσκονται στον σκληρό δίσκο και μετά διαμερίσετε αυτόν τον ίδιο δίσκο όντας στο σύστημα εγκατάστασης, και συνεπώς διαγράφοντας τα αρχεία εκκίνησης, τότε θα πρέπει να ευχηθείτε ότι η εγκατάσταση θα είναι περυχημένη για πρώτη φορά στα χρονικά! Το λιγότερο που πρέπει να εξασφαλίσετε στην περίπτωση αυτή είναι να έχετε διαθέσιμα κάποια εναλλακτικά μέσα αναζωογόνησης του μηχανήματός σας.όπως για παράδειγμα τις ταινίες ή CD του αρχικού λειτουργικού συστήματος. Αν το μηχάνημά σας έχει ήδη αρκετές κατατμήσεις και μπορεί να δημιουργηθεί αρκετός χώρος διαγράφοντας ή αντικαθιστώντας μια ή περισσότερες από αυτές, τότε μπορείτε επίσης να περιμένετε να γίνει η διαμέριση χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα διαμέρισης του εγκαταστάτη. Παρόλα αυτά συνεχίστε το διάβασμα στις παρακάτω ενότητες γιατί μπορεί σαν αποτέλεσμα κάποιων ειδικών περιστάσεων όπως η διάταξη των υπαρχουσών κατατμήσεων μέσα στον πίνακα διαμέρισης, να σας υποχρεώσουν να κάνετε έτσι κι αλλιώς τη διαμέριση πριν την εγκατάσταση. Αν τίποτα από τα παραπάνω δεν εφαρμόζονται στην περίπτωσή σας, θα χρειαστεί να διαμερίσετε το δίσκο σας πριν την έναρξη της εγκατάστασης ώστε να δημιουργήσετε τον κατάλληλα διαμερίσιμο χώρο για το Debian. Αν κάποιες καταμήσεις θα ανήκουν σε άλλα λειτουργικά συστήματα τότε θα ήταν καλίτερο να δημιουργήσετε αυτές τις κατατμήσεις με κάποια προγράμματα διαμέρισης από τα ίδια τα λειτουργικά αυτά. Συνιστούμε έντονα να μην προσπαθήσετε να φτιάξετε κάποιες κατατμήσεις για το Debian GNU/Linux χρησιμοποιώντας εργαλεία κάποιου άλλου λειτουργικού συστήματος. Αντίθετα θα πρέπει με αυτά να δημιουργήσετε μόνο τις κατατμήσεις για το αρχικό λειτουργικό σύστημα που θέλετε να διατηρήσετε. Αν σκοπεύετε να εγκαταστήσετε περισσότερα από ένα λειτουργικά συστήματα στο ίδιο μηχάνημα. θα πρέπει να εγκαταστήσετε όλα τα άλλα λειτουργικά πριν προχωρήσετε με την εγκατάσταση του Linux. Η εγκατάσταση των Windows ή άλλων λειτουργικών μπορεί να καταστρέψουν τη δυνατότητα να ξεκινήσετε το Linux ή να σας ενθαρρύνουν να επαναδιαμορφώσετε κάποιες μη-φυσικές κατατμήσεις. Μπορείτε να επανέλθετε από τέτοιες ενέργειες ή να τις αποφύγετε, αλλά η εγκατάσταση πριν από ο,τιδήποτε άλλο του αρχικού λειτουργικού σας γλιτώνει από πολλά προβλήματα. Αν έχετε αυτή τη στιγμή έναν σκληρό δίσκο με μια κατάτμηση (μια συνηθισμένη περίπτωση για υπολογιστές γραφείου) και θέλετε να έχετε πολλαπλή εκκίνηση με το αρχικό λειτουργικό σύστημα και το Debian, θα πρέπει να: 1. Κάνετε αντίγραφα ασφαλείας για ο,τιδήποτε υπάρχει στον υπολογιστή σας. 2. Εκκινήστε με τα μέσα εγκατάστασης του αρχικού λειτουργικού συστήματος, πχ. CD-ROM ή ταινίες. 3. Χρησιμοποιήστε εργαλεία του ίδιου του αρχικού λειτουργικού για να δημιουργήσετε κατατμήσεις για αυτό. Αφήστε είτε έναν χώρο "υποδοχής" ή απλά ελεύθερο χώρο για το Debian GNU/Linux. 4. Εγκαταστήσετε το προτιμητέο λειτουργικό σύστημα στο καινούριο τμήμα δίσκου που του αντιστοιχεί. 5. Επανεκκινήστε στο παλιό σας λειτουργικό για να ελέγξετε ότι όλα είναι ενταξει και για να κατεβάσετε τα αρχεία εκκίνησης του Debian installer. 6. Ξεκινήστε τον εγκαταστάτη του Debian για να συνεχίσετε την εγκατάσταση του Debian. 3.5.1. Κατάτμηση σε AmigaOS Αν τρέχετε AmigaOS, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το πρόγραμμα HDToolBox για να προσαρμόσετε τις αρχικές σας κατατμήσεις πριν την εγκατάσταση. 3.5.2. Κατάτμηση σε Atari TOS Τα διακριτικά ID στο Atari για τις κατατμήσεις είναι τρεις ASCII χαρακτήρες. Χρησιμοποιήστε "LNX" για δεδομένα και "SWP" για κατάτμηση swap. Αν χρησιμοποιήσετε την μέθοδο εγκατάστασης με λίγη μνήμη θα χρειαστείτε επίσης μια μικρή κατάτμηση Minix (περίπου 2 MB) για την οποία το ID είναι "MNX". Αποτυχία να βάλετε σωστά τα ID των κατατμήσεων όχι μόνο εμποδίζει τη διαδικασία εγκατάστασης του Debian αλλά επιπλέον έχει σαν αποτέλεσμα να προσπαθεί το TOS να χρησιμοποιήσει τις κατατμήσεις του Linux, γεγονός που μπερδεύει τον οδηγό του δίσκου και καθιστά τον ίδιο το δίσκο μη προσβάσιμο. Υπάρχει αρκετα ανεξάρτητα εργαλεία διαμέρισης διαθέσιμα (το βοηθητικό πρόγραμμα του Atari harddisk δεν επιτρέπει την αλλαγή του ID της κατάτμησης). Δεν μπορούμε να δώσουμε στο εγχειρίδιο αυτό αναλυτική περιγραφή για το καθένα από αυτά. Η περιγραφή που ακολουθεί καλύπτει το SCSITool (από την εταιρεία Hard+Soft GmBH). 1. Ξεκινήστε το πρόγραμμα SCSITool και διαλέξτε τον δίσκο που θέλετε να διαμερίσετε: στο μενού Disk, είναι η επιλογή select). 2. Από το μενού Partition , διαλέξτε είτε New για να προσθέσετε καινούριες κατατμήσεις ή για να αλλάξετε το μέγεθος αυτών που ήδη υπάρχουν, ή Change για να αλλάξετε μια συγκεκριμένη κατάτμηση. Αν δεν έχετε δημιουργήσει ήδη κατατμήσεις με τα σωστά μεγέθη και απλά θέλετε να αλλάξετε τον αριθμό ID της κατάτμησης τότε η επιλογή New είναι πιθανότατα η καλίτερη. 3. Αν η επιλογή σας είναι η Newτότε διαλέξτε existing στο πλαίσιο διαλόγου που προτρέπει για τις αρχικές ρυθμίσεις. Το επόμενο παράθυρο δείχνει μια λίστα από τις υπάρχουσες κατατμήσεις που μπορείτε να προσαρμόσετε χρησιμοποιώντας την κουμπιά κύλισης ή κλικάροντας στις γραφικές μπάρες.Η πρώτη στήλη στην λίστα των κατατμήσεων είναι ο τύπος της κατάτμησης. Πατήστε απλά το πεδίο κειμένου για να το αλλάξετε. Όταν τελειώσετε τις αλλαγές στις ρυθμίσεις των κατατμήσεων, σώστε τις αλλαγές βγαίνοντας από το παράθυρο με το κουμπί OK. 4. Για την επιλογή Change, διαλέξτε την κατάτμηση που θέλετε να αλλάξετε από την λίστα επιλογής και επιλέξτε other systems στο πλαίσιο διαλόγου. Το επόμενο παράθυρο αναφέρει λεπτομερειακές πληροφορίες για την κατάτμηση και σας δίνει την δυνατότητα να αλλάξετε το ID της. Σώστε τις αλλαγές βγαίνοντας από το παράθυρο με το κουμπί OK. 5. Καταγράψτε καπου τα ονόματα στο Linux για κάθε μια από τις κατατμήσεις που δημιουργήσατε ή αλλάξατε για χρήση με το Linux -- κοιτάξτε και το ÔìÞìá B.4, "Ονόματα συσκευών στο Linux". 6. Βγείτε από το SCSITool με την επιλογή Quit από το μενού File.Ο υπολογιστής θα επανεκκινηθεί για να βεβαιωθείτε ότι ο αλλαγμένος πίνακας διαμέρισης χρησιμοποιείται από το TOS, Αν αλλάξατε κάποιες από τις κατατμήσεις TOS/GEM αυτές θα καταστούν ανενεργές και θα πρέπει να επαναρχικοποιηθούν (σας είπαμε να σώστε όλα σας τα δεδομένα στο δίσκο, έτσι δεν είναι:!). Υπάρχει ένα εργαλείο διαμέρισης για το Linux/m68k που ονομάζεται atari-fdisk στο σύστημα εγκατάστασης, αλλά προς το παρόν συνιστούμε να διαμερίσετε τον δίσκο σας με έναν εκδότη κατατμήσεων του TOS ή κάποιο εργαλείο δίσκων. Αν ο εκδότης των κατατμήσεων δεν σας δίνει την δυνατότητα να αλλάξετε τον τύπο των κατατμήσεων, μπορείτε να κάνετε αυτό το κρίσιμο βήμα έτσι κι αλλίως αργότερα (από την προσωρινή εγκατάσταση της RAMdisk κατά την εκκίνηση). Το SCSITool είναι μόνο ένα από τους εκδότες διαμέρισης που ξέρουμε ότι υποστηρίζει την επιλογή τύπων κατατμήσεων με διάφορους τύπους. Πιθανόν να υπάρχουν κι άλλοι, διαλέξτε αυτόν που ταιριάζει σε σας. 3.5.3. Κατάτμηση σε MacOS Εργαλεία διαμέρισης για το MacOS που έχουν δοκιμαστεί είναι τα pdisk, HD SC Setup 7.3.5 (Apple), HDT 1.8 (FWB), SilverLining (LaCie), και τα DiskTool (Tim Endres, GPL). Πλήρεις εκδόσεις χρειάζονται για τα HDT και SilverLining. Το Apple tool απαιτεί ένα patch για να αναγωρίσει δίσκους από τρίτα μέρη (μια περιγραφή του πώς να τροποποιήσετε το HD SC Setup χρησιμοποιώντας την εντολή ResEdit μπορεί να βρεθεί στο http://www.euronet.nl/users/ernstoud/patch.html). Για συστήματα Mac με δίσκους IDE, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε το Apple Drive Setup για να δημιουργήσετε κενό χώρο για τις κατατμήσεις του Linux και να ολοκληρώσετε την διαμέριση αργότερα μέσα από το Linux., ή να χρησιμοποιήσετε την έκδοση του pdisk για το MacOS που είναι διαθέσιμο από τον FTP server του MkLinux. 3.6. Ρύθμιση του Υλικού και του Λειτουργικού συστήματος πριν την εγκατάσταση Η ενότητα αυτή θα σας καθοδηγήσει στην ρύθμιση του υλικού σας πριν την εγκατάσταση αν κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο πριν εγκαταστήσετε το Debian.Αυτό περιλάμβάνει τον έλεγχο και και πιθανά την αλλαγή κάποιων ρυθμίσεων στο firmware του συστήματός σας. Το "firmware" είναι το βασικό λογισμικό που χρησιμοποιείται από το υλικό του υπολογιστή και η πιο κρίσιμη επίκληση του είναι κατά τη διαδικασία της πρώτης εκκίνησης (bootstrap) μετά το άνοιγμα του υπολογιστή. Γνωστά προβλήματα που επηρρεάζουν την αξιοπιστία του Debian GNU/ Linux στο σύστημά σας επίσης τονίζονται. 3.6.1. Αναθεωρήσεις του Firmware και ρύθμιση του υπάρχοντος λειτουργικού συστήματος Μηχανήματα αρχιτεκτονικής Motorola 680x0 είναι γενικά αυτορυθμιζόμενα και δεν απαιτούν ρύθμιση του firmware. Βεβαιωθείτε όμως ότι έχετε τα κατάλληλα patches για την μνήμη ROM και το σύστημα. Για συστήματα Macintosh, συνίσταται έκδοση του MacOS >= 7.1 γιατι ή έκδοση 7.0.1 περιέχει ένα bug στους οδηγούς της κάρτας οθόνης που εμποδίζει τον φορτωτή εκκίνησης να απενεργοποίηση των διακοπών της κάρτας οθόνης με αποτέλεσμα πάγωμα του μηχανήματος. Σε συστήματα BVM VMEbus θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε την αναθεώρηση G ή νεώτερη του BVMBug ROM εκκίνησης. Αυτές δεν έρχονται σαν στάνταρ στα συστήματα BVM αλλά είναι διαθέσιμα αν ζητηθούν χωρίς επιβάρυνση. 3.6.2. Ζητήματα που θα πρέπει να προσέξετε για το υλικό Πολλοί άνθρωποι προσπάθησαν να λειτουργήσουν την CPU των 90 MHz στα 100 κοκ. Μερικές φορές αυτό δουλέυει, αλλά είναι πολύ ευαίσθητα εξαρτώμενο από την θερμοκρασία και άλλους παράγοντες και μπορεί στην ουσία να καταστρέψει το μηχάνημά σας. Ένας από τους συγγραφείς του κειμένου αυτού υπερ-χρόνισε (over-clocked ) το σύστημά του για έναν ολόκληρο χρόνο αλλά στη συνέχεια το σύστημα άρχισε να τερματίζει το πρόγραμμα gcc με ένα μη αναμενόμενο σήμα κι ενώ έκανε την μεταγλώττιση του πυρήνα. Κατεβάζοντας την συχνότητα της CPU πίσω στην κανονική της τιμή έλυσε το πρόβλημα. Ο μεταγλωττιστής gcc είναι συνήθως το πρώτο πράγμα που αρχίζει να παγώνει εξαιτίας κάποιων κακών τμημάτων μνήμης (ή άλλων προβλημάτων υλικού που αλλάζουν δεδομένα κατά μη προβλέψιμο τρόπο) κι αυτό γιατί φτιάχνει τεράστιες δομές από δεδομένα τα οποία διατρέχει επανειλημμένα.Ένα σφάλμα στις δομές αυτές θα το αναγκάσει να εκτελέσει μια μη νόμιμη εντολή/οδηγία ή να προσπαθήσει να προσβεί μια ανύπαρκτη διεύθυνση μνήμης. Το σύμπτωμα αυτής της κατάστασης είναι το σταμάτημα του προγράμματος gcc από ένα απρόσμενο σήμα. Οι μητρικές μνήμης Atati TT είναι πασίγνωστες για προβλήματα RAM με το Linux. Αν συναντήσετε οποιαδήποτε προβλήματα προσπαθήστε να τρέξετε τουλάχιστον τον πυρήνα σε ST-RAM. Οι χρήστες των Amiga ίσως χρειαστεί να αποτρέψουν την RAM από το να χρησιμοποιεί ένα memfile του εκκινητή. 3.6.2.1. Περισσότερη μνήμη από 64 MB Ο πυρήνας του Linux δεν μπορεί πάντα να ανιχνεύσει πόση μνήμη RAM έχετε. Αν συμβαίνει αυτό κοιτάξτε στην ενότητα ÔìÞìá 5.2, "Παράμετροι εκκίνησης". ÊåöÜëáéï 4. Αποκτώντας τα Μέσα Εγκατάστασης του Συστήματος Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí 4.1. Επίσημες Συλλογές των CD-ROM του Debian GNU/Linux 4.2. Λήψη Αρχείων από τους Κατοπτριστές αρχείων του Debian 4.2.1. Πού να βρείτε Είδωλα της Εγκατάστασης 4.3. Γράφοντας Δισκέτες από Είδωλα Δισκετών 4.3.1. Γράφοντας Είδωλα Δισκεττών από ένα σύστημα Linux ή Unix 4.3.2. Γράφοντας είδωλα δισκεττών σε DOS, Windows, ή OS/2 4.3.3. Εγγραφή ειδώλων δισκέττας σε συστήματα Atari 4.3.4. Εγγραφή ειδώλων δισκεττών σε συστήματα Macintosh 4.4. Προετοιμασία των αρχείων για Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο 4.5. Προετοιμασία Αρχείων για δικτυακή εκκίνηση με TFTP 4.5.1. Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή RARP 4.5.2. Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή BOOTP 4.5.3. Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή DHCP 4.5.4. Ενεργοποίηση του εξυπηρετητή TFTP 4.5.5. Μεταφορά των ειδώλων TFTP στη θέση τους 4.6. Αυτόματη Εγκατάσταση 4.6.1. Αυτόματη εγκατάσταση με χρήση του Debian Installer 4.1. Επίσημες Συλλογές των CD-ROM του Debian GNU/Linux Ο ευκολότερος με διαφορά τρόπος για να εγκαταστήσετε το Debian GNU/Linux είναι από ένα Επίσημο σετ CD-ROM του Debian. Μπορείτε να αγοράσετε ένα τέτοιο σετ από έναν προμηθευτή (δείτε τη σελίδα CD vendors page). Μπορείτε επίσης να κατεβάσετε είδωλα των CD-ROM από έναν κατοπτριστή αρχείων του Debian και να φτιάξετε έτσι το δικό σας σετ, αν έχετε μια γρήγορη δικτυακή σύνδεση και έναν εγγραφέα CD (δείτε τη σελίδα Debian CDγια λεπτομερείς οδηγίες). Αν έχετε ένα σετ Debian CD και τα CD είναι εκκινήσιμα από το μηχάνημά σας, μπορείτε να προχωρήσετε κατευθείαν στην ενότητα ÊåöÜëáéï 5, Εκκίνηση του Συστήματος Εγκατάστασης; έχει καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα αρχεία που οι περισσότεροι χρήστες θα χρειαστούν βρίσκονται στα CD. Αν και ένα πλήρες σύνολο των εκτελέσιμων πακέτων απαιτεί αρκετά CD, είναι απίθανο να χρειαστείτε πακέτα που να βρίσκονται από το τρίτο CD και μετά. Μπορείτε επίσης να εξετάσετε την εκδοχή της έκδοσης σε DVD, που σώζει αρκετό χώρο στο ράφι σας και σα γλιτώνει από τον μαραθώνιο της διαρκούς αλλαγής CD. Αν το μηχάνημά σας δεν υποστηρίζει εκκίνηση από CD, αλλά διαθέτετε ένα σετ CD, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια εναλλακτική στρατηγική όπως δισκέττα, σκληρός δίσκος, δικτυακή εκκίνηση, ή φορτώστε χειροκίνητα τον πυρήνα από το CD για να ξεκινήσετε αρχικά τον εγκαταστάτη του συστήματος. Τα αρχεία που χρειάζεστε για να ξεκινήσετε με ένα άλλο μέσο βρίσκονται επίσης στο CD; η οργάνωση της δικτυακής αρχειοθήκης του Debian και του καταλόγου στο CD είναι ταυτόσημα. Έτσι όταν στη συνέχεια δίνονται διαδρομές για αρχεία της αρχειοθήκης για συγκεκριμένα αρχεία που χρειάζεστε για την εκκίνηση, κοιτάξτε γι' αυτά τα αρχεία στους ίδιους καταλόγους και υποκαταλόγους στο CD σας. Όταν ξεκινήσει ο εγκαταστάτης, θα είστε σε θέση να αποκτήσετε όλα τα υπόλοιπα απαραίτητα για τον εγκαταστάτη αρχεία από το CD. Αν δεν έχετε ένα σετ από CD, τότε θα πρέπει να κατεβάσετε τα αρχεία συστήματος του εγκαταστάτη και να τα τοποθετήσετε σε μία δισκέττα ή ένα σκληρό δίσκο ή έναν συνδεδεμένο υπολογιστή ώστε να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν για την εκκίνηση του εγκαταστάτη. 4.2. Λήψη Αρχείων από τους Κατοπτριστές αρχείων του Debian Για να βρείτε τον πλησιέστερο (και άρα πιθανόν τον γρηγορότερο) κατοπτριστή αρχείων δείτε το σύνδεσμο λίστα των κατοπτριστών αρχείων του Debian. Όταν κατεβάζετε αρχεία από έναν κατοπτριστή αρχείων του Debian, σιγουρευτείτε ότι κατεβάζετε τα αρχεία σε δυαδική κατάσταση, όχι σε αυτόματη ή κατάσταση κειμένου. 4.2.1. Πού να βρείτε Είδωλα της Εγκατάστασης Τα είδωλα της εγκατάστασης βρίσκονται για κάθε κατοπτριστή αρχείων Debian στον κατάλογο debian/dists/sarge/main/installer-m68k/current/images/-- το αρχείο MANIFEST καταγράφει κάθε είδωλο και τον ρόλο της. 4.2.1.1. Επιλέγοντας έναν πυρήνα Μερικές υποαρχιτεκτονικές m68k δίνουν την επιλογή πυρήνα για την εγκατάσταση. Σε γενικές γραμμές συνιστούμε να δοκιμάσετε πρώτα τις πιο πρόσφατες εκδόσεις. Αν η υποαρχιτεκτονική ή το μηχάνημά σας χρειάζεται να χρησιμοποιήσει έναν πυρήνα 2.2.x, βεβαιωθείτε ότι επιλέξατε ένα από τα είδωλα που υποστηρίζει πυρήνες της σειράς 2.2.x (δείτε σχετικά το σύνδεσμοMANIFEST). Όλα τα είδωλα του m68k για χρήση με πυρήνες 2.2.x, απαιτούν την παράμετρο πυρήνα ramdisk_size=13000 . 4.3. Γράφοντας Δισκέτες από Είδωλα Δισκετών Εκκινήσιμες δισκέττες χρησιμοποιούνται γενικά σαν τελευταία λύση για την εκκίνηση του εγκαταστάτη σε συστήματα που δεν μπορούν να ξεκινήσουν από ένα CD ή από άλλο μέσο. Εκκίνηση από δισκέττες δεν υποστηρίζεται σε Amiga ή σε 68k Mac. Τα είδωλα δισκετών είναι αρχεία που περιέχουν το πλήρες περιεχόμενο μιας δισκέττας σε rawμορφή. Τέτοια είδωλα, όπως ένα boot.img, δεν μπορούν απλά να αντιγραφούν σε έναν οδηγό δισκέττας. Απαιτείται η χρήση ενός ειδικού προγράμματος για να γραφεί ένα αρχείο ειδώλου σε δισκέττα σε raw κατάσταση απαιτείται η χρήση ενός ειδικού προγράμματος. Κι αυτό γιατί οι εικόνες αυτές είναι raw αναπαραστάσεις της δισκέττας. Απαιτείται να δημιουργηθεί ένα αντίγραφο τομέα των δεδομένων από το αρχείο στη δισκέττα. Υπάρχουν διαφορετικές τεχνικές για τη δημιουργία δισκεττών από είδωλα δισκεττών, που εξαρτώνται από την πλατφόρμα σας. Αυτή η ενότητα περιγράφει πώς να δημιουργήσετε δισκέττες από είδωλα δισκεττών σε διαφορετικές πλατφόρμες. Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που θα χρησιμοποιήσετε για τη δημιουργία των δισκεττών σας, θα πρέπει να θυμηθείτε να εφαρμόσετε το κουμπί της προστασίας εγγραφής, μετά την εγγραφή τους, ώστε να σιγουρευτείτε ότι δεν θα καταστραφούν από αμέλεια. 4.3.1. Γράφοντας Είδωλα Δισκεττών από ένα σύστημα Linux ή Unix Για να γράψετε ένα είδωλο δισκέττας σε δισκέττα, πιθανόν να χρειαστείτε πρόσβαση σαν χρήστης root στο σύστημα. Τοποθετήστε μια καλή, κενή δισκέττα στον οδηγό. Στη συνέχεια χρησιμοποιήστε την εντολή dd if=file of=/dev/fd0 bs=1024 conv=sync ; sync όπου file είναι ένα από τα αρχεία των ειδώλων δείτε ÔìÞìá 4.2, "Λήψη Αρχείων από τους Κατοπτριστές αρχείων του Debian" για το τι μπορεί να είναι το αρχείο file). Το /dev/fd0 είναι ένα κοινά χρησιμοποιούμενο όνομα για μια συσκευή δισκέττας, που μπορεί να είναι διαφορετικό στο σταθμό εργασίας σας .Η εντολή μπορεί να επιστρέψει στο προτρεπτικό (prompt) πριν να ολοκληρωθεί από το Unix η εγγραφή της δισκέττας, οπότε θα πρέπει να κοιτάξετε για τη φωτεινή ένδειξη του "δισκου σε λειτουργία" και βεβαιωθείτε ότι αυτό έχει σβήσει και ότι η δισκέττα έχει σταματήσει να περιστρέφεται πριν να την απομακρύνετε από τη συσκευή. Σε κάποια συστήματα θα πρέπει να τρέξετε μια εντολή για την εξαγωγή της δισκέττας από τη συσκευή. . Κάποια συστήματα προσπαθούν να προσαρτήσουν αυτόματα μια δισκέττα όταν την τοποθετείτε στη συσκευή. Πιθανόν να πρέπει να απενεργοποιήσετε το χαρακτηριστικό αυτό πριν να σας επιτρέψει ο σταθμός εργασίας σας να γράψετε μια δισκέττα σε raw μορφή. Δυστυχώς, το πώς θα το πετύχετε αυτό αλλάζει ανάλογα με το λειτουργικό σύστημά σας.. 4.3.2. Γράφοντας είδωλα δισκεττών σε DOS, Windows, ή OS/2 Αν έχετε πρόσβαση σε ένα μηχάνημα i386, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα από τα παρακάτω προγράμματα για να αντιγράψετε τις εικόνες στις δισκέττες. Τα προγράμματα rawrite1 και rawrite2 μπορούν να χρησιμοποιηθούν με το MS-DOS. Για να χρησιμοποιήσετε τα προγράμματα αυτά πρώτα σιγουρευτείτε ότι έχετε εκκινήσει σε DOS. Προσπαθήστε να τα χρησιμοποιήσετε μέσα από ένα παράθυρο DOS στα Windows, καθώς ένα διπλό κλικ στα προγράμματα αυτά από τον Windows Explorer δεν αναμένεται να δουλέψει. Το πρόγραμμα rwwrtwin τρέχει σε Windows 95, NT, 98, 2000, ME, XP και πιθανά μεταγενέστερες εκδόσεις. Για να το χρησιμοποιήσετε θα πρέπει να αποσυμπιέσετε την βιβλιοθήκη diskio.dll στον ίδιο κατάλογο. Τα εργαλεία αυτά μπορούν να βρεθούν στα επίσημα CD-ROM του Debian και κάτω από τον κατάλογο /tools. 4.3.3. Εγγραφή ειδώλων δισκέττας σε συστήματα Atari Θα βρείτε το πρόγραμμα .../current/images/atari/rawwrite.ttp στον ίδιο κατάλογο όπου βρίσκονται οι εικόνες των δισκεττών. Ξεκινήστε το πρόγραμμα με διπλό κλικ πάνω στο εικονίδιο του προγράμματος, και πληκτρολογήστε το όνομα της εικόνας δισκέττας που θέλετε να γραφτεί στη δισκέττα στη γραμμή εντολών της κονσόλας του προγράμματος TOS. 4.3.4. Εγγραφή ειδώλων δισκεττών σε συστήματα Macintosh Δεν υπάρχει εφαρμογή στο λειτουργικό MacOS για την εγγραφή εικόνων δισκεττών σε δισκέττα (και δεν υπάρχει νόημα στο να κάνετε κάτι τέτοιο καθώς δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις δισκέττες για να ξεκινήσετε το σύστημα εγκατάστασης ή να εγκαταστήσετε τον πυρήνα ή τα modules στον Macintosh). Παρ' όλα αυτά, τα αρχεία είναι απαραίτητα για την εγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος και των modules, αργότερα στην πορεία της εγκατάστασης. 4.4. Προετοιμασία των αρχείων για Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο O εγκαταστάτης μπορεί να ξεκινήσει χρησιμοποιώντας αρχεία εκκίνησης τοποθετημένα σε ένα υπάρχον τμήμα του σκληρού δίσκου και που ενεργοποιούνται είτε μέσα από ένα άλλο λειτουργικό σύστημα είτε καλώντας έναν φορτωτή εκκίνησης (boot loader) κατευθείαν από το BIOS. Μια πλήρης,"καθαρά δικτυακή" εγκατάσταση μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική. Κάτι που παρακάμπτει όλες τις δυσκολίες των αφαιρέσιμων μέσων, όπως την εύρεση και εγγραφή εικόνων CD ή το παίδεμα με πολυάριθμες και αναξιόπιστες δισκέττες. 4.5. Προετοιμασία Αρχείων για δικτυακή εκκίνηση με TFTP Αν το μηχάνημά σας είναι συνδεδεμένο σε ένα τοπικό δίκτυο (local area network), μπορείτε ίσως να το εκκινήσετε από ένα άλλο μηχάνημα μέσω του δικτύου αυτού χρησιμοποιώντας TFTP. Αν προτίθεστε να εκκινήσετε το σύστημα εγκατάστασης από ένα άλλο μηχάνημα, τα αρχεία εκκίνησης θα πρέπει να τοποθετηθούν σε συγκεκριμένες θέσεις στο μηχάνημα αυτό, το οποίο πρέπει επίσης να είναι ρυθμισμένο ώστε να υποστηρίζει την εκκίνηση του συγκεκριμένου μηχανήματός σας. Θα πρέπει να στήσετε έναν εξυπηρετητή TFTP, και για περισσότερα μηχανήματα έναν εξυπηρετητή BOOTP , ή έναν εξυπηρετητή RARP , ή έναν εξυπηρετητή DHCP. Το Reverse Address Resolution Protocol (RARP) είναι ένας τρόπος να πείτε στον client ποια διεύθυνση IP να χρησιμοποιήσει ο ίδιος. Ένας άλλος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε το πρωτόκολλο BOOTP. Το BOOTP είναι ένα πρωτόκολλο IP που πληροφορεί έναν υπολογιστή για το ποια είναι η διεύθυνση του IP και από πού στο δίκτυο να αποκτήσει μια εικόνα εκκίνησης. Μια άλλη εναλλακτική λύση σε συστήματα VMEbus: η διεύθυνση IP μπορεί να δοθεί χειροκίνητα στην μνήμη εκκίνησης ROM. Το πρωτόκολλο DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) είναι μια πιο ευέλικτη και συμβατή προς τα πίσω επέκταση του πρωτοκόλλου BOOTP. Κάποια συστήματα μπορούν να ρυθμιστούν μόνο μέσω του πρωτοκόλλου αυτού. Το πρωτόκολλο TFTP (Trivial File Transfer Protocol) χρησιμοποιείται για το σερβίρισμα της εικόνας εκκίνησης στον "πελάτη". Θεωρητικά, οποιοσδήποτε server, σε οποιαδήποτε πλατφόρμα, που υλοποιεί αυτά τα πρωτόκολλα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Στα παραδείγματα αυτής της ενότητας, θα δώσουμε εντολές για SunOS 4.x, SunOS 5.x (δηλ. το Solaris), και GNU/Linux. 4.5.1. Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή RARP Για να ρυθμίσετε έναν server RARP, θα πρέπει να ξέρετε την διεύθυνση Ethernet (αλλιώς διεύθυνση MAC) των συστημάτων πελατών όπου θα γίνουν οι εγκαταστάσεις. Αν δεν ξέρετε αυτήν την πληροφορία, μπορείτε: να εκκινήσετε σε κατάσταση "Rescue" (πχ., από μια δισκέττα διάσωσης (rescue floppy) και να χρησιμοποιήσετε την εντολή /sbin/ifconfig eth0. Σε ένα σύστημα server RARP που χρησιμοποιεί πυρήνα Linux 2.2.x, θα πρέπει να "γεμίσετε" με τιμές τον πίνακα RARP του πυρήνα. Για να το κάνετε αυτό, τρέξτε τις ακόλουθες εντολές: # /sbin/rarp -s client-hostname client-enet-addr # /usr/sbin/arp -s client-ip client-enet-addr Αν πάρετε ένα μήνυμα λάθους SIOCSRARP: Invalid argument πιθανόν να πρέπει να φορτώσετε το RARP module του πυρήνα ή να ξαναχτίσετε τον πυρήνα με υποστήριξη για RARP. Δοκιμάστε την εντολή modprobe rarp και μετά την εντολή rarp ξανά. Σε ένα σύστημα με RARP server που χρησιμοποιεί πυρήνα Linux 2.4.x, δεν υπάρχει RARP module, και θα έπρεπε αντί γι' αυτό να χρησιμοποιήσετε το πρόγραμμα rarpd. Η διαδικασία είναι παρόμοια με αυτήν που χρησιμοποιείται για το SunOS στην επόμενη παράγραφο. Για το λειτουργικό σύστημα SunOS, πρέπει να σιγουρευτείτε ότι η διεύθυνση της κάρτας Ethernet για τον πελάτη περιλαμβάνεται στη βάση "ethers" (είτε στο αρχείο /etc/ethers, είτε μέσω NIS/NIS+) και στην βάση ``hosts''. Στη συνέχεια θα πρέπει να ξεκινήσετε τον δαίμονα RARP. Στο σύστημα SunOS 4, δώστε την εντολή (σαν χρήστης root): /usr/etc/rarpd -a; στο SunOS 5, χρησιμοποιήστε την εντολή / usr/sbin/rarpd -a. 4.5.2. Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή BOOTP Υπάρχουν δύο εξυπηρετητές BOOTP διαθέσιμοι για το GNU/Linux, ο CMU bootpd ενώ ο άλλος είναι στην πραγματικότητα ένας DHCP server, ο ISC dhcpd, που περιλαμβάνονται στα πακέτα bootp και dhcp στο Debian GNU/Linux. Για να χρησιμοποιήσετε τον CMU bootpd, πρέπει πρώτα να "αποσχολιάσετε" (ή να προσθέσετε) την σχετική γραμμή στο αρχείο /etc/inetd.conf. Στο Debian GNU/ Linux, μπορείτε να τρέξετε την εντολή update-inetd --enable bootps, και μετά / etc/init.d/inetd reload ώστε να ενεργοποιηθούν οι αλλαγές. Σε άλλα συστήματα, η ζητούμενη γραμμή πρέπει να είναι όπως: bootps dgram udp wait root /usr/sbin/bootpd bootpd -i -t 120 Τώρα, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα αρχείο /etc/bootptab, το οποίο έχει ανάλογη με την οικεία και "κρυπτογραφημένη" μορφή των παλιών καλών BSD αρχείων printcap, termcap, και disktab. Δείτε την σελίδα χρήσης του bootptab για περισσότερες πληροφορίες. Για τον server CMU bootpd, θα πρέπει να ξέρετε την διεύθυνση MAC του συστήματος "πελάτη". Εδώ είναι ένα παράδειγμα αρχείου /etc/ bootptab: client:\ hd=/tftpboot:\ bf=tftpboot.img:\ ip=192.168.1.90:\ sm=255.255.255.0:\ sa=192.168.1.1:\ ha=0123456789AB: Θα πρέπει να αλλάξετε τουλάχιστον την επιλογή "ha", που προσδιορίζει την διεύθυνση υλικού του πελάτη. Η επιλογή "bf" προσδιορίζει το αρχείο που θα έπρεπε ένας πελάτης να ανακτήσει μέσω TFTP. Δείτε το σύνδεσμο ÔìÞìá 4.5.5, "Μεταφορά των ειδώλων TFTP στη θέση τους" για περισσότερες πληροφορίες. Αντίθετα, η ρύθμιση του BOOTP με τον ISC server dhcpd είναι πραγματικά εύκολη, γιατί αντιμετωπίζει τους πελάτες BOOTP σαν μια σχετικά ειδική περίπτωση πελατών DHCP. Μερικές αρχιτεκτονικές απαιτούν μια πολύπλοκη ρύθμιση για την εκκίνηση πελατών μέσω BOOTP. Αν η δική σας είναι μια από αυτές, διαβάστε την ενότητα ÔìÞìá 4.5.3, "Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή DHCP". Διαφορετικά, μπορείτε πιθανόν να τα καταφέρετε απλά προσθέτοντας το προστακτικό allow bootp στο κομμάτι των ρυθμίσεων για το υποδίκτυο που περιέχει τον πελάτη, και επενεκκινήστε τον server dhcpd με την εντολή /etc/init.d/dhcpd restart. 4.5.3. Ρυθμίζοντας έναν εξυπηρετητή DHCP Ένας server DHCP που είναι ελεύθερο λογισμικό είναι ο dhcpd. Στο Debian GNU/ Linux, είναι διαθέσιμος στο πακέτο dhcp.Αυτό είναι ένα παράδειγμα αρχείου ρυθμίσεων για τον server αυτόν (συνήθως το αρχείο /etc/dhcpd.conf): option domain-name "example.com"; option domain-name-servers ns1.example.com; option subnet-mask 255.255.255.0; default-lease-time 600; max-lease-time 7200; server-name "servername"; subnet 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 { range 192.168.1.200 192.168.1.253; option routers 192.168.1.1; } host clientname { filename "/tftpboot/tftpboot.img"; server-name "servername"; next-server servername; hardware ethernet 01:23:45:67:89:AB; fixed-address 192.168.1.90; } Σημείωση: το καινούριο (και προτιμητέο) πακέτο dhcp3 χρησιμοποιεί το αρχείο / etc/dhcp3/dhcpd.conf. Στο παράδειγμα αυτό, υπάρχει ένας server με όνομα servername που κάνει όλη τη δουλειά ενός DHCP και TFTP server και μιας δικτυακής πύλης. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πρέπει να αλλάξετε τις επιλογές για το όνομα τομέα (domain name) καθώς και το όνομα του server και της διεύθυνσης της κάρτας δικτύου του πελάτη. Η επιλογήfilename θα πρέπει να είναι το όνομα του αρχείου που θα ανακτηθεί μέσω TFTP. Μετά την έκδοση του αρχείου ρυθμίσεων του dhcpd, επανεκκινήστε τον εξυπηρετητή με την εντολή /etc/init.d/dhcpd restart. 4.5.4. Ενεργοποίηση του εξυπηρετητή TFTP Για να προετοιμάσετε τον TFTP server, θα πρέπει πρώτα να βεβαιωθείτε ότι ο δαίμονας tftpd είναι ενεργοποιημένος. Αυτή η ενεργοποίηση γίνεται συνήθως περιλαμβάνοντας μια γραμμή όπως η ακόλουθη στο αρχείο /etc/inetd.conf: tftp dgram udp wait nobody /usr/sbin/tcpd in.tftpd /tftpboot Τα πακέτα Debian θα κάνουν αυτές τις ρυθμίσεις σωστά από την πρώτη στιγμή με την εγκατάστασή τους. Κοιτάξτε το αρχείο αυτό και φροντίστε να θυμάστε τον κατάλογο που χρησιμοποιείται σαν όρισμα του in.tftpd καθώς θα το χρειαστείτε στη συνέχεια. Το όρισμα -l επιτρέπει σε κάποιες εκδόσεις του in.tftpd να καταγράφει όλες τις αιτήσεις που δέχεται στα αρχεία καταγραφής του συστήματος, κάτι που είναι χρήσιμο στη διάγνωση λαθών κατά την εκκίνηση. Αν πρέπει για κάποιο λόγο να αλλάξετε το αρχείο /etc/inetd.conf, θα πρέπει να ενημερώσετε γι' αυτό τον δαίμονα inetd που τρέχει για την αλλαγή αυτή. Σε ένα μηχάνημα Debian, τρέξτε / etc/init.d/inetd reload; σε άλλα μηχανήματα, βρείτε τον αριθμό της διαδικασίας για τον inetd, και τρέξτε kill -HUP inetd-pid. 4.5.5. Μεταφορά των ειδώλων TFTP στη θέση τους Στη συνέχεια, τοποθετήστε την εικόνα εκκίνησης του TFTP, όπως βρίσκεται στο ÔìÞìá 4.2.1, "Πού να βρείτε Είδωλα της Εγκατάστασης", στον κατάλογο των ειδώλων εκκίνησης του tftpd. Γενικά, ο κατάλογος αυτός θα είναι ο /tftpboot. Θα πρέπει να δημιουργήσετε έναν σύνδεσμο από το αρχείο αυτό στο αρχείο που ο εξυπηρετητής tftpd θα χρησιμοποιήσει για την εκκίνηση ενός συγκεκριμένου πελάτη. Δυστυχώς, το αρχείο αυτό καθορίζεται από τον πελάτη του TFTP, και δεν υπάρχουν γι' αυτό σταθερά πρότυπα. 4.5.5.1. Εκκίνηση TFTP για BVM/Motorola Για συστήματα BVM και Motorola VMEbus αντιγράψετε τα αρχεία .../images/kernel/ vmlinuz-2.4.27-bvme6000, .../images/netboot/initrd.gz, .../images/netboot/ tftplilo.bvme, and .../images/netboot/tftplilo.conf στον κατάλογο /tftpboot/. Στη συνέχεια, ρυθμίστε τις μνήμες ROM εκκίνησης ή τον εξυπηρετητή BOOTP ώστε να φορτώσουν αρχικά τα αρχεία tftplilo.bvme ή tftplilo.mvme από τον εξυπηρετητή TFTP. Αναφερθείτε στο αρχείο tftplilo.txt της υποαρχιτεκτονικής σας για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις ρυθμίσεις για συγκεκριμένα συστήματα. 4.6. Αυτόματη Εγκατάσταση Για εγκατάσταση σε πολλαπλούς υπολογιστές είναι δυνατό να πραγματοποιήσουμε πλήρως αυτοματοποιημένες εγκαταστάσεις. Πακέτα Debian που στοχεύουν σε αυτό περιλαμβάνουν: fai (που χρησιμοποιεί έναν εξυπηρετητή εγκατάστασης), replicator, systemimager, autoinstall, και τον ίδιο τον Debian Installer. 4.6.1. Αυτόματη εγκατάσταση με χρήση του Debian Installer Ο εγκαταστάτης του Debian υποστηρίζει αυτοματοποιημένες εγκαταστάσεις με τη βοήθεια αρχείων προρύθμισης. Ένα τέτοιο αρχείο μπορεί να φορτωθεί από το δίκτυο ή από αφαιρούμενα μέσα και να χρησιμοποιηθεί για την συμπλήρωση απαντήσεων σε ερωτήσεις που θα τεθούν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης. Αν και οι περισσότεροι διάλογοι που χρησιμοποιούνται από τον debian-installer μπορούν να γίνουν preseeded χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, υπάρχουν μερικές αξιοσημείωτες εξαιρέσεις. Είναι δυνατόν να(επανα)διαμερίσετε έναν ολόκληρο δίσκο ή να χρησιμοποιήσετε διαθέσιμο ελεύθερο χώρο σε έναν δίσκο, αλλά δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσετε υπάρχουσες κατατμήσεις. Δεν μπορείτε προς το παρόν να χρησιμοποιήσετε προρρυθμίσεις για να διαμορφώσετε RAID ή LVM. Επίσης, και με την εξαίρεση των αρθρωμάτων των οδηγών δικτύου, δεν είναι δυνατόν να προρρυθμίσετε τις παραμέτρους αρθρωμάτων του ;πυρήνα. Το αρχείο προρυθμίσεων είναι σε μορφή που χρησιμοποιείται από την εντολή debconf-set-selections. Ένα καλά τεκμηριωμένο και πραγματικό παράδειγμα που μπορείτε να εκδόσετε είναι το ÔìÞìá C.1, "Παράδειγμα αρχείου προρύθμισης". Εναλλακτικά, ένας τρόπος να πάρετε μια πλήρη λίστα με όλες τις τιμές που μπορούν να γίνουν preseeded είναι να κάνετε μια χειροκίνητη εγκατάσταση, και μετά να χρησιμοποιήσετε την εντολή debconf-get-selections, από το πακέτο debconf-utils για να περάσετε τόσο την βάση του debconf όσο και του cdebconf που είναι στον κατάλογο var/log/debian-installer/cdebconf σε ένα μοναδικό αρχείο: $ debconf-get-selections --installer > file $ debconf-get-selections >> file Το αρχείο όμως που δημιουργείται με τον τρόπο αυτό περιέχει και μερικά αντικείμενα που που δεν θα πρέπει να γίνουν preseeded, οπότε το αρχείο στο ÔìÞìá C.1, "Παράδειγμα αρχείου προρύθμισης" είναι ένα καλλίτερο σημείο εκκίνησης για τους περισσότερους χρήστες. Από την στιγμή που έχετε ένα αρχείο προρυθμίσεων, μπορείτε να το εκδόσετε αν θέλετε και να το ανεβάσετε σε έναν διακομιστή ιστοσελίδων, ή να το αντιγράψετε στο μέσο εκκίνησης του installer. Όπου και να το τοποθετήσετε θα πρέπει να δώσετε μια παράμετρο στον installer κατά την εκκίνηση ώστε να ενημερωθεί ότι πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτό το αρχείο. Για να κάνετε τον installer να χρησιμοποιήσει ένα αρχείο προρυθμίσεων που κατεβάσατε από το δίκτυο, προσθέστε το preseed/url=http://url/to/preseed.cfg στις παραμέτρους εκκίνησης του πυρήνα. Φυσικά οι προρυθμίσεις δεν μπορούν να ενεργοποιηθούν μέχρι ο installer να μπορέσει να ρυθμίσει το δίκτυο, οπότε η μέθοδος αυτή είναι κυρίως χρήσιμη εφόσον ο installer μπορεί να ρυθμίσει το δίκτυο μέσω DHCP χωρίς την διατύπωση ερωτήσεων. Πιθανόν να θέλετε να θέσετε την προτεραιότητα της εγκατάστασης σε "κρίσιμη" για την αποφυγή ερωτήσεων κατά το διάστημα ρύθμισης του δικτύου. Κοιτάξτε το ÔìÞìá 5.2.1, "Παράμετροι του Εγκαταστάτη του Debian". Για να βάλετε ένα αρχείο προρυθμίσεων σε ένα CD, θα πρέπει να επανεκδώσετε το ISO image ώστε να συμπεριλάβει το αρχείο σας. Δείτε τη σελίδα βοήθειας του mkisofs για λεπτομέρειες. Εναλλακτικά, βάλτε το preseed αρχείο σε μια δισκέττα, και χρησιμοποιήστε το όρισμα preseed/file=/floppy/preseed.cfg ÊåöÜëáéï 5. Εκκίνηση του Συστήματος Εγκατάστασης Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí 5.1. Ξεκινώντας τον εγκαταστάτη στην αρχιτεκτονική Motorola 680x0 5.1.1. Επιλέγοντας Μέθοδο Εγκατάστασης 5.1.2. Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο 5.1.3. Εκκίνηση από CD-ROM 5.1.4. Εκκίνηση μέσω TFTP 5.1.5. Εκκίνηση από Δισκέττες 5.2. Παράμετροι εκκίνησης 5.2.1. Παράμετροι του Εγκαταστάτη του Debian 5.3. Ανίχνευση λαθών της Διαδικασίας Εγκατάστασης 5.3.1. Αξιοπιστία των δισκετών 5.3.2. Ρύθμιση της εκκίνησης 5.3.3. Ερμηνεία των μηνυμάτων έναρξης πυρήνα! 5.3.4. Αναφορά σφαλμάτων 5.3.5. Διαδικασία υποβολής Αναφοράς Εγκατάστασης 5.1. Ξεκινώντας τον εγκαταστάτη στην αρχιτεκτονική Motorola 680x0 5.1.1. Επιλέγοντας Μέθοδο Εγκατάστασης Μερικές υπο-αρχιτεκτονικές της Motorola 680x0 έχουν την επιλογή της εκκίνησης χρησιμοποιώντας είτε έναν πυρήνα 2.4.x είτε έναν 2.2.x. Όταν έχετε μια τέτοια δυνατότητα δοκιμάστε τον πυρήνα 2.4.x. O εγκαταστάτης επιπλέον απαιτεί λιγότερη μνήμη όταν χρησιμοποιεί τον πυρήνα 2.4.x καθώς η υποστήριξη του πυρήνα 2.2.x απαιτεί μια σταθερού μεγέθους ramdisk ενώ ο πυρήνας 2.4.x χρησιμοποιεί tmpfs. Επίσης, αν χρησιμοποιείτε έναν πυρήνα 2.2.x, τότε σιγουρευτείτε ότι χρησιμοποιείτε μια ramdisk ικανή να ''φιλοξενήσει'' αυτόν τον πυρήνα, δείτε την ενότητα MANIFEST. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε γενικά μια εικόνα ramdisk initrd22.gz από τον αντίστοιχο κατάλογο. Βεβαιωθείτε ότι η root=/dev/ram είναι μια από τις παραμέτρους του πυρήνα σας. Αν έχετε πρόβλημα ελέγξτε τις συχνές ερωτήσεις στο cts's Motorola 680x0 debian-installer FAQ. ● ÔìÞìá 5.1.1.1, "Amiga" ● ÔìÞìá 5.1.1.2, "Atari " ● ÔìÞìá 5.1.1.3, "BVME6000 " ● ÔìÞìá 5.1.1.4, "Macintosh " ● ÔìÞìá 5.1.1.5, "MVME147 και MVME16x" ● ÔìÞìá 5.1.1.6, "Q40/Q60 " 5.1.1.1. Amiga Η μόνη διαθέσιμη μέθοδος εγκατάστασης για την amiga είναι από τον σκληρό δίσκο (δείτε το ÔìÞìá 5.1.2, "Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο"). Με άλλα λόγια το cdrom δεν είναι εκκινήσιμο. Η Amiga δεν δουλεύει προς το παρόν με το bogl, επομένως αν δείτε μηνύματα λάθους από το bogl, θα πρέπει να συμπεριλάβετε την παράμετρο debian-installer/ framebuffer=false για τον πυρήνα. 5.1.1.2. Atari Ο εγκαταστάτης για τον atari μπορεί να ξεκινήσει είτε από τον σκληρό δίσκο (δείτε το ÔìÞìá 5.1.2, "Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο") ή από δισκέττες (δείτε το ÔìÞìá 5.1.5, "Εκκίνηση από Δισκέττες"). Με άλλα λόγια το cdrom δεν είναι εκκινήσιμο. Ο Atari δεν δουλεύει προς το παρόν με το bogl, επομένως αν δείτε μηνύματα λάθους από το bogl, θα πρέπει να συμπεριλάβετε την παράμετρο debian-installer/ framebuffer=false για τον πυρήνα. 5.1.1.3. BVME6000 Ο εγκαταστάτης για BVME6000 μπορεί να ξεκινήσει είτε από ένα cdrom (δείτε ÔìÞìá 5.1.3, "Εκκίνηση από CD-ROM"), είτε από δισκέττες (δείτε ÔìÞìá 5.1.5, "Εκκίνηση από Δισκέττες"), είτε από το δίκτυο (δείτε ÔìÞìá 5.1.4, "Εκκίνηση μέσω TFTP"). 5.1.1.4. Macintosh Η μοναδική διαθέσιμη μέθοδος εγκατάστασης στον mac είναι από το σκληρό δίσκο (δείτε ÔìÞìá 5.1.2, "Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο").Με άλλα λόγια το cdrom δεν είναι εκκινήσιμο. Για τους Mac δεν υπάρχει κάποιος πυρήνας 2.4.x που να δουλεύει. Εάν το υλικό σας χρησιμοποιεί scsi δίαυλο βασισμένο στο 53c9x, τότε πρέπει να συμπεριλάβετε την παράμετρο πυρήνα mac53c9x=1. Για υλικό με δυο τέτοιους διαύλους scsi, όπως το Quadra 950, θα χρειαστεί αντί της προηγουμένης παραμέτρου την mac53c9x=2. Εναλλακτικά, η παράμετρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν mac53c9x=-1,0 που θα αφήσει ενεργή την αυτόματη ανίχνευση, απενεργοποιώντας, όμως, αποσυνδέσεις των διαύλων SCSI. Σημειώστε ότι ο προσδιορισμός αυτής της παραμέτρου είναι αναγκαίος μόνο αν έχετε περισσότερους από έναν σκληρούς δίσκους. Σε διαφορετική περίπτωση, το σύστημά σας θα είναι γενικά γρηγορότερο αν δεν καθορίσετε την συγκεκριμένη παράμετρο. 5.1.1.5. MVME147 και MVME16x O εγκαταστάτης για MVEM147 και MVEM16x μπορεί να ξεκινήσει είτε από δισκέττες (δείτε ÔìÞìá 5.1.5, "Εκκίνηση από Δισκέττες") ή από το δίκτυο (δείτε ÔìÞìá 5.1.4, "Εκκίνηση μέσω TFTP"). Με άλλα λόγια το cdrom δεν είναι εκκινήσιμο. 5.1.1.6. Q40/Q60 Η μόνη διαθέσιμη μέθοδος εγκατάστασης για Q40/Q60 είναι από το σκληρό δίσκο (δείτε ÔìÞìá 5.1.2, "Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο").Με άλλα λόγια το cdrom δεν είναι εκκινήσιμο. 5.1.2. Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο Η εκκίνηση από ένα υπάρχον λειτουργικό σύστημα είναι συχνά μια βολική μέθοδος. Για κάποια συστήματα είναι η μοναδική υποστηριζόμενη μέθοδος εγκατάστασης. Για να ξεκινήσετε τον εγκαταστάτη από ένα σκληρό δίσκο, θα πρέπει να έχετε ήδη ολοκληρώσει το κατέβασμα και την τοποθέτηση των απαραίτητων αρχείων στο ÔìÞìá 4.4, "Προετοιμασία των αρχείων για Εκκίνηση από Σκληρό Δίσκο". Τουλάχιστον έξι διαφορετικές ramdisk μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εκκίνηση από το σκληρό δίσκο, τρεις διαφορετικοί τύποι κάθε ένας με κα χωρίς υποστήριξη για έναν πυρήνα 2.2.x (δείτε το MANIFEST για λεπτομέρειες). Οι τρεις διαφορετικοί τύποι ramdisk είναι οι cdrom, hd-media, και nativehd. Αυτοί διαφέρουν μόνο στην πηγή τους για τα πακέτα της εγκατάστασης. Η cdrom ramdisk χρησιμοποιεί ένα cdrom για την απόκτηση των πακέτων του debian-installer. Η hd-media ramdisk χρησιμοποιεί το αρχείο μιας εικόνας iso ενός cdrom που βρίσκεται σε έναν σκληρό δίσκο. Τέλος, η nativehd ramdisk χρησιμοποιεί το δίκτυο για την εγκατάσταση των πακέτων. ● ÔìÞìá 5.1.2.1, "Εκκίνηση από το AmigaOS" ● ÔìÞìá 5.1.2.2, "Ξεκινώντας από το Atari TOS" ● ÔìÞìá 5.1.2.3, "Ξεκινώντας από το MacOS" ● ÔìÞìá 5.1.2.4, "Ξεκινώντας από το Q40/Q60" 5.1.2.1. Εκκίνηση από το AmigaOS Ευρισκόμενοι στο Workbench, ξεκινήστε τη διαδικασία της εγκατάστασης του Linux με διπλό κλικ στο εικονίδιο StartInstall στον κατάλογο debian. Ίσως να πρέπει να πατήσετε το Enter μετά την εμφάνιση σε ένα παράθυρο πληροφορίας αποσφαλμάτωσης από το πρόγραμμα του εγκαταστάτη στην Amiga. Μετά από αυτό η οθόνη θα γίνει γκρι, και θα υπάρξει μια καθυστέρηση μερικών δευτερολέπτων. Στη συνέχεια θα εμφανιστεί μια μαύρη οθόνη με άσπρο κείμενο που εμφανίζει κάθε είδους πληροφορία αποσφαλμάτωσης από την εκκίνηση του πυρήνα. Τα μηνύματα αυτά πιθανόν να τρέχουν πολυ γρήγορα για να τα διαβάσετε αλλά αυτό είναι εντάξει. Μετά από ένα-δύο δευτερόλεπτα, το πρόγραμμα εγκατάστασης θα ξεκινήσει αυτόματα οπότε μπορείτε να συνεχίσετε παρακάτω στο ÊåöÜëáéï 6, Χρησιμοποιώντας τον Εγκαταστάτη του Debian . 5.1.2.2. Ξεκινώντας από το Atari TOS Στο περιβάλλον εργασίας GEM, ξεκινήστε τη διαδικασία εγκατάστασης του Linux με διπλό-κλικ στο εικονίδιο bootstra.prg στον κατάλογο debian και πληκτρολογώντας Ok στο πλαίσιο διαλόγου των επιλογών του προγράμματος. Ίσως να πρέπει να πατήσετε το Enter μετά την εμφάνιση σε ένα παράθυρο πληροφορίας αποσφαλμάτωσης από το πρόγραμμα του εγκαταστάτη στον Atari. Μετά από αυτό η οθόνη θα γίνει γκρι, και θα υπάρξει μια καθυστέρηση μερικώνδευτερολέπτων. Στη συνέχεια θα εμφανιστεί μια μαύρη οθόνη με άσπρο κείμενο που εμφανίζει κάθε είδους πληροφορία αποσφαλμάτωσης από την εκκίνηση του πυρήνα. Τα μηνύματα αυτά πιθανόν να τρέχουν πολυ γρήγορα για να τα διαβάσετε αλλά αυτό είναι εντάξει. Μετά από ένα-δύο δευτερόλεπτα, το πρόγραμμα εγκατάστασης θα ξεκινήσει αυτόματα οπότε μπορείτε να συνεχίσετε παρακάτω στο ÊåöÜëáéï 6, Χρησιμοποιώντας τον Εγκαταστάτη του Debian . 5.1.2.3. Ξεκινώντας από το MacOS Πρέπει να διατηρήσετε το αρχικό Mac σύστημα και να εκκινήσετε από αυτό. Είναι ουσιώδες όταν ξεκινάτε το MacOS προετοιμάζοντας την εκκίνηση του φορτωτή Penguin linux, να κρατήσετε πατημένο το πλήκτρο shift ώστε να αποτρέψετε το φόρτωμα των επεκτάσεων του MacOS. Αν δεν χρησιμοποιήσετε το MacOS παρά μόνο για το φόρτωμα του linux, μπορείτε να πετύχετε το ίδιο αποτέλεσμα απομακρύνοντας όλες τις επεκτάσεις και τα πάνελ ρυθμίσεων από τον φάκελο Συστήματος του Mac. Διαφορετικά είναι πιθανό οι επεκτάσεις να εξακολουθούν να τρέχουν προκαλώντας έτσι απρόβλεπτα προβλήματα με τον τρέχοντα πυρήνα του linux. Οι Mac απαιτούν τον φορτωτή εκκίνησης Penguin. Αν δεν έχετε τα εργαλεία για το χειρισμό ενός αρχείου Stuffit, το .../current/images/mac/penguin19.hfs είναι μια εικόνα δίσκου hfs με αποσυμπιεσμένο τον φορτωτή Penguin. Η ενότητα ÔìÞìá 4.3, "Γράφοντας Δισκέτες από Είδωλα Δισκετών" περιγράφει πώς μπορείτε νααντιγράψετε αυτή την εικόνα σε μια δισκέττα. Ενώ είσαστε στο MacOS desktop, ξεκινήστε τη διαδικασία της εγκατάστασης του Linux με διπλό-κλικ στο εικονίδιο Penguin Prefs στον κατάλογο Penguin. Ο φορτωτής Penguin θα ξεκινήσει. Πηγαίνετε στο αντικείμενο Settings στο μενού File, και πατήστε το Kernel tab. Επιλέξτε τον πυρήνα (vmlinuz) και τις εικόνες ramdisk (initrd.gz) στον κατάλογο install πατώντας τα αντίστοιχα κουμπιά στην πάνω δεξιάγωνία και κινούμενοι ανάμεσα στους διαλόγους επιλογής αρχείων για να εντοπίσετε τα συγκεκριμένα αρχεία. Για να θέσετε τις παραμέτρους εκκίνησης στο Penguin, επιλέξτε File -> Settings..., και μετά πηγαίνετε στο Options tab. Οι παράμετροι εκκίνησης μπορούν να τυπωθούν στην περιοχή εισόδου κειμένου. Αν θέλετε να χρησιμοποιείτε μόνιμα αυτές τις ρυθμίσεις επιλέξτε File -> Save Settings as Default. Κλείστε το διάλογο Settings dialog, αποθηκεύστε τις ρυθμίσεις και ξεκινήστε την διαδικασία εκκίνησης χρησιμοποιώντας το αντικείμενο Boot Now στο μενού File. Ο φορτωτής Penguin θα εμφανίσει κάποιες πληροφορίες αποσφαλμάτωσης σε ένα παράθυρο. Μετά από αυτό η οθόνη θα γίνει γκρι, και θα υπάρξει μια καθυστέρηση μερικών δευτερολέπτων. Στη συνέχεια θα εμφανιστεί μια μαύρη οθόνη με άσπρο κείμενο που εμφανίζει κάθε είδους πληροφορία αποσφαλμάτωσης από την εκκίνηση του πυρήνα. Τα μηνύματα αυτά πιθανόν να τρέχουν πολυ γρήγορα για να τα διαβάσετε αλλά αυτό είναι εντάξει. Μετά από ένα-δύο δευτερόλεπτα, το πρόγραμμα εγκατάστασης θα ξεκινήσει αυτόματα οπότε μπορείτε να συνεχίσετε παρακάτω στο ÊåöÜëáéï 6, Χρησιμοποιώντας τον Εγκαταστάτη του Debian . 5.1.2.4. Ξεκινώντας από το Q40/Q60 ΔΙΟΡΘΩΣΕ ΜΕ Το πρόγραμμα εγκατάστασης θα ξεκινήσει αυτόματα οπότε μπορείτε να προχωρήσετε παρακάτω στο ÊåöÜëáéï 6, Χρησιμοποιώντας τον Εγκαταστάτη του Debian . 5.1.3. Εκκίνηση από CD-ROM Προς το παρόν η μόνη Motorola 680x0 υπο-αρχιτεκτονική που υποστηρίζει εκκίνηση από CD-ROM είναι η BVME6000. Ο ευκολότερος τρόπος για τους περισσότερους χρήστες είναι να χρησιμοποιήσουν ένα σετ με τα CD του Debian. Αν έχετε ένα τέτοιο σετ και αν το μηχάνημά σας υποστηρίζει απευθείας εκκίνηση από το CD τότε είστε εντάξει! Απλά βάλτε το CD σας στη συσκευή, επανεκκινήστε και προχωρήστε στο επόμενο κεφάλαιο. Σημειώστε ότι κάποιες συσκευές CD πιθανόν να απαιτούν συγκεκριμένους οδηγούς και έτσι να μην είναι προσβάσιμες στα πρώτα στάδια της εγκατάστασης. Αν συμβεί λοιπόν ο συνηθισμένος τρόπος εκκίνησης από το CD να μην δουλέψει για το σύστημά σας,ξαναεπισκεφθείτε το κεφάλαιο αυτό και διαβάστε για πιθανούς εναλλακτικούς πυρήνες και μεθόδους εγκατάστασης που ίσως δουλέψουν στην περίπτωσή σας. Ακόμα και αν δεν μπορείτε να εκκινήσετε από το CD-ROM, έχετε τη δυνατότητα ίσως να εγκαταστήσετε μέρη του Debian συστήματος και οποιαδήποτε πακέτα θέλετε από το CD-ROM. Απλά εκκινήστε χρησιμοποιώντας ένα άλλο μέσο, όπως δισκέττες. Όταν έρθει η στιγμή για να εγκαταστήσετε το λειτουργικό σύστημα, το βασικό σύστημα και οποιαδήποτε επιπλέον πακέτα θα πρέπει να υποδείξετε στο σύστημα εγκατάστασης να χρησιμοποιήσει τον οδηγό του CD-ROM. Αν έχετε προβλήματα κατά την εκκίνηση, δείτε το ÔìÞìá 5.3, "Ανίχνευση λαθών της Διαδικασίας Εγκατάστασης ". 5.1.4. Εκκίνηση μέσω TFTP H εκκίνηση από το δίκτυο προαπαιτεί ότι διαθέτετε μια δικτυακή σύνδεση και έναν δικτυακό TFTP server εκκίνησης (DHCP, RARP, ή BOOTP). Η μέθοδος εγκατάστασης με υποστήριξη δικτυακής εκκίνησης περιγράφεται στην ενότητα ÔìÞìá 4.5, "Προετοιμασία Αρχείων για δικτυακή εκκίνηση με TFTP". Μετά την εκκίνηση των συστημάτων VMEbus θα βρεθείτε μπροστά στο προτρεπτικό Boot: του LILO. Εκεί πληκτρολογήσετε ένα από τα ακόλουθα για να εκκινήσετε το Linux και να αρχίσετε την κανονική διαδικασία εγκατάστασης τουλογισμικού του Debian χρησιμοποιώντας προσομοίωση τερματικού vt102: ● πληκτρολογήστε i6000 Enter για εγκατάσταση σε ένα BVME4000/6000 ● πληκτρολογήστε i162 Enter για εγκατάσταση σε ένα MVME162 ● πληκτρολογήστε i167 Enter για εγκατάσταση σε ένα MVME166/167 Μπορείτε επιπρόσθετα να παραθέσετε τη συμβολοσειρά TERM=vt100 για χρήση προσομοίωσης τερματικού vt100, πχ., i6000 TERM=vt100 Enter . 5.1.5. Εκκίνηση από Δισκέττες Για τις περισσότερες Motorola 680x0 υπο-αρχιτεκτονικές, η εκκίνηση από ένα τοπικό σύστημα αρχείων είναι η προτεινόμενη μέθοδος. Αυτή τη στιγμή εκκίνηση από δισκέττα υποστηρίζεται μόνο για Atari και VME (με έναν οδηγό SCSI για δισκέττα στην VME). 5.2. Παράμετροι εκκίνησης Οι παράμετροι εκκίνησης είναι παράμετροι του πυρήνα Linux που χρησιμοποιούνταιγενικά για την εξασφάλιση της ομαλής διαχείρισης των διαφόρων περιφαρειακών. Ως επί το πλείστον, ο πυρήνας μπορεί να ανιχνεύσει αυτόματα την πληροφορία σχετικά με τα περιφερειακά σας. Παρ' όλα αυτά, κάποιες φορές θα πρέπει να του δώσετε μια μικρή βοήθεια. Αν αυτή είναι η πρώτη φορά που μπαίνετε στο σύστημά σας, δοκιμάστε καταρχήν τιςπροκαθορισμένες παραμέτρους εκκίνησης (με άλλα λόγια, μην προσπαθήσετε να βάλετε κάποιες παραμέτρους) και δείτε αν αυτό δουλεύει σωστά. Πολύ πιθανόν να είναι έτσι. Αν όχι μπορείτε να επανεκκινήσετε αργότερα και να δείτε για ειδικές παραμέτρους πουμπορούν να ενημερώσουν το σύστημά σας σχετικά με το hardware σας. Πληροφορία για αρκετές παραμέτρους εκκίνησης μπορεί να βρεθούν στο Linux BootPrompt HOWTO, που περιέχει και χρήσιμες υποδείξεις για δύσκολο hardware. Η παρούσα ενότητα περιέχει μόνο ένα περίγραμμα για τις πιογνωστές (διαδεδομένες) παραμέτρους. Μερικά συνηθισμένα προβλήματα περιλαμβάνονταιπαρακάτω στο ÔìÞìá 5.3, "Ανίχνευση λαθών της Διαδικασίας Εγκατάστασης ". Όταν ξεκινά ο πυρήνας , θα πρέπει να εμφανιστεί στην αρχή της διαδικασίας το μήνυμα Memory:availk/totalk available . Η τιμή total θα πρέπει να ταιριάζει στο μέγεθος τηςσυνολικής μνήμης RAM, σε kilobytes. Αν αυτό δεν ταιριάζει με το πραγματικό μέγεθοςμνήμης RAM που έχετε εγκαταστήσει, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε την παράμετρο mem=ram, όπου η τιμή ram πρέπει να τεθεί ίση με το μέγεθος της μνήμης με το επίθεμα "k" για kilobytes, ή "m" για megabytes. Για παράδειγμα, και οι δυο τιμές mem=65536k και mem=64m εννοούν 64MB μνήμης RAM. Αν η εκκίνηση γίνεται με μια σειριακή κονσόλα, ο πυρήνας θα εντοπίσει γενικάαυτόματα τη μνήμη, . Αν έχετε επίσης μια κάρτα οθόνης (framebuffer) και ένα πληκτρολόγιο συνδεδεμένομε τον υπολογιστή που θέλετε να ξεκινήσετε από την σειριακή κονσόλα, ίσως ναπρέπει να δώσετε και το όρισμα console=device στον πυρήνα, όπου device είναι η σειριακή συσκευή σας,συνήθως κάτι όπως ttyS0. 5.2.1. Παράμετροι του Εγκαταστάτη του Debian Το σύστημα εγκατάστασης αναγνωρίζει μερικές επιπρόσθετες παραμέτρους εκκίνησης^ [2] που μπορεί να είναι χρήσιμες. debconf/priority Οι ρυθμίσεις αυτής της παραμέτρου θα καθορίσουν την υψηλότερη προτεραιότητα τωνμηνυμάτων που θα εμφανίζονται. Η προκαθορισμένη εγκατάσταση χρησιμοποιεί debconf/priority=high. Αυτό σημαίνει ότι θα εμφανίζονται μηνύματα τόσο υψηλής όσο και κρίσιμης προτεραιότητας, παραλείπονται ομως μηνύματα μέσης και χαμηλότερης προτεραιότητας. Αν εμφανιστούν προβλήματα, ο εγκαταστάτης προσαρμόζει την προτεραιότητα όπωςπρέπει. Αν προσθέσετε την debconf/priority=medium σαν παράμετροεκκίνησης, θα δείτε το μενού εγκατάστασης και θα αποκτήσετε μεγαλύτερο έλεγχο πάνωστην εγκατάσταση. Όταν χρησιμοποιείται η debconf/priority=low τότε όλα τα μηνύματα εμφανίζονται (αυτό είναι ισοδύναμο με την μέθοδο expert για την εγκατάσταση). Με την επιλογή debconf/priority=critical, το σύστημα εγκατάστασης θα εμφανίσει μόνο τα κρίσιμα μηνύματα και θα προσπαθήσει να κάνει το σωστό χωρίς μεγάλο 'θόρυβο'. DEBIAN_FRONTEND Αυτή η παράμετρος εκκίνησης ελέγχει τον τύπο του interface για τον χρήστη που θαχρησιμοποιηθεί από τον εγκαταστάτη. Οι πιθανές για την ώρα ρυθμίσεις της παραμέτρου είναι: ● DEBIAN_FRONTEND=noninteractive ● DEBIAN_FRONTEND=text ● DEBIAN_FRONTEND=newt ● DEBIAN_FRONTEND=slang ● DEBIAN_FRONTEND=ncurses ● DEBIAN_FRONTEND=bogl ● DEBIAN_FRONTEND=gtk ● DEBIAN_FRONTEND=corba Tο προκαθορισμένο front end είναιDEBIAN_FRONTEND=newt. Η επιλογή DEBIAN_FRONTEND=text είναι ίσως προτιμότερη γιαεγκαταστάσεις με σειριακή κονσόλα. Γενικά όμως μόνο το newt frontend είναι διαθέσιμο στα δεδομένα μέσα εγκατάστασηςοπότε η τελευταία αυτή επιλογή δεν είναι και πολύ χρήσιμη προς το παρόν. BOOT_DEBUG Θέτοντας αυτήν την παράμετρο εκκίνησης ίση με 2 θα προκαλέσετε την λεπτομερή καταγραφή της διαδικασίας εκκίνησης του εγκαταστάτη. Δίνοντάς της την τιμή 3 θα καταστήσει διαθέσιμα κελύφη αποσφαλατωσης σε διάφορα στρατηγικά σημεία κατά την διαδικασία εγκατάστασης.(Βγείτε από τα κελύφη αυτά για να συνεχίσετε την διαδικασία εκκίνησης). BOOT_DEBUG=0 Αυτή είναι η προκαθορισμένη επιλογή. BOOT_DEBUG=1 Πιο αναλυτική από το συνηθισμένο. BOOT_DEBUG=2 Άφθονη πληροφορία αποσφαλμάτωσης. BOOT_DEBUG=3 Κελύφη εκτελούνται σε διάφορα σημεία στη διαδικασία εκκίνησης επιτρέπονταςλεπτομερειακή αποσφαλμάτωση. Βγείτε από το κέλυφος για να συνεχίσετε κανονικάτην εκκίνηση. INSTALL_MEDIA_DEV Η τιμή της παραμέτρου είναι η διαδρομή της συσκευής από την οποία φορτώνεται οεγκαταστάτης του Debian. Για παράδειγμα, INSTALL_MEDIA_DEV=/dev /floppy/0 Η δισκέττα εκκίνησης, που συνήθως ανιχνεύει όλες τις συσκευές δισκέττας καιUSB που μπορεί να ανιχνεύσει για να βρει τη δισκέττα με τοριζικό σύστημα αρχείων, μπορεί να υπερσκελιστεί με την παράμετρο αυτή ώστε νακοιτάξει σε μια συγκεκριμένη μόνο συσκευή. debian-installer/framebuffer Μερικές αρχιτεκτονικές χρησιμοποιούν τον framebuffer του πυρήνα για να προσφέρουν τη δυνατότητα εγκατάστασης σε διάφορες γλώσσες. Αν ο framebuffer προκαλέσει πρόβλημα στο σύστημά σας μπορείτε να απενεργοποιήσετε αυτό το γνώρισμα με την παράμετρο debian-installer/framebuffer=false. Ενδεικτικά συμπτώματαενός προβλήματος είναι διάφορα μηνύματα λάθους σχετικά με το bterm ή το bogl, μια λευκή οθόνη, ή ένα πάγωμα μερικά λεπτά μετά την εκκίνηση της εγκατάστασης. Τέτοια προβλήματα έχουν αναφερθεί για τα Amiga 1200 και SE/30. debian-installer/probe/usb Ρυθμίστε την παράμετρο αυτή σε false για να αποτρέψετε τοψάξιμο USB συσκευών κατά την εκκίνηση, αν αυτό προκαλεί προβλήματα. netcfg/disable_dhcp Εξ ορισμού, ο debian-installer ψάχνει αυτόματα για τη ρύθμιση του δικτύου μέσω DHCP. Αν τοψάξιμο αυτό είναι πετυχημένο, δεν θα έχετε την ευκαιρία να αναθεωρήσετε και νααλλάξετε τις ρυθμίσεις που έχουν προκύψει. Μπορείτε να περάσετε σε χειροκίνητηρύθμιση του δικτύου μόνο σε περίπτωση που η διερεύνηση με DHCP αποτύχει. Αν έχετε έναν DHCP εξυπηρετητή στο τοπικό σας δίκτυο αλλά θέλετε να τον αποφύγετε επειδή, πχ. δίνει λάθος απαντήσεις, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την παράμετρο netcfg/disable_dhcp=true για να αποφύγετε την ρύθμιση τουδικτύου μέσω DHCP και να εισάγετε τις πληροφορίες που θέλετε χειροκίνητα. hw-detect/start_pcmcia Θέστε την παράμετρο στο false για να αποτρέψετε την εκκίνησητων υπηρεσιών PCMCIA, αν αυτό προκαλεί προβλήματα. Μερικοί φορητοί είναι αρκετάγνωστοί για αυτή την κακή συμπεριφορά. preseed/url Προσδιορίστε το url ενός αρχείου προρυθμίσεων που μπορείτε να το κατεβάσετε και νατο χρησιμοποιήσετε για την αυτοματοποίηση της εγκατάστασης. Δείτε το ÔìÞìá 4.6, "Αυτόματη Εγκατάσταση". preseed/file Προσδιορίστε τον δικτυακό σύνδεσμο ενός αρχείου προρρυθμίσεων που μπορείτε να το κατεβάσετε και να το χρησιμοποιήσετε για την αυτοματοποίηση της εγκατάστασης. Δείτε το ÔìÞìá 4.6, "Αυτόματη Εγκατάσταση". ramdisk_size Αν χρησιμοποιείτε έναν πυρήνα 2.2.x kernel, ίσως χρειαστεί να ρυθμίσετε τηνπαράμετρο ramdisk_size=13000 . 5.3. Ανίχνευση λαθών της Διαδικασίας Εγκατάστασης 5.3.1. Αξιοπιστία των δισκετών Το μεγαλύτερο πρόβλημα γι' αυτους που εγκαθιστούν Debian για πρώτη φορά φαίνεται να είναι η αξιοπιστία των δισκετών. Η δισκέτα εκκίνησης είναι η δισκέτα που παρουσιάζει τα χειρότερα προβλήματα, επειδή διαβάζεται αμέσως από το υλικό του υπολογιστή , πριν από την εκκίνηση του Linux. Συνήθως το υλικό του υπολογιστή δεν την διαβάζει τόσο αξιόπιστα όσο ο οδηγός δισκέτας του Linux, και εάν διαβάσει λάθος αυτά τα δεδομένα μπορεί απλώς να σταματήσει αυτή η διαδικασία χωρίς να εμφανίσει μηνύματα λάθους. Μπορεί επίσης να υπάρξουν σφάλματα των Οδηγών Δισκετών τα περισσότερα των οποίων υποδεικνύονται με ένα καταιγισμό μηνυμάτων σχετικά με σφάλματα Ι/Ο δίσκου (disk I/O errors). Εάν βρεθείτε αντιμέτωποι με σταμάτημα της εγκατάστασης σε μια συγκεκριμένη δισκέτα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να κατεβάσετε ξανά το συγκεκριμένο είδωλο δισκέτας και να το γράψετε σε μια άλλη δισκέτα. Απλά η επαναδιαμόρφωση της παλιάς δισκέτας μπορεί να μην είναι ικανοποιητική, ακόμα κι αν φαίνεται ότι η δισκέτα επαναδιαμορφώθηκε και γράφτηκε χωρίς κανένα λάθος. Μερικές φορές είναι χρήσιμο να γίνει προσπάθεια γραψίματος της δισκέτας σε ένα άλλο σύστημα. Κάποιος χρηστης ανεφερε οτι επρεπε να γραψει τα ειδωλα σε δισκετα τρεις φορες πριν να λειτουργησει καποια απ'αυτες , και επειτα ολα προχωρησαν κανονικα με την τριτη δισκετα. Άλλοι χρήστες ανέφεραν ότι άπλα η επανεκκίνηση αρκετές φορές με την ίδια δισκέτα στον ίδιο οδηγό δισκέτας μπορεί να οδηγήσει σε επιτυχή εκκίνηση. Όλα αυτά οφείλονται σε ένα προβληματικό υλικό ή στο firmware του οδηγού δισκέτας. 5.3.2. Ρύθμιση της εκκίνησης Εάν έχετε προβλήματα και ο πυρήνας δεν αποκρίνεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκκίνησης, δεν αναγνωρίζει περιφερειακά που έχετε, ή δεν αναγνωρίζονται οδηγοί όπως πρέπει, το πρώτο πράγμα που πρέπει να ελέγξετε είναι οι παράμετροι εκκίνησης, όπως περιγράφεται στο ÔìÞìá 5.2, "Παράμετροι εκκίνησης". Εάν εκκινείτε με τον δικό σας πυρήνα αντί με έναν από τους πυρήνες που περιέχονται στον εγκαταστάτη, σιγουρευτείτε ότι έχει ρυθμιστεί η CONFIG_DEVFS στον πυρήνα σας. Ο εγκαταστάτης απαιτεί την CONFIG_DEVFS. Συμβαίνει συχνά να λύνονται προβλήματα αφαιρώντας συσκευές υλικού ( όπως κάρτες επέκτασης ) και περιφερειακά και έπειτα ξανακάνοντας επανεκκίνηση. Εάν έχετε εγκατεστημένη στον υπολογιστή σας μεγάλη ποσότητα μνήμης, πάνω από 512Μ, και ο εγκαταστάτης δεν αποκρίνεται όταν ξεκινά ο πυρήνας, μπορεί να πρέπει να συμπεριλάβετε ένα όρισμα εκκίνησης που να περιορίζει την ποσότητα της μνήμης που θα βλέπει ο πυρήνας, όπως mem=512m. 5.3.3. Ερμηνεία των μηνυμάτων έναρξης πυρήνα! Στη διάρκεια της ακολουθείας της εκκίνησης, μπορεί να δείτε πολλά μηνήματα της μορφης can't find something , ή something not present, can't initialize something , ή ακόμα και this driver release depends on something . Τα περισσότερα από αυτά τα μηνύματα είναι αβλαβή. Τα βλέπετε επειδή ο πυρήνας του συστήματος εγκατάστασης έχει δημιουργηθεί με σκοπο να τρέξει σε υπολογιστές με πολλές και διαφορετικές περιφερειακές συσκευές. Είναι προφανες ότι κανενας υπολογιστης δεν μπορει να εχει ολες τις περιφερειακες συσκευες, οποτε το λειτουργικο συστημα μπορει να εκπέμψει καποια παραπονα στην διαρκεια της αναζητησης αυτών που δεν εχετε. Μπορεί επίσης να παρατηρήσετε μια μικρή διακοπή του συστημάτος. Αυτό συμβαίνει όταν το λειτουργικο συστημα περιμένει την αποκριση μιας συσκευής, και η συσκευή αυτή δεν είναι παρούσα στο σύστημά σας. Εάν βρίσκετε τη διαρκεια εκκινησης του συστηματος απαράδεκτα μακροχρόνια, μπορείτε να δημιουργήσετε έναν προσαρμοσμένο πυρήνα αργότερα (see ÔìÞìá 8.4, "Χτίσιμο ενός καινούριου πυρήνα"). 5.3.4. Αναφορά σφαλμάτων Εάν περνάτε με επιτυχία την αρχική φάση εκκίνησης αλλά δεν μπορείτε να ολοκληρώσετε την εγκατάσταση, μπορεί να σας φανεί χρήσιμο το μενού αναφοράς σφαλμάτων Αυτό αντιγράφει αρχεία καταγραφής των σφαλμάτων του συστήματος σε μια δισκέττα που παρέχει ο χρήστης. .. Αυτές οι πληροφορίες μπορεί να σας δώσουν ενδείξεις σχετικά με το τί πήγε λάθος και πώς μπορεί να διορθωθεί. Αν υποβάλλετε μια αναφορά σφαλμάτων, πιθανόν να θελήσετε να επισυνάψετε αυτές τις πληροφορίες σ'αυτήν. Άλλα μηνύματα σχετικά με την εγκατάσταση μπορούν να βρεθούν στο /var/log/ στην διάρκεια της εγκατάστασης, και στο /var/log/debian-installer/ μετά την εκκίνηση και είσοδο του υπολογιστή σας στο εγκατεστημένο σύστημα. 5.3.5. Διαδικασία υποβολής Αναφοράς Εγκατάστασης Αν εξακολουθείτε να έχετε προβλήματα, παρακαλούμε να υποβάλλετε μια αναφορά εγκατάστασης. Ενθαρρύνουμε την αποστολή τέτοιων αναφορών ακόμα και στην περίπτωση που η εγκατάσταση ήταν πετυχημένη, ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για τον μεγαλύτερο αριθμό διαμορφώσεων υλικού. Παρακαλούμε χρησιμοποιήστε αυτό το πρότυπο αναφοράς όταν συμπληρώνετε μια αναφορά εγκατάστασης, και αρχειθετήστε την σαν αναφορά σφάλματος για το ψευδοπακέτο installation-reports, αποστέλοντάς το στη διεύθυνση < submit@bugs.debian.org>. Package: installation-reports Boot method: Image version: Date: Machine: Processor: Memory: Partitions: Output of lspci and lspci -n: Base System Installation Checklist: [O] = OK, [E] = Error (please elaborate below), [ ] = didn't try it Initial boot worked: [ ] Configure network HW: [ ] Config network: [ ] Detect CD: [ ] Load installer modules: [ ] Detect hard drives: [ ] Partition hard drives: [ ] Create file systems: [ ] Mount partitions: [ ] Install base system: [ ] Install boot loader: [ ] Reboot: [ ] Comments/Problems: . Στην αναφορά σφάλματος περιγράψτε ποιό είναι το πρόβλημα, συμπεριλαμβάνοντας το τελευταίο μήνυμα πυρήνα που μπορέσατε να δείτε, στην περίπτωση μη απόκρισης (κρεμάσματος) του πυρήνα. Περιγράψτε τα βήματα που ακολουθήσατε τα όποια έφεραν το σύστημα σ'αυτή την προβληματική κατάσταση. ━━━━━━━━━━━━━━ ^[2] Σημειώστε ότι ο πυρήνας δέχεται ένα μέγιστο 8 επιλογών γραμμής εντολής και 8 επιλογές περιβάλλοντος (που συμπεριλαμβάνουν και τις όποιες προκαθορισμένες επιλογές έχουν προστεθεί για τον εγκαταστάτη). Αν οι αριθμοί αυτοί ξεπεραστούν, οι πυρήνες 2.4 θα απορρίψουν τις πλεονάζουσες επιλογές ενώ οι πυρήνες 2.6 θα περάσουν σε κατάσταση ''πανικού'' (kernel panic). ÊåöÜëáéï 6. Χρησιμοποιώντας τον Εγκαταστάτη του Debian Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí 6.1. Πώς λειτουργεί ο Εγκαταστάτης 6.2. Εισαγωγή στα συστατικά 6.3. Χρήση επιμέρους συστατικών 6.3.1. Έναρξη του Εγκαταστάτη του Debian και Ρύθμιση του Υλικού 6.3.2. Διαμέριση και Επιλογή Σημείων Προσάρτησης 6.3.3. Εγκατάσταση του Βασικού Συστήματος 6.3.4. Καθιστώντας το Σύστημα Εκκινήσιμο 6.3.5. Ολοκλήρωση του Πρώτου Σταδίου 6.3.6. Διάφορα 6.1. Πώς λειτουργεί ο Εγκαταστάτης Ο Εγκαταστάτης του Debian αποτελείται από έναν αριθμό εξειδικευμένων συστατικών για κάθε εργασία της εγκατάστασης. Κάθε συστατικό εκτελεί την εργασία του, αλληλεπιδρώντας με τον χρήστη όπου είναι αυτό απαραίτητο. Για τις ίδιες τις ερωτήσεις έχουν οριστεί προτεραιότητες. Κατά την εκκίνηση του εγκαταστάτη καθορίζεται ποιες ερωτήσεις θα εμφανιστούν στο χρήστη ορίζοντας την προτεραιότητα. Σε μια τυπική εγκατάσταση, μόνο οι απαραίτητες (υψηλής προτεραιότητας) ερωτήσεις θα ερωτηθούν. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αυτοματοποίηση της διαδικασίας εγκατάστασης με μικρή συμμετοχή του χρήστη. Τα συστατικά εκτελούνται διαδοχικά και η σειρά εκτέλεσής τους καθορίζεται κυρίως από τη μέθοδο της εγκατάστασης που χρησιμοποιείτε και την αρχιτεκτονική σας. Ο εγκαταστάτης θα χρησιμοποιήσει προκαθορισμένες τιμές για ερωτήσεις που δεν εμφανίζονται. Αν υπάρχει πρόβλημα ο χρήστης θα δει μια οθόνη σφάλματος, και αμέσως μετά θα εμφανιστεί το μενού του εγκαταστάτη, ώστε να είναι δυνατή η επιλογή κάποιας εναλλακτικής εργασίας. Αν δεν υπάρξουν προβλήματα, ο χρήστης δε θα δει ποτέ το μενού του εγκαταστάτη, παρά μόνο τις ερωτήσεις κάθε συστατικού με τη σειρά. Οι ειδοποιήσεις σοβαρών σφαλμάτων ορίζονται με προτεραιότητα "κρίσιμη" ώστε ο χρήστης θα ειδοποιείται πάντοτε. Μερικές από τις προκαθορισμένες ρυθμίσεις του εγκαταστάτη μπορούν να οριστούν εισάγοντα τις κατάλληλες παραμέτρους κατά την εκκίνηση του debian-installer Αν, για παράδειγμα, θέλετε να εξαναγκάσετε στατική ρύθμιση του δικτύου (εξ ορισμού χρησιμοποιείται DHCP), μπορείτε να προσθέσετε την παράμετρο netcfg/disable_dhcp =true. Δείτε το ÔìÞìá 5.2.1, "Παράμετροι του Εγκαταστάτη του Debian" για τις διαθέσιμες επιλογές. Οι έμπειροι χρήστες πιθανόν να αισθάνονται πιο άνετα μ' ένα interface βασισμένο σε μενού, όπου κάθε βήμα να ελέγχεται από το χρήστη παρά να επιλέγεται από τον εγκαταστάτη η αυτόματη εκτέλεση κάθε βήματος με την σειρα. Για να χρησιμοποιήσετε τον εγκαταστάτη με αυτόν τον χειροκίνητο τρόπο, προσθέστε την παράμετρο εκκίνησης debconf/priority=medium. Αν η το υλικό του υπολογιστή σας απαιτεί κάποιες παραμέτρους στα αρθρώματα του πυρήνα κατά την εγκατάστασή τους, θα πρέπει να εκκινήσετε την εγκατάσταση σε κατάσταση "expert". Αυτό μπορεί να γίνει είτε χρησιμοποιώντας την εντολή expert κατά την εκκίνηση ή προσθέτοντας την παράμετρο εκκίνησης debconf/priority=low. Η κατάσταση Expert σας δίνει πλήρη έλεγχο επί τού debian-installer. Η κανονκή εμφάνιση του εγκαταστάτη βασίζεται σε χαρακτήρες (σε αντίθεση μετα πιο οικεία πλέον γραφικά περιβάλλοντα). Το ποντίκι δεν λειτουργεί σε αυτό το περιβάλλον. Τα πλήκτρα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για την πλοήγηση στους διαλόγους του εγκαταστάτη είναι: Το πλήκτρο Tab ή το πλήκτρο δεξιά του δρομέα, προκαλούν κίνηση του δρομέα προς τα "εμπρός", ενώ ο συνδυασμός Shift-Tab ή το πλήκτρο αριστερά του δρομέα προκαλούν κίνηση του δρομέα προς τα "πίσω", ανάμεσα στα εμφανιζόμενα κουμπιά και τις επιλογές. Τα πλήκτρα του δρομέα πάνω και κάτω επιλέγουν ανάμεσα σε διαφορετικά αντικείμενα από μια λίστα.Επιπλέον, σε μεγάλες λίστες, μπορείτε να πατήσετε ένα πλήκτρο κάποιου γράμματος οπότε θα μετακινηθείτε κατευθείαν στο αντικείμενο του οποίου το όνομα αρχίζει με το γράμμα που πατήσατε, ενώ τα πλήκτρα Pg-Up και Pg-Down προκαλούν μετακίνηση στη λίστα ανά σελίδες. Το πλήκτρο space επιλέγει ένα αντικείμενο όπως checkbox. Χρησιμοποιήστε το πλήκτρο Enter για να ενεργοποιήσετε τις επιλογές σας. Τα μηνύματα λάθους κατευθύνονται στην τρίτη κονσόλα. Μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε αυτήν την κονσόλα πατώντας Αριστερό Alt-F3 (κρατάτε πατημένο το αριστερό πλήκτρο Alt και ταυτόχρονα πατάτε το πλήκτρο λειτουργίας F3 ). Eπιστρέψτε πίσω στην διαδικασία της κύριας εγκατάστασης με το συνδυασμό πλήκτρων Left Alt-F1. Αυτά τα μηνύματα μπορούν να βρεθούν επίσης στο /var/log/messages. Μετά την εγκατάσταση, αυτό το αρχείο ημερολογίου αντιγράφεται στο /var/log/ debian-installer/messages του νέου σας συστήματος. Στη διάρκεια της εγκατάστασης μπορούν να βρεθούν κι άλλα μηνύματα εγκατάστασης στο /var/log/ και στο /var/log/debian-installer/ μετά την εκκίνηση στον υπολογιστή σας στο εγκατεστημένο σύστημα. 6.2. Εισαγωγή στα συστατικά Ακολουθεί μία λίστα συστατικών του εγκαταστάτη με λεπτομερή περιγραφή του σκοπού του καθενός. Στο ÔìÞìá 6.3, "Χρήση επιμέρους συστατικών" θα βρείτε λεπτομέρειες , που πιθανόν να είναι αναγκαίο να γνωρίζετε, σχετικά με την χρήση κάποιου συγκεκριμένου συστατικού. main-menu Κατά την λειτουργία του εγκαταστάτη εμφανίζεται στο χρήστη μία λίστα συστατικών, και κάθε συστατικό τίθεται σε λειτουργία από την στιγμή που θα το επιλέξετε. Οι ερωτήσεις του Βασικού μενού τίθενται σε μεσαία προτεραιότητα, οπότε αν η δικιά σας προτεραιότητα είναι υψηλή ή κρίσιμη (η προεπιλεγμένη είναι η υψηλή), δεν θα εμφανιστεί το μενού. Από την άλλη, εάν εμφανιστεί κάποιο σφάλμα το οποίο χρειάζεται την παρέμβασή σας, η προτεραιότητα των ερωτήσεων μπορεί να χαμηλώσει προσωρινά έτσι ώστε να σας επιτραπεί να λύσετε το πρόβλημα, οπότε σ' αυτή την περίπτωση το μενού εμφανίζεται. Μπορείτε να βρεθείτε στο κυρίως μενού επιλογών πιέζοντας το πλήκτρο "Back" επανειλημμένα μέχρι να βγείτε τελείως από το συστατικό που εκείνη τη στιγμή τρέχετε. languagechooser Παρουσιάζει μία λίστα γλωσσών και γλωσσικών παραλλαγών. Ο εγκαταστάτης θα εμφανίσει τα μηνύματα στην γλώσσα που επιλέξατε, εκτός αν η μετάφραση για αυτήν την γλώσσα δεν είναι πλήρης. Όταν μια μετάφραση δεν είναι πλήρης, εμφανίζονται Aγγλικά μηνύματα. countrychooser Παρουσιάζει μία λίστα χωρών. Ο χρήστης μπορεί να επιλέξει τη χώρα που ζει. kbd-chooser Παρουσιάζει μία λίστα πληκτρολογίων, από τον οποίο ο χρήστης επιλέγει το μοντέλο που ταιριάζει με το δικό του. hw-detect Ανιχνεύει αυτόματα το μεγαλύτερο μέρος του υλικού του συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των καρτών δικτύων, οδηγών δίσκων, και καρτών PCMCIA. cdrom-detect Ψάχνει και προσαρτά ένα CD εγκατάστασης του Debian. netcfg Διαμορφώνει τις συνδέσεις δικτύου του υπολογιστή έτσι ώστε αυτός να μπορεί να επικοινωνεί μέσω του διαδικτύου. iso-scan Ψάχνει για συστήματα αρχείων ISO, τα οποία μπορεί να βρίσκονται σ’ένα CD-ROM ή στο σκληρό δίσκο. choose-mirror Παρουσιάζει μία λίστα με καθρέφτες της αρχειοθήκης του Debian. Ο χρήστης μπορεί να επιλέξει την πηγή των προς εγκατάσταση πακέτων του. cdrom-checker Ελέγχει την ακεραιότητα του CD-ROM. Μ’αυτό τον τρόπο ο/η χρήστης μπορεί να βεβαιώσει τον/την εαυτό του/της ότι το CD-ROM εγκατάστασης δεν είναι αλλοιωμένο. lowmem Το lowmem προσπαθεί να ανιχνεύσει συστήματα με χαμηλή μνήμη και έπειτα επιχειρεί με διάφορα τεχνάσματα να αφαιρέσει από την μνήμη τα περιττά μέρη του debian-installer (σε βάρος κάποιων χαρακτηριστικών του εγκαταστάτη). anna Το Anna (Anna's Not Nearly APT). Εγκαθιστά πακέτα που έχουν ανακτηθεί από τον επιλεγμένο κατάλογο των ειδώλων αρχείων ή από ένα CD. προγραμμα διαμέρισης Επιτρέπει στο χρήστη να διαμερίσει τους δίσκους που είναι συνδεδεμένοι στο σύστημα, να δημιουργήσει συστήματα αρχείων σε κατατμήσεις που έχει επιλέξει, και να τα συνδέσει με τα σημεία προσάρτησης. Περιλαμβάνονται επίσης ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά όπως μια κατάσταση πλήρως αυτόματης διαμέρισης ή υποστήριξη Λογικών Τόμων (LVM). Αυτό είναι το εργαλείο διαμέρισης που προτιμάται από το Debian. autopartkit Αυτόματη διαμέριση ενός ολόκληρου δίσκου σύμφωνα με τις προτιμήσεις που έχει προκαθορίσει ο χρήστης. πρόγραμμα διαμέρισης Επιτρέπει στο χρήστη να διαμερίσει δίσκους που είναι συνδεδεμένοι στο σύστημα. Επιλέγεται το κατάλληλο προς την αρχιτεκτονική του υπολογιστή σας πρόγραμμα δημιουργίας κατατμήσεων. partconf Παρουσιάζει μία λίστα κατατμήσεων και στις επιλεγμένες κατατμήσεις δημιουργεί συστήματα αρχείων σύμφωνα με τις οδηγίες του χρήστη. lvmcfg Βοηθά το χρήστη για τη διαμόρφωση του LVM (Logical Volume Manager - Διαχειριστή Λογικών Τόμων). mdcfg Επιτρέπει στο χρήστη την ρύθμιση RAID (Redundant Array of Inexpensive Disks) σε λογισμικό. Το RAID σε λογισμικό (Software RAID) είναι συνήθως καλύτερο από τους φτηνούς IDE ελεγκτές RAID ("ψευδο" RAID υλικού, pseudo hardware RAID) που βρίσκονται στις νεώτερες μητρικές κάρτες. base-installer Εγκαθιστά το πιό βασικό σύνολο πακέτων, γεγονός που θα επιτρέψει στον υπολογιστή να λειτουργήσει σε περιβάλλον Linux μετά από την επανεκκίνησή του. os-prober Ανιχνεύει λειτουργικά συστήματα εγκατεστημένα στον υπολογιστή σας την στιγμή της εγκατάστασης και περνά αυτές τις πληροφορίες στον εγκαταστάτη του φορτωτή εκκίνησης, πράγμα που σας δίνει την δυνατότητα να προσθέσετε στον κατάλογο επιλογών του φορτωτή εκκίνησης, ο οποίος εμφανίζεται κατά την έναρξη του, τα ανιχνευμένα λειτουργικά συστήματα . Μ’αυτό τον τρόπο ο χρήστης μπορεί εύκολα να επιλέξει ποιο λειτουργικό σύστημα θα ξεκινήσει την στιγμή της εκκίνησης του υπολογιστή. bootloader-installer Εγκαθιστά ένα πρόγραμμα φορτωτή εκκίνησης στο σκληρό δίσκο, πράγμα που είναι απαραίτητο για να ξεκινήσει ο υπολογιστής τη χρήση Linux χωρίς να χρειάζεται δισκέτα ή CD-ROM. Πολλοί φορτωτές εκκίνησης επιτρέπουν στο χρήστη  να επιλέγει διαφορετικό λειτουργικό σύστημα κάθε φορά που ξεκινά ο υπολογιστής. base-config Παρέχει διαλόγους για την εγκατάσταση των πακέτων του βασικού συστήματος σύμφωνα με τις προτιμήσεις του χρήστη. Αυτό συμβαίνει συνήθως μετά από την εκκίνηση του υπολογιστή και είναι αυτό που ονομάζεται ως "πρώτο τρέξιμο" στο νέο σας σύστημα Debian. shell Επιτρέπει στο χρήστη να εκτελέσει ένα κέλυφος από τον κατάλογο επιλογών, ή να μεταβεί στη δεύτερη κονσόλα. bugreporter Όταν υπάρξει κάποιο πρόβλημα, δίνεται στο χρήστη ένας τρόπος καταγραφής πληροφοριών σε δισκέτα , με σκοπό αργότερα να εκτεθούν λεπτομερώς στους προγραμματιστές του Debian τα προβλήματα σχετικά με το λογισμικό του εγκαταστάτη. 6.3. Χρήση επιμέρους συστατικών Σ' αυτή την ενότητα θα περιγράψουμε λεπτομερώς κάθε συστατικό του εγκαταστάτη. Τα συστατικά έχουν ομαδοποιηθεί σε στάδια που πρέπει να είναι αναγνωρίσιμα για τους χρήστες. Παρουσιάζονται με τη σειρά που εμφανίζονται στη διάρκεια της εγκατάστασης. Σημειώστε ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν σε κάθε εγκατάσταση όλα τα αρθρώματα. Το ποια αρθρώματα θα χρησιμοποιούνται εξαρτάται από τη μέθοδο εγκατάστασης που χρησιμοποιείτε και από το υλικό σας. 6.3.1. Έναρξη του Εγκαταστάτη του Debian και Ρύθμιση του Υλικού Ας υποθέσουμε ότι ο εγκαταστάτης του Debian έχει ξεκινήσει και είστε μπροστά στην πρώτη οθόνη του. Σ’αυτό το στάδιο, οι δυνατότητες του debian-installer είναι ακόμα αρκετά περιορισμένες. Δεν γνωρίζει πολλά για το υλικό του υπολογιστή σας, την γλώσσα που προτιμάτε, ούτε ακόμα και την επόμενη εργασία που πρόκειται να εκτελέσει. Μην ανησυχείτε. Επειδή ο debian-installer είναι αρκετά ευφυής, μπορεί να ανιχνεύσει αυτόματα το υλικό του υπολογιστή σας, να εντοπίσει τα υπόλοιπα συστατικά του και να αναβαθμιστεί ο ίδιος από μόνος του σ' ένα αποτελεσματικό σύστημα εγκατάστασης. Παρόλα αυτά, θα πρέπει ακόμα να βοηθήσετε κι άλλο τον debian-installer με μερικές πληροφορίες που δεν μπορεί να προσδιορίσει αυτόματα (όπως την επιλογή της γλώσσας που προτιμάτε, την διάταξη του πληκτρολογίου ή το επιθυμητό δίκτυο καθρέφτη της αρχειοθήκης). Θα παρατηρήσετε ότι ο debian-installer εκτελεί αρκετές φορές στη διάρκεια αυτού του σταδίου τον έλεγχο για υλικό. Την πρώτη φορά συγκεκριμένα στοχεύει στην ανίχνευση εκείνου του υλικού που απαιτείται για να φορτώσει τα συστατικά του (π.χ. την μονάδα CD-ROM ή την κάρτα δικτύου). Επειδή δεν είναι δυνατό να είναι διαθέσιμοι όλοι οι οδηγοί συσκευών στην διάρκεια αυτού του πρώτου τρεξίματος του εγκαταστάτη, η ανίχνευση του υλικού είναι αναγκαίο να επαναληφθεί αργότερα στη διάρκεια της εγκατάστασης. 6.3.1.1. Έλεγχος διαθέσιμης μνήμης. Ένα από τα πρώτα πράγματα που εκτελεί ο debian-installer είναι ο έλεγχος της διαθέσιμης μνήμης. Εάν η διαθέσιμη μνήμη είναι περιορισμένη, αυτό το συστατικό θα κάνει μερικές αλλαγές στη διαδικασία εγκατάστασης, ενέργεια η οποία ελπίζουμε ότι θα σας επιτρέψει να εγκαταστήσετε το Debian GNU/Linux στο σύστημά σας. Κατά την εγκατάσταση σε συνθήκες μειωμένης μνήμης, δεν θα είναι διαθέσιμα όλα τα συστατικά. Ένας από τους περιορισμούς είναι ότι δεν θα είστε σε θέση να επιλέξετε γλώσσα εγκατάστασης. 6.3.1.2. Επιλογή γλώσσας Ως πρώτο βήμα της εγκατάστασης, επιλέξτε τη γλώσσα με την οποία θέλετε να προχωρήσει η διαδικασία της εγκατάστασης. Τα ονόματα των γλωσσών παρατίθενται και στα αγγλικά (αριστερή πλευρά) και στην ίδια τη γλώσσα (δεξιά πλευρά).Τα ονόματα στη δεξιά πλευρά εμφανίζονται επίσης στην αντίστοιχη γραφή για αυτή τη γλώσσα. Η λίστα ταξινομείται ως προς τα αγγλικά ονόματα των γλωσσών. Η γλώσσα που επιλέγετε θα χρησιμοποιηθεί για το υπόλοιπο της διαδικασίας εγκατάστασης, με τον όρο ότι υπάρχει διαθέσιμη η μετάφραση των διαφόρων διαλόγων σ’αυτή τη γλώσσα. Εάν δεν υπάρχει διαθέσιμη καμμία έγκυρη μετάφραση στην γλώσσα που επιλέξατε, ο εγκαταστάτης θα χρησιμοποιήσει τα Αγγλικά που είναι η προεπιλεγμένη γλώσσα. Η γλώσσα που θα επιλέξετε θα σας βοηθήσει επίσης για την επιλογή της κατάλληλης διάταξης πληκτρολογίου. 6.3.1.3. Επιλογή Χώρας Εάν επιλέξατε μια γλώσσα στο ÔìÞìá 6.3.1.2, "Επιλογή γλώσσας" η όποια έχει σχέση με περισσότερες από μια χώρες (ισχύει για τα Κινεζικά, τα Αγγλικά, τα Γαλλικά, και πολλές άλλες γλώσσες), τώρα μπορείτε να ορίσετε τη χώρα. Εάν επιλέξετε Άλλη στο κατώτατο σημείο της λίστας, θα σας παρουσιαστεί ένας κατάλογος όλων των χωρών ομαδοποιημένων ανά ήπειρο. Αυτή η επιλογή θα χρησιμοποιηθεί αργότερα στη διαδικασία εγκατάστασης για την επιλογή της προκαθορισμένης ζώνης ώρας και προκαθορισμένου καθρέφτη της αρχειοθήκης του Debian σύμφωνα με τη γεωγραφική σας θέση. Εάν οι προκαθορισμένες επιλογές που προτείνονται από τον εγκαταστάτη δεν είναι κατάλληλες, μπορείτε να κάνετε μια διαφορετική επιλογή. Η επιλεγμένη χώρα, μαζί με την επιλεγμένη γλώσσα, μπορεί επίσης να επηρρεάσει το σύνολο τοπικών ρυθμίσεων του νέου σας συστήματος Debian. 6.3.1.4. Επιλογή Πληκτρολογίου Συχνά τα πληκτρολόγια προσαρμόζονται στους χαρακτήρες που χρησιμοποιούνται σε μια γλώσσα. Επιλέξτε μια διάταξη που ταιριάζει στο πληκτρολόγιο που χρησιμοποιείτε ή εάν η διάταξη πληκτρολογίου που θέλετε δεν υπάρχει σ' αυτόν τον κατάλογο, επιλέξετε μια παραπλήσια. Μόλις τελειώσει η εγκατάσταση του συστήματος , θα είστε σε θέση να επιλέξετε μια άλλη από ένα μεγαλύτερο εύρος επιλογών (μετά το τέλος της εγκατάστασης τρέξτε ως root kbdconfig). Μετακινήστε το υπερφωτισμένο (highlight) προς την επιλογή πληκτρολογίου που επιθυμείτε και πιέσετε Enter. Χρησιμοποιήστε τα βέλη για να κινήσετε το υπερφωτισμένο (highlight) -- αυτά βρίσκονται στην ίδια θέση σε όλες τις διατάξεις πληκτρολογίου εθνικής γλώσσας, οπότε είναι ανεξάρτητα από τη διάταξη πληκτρολογίου. Ένα 'εκτεταμένο' πληκτρολόγιο είναι ένα με τα πλήκτρα F1 έως F10 κατά μήκος της πάνω γραμμής του πληκτρολογίου. 6.3.1.5. Αναζήτηση Εικόνων τύπου ISO του Εγκαταστάτη Debian Κατά την εγκατάσταση με την μέθοδο hd-media , θα έρθει μια στιγμή που θα πρέπει να βρείτε και να προσαρτήσετε το εικόνα τύπου iso του Εγκαταστάτη του Debian προκειμένου να ανακτηθεί το υπόλοιπο των αρχείων εγκατάστασης. Το συστατικό iso-scan κάνει ακριβώς αυτή τη δουλειά. Πρώτα, η εντολή iso-scan προσαρτά αυτόματα όλες τις συσκευές μπλοκ (π.χ. κατατμήσεις) που περιέχουν κάποιο γνωστό σύστημα αρχείων και αμέσως μετά ψάχνει για ονόματα αρχείων που τελειώνουν σε .iso ( ή για τον ίδιο λόγο για ονόματα αρχείων που τελειώνουν σε . ISO). Πρέπει να τονιστεί ότι κατά την πρώτη προσπάθεια ψάχνει για αρχεία μονό στον ριζικό (/) κατάλογο και στο πρώτο επίπεδο υποκαταλόγων( δηλ. βρίσκει στον κατάλογο /οποιοδήποτε όνομα.iso, στον κατάλογο /data/οποιδήποτε όνομα.iso, αλλά όχι και στον κατάλογο /data/tmp/ οποιδήποτε όνομα.iso). Μετά την εύρεση μιας εικόνας iso, η iso-scan ελέγχει το περιεχόμενό της για να προσδιορίσει άν είναι έγκυρη ή όχι. Στην πρώτη περίπτωση είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε στην εγκατάσταση, στην δεύτερη ψάχνει για άλλη εικόνα. Σε περίπτωση που αποτύχει η προηγούμενη προσπάθεια αναζήτησης εικόνας ISO του εγκαταστάτη, η εντολή iso-scan θα σας ρωτήσει εάν επιθυμείτε να εκτελέσετε μια πιο λεπτομερή αναζήτηση. Αυτό η αναζήτηση όχι μόνο εξετάζει τους κορυφαίους καταλόγους, αλλά διατρέχει ολόκληρο το σύστημα αρχείων. Εάν η εντολή iso-scan δεν ανακαλύψει μια εικόνα iso του εγκαταστάτη σας, επανεκκινήστε το αρχικό λειτουργικό σας σύστημα και ελέγξτε αν η εικόνα έχει το σωστό όνομα (δηλ. αν τελειώνει σε .iso), αν έχει τοποθετηθεί σε σύστημα αρχείων που είναι αναγνωρίσιμο από τον debian-installer, και αν δεν είναι κατεστραμμένο (επαληθεύστε την υπογραφή του). Οι πεπειραμένοι χρήστες Unix μπορούν να κάνουν αυτούς τους ελέγχους στη δεύτερη κονσόλα χωρίς την παραπάνω επανεκκίνηση. 6.3.1.6. Ρύθμιση Δικτύου Καθώς περνάτε σ' αυτό το βήμα, αν το σύστημα ανιχνεύσει ότι έχετε πάνω από μια συσκευές δικτύου, θα σας ζητηθεί να διαλέξετε ποια συσκευή θα είναι η κύρια της δικτυακής σας διασύνδεσης, δηλαδή αυτή που επιθυμείτε να χρησιμοποιήσετε για την εγκατάσταση. Οι άλλες διασυνδέσεις δεν θα ρυθμιστούν για την ώρα. Μπορείτε να ρυθμίσετε πρόσθετες διασυνδέσεις μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης. Δείτε την σελίδα οδηγιών interfaces(5). Εξ ορισμού, ο debian-installer προσπαθεί να ρυθμίσει το δίκτυο του υπολογιστή σας αυτόματα μέσω του DHCP. Εάν ο έλεγχος DHCP πετύχει, είστε έτοιμοι. Εάν ο έλεγχος αποτύχει, αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες ξεκινώντας από αποσυνδεμένα καλώδια δικτύου, μέχρι μια λανθασμένα ρυθμισμένη εγκατάσταση DHCP. Ή ίσως δεν έχετε κανένα server DHCP στο τοπικό σας δίκτυο. Για περαιτέρω εξηγήσεις ελέγξτε τα μηνύματα λάθους στη τρίτη κονσόλα. Εν πάση περιπτώσει, θα ερωτηθείτε εάν θέλετε να ξαναδοκιμάσετε, ή εάν θέλετε να εκτελέσετε χειρωνακτική DHCP ρύθμιση. Οι server DHCP είναι μερικές φορές πολύ αργοί στις αποκρίσεις τους, οπότε εάν είστε βέβαιοι ότι όλα είναι εντάξει, προσπαθήστε πάλι. Στη συνέχεια η χειρωνακτική εγκατάσταση του δικτύου σας υποβάλλει διάφορες ερωτήσεις για το δίκτυό σας, ειδικότερα για την διεύθυνση IP (IP address), την Μάσκα δικτύου (Netmask), την Πύλη δικτύου (Gateway), τις Διευθύνσεις server ονοματοδοσίας (Name server addresses), και ένα Όνομα υπολογιστή (hostname). Επιπλέον, εάν έχετε μια ασύρματη διασύνδεση δικτύου, θα σας ζητηθεί το Ασύρματο ESSID και ένα κλειδί WEP. Συμπληρώστε τις απαντήσεις από το ÔìÞìá 3.3, "Πληροφορίες που θα χρειαστείτε". Óçìåßùóç Μερικές τεχνικές λεπτομέρειες που μπορεί, ή μπορεί και όχι, να φανούν χρήσιμες: το πρόγραμμα υποθέτει ότι η διεύθυνση IP του δικτύου είναι το bitwise-AND της διεύθυνσης IP του συστήματος σας και της μάσκας του δικτύου σας. Θα υποθέσει ότι η διεύθυνση εκπομπής είναι η bitwise OR της διεύθυνσης IP του συστήματος σας με την bitwise negation της μάσκας δικτύου. Θα προσπαθήσει επίσης να βρει την πύλη του δικτύου σας. Εάν δεν μπορείτε να βρείτε κάποια από αυτές τις απαντήσεις, χρησιμοποιήστε αυτά που βρήκε το σύστημα εγκατάστασης -- εάν είναι αναγκαίο,μπορείτε να τα αλλάξετε από την στιγμή που έχει εγκατασταθεί το σύστημα σας, επεξεργαζόμενοι το /etc/network/interfaces. Εναλλακτικά, μπορείτε να εγκαταστήσετε το etherconf, το οποίο θα σας οδηγήσει βήμα-βήμα στην ρύθμιση του δικτύου σας. 6.3.2. Διαμέριση και Επιλογή Σημείων Προσάρτησης Τώρα πια και αφού έχει γίνει η ανίχνευση υλικού για μια τελευταία φορά, o debian-installer πρέπει να είναι πανέτοιμος, προσαρμοσμένος στις ανάγκες του χρήστη και έτοιμος για σοβαρή δουλειά. Όπως δείχνει και ο τίτλος αυτής της ενότητας, το κύριο καθήκον κάποιων από τα επόμενα συστατικά είναι η διαμέριση των δίσκων, η δημιουργία συστημάτων αρχείων, ο ορισμός σημείων προσάρτησης και προαιρετικά η ρύθμιση θεμάτων που σχετίζονται πολύ μεταξύ τους όπως οι συσκευές LVM ή RAID. 6.3.2.1. Διαμέριση των Δίσκων σας Τώρα ήρθε η ώρα για την διαμέριση των δίσκων σας. Αν νιώθετε άβολα με τη διαδικασία της διαμέρισης ή άπλα επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για αυτό το ζήτημα, δείτε το ÐáñÜñôçìá B, Δημιουργία κατατμήσεων για το Debian. Πρώτα θα σας δοθεί η ευκαιρία να διαμερίσετε αυτόματα είτε ολόκληρο τον οδηγό δίσκου, είτε κάποιον ελεύθερο χώρο του. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται και "καθοδηγούμενη" διαμέριση. Εάν δεν επιθυμείτε την αυτόματη διαμέριση των δίσκων σας, επιλέξτε από το μενού Χειροκίνητη επεξεργασία του πίνακα διαμέρισης. Εάν επιλέξετε την καθοδηγούμενη διαμέριση, θα είστε σε θέση να επιλέξετε ανάμεσα σε  σχήματα διαμέρισης τα οποία απαριθμούνται στον παρακάτω πίνακα.  Όλα αυτά τα σχήματα έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους, κάποια από τα οποία συζητούνται στο  ÐáñÜñôçìá B, Δημιουργία κατατμήσεων για το Debian. Εάν δεν ξέρετε ποιο να επιλέξετε, επιλέξτε το πρώτο.  Λάβετε υπόψη, ότι για να λειτουργήσει η καθοδηγούμενη διαμέριση χρειάζεται μια ορισμένη ελάχιστη ποσότητα ελεύθερου χώρου. Εάν δεν δώσετε χώρο τουλάχιστον 1 GB (εξαρτάται από το επιλεγμένο σχήμα), η διαμέριση αυτή θα αποτύχει. ┌─────────────────────────────┬───────────────┬───────────────────────────────┐ │ Σχήμα Διαμέρισης │Ελάχιστος χώρος│ Δημιουργημένα κατατμήσεις │ ├─────────────────────────────┼───────────────┼───────────────────────────────┤ │Όλα τα αρχεία σε μια │600MB │/, swap │ │κατάτμηση │ │ │ ├─────────────────────────────┼───────────────┼───────────────────────────────┤ │Σταθμός εργασίας (Desktop) │500MB │/, /home, swap │ ├─────────────────────────────┼───────────────┼───────────────────────────────┤ │Πολυχρηστικός σταθμός │1GB │/, /home, /usr, /var, /tmp, │ │εργασίας │ │swap │ └─────────────────────────────┴───────────────┴───────────────────────────────┘ Μετά την επιλογή σχήματος, η επόμενη οθόνη θα σας δείξει το νέο πίνακα διαμέρισης, που περιέχει και πληροφορίες για το εάν και με ποιο τρόπο θα διαμορφωθούν και που θα προσαρτηθούν οι διάφορες κατατμήσεις. Η λίστα των κατατμήσεων μπορεί να μοιάζει κάπως έτσι: IDE1 master (hda) - 6.4 GB WDC AC36400L #1 primary 16.4 MB ext2 /boot #2 primary 551.0 MB swap swap #3 primary 5.8 GB ntfs pri/log 8.2 MB FREE SPACE IDE1 slave (hdb) - 80.0 GB ST380021A #1 primary 15.9 MB ext3 #2 primary 996.0 MB fat16 #3 primary 3.9 GB xfs /home #5 logical 6.0 GB ext3 / #6 logical 1.0 GB ext3 /var #7 logical 498.8 GB ext3 #8 logical 551.5 GB swap swap #9 logical 65.8 GB ext2 Αυτό το παράδειγμα δείχνει δυο IDE σκληρούς δίσκους που είναι χωρισμένοι σε μερικές κατατμήσεις. Ο πρώτος δίσκος έχει κάποιο ελεύθερο χώρο. Κάθε γραμμή που αναφέρεται σε μια κατάτμηση περιλαμβάνει τον αριθμό της κατάτμησης, τον τύπο και το μέγεθός της, προαιρετικές επιλογές, το σύστημα αρχείων, και το σημείο προσάρτησης (εάν υπάρχει). Εδώ ολοκληρώνεται η καθοδηγούμενη διαμέριση. Εάν είστε ικανοποιημένοι με τον δημιουργημένο πίνακα διαμέρισης, τότε για να υλοποιηθεί ο νέος πίνακας διαμέρισης (όπως περιγράφεται στο τέλος αυτής της ενότητας), μπορείτε να επιλέξετε από το μενού την επιλογή Ολοκλήρωση διαμέρισης και αποθήκευση των αλλαγών στο δίσκο . Εάν δεν είστε ικανοποιημένοι, μπορείτε να επιλέξετε Ακύρωση των αλλαγών στις κατατμήσεις, να τρέξετε ξανά την καθοδηγούμενη διαμέριση ή να τροποποιήστε τις προτεινόμενες αλλαγές όπως περιγράφεται παρακάτω σχετικά με την χειροκίνητη διαμέριση. Εάν επιλέξετε χειροκίνητη διαμέριση, θα εμφανιστεί  μια παρόμοια οθόνη με την προηγούμενη, εκτός από το ότι θα εμφανιστεί ο υπάρχων πίνακας διαμέρισης χωρίς τα σημεία προσάρτησης. Το υπόλοιπο αυτής της ενότητας θα ασχοληθεί με το πώς θα δημιουργήσετε χειροκίνητα τον πίνακα διαμέρισης και τη χρήση των κατατμήσεων από το νέο σας σύστημα Debian. Εάν επιλέξετε έναν δίσκο που δεν έχει ούτε τμήματα ούτε ελεύθερο χώρο , θα σας προταθεί να δημιουργήσετε έναν νέο πίνακα διαμέρισης (αυτό είναι απαραίτητο για να μπορέσετε να δημιουργήσετε καινούριες κατατμήσεις). Μετά απ’αυτό θα εμφανιστεί κάτω από τον επιλεγμένο δίσκο μια νέα γραμμή με τον τίτλο "ΕΛΕΎΘΕΡΟΣ ΧΏΡΟΣ". Εάν επιλέξετε κάποιο ελεύθερο χώρο, θα σας προταθεί να δημιουργήσετε νέο τμήμα. Θα πρέπει να απαντήσετε σε μια γρήγορη σειρά ερωτήσεων σχετικά με το μέγεθος του, τον τύπο του ( πρωτεύον ή λογικό), και την θέση του ( στην αρχή ή στο τέλος του ελεύθερου χώρου). Μετά από αυτό, θα σας παρουσιαστεί μια λεπτομερής περίληψη του νέου σας τμήματος. Υπάρχουν επιλογές όπως σημείο προσάρτησης, παράμετροι προσάρτησης, σήμανση εκκίνησης ή τρόπος χρήσης. Εάν δεν θέλετε τις εξ ορισμού επιλογές, είστε ελεύθεροι να τις αλλάξετε όπως εσείς θέλετε. Π.χ. διαλέγοντας την επιλογή Χρήση ως: , μπορείτε να επιλέξετε διαφορετικό σύστημα αρχείων γι’αυτό το τμήμα συμπεριλαμβανομένης και της δυνατότητας να χρησιμοποιήσετε το τμήμα ως swap, ως λογισμικό RAID, LVM, ή ακόμα και να μην το χρησιμοποιήσετε καθόλου. Ένα άλλο καλό χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η δυνατότητα της αντιγραφής δεδομένων από ένα υπάρχον τμήμα σε άλλο. Όταν θα είστε ικανοποιημένοι με το νέο τμήμα σας, επιλέξτε Ολοκλήρωση της ρύθμισης του τμήματος και θα επιστρέψετε πίσω στο κυρία οθόνη του προγράμματος κατάτμησης. Εάν αποφασίσετε ότι θέλετε να αλλάξετε κάτι για το τμήμα σας, επιλέξτε απλά το τμήμα, οπότε θα βρεθείτε στο μενού ρύθμισης τμημάτων. Επειδή εμφανίζεται η ίδια οθόνη με εκείνη της δημιουργίας ενός νέου τμήματος, μπορείτε να αλλάξετε το ίδιο σύνολο επιλογών. Ένα πράγμα, που με μια πρώτη ματιά ενδέχεται να μην είναι πολύ προφανές, είναι ότι μπορείτε να αλλάξετε το μέγεθος του τμήματος με την επιλογή του στοιχείου που εμφανίζει το μέγεθος του τμήματος. Συστήματα αρχείων στα οποία γνωρίζουμε ότι μπορούν να γίνουν οι παραπάνω αλλαγές είναι τουλάχιστον τα fat16, fat32, ext2, ext3 και το swap. Αυτό το μενού σας επιτρέπει επίσης να διαγράψετε ένα τμήμα. Βεβαιωθείτε ότι έχετε δημιουργήσει τουλάχιστον δυο τμήματα: ένα για το βασικό (root) σύστημα αρχείων (το οποίο πρέπει να προσαρτηθεί ως /) και ένα για το σύστημα αρχείωνswap. Εάν ξεχάσετε να προσαρτήσετε το βασικό (root) σύστημα αρχείων, το προγραμμα κατάτμησης δε θα σας αφήσει να συνεχίσετε μέχρι να το προσαρτήσετε. Οι δυνατότητες του προγραμμα κατάτμησης μπορούν να επεκταθούν με αρθρώματα του εγκαταστάτη, άλλα εξαρτώνται από την αρχιτεκτονική του συστήματός σας. Οπότε εάν δεν μπορείτε να δείτε όλες τις δυνατότητές του , ελέγξτε εάν έχετε φορτώσει όλα τα απαραίτητα αρθρώματα. ( π.χ. partman-ext3, partman-xfs, ή partman-lvm) Εάν είστε ικανοποιημένοι με την διαδικασία κατάτμησης, επιλέξτε από το μενού κατάτμησης Ολοκλήρωση κατάτμησης και αποθήκευση των αλλαγών στο δίσκο. Θα σας παρουσιαστεί μια περίληψη των αλλαγών που έχουν γίνει στους δίσκους και θα σας ζητηθεί να επιβεβαιώσετε ότι τα συστήματα αρχείων δημιουργήθηκαν όπως ακριβώς το ζητήσατε. 6.3.2.2. Ρύθμιση του Διαχειριστή Λογικών Τόμων (LVM) Εάν δουλεύετε με υπολογιστές σε επίπεδο διαχειριστή συστήματος ή "προχωρημένου" χρήστη, έχετε αντιμετωπίσει σίγουρα την κατάσταση όπου κάποιο τμήμα δίσκων (συνήθως το σημαντικότερο) εμφανίζεται να μην έχει χώρο, ενώ κάποιο άλλο τμήμα χρησιμοποιούνταν ελάχιστα. και έπρεπε να τακτοποιήσετε αυτή την κατάσταση με την μετακίνηση διαφόρων, δημιουργία ψευδοσυνδέσμων, κλπ Για να αποφύγετε την κατάσταση που περιγράφτηκε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον Διαχειριστή Λογικών Τόμων (LVM). Μιλώντας άπλα, με τον LVM μπορείτε να συνδυάσετε τα τμήματά σας (φυσικοί τόμοι στη διάλεκτο LVM) για να σχηματίσετε έναν εικονικό δίσκο (επονομαζόμενος ομάδα τόμου), ο οποίος κατόπιν μπορεί να διαιρεθεί σε εικονικά τμήματα (λογικούς τόμους). Το σημαντικό εδώ έγκειται στο ότι οι λογικοί τόμοι (και φυσικά και οι ομάδες τομών) μπορούν να εκτείνονται σε διάφορους φυσικούς δίσκους. Όταν θα διαπιστώσετε ότι χρειάζεστε περισσότερο χώρο για το παλιό σας /home τμήμα των 160GB, μπορείτε απλώς να προσθέσετε στον υπολογιστή σας ένα νέο δίσκο 300GB, να τον συνδέσετε με μια υπάρχουσα ομάδα τόμου και έπειτα να αλλάξετε το μέγεθος του λογικού τόμου που κατέχει το σύστημα αρχείων /home και ιδού -- οι χρήστες σας έχουν πάλι χώρο στο ανανεωμένο τμήμα τους 460GB. Αυτό το παράδειγμα φυσικά είναι λίγο απλοποιημένο. Εάν δεν το διαβάσατε ακόμη, θα πρέπει να συμβουλευτείτε την ιστοσελίδα LVM HOWTO. Η ρύθμιση το LVM με τον debian-installer είναι αρκετά απλή. Πρώτα-πρώτα, πρέπει να επιλέξετε τα τμήματα σας που θα χρησιμοποιηθούν ως φυσικοί τόμοι για το LVM. (Αυτό γίνεται με το προγραμμα κατάτμησης στο μενού Ρυθμίσεις τμήματος όπου πρέπει να επιλέξετε Χρήση ως:-> φυσικός τόμος για το LVM.) Έπειτα ξεκινήστε το άρθρωμα lvmcfg ( είτε απευθείας από το προγραμμα κατάτμησης είτε από το κυρίως μενού του debian-installer) και μέσω του μενού Τροποποίηση των ομάδων τόμων (VG) συνδυάστε φυσικούς τόμους με ομάδα ή ομάδες τομών. Μετά απ’αυτό, μέσω του μενού Τροποποίηση των ομάδων τόμων (VG), θα πρέπει να δημιουργήσετε λογικούς τόμους στην αρχή των ομάδων τομών. Μετά την επιστροφή από το lvmcfg στο προγραμμα κατάτμησης, θα δείτε όλους του λογικούς τόμους, που δημιουργήθηκαν, με τον ίδιο τρόπο που βλέπετε και τα κανονικά τμήματα (και μπορείτε να τους διαχειριστείτε με τον ίδιο τρόπο). 6.3.2.3. Ρύθμιση Μονάδων Πολλαπλών Δίσκων (Λογισμικό RAID) Εάν έχετε στον υπολογιστή σας περισσότερους του ενός σκληρούς δίσκους^[3], μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την  mdcfg έτσι ώστε να ρυθμίσετε τις μονάδες σας για αυξημένη απόδοση ή/και για καλύτερη αξιοπιστία των δεδομένων σας. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας ονομάζεται Μονάδα Πολλαπλών Δίσκων (ή λογισμικό RAID μετά την διασημότερη παραλλαγή της). Βασικά η MD είναι μια δεσμίδα τμημάτων που βρίσκονται σε διαφορετικούς δίσκους και συνδυάζονται όλα μαζί έτσι ώστε να σχηματίσουν μια λογική συσκευή. Κατόπιν αυτή η συσκευή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα κανονικό τμήμα (π.χ. με το προγραμμα κατάτμησης μπορείτε να την διαμορφώσετε, να ορίσετε σημείο προσάρτησης κλπ.). Το όφελος που αποκομίζετε εξαρτάται από τον τύπο της συσκευής MD που δημιουργείτε.  Προς το παρόν οι υποστηριζόμενες είναι οι παρακάτω: RAID0 Κυρίως στοχεύει στην απόδοση. Το RAID0 διασπά τα εισερχόμενα δεδομένα σε τμήματα και τα διανέμει εξίσου σε κάθε δίσκο της συστοιχίας. Αυτό μπορεί να αυξήσει την ταχύτητα των λειτουργιών ανάγνωσης/εγγραφής, αλλά όταν κάποιος δίσκος χαλάσει, θα χάσετε τα πάντα (μέρος της πληροφορίας βρίσκεται ακόμη στον ή στους υγιείς δίσκους, το υπόλοιπο μέρος βρισκόταν στον χαλασμένο δίσκο). ·Η τυπική χρήση της RAID0 είναι ως τμήμα για επεξεργασία βίντεο. RAID1 Είναι κατάλληλη για ρυθμίσεις όπου το πιο σημαντικό είναι η αξιοπιστία. Αποτελείται από κάποια (συνήθως δύο) ίσου μεγέθους τμήματα όπου το κάθε τμήμα περιέχει ακριβώς τα ίδια δεδομένα. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά τρία πράγματα.Πρώτον, εάν ένας από τους δίσκους χαλάσει, ακόμη έχετε τα δεδομένα σας ως είδωλα στους υπόλοιπους δίσκους. Δεύτερον, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μονό ένα μέρος της διαθέσιμης χωρητικότητας (πιο συγκεκριμένα, είναι το μέγεθος του μικρότερου τμήματος στη συστοιχία RAID). Τρίτον, τα προς ανάγνωση αρχεία φορτώνονται ισόρροπα από τους δίσκους, γεγονός που μπορεί να αυξήσει την απόδοση ενός εξυπηρετητή, όπως ενός εξυπηρετητή αρχείων, ο οποίος τείνει να φορτώνεται με περισσότερες λειτουργίες ανάγνωσης από τους δίσκους πάρα από λειτουργίες εγγραφές. Προαιρετικά μπορείτε να έχετε έναν εφεδρικό δίσκο στη συστοιχία ο οποίος θα πάρει τη θέση του χαλασμένου δίσκου σε περίπτωση κάποιου σφάλματος. RAID5 Είναι ένας καλός συμβιβασμός μεταξύ της ταχύτητας, της αξιοπιστίας και του πλεονασμού δεδομένων. Το RAID5 διαχωρίζει τα εισερχόμενα δεδομένα σε τμήματα και τα μοιράζει εξίσου σε όλους τους δίσκους έκτος από έναν. ( όπως στη RAID0). Αντίθετα από την RAID0, η RAID5 υπολογίζει και την πληροφορία για την ισοτιμία, η οποία είναι γραμμένη στον υπόλοιπο δίσκο.Η ισοτιμία του δίσκου δεν είναι στατική (ο οποίος θα ονομαζόταν RAID4), άλλα αλλάζει περιοδικά, έτσι ώστε η πληροφορία για την ισοτιμία να κατανέμεται εξίσου σ’όλους τους δίσκους. Όταν ένας από τους δίσκους χαλάσει, το χαμένο μέρος των πληροφοριών μπορεί να υπολογιστεί από τα υπόλοιπα δεδομένα και την ισοτιμία τους. Η RAID5 πρέπει να αποτελείται από τρία τουλάχιστον ενεργά τμήματα. Προαιρετικά μπορείτε να έχετε έναν εφεδρικό δίσκο στη συστοιχία ο οποίος θα πάρει τη θέση του χαλασμένου δίσκου σε περίπτωση κάποιου σφάλματος.   Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, η RAID5 έχει ίδιο βαθμό αξιοπιστίας όπως και η RAID1 ενώ επιτυγχάνει λιγότερο πλεονασμό. Από την άλλη μπορεί να είναι λίγο πιο αργός στην λειτουργιά ανάγνωσης απ’ότι η RAID0 λόγω του υπολογισμού της πληροφορίας ισοτιμίας. Ανακεφαλαιώνοντας: ┌─────┬─────────┬───────────┬────────────┬────────────────────────────────────┐ │ │Ελάχιστες│ Εφεδρική │ Η βλάβη │ │ │Τύπος│Συσκευές │ Συσκευή │ δίσκου │ Διαθέσιμος Χώρος │ │ │ │ │ξεπεράστηκε;│ │ ├─────┼─────────┼───────────┼────────────┼────────────────────────────────────┤ │ │ │ │ │Το μέγεθος του μικρότερου τμήματος │ │RAID0│2 │no │no │πολλαπλασιασμένου επί το πλήθος των │ │ │ │ │ │συσκευών στη συστοιχία RAID │ ├─────┼─────────┼───────────┼────────────┼────────────────────────────────────┤ │RAID1│2 │προαιρετικό│ναι │Μέγεθος του μικρότερου τμήματος στη │ │ │ │ │ │συστοιχία RAID │ ├─────┼─────────┼───────────┼────────────┼────────────────────────────────────┤ │ │ │ │ │Το μέγεθος του μικρότερου τμήματος │ │RAID5│3 │προαιρετικό│ναι │πολλαπλασιασμένου επί (το πλήθος των│ │ │ │ │ │συσκευών στη συστοιχία RAID μείον │ │ │ │ │ │μια) │ └─────┴─────────┴───────────┴────────────┴────────────────────────────────────┘ Εάν θέλετε πραγματικά να γνωρίσετε όλα τα σχετικά με το Λογισμικό RAID, ρίξτε μια ματιά στην ιστοσελίδα Software RAID HOWTO. Για να δημιουργήσετε μια συσκευή MD, απαιτούνται τα τμηματα από τα οποία επιθυμείτε να αποτελείται, σημειωμένα για χρήση σε συστοιχία RAID. (Αυτό επιτυγχάνεται με το προγραμμα κατάτμησης στο μενού Ρυθμίσεις τμήματος από όπου πρέπει να επιλέξετε Χρήση ως:->φυσική μονάδα για RAID.) Ðñïåéäïðïßçóç Η υποστήριξη των μονάδων MD είναι μια σχετικά νέα προσθήκη στον εγκαταστάτη. Εάν προσπαθήσετε να χρησιμοποιήστε το MD ως βασικό (root) κατάλογο (/), μπορεί να αντιμετωπίσετε προβλήματα σε κάποια επίπεδα RAID και σε συνδυασμό με κάποιους φορτωτές εκκίνησης .Για έμπειρους χρήστες, αυτά τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα από το κέλυφος με χειροκίνητη εκτέλεση κάποιων βημάτων ρύθμισης ή εγκατάστασης Στη συνεχεία, μέσα από το κύριο μενού του προγράμματος κατάτμησης θα πρέπει να επιλέξετε Ρύθμιση λογισμικού RAID. Στην πρώτη οθόνη της mdcfg απλώς επιλέξτε Δημιουργία μονάδας MD. Θα σας παρουσιαστεί μία λίστα των υποστηριζομένων τύπων μονάδων MD, μεταξύ των οποίων πρέπει να διαλέξετε κάποιον (π.χ. RAID1). Αυτό που θα ακολουθήσει εξαρτάται από τον τύπο μονάδας MD που επιλέξατε. ● Η RAID0 είναι απλή -- θα σας παρουσιαστεί μία λίστα των διαθέσιμων  RAID τμημάτων και το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να επιλέξετε τα τμήματα που θα αποτελέσουν την μονάδα MD. ● Η RAID1 κρύβει πιο πολλές δυσκολίες. Πρώτον, θα σας ζητηθεί να εισάγετε το πλήθος των ενεργών και το πλήθος των εφεδρικών συσκευών που θα αποτελέσουν την MD. Στη συνέχεια, πρέπει να επιλέξετε μέσα από μία λίστα διαθέσιμων τμήμα RAID εκείνα που θα είναι ενεργά και έπειτα εκείνα που θα είναι εφεδρικά. Η αρίθμηση των επιλεγμένων τμημάτων πρέπει να είναι ίση με τον αριθμό που δόθηκε πριν από λίγα δευτερόλεπτα. Μην ανησυχείτε. Εάν κάνετε το λάθος και επιλέξετε διαφορετικό αριθμό τμημάτων, ο debian-installer δε θα σας αφήσει να συνεχίσετε μέχρι να διορθώσετε το λάθος. ● Η RAID5 έχει παρόμοια διαδικασία ρυθμίσεων όπως και η RAID1 με την εξαίρεση ότι πρέπει να χρησιμοποιήσετε τουλάχιστον τρία ενεργά τμήματα. Είναι απόλυτα εφικτό να έχετε ταυτόχρονα διαφορετικούς τύπους MD. Παραδείγματος χάριν εάν αφιερώνετε τρεις σκληρούς δίσκους 200 GΒ για δημιουργία MD, περιέχοντας η κάθε μια δυο τμήματα των 100 GB, μπορείτε να συνδυάσετε τα πρώτα τμήματα και των τριών δίσκων σε ένα RAID0 (γρήγορο τμήμα για επεξεργασία βίντεο μεγέθους 300 GB) και να χρησιμοποιήσετε τα άλλα τρία τμήματα (2 ενεργά και ένα εφεδρικό)για δημιουργία RAID1 (αρκετά αξιόπιστο τμήμα μεγέθους 100 GB για / home). Μετά την οργάνωση των μονάδων MD σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας, μπορείτε να επιλέξετε Ολοκλήρωση της mdcfg επιστρέφοντας πίσω στο προγραμμα κατάτμησης για να δημιουργήσετε συστήματα αρχείων στις νέες σας μονάδες MD και να ορίσετε γι’αυτές τα συνήθη χαρακτηριστικά όπως τα σημεία προσάρτησης. 6.3.3. Εγκατάσταση του Βασικού Συστήματος Αν και αυτό το στάδιο είναι αυτό που παρουσιάζει τα λιγότερα προβλήματα, καταναλώνει τον μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της εγκατάστασης επειδή μεταφορτώνει, επαληθεύει και αποσυμπιέζει ολόκληρο το βασικό σύστημα. Εάν έχετε αργό υπολογιστή ή δικτυακή σύνδεση, αυτό το στάδιο μπορεί να διαρκέσει αρκετά. 6.3.3.1. Εγκατάσταση του Βασικού Συστήματος Στη διάρκεια της Βασικής εγκατάστασης, η αποσυμπίεση και η ρύθμιση των πακέτων κατευθύνονται στο τερματικό tty3. Έχετε πρόσβαση σ' αυτό πατώντας Αριστερό Alt- F3. Επιστρέψτε στο κυρίως μενού εγκατάστασης με τον συνδυασμό Αριστερό Alt-F1. Όταν η εγκατάσταση εκτελείται σε συριακή κονσόλα, τα μηνύματα αποσυμπίεσης/ ρύθμισης που δημιουργούνται από την βασική εγκατάσταση σώζονται στο /var/log/ messages. Θα εγκατασταθεί ένα πυρήνας Linux, ως τμήμα της εγκατάστασης. Με την προκαθορισμένη προτεραιότητα, ο εγκαταστάτης θα διαλέξει ένα πυρήνα που ταιριάζει πιο πολύ στο υλικό σας. Στις καταστάσεις χαμηλότερης προτεραιότητας, θα είστε σε θέση να επιλέξετε από μια λίστα διαθεσίμων πυρήνων. 6.3.4. Καθιστώντας το Σύστημα Εκκινήσιμο Εάν εγκαθιστάτε σε ένα σταθμό εργασίας που δεν έχει σκληρό δίσκο, προφανώς, η εκκίνηση από τον τοπικό δίσκο είναι επιλογή χωρίς νόημα, όποτε αυτό το βήμα θα παραληφθεί. Σημειώστε ότι η εκκίνηση πολλαπλών λειτουργικών συστημάτων από ένα μόνο υπολογιστή είναι ακόμα κάτι σαν μαύρη μαγεία. Το παρόν έγγραφο δεν προσπαθεί καθόλου να τεκμηριώσει τους διάφορους φορτωτές εκκίνησης, οι οποίοι ποικίλλουν από αρχιτεκτονική σε αρχιτεκτονική, ακόμα κι από υποαρχιτεκτονική σε υποαρχιτεκτονική. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε τις οδηγίες χρήσης του φορτωτή σας εκκίνησης. 6.3.4.1. Ανίχνευση άλλων λειτουργικών συστημάτων Πριν να εγκατασταθεί ένας φορτωτής εκκίνησης, ο εγκαταστάτης θα προσπαθήσει να ελέγξει εάν υπάρχουν εγκατεστημένα κι άλλα λειτουργικά συστήματα στον υπολογιστή. Εάν βρει υποστηριζόμενα λειτουργικά συστήματα, θα πληροφορηθείτε γι'αυτά στη διάρκεια του σταδίου εγκατάστασης του φορτωτή εκκίνησης, και ο υπολογιστής θα ρυθμιστεί έτσι ώστε να εκκινεί, εκτός από το Debian, και άλλα λειτουργικά συστήματα. Σημειώστε ότι η εκκίνηση πολλαπλών λειτουργικών συστημάτων από ένα μόνο υπολογιστή είναι ακόμα κάτι σαν μαύρη μαγεία Η αυτόματη υποστήριξη ανίχνευσης και ρύθμισης φορτωτών εκκίνησης οι οποίοι θα εκκινούν άλλα λειτουργικά συστήματα ποικίλει από από αρχιτεκτονική σε αρχιτεκτονική, ακόμα κι από υποαρχιτεκτονική σε υποαρχιτεκτονική. Εάν δεν λειτουργήσει σωστά αυτό το στάδιο θα πρέπει να συμβουλευτείτε τις οδηγίες χρήσης του φορτωτή σας εκκίνησης. Óçìåßùóç Ο εγκαταστάτης μπορεί να μην μπορέσει να ανιχνεύσει άλλα λειτουργικά συστήματα εάν στην διάρκεια της διαδικασίας ανίχνευσης, εάν τα τμήματα στα οποία βρίσκονται αυτά τα λειτουργικά συστήματα είναι προσαρτημένα. Αυτό μπορεί να συμβεί αν επιλέξετε στο προγραμμα κατάτμησης κάποιο σημείο προσάρτησης (π.χ. / win) για τμήμα που περιεχέι ένα μη-linux λειτουργικό σύστημα, ή αν προσαρτήσατε τμήματα χειροκίνητα μέσω μιας κονσόλας. 6.3.4.2. Συνεχίστε Χωρίς Φορτωτή Εκκίνησης Αυτή η επιλογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ολοκλήρωση της εγκατάστασης ακόμα κι όταν δεν πρόκειται να εγκατασταθεί κανένας φορτωτής εκκίνησης, είτε επειδή δεν προβλέπεται από την αρχιτεκτονική ή την υποαρχιτεκτονική του συστήματος, είτε επειδή δεν θέλετε κανέναν ( π.χ. πρόκειται να χρησιμοποιήσετε κάποιον φορτωτή εκκίνησης που ήδη υπάρχει). Αυτή η επιλογή είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για συστήματα Macintosh, Atari και Amiga, οπού πρέπει να υποστεί αλλαγές το αρχικό λειτουργικό σύστημα και να χρησιμοποιηθεί για την εκκίνηση του GNU/Linux. Εάν σκοπεύετε να ρυθμίστε χειροκίνητα τον φορτωτή σας εκκίνησης, πρέπει να ελέγξετε το όνομα του εγκατεστημένου πυρήνα στο κατάλογο /target/boot. Πρέπει επίσης να ελέγξετε εάν υπάρχει σε αυτόν τον κατάλογο ένα αρχείο initrd. Εάν υπάρχει, μάλλον θα πρέπει να δώσετε οδηγίες στον φορτωτή σας εκκίνησης να το χρησιμοποιήσει. Μια άλλη πληροφορία που θα χρειαστείτε είναι ο δίσκος και το τμήμα που επιλέξατε για το σύστημα αρχείων / και, εάν επιλέξετε να εγκαταστήσετε το /boot σε ξεχωριστό τμήμα, πρέπει επίσης να γνωρίζετε το σύστημα αρχείων του /boot. 6.3.5. Ολοκλήρωση του Πρώτου Σταδίου Αυτες είναι οι τελευταίες παρεμβάσεις που πρέπει να κάνετε πριν να εκκινήσετε το νέο σας σύστημα Debian. Είναι κυρίως μία τακτοποίηση μετά την λειτουργία του debian-installer. 6.3.5.1. Ολοκλήρωση της Εγκατάστασης και Επανεκκίνηση Αυτό είναι το τελευταίο βήμα της αρχικής διαδικασίας εγκατάστασης του Debian. Θα σας ζητηθεί να απομακρύνετε το υλικό εγκατάστασης (CD, δισκέτα, κλπ) που χρησιμοποιήσατε για την έναρξή της. Ο εγκαταστάτης θα ολοκληρώσει τις ελάχιστες εργασίες που έχουν απομείνει, και έπειτα θα επανεκκινήσει για να εισέλθετε στο νέο σας Debian σύστημα. 6.3.6. Διάφορα Τα συστατικά που εμφανίζονται σε αυτό το τμήμα συνήθως δεν περιλαμβάνονται στη διαδικασία της εγκατάστασης, άλλα βρίσκονται σε αναμονή στο παρασκήνιο για να βοηθήσουν τον χρήστη σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά. 6.3.6.1. Αποθήκευση αρχείων ημερολογίου εγκατάστασης Εάν η εγκατάσταση είναι επιτυχής, τα αρχεία καταγραφής που δημιουργήθηκαν στην διάρκεια της εγκατάστασης θα αποθηκευθούν αυτόματα στο κατάλογο /var/log/ debian-installer/ του νέου σας συστήματος Debian. Η επιλογή Αποθήκευση των αρχείων καταγραφής για αποσφαλμάτωση από το κυρίως μενού σας επιτρέπει να αποθηκεύσετε τα αρχεία καταγραφής σε μια δισκέτα. Αυτό το βήμα μπορεί να σας φανεί χρήσιμο στην περίπτωση που βρεθείτε αντιμέτωποι με πάρα πολύ σοβαρά προβλήματα στην διάρκεια της εγκατάστασης και θέλετε να μελετήσετε τα αρχεία καταγραφής μεσώ ενός άλλου συστήματος ή να τα επισυνάψετε σε μια αναφορά εγκατάστασης. 6.3.6.2. Χρήση του Κελύφους και Παρακολούθηση των Καταγραφών Εγκατάστασης Υπάρχει μια επιλογή στο μενού, η Εκτέλεση Κελύφους. Εάν αυτή η επιλογή δεν είναι διαθέσιμη όταν θα έχετε ανάγκη να χρησιμοποιήσετε ένα κέλυφος, πατήστε Αριστερό Alt-F2 (σε πληκτρολόγια Mac, Option-F2) για να μεταβείτε στη δεύτερη εικονική κονσόλα. Αυτό συνίσταται στο ταυτόχρονο πάτημα του πλήκτρου Alt, που βρίσκεται στην αριστερά του πλήκτρου διαστήματος, και του πλήκτρου ειδικών λειτουργιών F2. Είναι ένα άλλο παράθυρο που εκτελεί ένα τύπο κελύφους Bourne ονομαζόμενο ash. Σε αυτό το σημείο ξεκινάτε από το δίσκο RAM, και υπάρχει διαθέσιμο προς χρήση ένα περιορισμένο σύνολο εργαλείων Unix. Μπορείτε να δείτε ποια προγράμματα είναι στη διάθεση σας με την εντολή ls /bin /sbin /usr/bin /usr/sbin και με την εκτέλεση της εντολής help. Ο επεξεργαστής κειμένου είναι ο nano. Το κέλυφος έχει μερικά εντυπωσιακά χαρακτηριστικά όπως την αυτόματη συμπλήρωση και το ιστορικό. Χρησιμοποιήστε τα μενού για να φέρετε σε πέρας οποιαδήποτε εργασία μπορεί να εκτελεστεί από αυτά -- το κέλυφος και οι εντολές του υπάρχουν μόνο για την περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά. Συγκεκριμένα, πάντα πρέπει να χρησιμοποιείτε τα μενού, όχι το κέλυφος, για την ενεργοποίηση του τμήματος swap, επειδή το λογισμικό των μενού δεν είναι σε θέση να ανιχνεύσει τις εργασίες που έχετε εκτελέσει μεσώ του κελύφους. Για να επιστρέψετε στο μενού πατήστε τoΑριστερό Alt-F1, η, εάν χρησιμοποιήσατε κάποια επιλογή μενού για να ανοίξετε το κέλυφος, πληκτρολογήστε exit. 6.3.6.3. Εγκατάσταση μέσω δικτύου Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα συστατικά είναι το network-console (κονσόλα δικτύου). Σας επιτρέπει να κάνετε μεγάλο μέρος της εγκατάστασης μέσω δικτύου με την βοήθεια του SSH. Η χρήση του δικτύου συνεπάγεται ότι θα πρέπει να πραγματοποιήσετε τα πρώτα βήματα της εγκατάστασης από την κονσόλα, τουλάχιστον μέχρι το σημείο της ρύθμισης του δικτύου (αν και μπορείτε να αυτοματοποιήσετε αυτό το κομμάτι ακολουθώντας το ÔìÞìá 4.6, "Αυτόματη Εγκατάσταση"). Το συστατικό αυτό δεν φορτώνεται από μόνο του στο μενού της κύριας εγκατάστασης κι επομένως θα πρέπει το ζητήσετε εκπεφρασμένα. Αν κάνετε την εγκατάσταση από CD, πρέπει να εκκινήσετε σε κατάσταση "μεσαίας" προτεραιότητας ή διαφορετικά να καλέσετε το μενού κύριας εγκατάστασης και να επιλέξετε Φόρτωση των συστατικών του εγκαταστάτη από το CD και από την λίστα των επιπλέον συστατικών να διαλέξετε network-console: Συνεχίστε την εγκατάσταση από μακριά με χρήση του SSH. Η πετυχημένη φόρτωση του συστατικού αυτού υποδεικνύεται την εμφάνιση ενός καινούριου στοιχείου στο μενού με τίτλο Συνέχιση της εγκατάστασης από μακριά με χρήση του SSH. Μετά την επιλογή αυτού του στοιχείου, θα σας ζητηθεί να δώσετε έναν καινούριο κωδικό πρόσβασης που θα χρησιμοποιηθεί για την σύνδεσή σας στο σύστημα εγκατάστασης καθώς και η επιβεβαίωσή του. θα δείτε τώρα μια οθόνη που σας καθοδηγεί για την είσοδό σας από μακριά σαν χρήστης installer και με τον κωδικό που μόλις δώσατε. Μια άλλη σημαντική λεπτομέρεια που πρέπει να προσέξετε στην οθόνη αυτή είναι το "αποτύπωμα" (fingerprint) αυτού του συστήματος. Χρειάζεται να περάσετε με ασφαλή τρόπο αυτό το "αποτύπωμα" στο "πρόσωπο που θα συνεχίσει την εγκατάσταση από μακριά". Σε περίπτωση που αποφασίσετε να συνεχίσετε την εγκατάσταση τοπικά, μπορείτε πάντα να πατήσετε το Enter,που θα σας επαναφέρει στο κυρίως μενού, όπου μπορείτε να διαλέξετε ένα άλλο συστατικό του εγκαταστάτη. Ας περάσουμε τώρα από την άλλη πλευρά του καλωδίου! Σαν προαπαιτούμενο, θα πρέπει να ρυθμίσετε το τερματικό σας για χρήση της κωδικοποίησης UTF-8, γιατί αυτή είναι που χρησιμοποιείται από το σύστημα εγκατάστασης. Αν δεν το κάνετε, η εγκατάσταση από μακριά είναι ακόμα εφικτή, αλλά μπορεί να αντιμεπωπίσετε διάφορα περίεργα "φαινόμενα" στην οθόνη σας όπως κατεστραμμένα πλαίσια διαλόγων ή μη αναγνώσιμους χαρακτήρες non-ascii. Η απόκτηση μιας σύνδεσης με το σύστημα εγκατάστασης είναι τόσο απλή όσο η πληκτρολόγηση των: $ ssh -l installer install_host όπου install_host είναι είτε το όνομα είτε η διεύθυνση IP του υπολογιστή στον οποίον γίνεται η εγκατάσταση. Πριν από την πραγματική είσοδο, το "αποτύπωμα" του απομακρυσμένου συστήματος ια εμφανιστεί στην οθόνη σας και θα πρέπει να επιβεβαιώσετε ότι είναι σωστό. Óçìåßùóç Αν κάνετε εγκατάσταση σε αρκετούς υπολογιστές διαδοχικά που συμβαίνει να έχουν την ίδια διεύθυνση IP ή όνομα, το ssh θα αρνηθεί να συνδεθεί μ' αυτούς. Ο λόγος είναι ότι θα έχουν κάποιο διαφορετικό "αποτύπωμα", που συνήθως είναι ένδειξη μιας επίθεσης "παραποίησης" (spoofing). Aν είστε βέβαιοι ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να σβήσετε την σχετική γραμμή από το αρχείο ~/.ssh/ known_hosts και να ξαναπροσπαθήσετε. Μετά την είσοδο στο απομακρυσμένο σύστημα, θα βρεθείτε μπροστά σε μια αρχική οθόνη όπου έχετε δυο δυνατότητες με το όνομα Start menu και Start shell αντίστοιχα. Η πρώτη σας φέρνει στο κυρίως μενού του εγκαταστάτη, απ' όπου μπορείτε να συνεχίσετε την εγκατάσταση ως συνήθως. Η δεύτερη ξεκινά ένα κέλυφος από το οποίο μπορείτε να εξετάσετε και πιθανόν να διορθώσετε το απομακρυσμένο σύστημα. Θα πρέπει να ξεκινήσετε μόνο μια συνεδρία SSH από το μενού εγκατάστασης, αλλά μπορείτε να ξεκινήσετε πολλαπλά κελύφη. Ðñïåéäïðïßçóç Αφού ξεκινήσετε την εγκατάσταση από μακριά μέσω SSH, δεν θα πρέπει να επιστρέψετε στην διαδικασία εγκατάστασης που εκτελείται στην τοπική σας κονσόλα. Αν το κάνετε, υπάρχει ο κίνδυνος να αλλοιωθεί η βάση δεδομένων που κρατά τις διάφορες ρυθμίσεις του καινούριου συστήματος. Αυτό με την σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε μια αποτυχημένη εγκατάσταση ή σε προβλήματα για το εγκατεστημένο σύστημα. Αν επίσης εκτελείτε την σύνοδο SSH από ένα τερματικό X, δεν θα πρέπει να αλλάξετε το μέγεθος του παραθύρου γιατί αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τον τερματισμό της σύνδεσης. 6.3.6.4. Εκτέλεση της εντολής base-config Μέσα Από τον debian-installer Είναι δυνατόν να ρυθμίσετε το βασικό σύστημα στη διάρκεια του πρώτου σταδίου της εγκατάστασης ( πριν την επανεκκίνηση από τον σκληρό δίσκο), εκτελώντας την εντολή base-config σε περιβάλλον chroot. Αυτό είναι χρήσιμο κυρίως για έλεγχο του εγκαταστάτη και κανονικά θα πρέπει να αποφεύγεται. ━━━━━━━━━━━━━━ ^[3] Για να είμαστε ειλικρινείς, μπορείτε να δημιουργήσετε μια συσκευή MD ακόμα κι από τμήματα που βρίσκονται σε μια μονό φυσική μονάδα,  άλλα αυτό δεν πρόκειται να φέρει κανένα χρήσιμο αποτέλεσμα. ÊåöÜëáéï 7. Μπαίνοντας στο καινούριο Debian Σύστημά σας Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí 7.1. Η στιγμή της αλήθειας 7.1.1. Εκκίνηση συστήματος BVME 6000 7.1.2. Εκκίνηση ενός Macintosh 7.2. Ρύθμιση του Debian Μετά την Εκκίνηση (Βασική) 7.2.1. Ρύθμιση της Χρονικής Ζώνης 7.2.2. Ρύθμιση των Χρηστών και των Κωδικών Πρόσβασης 7.2.3. Ρύθμιση του PPP 7.2.4. Ρύθμιση του APT 7.2.5. Εγκατάσταση πακέτων 7.2.6. Διάφορα προτρεπτικά κατά την εγκατάσταση λογισμικού 7.2.7. Ρύθμιση του Πράκτορα Μεταφοράς Αλληλογραφίας (MTA) 7.3. Είσοδος στο Σύστημα 7.1. Η στιγμή της αλήθειας Η πρώτη εκκίνηση του συστήματός σας με το δικό του ρεύμα είναι αυτό που οι ηλεκτρολόγοι μηχανικοί ονομάζουν "smoke test". Αν εκκινείτε κατευθείαν στο Debian και το σύστημά σας δεν ξεκινάει χρησιμοποιήστε είτε το αρχικό μέσο εκκίνησης και εγκατάστασης ή βάλτε την δισκέττα που πιθανόν έχετε φτιάξει σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας και επανεκκινήστε το μηχάνημά σας. Με αυτόν τον τρόπο ίσως χρειαστεί να προσθέσετε μερικές παραμέτρους εκκίνησης όπως η root=root, όπου root είναι η ριζική κατάτμησή σας, όπως για παράδειγμα η /dev/sda1. 7.1.1. Εκκίνηση συστήματος BVME 6000 Αν έχετε κάνει εγκατάσταση χωρίς δισκέττα σε ένα σύστημα BVM ή Motorola VMEbus εισάγετε ένα από τα ακόλουθα στο προτρεπτικό LILO Boot: μετά τη στιγμή της φόρτωσης του προγράμματος tftplilo από τον TFTP server: ● b6000 και στη συνέχεια το Enter για την εκκίνηση ενός συστήματος BVME 4000/ 6000 ● b162 και στη συνέχεια το Enter για την εκκίνηση ενός συστήματος MVME162 ● b167 και στη συνέχεια το Enter για την εκκίνηση ενός συστήματος MVME166/167 7.1.2. Εκκίνηση ενός Macintosh Πηγαίνετε στον κατάλογο που περιέχει τα αρχεία εγκατάστασης και ξεκινήστε την εφαρμογή εκκίνησης Penguin κρατώντας κάτω το πλήκτρο command. Πηγαίνετε στο διάλογο των ρυθμίσεων Settings (με το συνδυασμό πλήκτρων command-T) και εντοπίστε τη γραμμή των επιλογών του πυρήνα που μοιάζει κάπως έτσι: root=/dev/ ram video=font:VGA8x16. Θα πρέπει να αλλάξετε την επιλογή σε κάτι όπως root=/dev/yyyy, αντικαθιστώντας το yyyy με το όνομα του τμήματος του δίσκου όπου έχετε εγκαταστήσει το σύστημά σας και το οποίο έχετε ήδη σημειώσει κάπου από πριν (πχ. /dev/sda1). Η επιλογή video=font:VGA8x8 συνίσταται ιδιαίτερα για χρήστες με μικρές οθόνες. Ο πυρήνας πιθανόν να επέλεγε μια ομορφότερη γραμματοσειρά αλλά ο οδηγός της κονσόλας μπορεί να προκαλέσει το "πάγωμα" του μηχανήματος οπότε η χρήση ενός από τα μεγέθη γραμματοσειρών 8x16 ή 8x8 είναι ασφαλέστερη στο στάδιο αυτό. Έτσι κι αλλιώς μπορείτε να αλλάξετε το μέγεθος αυτό σε οποιαδήποτε στιγμή θέλετε. Αν δεν επιθυμείτε την αυτόματη εκκίνηση του συστήματος GNU/Linux κάθε φορά που ξεκινάτε το μηχάνημά σας, μπορείτε να απενεργοποιήσετε την επιλογή Auto Boot. Σώστε τις ρυθμίσεις σας στο αρχείο Prefs χρησιμοποιώντας την επιλογή Save Settings As Default. Επιλέξτε τώρα Boot Now (με τον συνδυασμό πλήκτρων command-B) για να ξεκινήσετε το μόλις εγκατεστημένο σύστημα GNU/Linux αντί του συστήματος εγκατάστασης στην RAMdisk . Το Debian σύστημα θα ξεκινήσει τώρα και θα πρέπει να δείτε τα ίδια μηνύματα που είδατε και κατά την αρχική εκκίνηση του συστήματος εγκατάστασης ακολουθούμενα από κάποια καινούρια μηνύματα. 7.2. Ρύθμιση του Debian Μετά την Εκκίνηση (Βασική) Μετά την εκκίνηση θα σας ζητηθεί να ολοκληρώσετε την ρύθμιση του βασικού σας συστήματος και στη συνέχεια να επιλέξετε επιπλέον πακέτα που επιθυμείτε να εγκαταστήσετε. Η εφαρμογή που σας καθοδηγεί στη διαδικασία αυτή ονομάζεται base-config. Η ιδέα της εφαρμογής είναι πολύ ανάλογη αυτής του debian-installer από το πρώτο στάδιο. Πραγματικά, το base-config αποτελείται από έναν αριθμό εξειδικευμένων συνιστωσών η κάθε μια από τις οποίες χειρίζεται ένα συγκεκριμένο καθήκον ρύθμισης, περιέχει ένα "κρυφό μενού στο υπόβαθρο" και χρησιμοποιεί το ίδιο σύστημα πλοήγησης. Αν θέλετε να τρέξετε το base-config σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης απλά τρέξτε την εντολή base-config σαν χρήστης root. 7.2.1. Ρύθμιση της Χρονικής Ζώνης Μετά από μια οθόνη υποδοχής θα παρακινηθείτε να ρυθμίσετε την ζώνη της τοπικής σας ώρας. Επιλέξτε καταρχήν αν το ρολόι του συστήματός σας έχει την τοπική ώρα ή την ώρα Greenwich Mean Time (GMT ή UTC). O χρόνος που εμφανίζεται στο διάλογο πιθανόν να σας βοηθήσει να αποφασίσετε την σωστή επιλογή. Το ρολόι σε συστήματα Macintosh είναι συνήθως ρυθμισμένο στην τοπική ώρα. Αν θέλετε να έχετε διπλή εκκίνηση διαλέξτε την τοπική ώρα και όχι την ώρα GMT. Ανάλογα με την περιοχή που επιλέξατε στην αρχή της εγκατάστασης θα σας παρουσιαστεί στη συνέχεια είτε μια μοναδική χρονική ζώνη είτε μια λίστα από τέτοιες ζώνες σχετικές με την τοποθεσία αυτή. Αν σας δοθεί μια μοναδική χρονική ζώνη, επιλέξτε Ναι για επιβεβαίωση ή επιλέξτε No για να διαλέξετε από την πλήρη λίστα των χρονικών ζωνών. Αν σας δοθεί μια λίστα διαλέξτε την χρονική σας ζώνη από τη λίστα αυτή ή διαλέξτε Άλλο για να έχετε την πλήρη λίστα. 7.2.2. Ρύθμιση των Χρηστών και των Κωδικών Πρόσβασης 7.2.2.1. Ορίστε τον κωδικό πρόσβασης για τον χρήστη Root O λογαριασμός του χρήστη root λέγεται συχνά και λογαριασμός root. Είναι ο λογαριασμός με την πρόσβαση που παρακάμπτει κάθε προστασία ασφάλειας στο σύστημά σας. Ο λογαριασμός αυτός πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για την εκτέλεση διαφόρων διαχειριστικών εργασιών στο σύστημα και για όσο το δυνατόν συντομότερο χρονικό διάστημα. Κάθε κωδικός πρόσβασης που δημιουργείτε πρέπει να έχει τουλάχιστον 6 χαρακτήρες, τόσο κεφαλαίους όσο και πεζούς καθώς και χαρακτήρες στίξης.Προσέξτε ιδιαίτερα όταν ρυθμίζετε τον κωδικό πρόσβασης για τον χρήστη root καθώς ο λογαριασμός του χρήστη αυτού είναι τόσο ισχυρός. Αποφύγετε την χρήση οποιωνδήποτε λέξεων από το λεξικό ή οποιαδήποτε προσωπική πληροφορία που θα μπορούσε κανείς να μαντέψει. Αν κάποιος σας πει ότι χρειάζεται τον κωδικό σας πρόσβασης σαν root να είστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί. Δεν θα έπρεπε συνήθως να δώσετε ποτέ τον κωδικό αυτόν πρόσβασης εκτός αν διαχειρίζεστε ένα μηχάνημα με περισσότερους από έναν διαχειριστές συστήματος. 7.2.2.2. Δημιουργία ενός απλού χρήστη Στο σημείο αυτό το σύστημα θα σας ρωτήσει αν θέλετε να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό απλού χρήστη. Αυτός ο λογαριασμός θα μπορεί να είναι ο κύριος λογαριασμός προσωπικής σας πρόσβασης στο σύστημα. Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείτε το λογαριασμό root για την προσωπική σας είσοδο στο σύστημα. Γιατί όχι; Λοιπόν, ένας καταρχήν λόγος που πρέπει να αποφύγετε τη χρήση των προνομίων του χρήστη root είναι το ότι μπορείτε πολύ εύκολα να κάνετε ανεπανόρθωτη ζημιά στο σύστημα σαν root. Ένας άλλος λόγος είναι ότι έτσι μπορεί να παρασυρθείτε ώστε να τρέξετε ένα πρόγραμμα Δούρειο Ίππο, δηλ. ένα πρόγραμμα που εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του λογαριασμού root σαν υπερ-χρήστη ώστε να παραβιάσει την ασφάλεια του συστήματός σας πίσω από την πλάτη σας.Οποιοδήποτε καλό βιβλίο πάνω στην διαχείριση Unix συστημάτων καλύπτει αυτό το θέμα με λεπτομέρειες. -- σκεφτείτε σοβαρά να διαβάσετε ένα από αυτά τα βιβλία αν δεν είστε εξοικειωμένοι με τα θέματα αυτά. Αρχικά θα παροτρυνθείτε για το πλήρες όνομα του χρήστη, Μετά θα σας ζητηθεί να δώσετε ένα όνομα χρήστη για τον λογαριασμό; γενικά το μικρό σας όνομα ή κάτι ανάλογο θα είναι αρκετό και πραγματικά αυτό είναι η προεπιλογή. Τέλος θα σας ζητηθεί να δώσετε ένα κωδικό πρόσβασης για τον λογαριασμό. Αν σε οποιαδήποτε άλλη φάση μετά την εγκατάσταση θελήσετε να δημιουργήσετε έναν άλλο λογαριασμό χρησιμοποιήσετε την εντολή adduser. 7.2.3. Ρύθμιση του PPP Αν δεν ρυθμίσατε κάποιο δίκτυο κατά την πρώτη φάση της εγκατάστασης θα ερωτηθείτε στην συνέχεια για το αν θέλετε να εγκαταστήσετε το υπόλοιπο σύστημα χρησιμοποιώντας PPP. To PPP είναι ένα πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται για την θεμελίωση συνδέσεων dialup με modem. Αν κάνετε την ρύθμιση του modem στη φάση αυτή τότε το σύστημα εγκατάστασης θα έχει την δυνατότητα να κατεβάσει επιπρόσθετα πακέτα ή αναβαθμίσεις ασφαλείας από το Διαδίκτυο στα επόμενα βήματα της εγκατάστασης. Αν δεν έχετε ένα modem στον υπολογιστή σας ή αν προτιμάτε να ρυθμίσετε το modem σας μετά την εγκατάσταση παραλείψτε αυτό το βήμα. Για να ρυθμίσετε την σύνδεση PPP θα χρειαστείτε κάποια στοιχεία από τον Παροχέα της Υπηρεσίας Διαδικτύου (ISP) μεταξύ άλλων τηλεφωνικό αριθμό, όνομα χρήστη, κωδικό πρόσβασης και DNS server (προαιρετικά). Μερικοί ISP προσφέρουν οδηγίες εγκατάστασης για διανομές Linux. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις οδηγίες ακόμα κι αν δεν απευθύνονται συγκεκριμένα στο Debian μιας και οι περισσότερες παράμετροι των ρυθμίσεων είναι παρόμοιες ανάμεσα στις διανομές Linux. Αν επιλέξετε να ρυθμίσετε το PPP σε αυτό το σημείο θα τρέξετε το πρόγραμμα pppconfig, που σας βοηθήσει να ρυθμίσετε την σύνδεσή σας με PPP. Βεβαιωθείτε όταν σας ρωτήσει για το όνομα της dialup σύνδεσής σας ότι της δίνετε το όνομα provider. Αν όλα πάνε καλά, όπως ελπίζουμε, το πρόγραμμα pppconfig θα σας οδηγήσει σε μια χωρίς προβλήματα ρύθμιση της σύνδεσης PPP. Αν παρόλα αυτά, δεν δουλέψει για σας κοιτάξτε στην συνέχεια για πιο λεπτομερείς οδηγίες. Για να ρυθμίσετε το PPP, θα πρέπει να ξέρετε τα βασικά της επισκόπησης και επεξεργασίας αρχείων στο Linux. Για να δείτε αρχεία χρησιμοποιήστε την εντολή more, και zmore για συμπιεσμένα αρχεία, δηλ. αρχεία με την κατάληξη .gz. Για παράδειγμα, για να δείτε το αρχείο README.debian.gz πληκτρολογήστε zmore README.debian.gz. Το βασικό σύστημα έρχεται επίσης με έναν επεξεργαστή κειμένου που λέγεται nano και ο οποίος είναι πολύ απλός στη χρήση αλλά χωρίς πολλές δυνατότητες, Πιθανόν να θέλετε να εγκαταστήσετε αργότερα πιο ολοκληρωμένους και με περισσότερα γνωρίσματα επεξεργαστές κειμένου και viewers όπως οι jed, nvi, less και ο emacs. Ανοίξτε το αρχείο /etc/ppp/peers/provider και αντικαταστήσετε το /dev/modem με /dev/ttyS# όπου το # αντιστοιχεί στον αριθμό της σειριακής θύρας. Στο Linux οι σειριακές θύρες μετρώνται από το 0. Έτσι η πρώτη σειριακή θύρα είναι στο Linux η /dev/ttyS0. Σε συστήματα Macintosh με σειριακές θύρες, η θύρα για το modem είναι η /dev/ttyS0 και για τον εκτυπωτή η /dev/ttyS1.. Το επόμενο βήμα είναι να ανοίξετε το αρχείο /etc/chatscripts/provider και να εισάγετε τον αριθμό τηλεφώνου του παροχέα σας, το όνομα χρήστη που έχετε και τον κωδικό πρόσβασης. Προσέξτε να μην διαγράψετε τους χαρακτήρες "\q" που προηγούνται από τον κωδικό πρόσβασης! Οι χαρακτήρες αυτοί αποτρέπουν την εμφάνιση του κωδικού σας στα αρχεία καταγραφής του συστήματος αποκρύπτοντάς τον. Αρκετοί παροχείς χρησιμοποιούν τα πρωτόκολλα PAP ή CHAP για την διαδικασία πρόσβασης αντί της αυθεντικοποίησης με χρήση απλών χαρακτήρων κειμένου. Άλλοι χρησιμοποιούν και τις δυο μεθόδους. Αν ο παροχέας σας απαιτεί την χρήση PAP ή CHAP θα πρέπει να ακολουθήσετε άλλη διαδικασία. Σχολιάστε όλες τις γραμμές κάτω από την συμβολοσειρά κλήσης (την συμβολοσειρά που αρχίζει με "ATDT") στο αρχείο /etc/chatscripts/provider, τροποποιήστε το αρχείο /etc/ppp/peers/provider όπως περιγράψαμε παραπάνω και συμπληρώστε το όνομαχρήστη όπου όνομα αντιστοιχεί στο όνομα χρήστη από τον παροχέα με τον οποίον προσπαθείτε να συνδεθείτε. Στην συνέχεια ανοίξτε το αρχείο /etc/ppp/pap-secrets ή το /etc/ppp/chap-secrets και βάλτε εκεί τον κωδικό πρόσβασης σας. Θα πρέπει επίσης να ανοίξετε το αρχείο /etc/resolv.conf και να προσθέσετε εκεί τις IP διευθύνσεις των DNS servers του παροχέα σας. Οι γραμμές στο αρχείο αυτό έχουν την ακόλουθη μορφή:nameserver xxx.xxx.xxx.xxx όπου τα x αντιστοιχούν στους αριθμούς της IP διεύθυνσης. Προαιρετικά, μπορείτε να προσθέσετε την επιλογή usepeerdns στο αρχείο /etc/ppp/peers/provider, η οποία επιτρέπει την αυτόματη επιλογή κατάλληλων DNS servers χρησιμοποιώντας ρυθμίσεις που συνήθως παρέχει το απομακρυσμένο σύστημα. Αν ο παροχέας σας δεν χρησιμοποιεί κάποια διαδικασία εισόδου που να διαφέρει από την πλειονότητα των άλλων παροχέων, έχετε τελειώσει! Ξεκινήστε την σύνδεση PPP δίνοντας σαν χρήστης root την εντολή pon και παρακολουθήστε την όλη διαδικασία χρησιμοποιώντας την εντολή plog . Για να αποσυνδεθείτε χρησιμοποιήστε την εντολή poff πάλι σαν root. Διαβάστε το αρχείο /usr/share/doc/ppp/README.Debian.gz για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη χρήση του PPP στο Debian. Για στατικές συνδέσεις SLIP, θα χρειαστεί να προσθέσετε την εντολή slattach (από το πακέτο net-tools) στο αρχείο /etc/init.d/network. Δυναμικό SLIP απαιτεί το πακέτο gnudip. 7.2.3.1. Ρύθμιση του PPP over Ethernet (PPPoE) To PPPOE είναι ένα πρωτόκολλο που σχετίζεται με το PPP και χρησιμοποιείται για κάποιες ευρυζωνικές συνδέσεις. Προς το παρόν δεν υπάρχει υποστήριξη στην βασική ρύθμιση του συστήματος για να σας βοηθήσει στην ρύθμισή του. Όμως το απαραίτητο λογισμικό έχει ήδη εγκατασταθεί, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε να ρυθμίσετε το PPPOE χειροκίνητα στη φάση αυτή της εγκατάστασης αλλάζοντας στην κονσόλα VT2 και τρέχοντας την εντολή pppoeconf. 7.2.4. Ρύθμιση του APT Το βασικότερο μέσο που χρησιμοποιούν οι χρήστες για να εγκαταστήσουν πακέτα στο σύστημά τους είναι το πρόγραμμα apt-get από το πακέτο apt.^[4] Άλλα front-ends για την διαχείριση πακέτων, όπως το aptitude, το synaptic και το παλιότερο dselect επίσης χρησιμοποιούν και εξαρτώνται από το apt-get. Αυτά συνίστανται για καινούριους χρήστες καθώς ενσωματώνουν μερικά επιπρόσθετα χαρακτηριστικά όπως δυνατότητα αναζήτησης πακέτων και ελέγχου της κατάστασης τους σε ένα όμορφο γραφικό περιβάλλον για το χρήστη. Το APT θα πρέπει να ρυθμιστεί ώστε να ξέρει από πού θα ανακτήσει τα πακέτα. Η εφαρμογή που βοηθά σε αυτό λέγεται apt-setup. Το επόμενο βήμα στην διαδικασία ρύθμισης του συστήματος σας είναι να πείτε στο APT πού μπορεί να βρει άλλα πακέτα Debian. Σημειώστε ότι μπορείτε να τρέξετε αυτό το εργαλείο οποιαδήποτε άλλη στιγμή μετά την εγκατάσταση εκτελώντας την εντολή apt-setup ή διορθώνοντας με το χέρι το αρχείο /etc/apt/sources.list. Αν στη συσκευή CD-ROM βρίσκεται εκείνη τη στιγμή ένα από τα επίσημα CD του Debian τότε αυτό το CD θα θεωρηθεί αυτόματα σαν μια πηγή για το apt χωρίς να ρωτηθείτε.Θα το προσέξετε αυτό γιατί θα δείτε το CD να σαρώνεται από το σύστημα. Αν δεν έχετε ένα επίσημο CD-ROM τότε θα σας δοθεί μια σειρά από επιλογές για τον τρόπο πρόσβασης στα πακέτα του Debian: FTP, HTTP, CD-ROM ή από ένα τοπικό σύστημα αρχείων. Θα πρέπει να ξέρετε ότι είναι απόλυτα θεμιτό να έχετε έναν διαφορετικό αριθμό από πηγές APT ακόμα και για την ίδια αρχειοθήκη Debian. To apt-get θα επιλέξει αυτόματα το πακέτο με τον νεώτερο (μεγαλύτερο) αριθμό έκδοσης από όλες τις διαθέσιμες εκδόσεις. Ή, για παράδειγμα, αν χρησιμοποιείτε ταυτόχρονα ένα CD και μια τοποθεσία HTTP σαν πηγές του APT, to apt-get θα χρησιμοποιήσει αυτόματα το τοπικό CD-ROM όταν αυτό είναι δυνατόν και θα προσφύγει στην πηγή HTTP μόνο να μια νεώτερη έκδοση ενός πακέτου είναι διαθέσιμη εκεί. Παρόλα αυτά δεν είναι καλή ιδέα να προσθέτετε μη απαραίτητες πηγές APT καθώς αυτό τείνει να επιβραδύνει τη διαδικασία του ελέγχου των διαδικτυακών αρχειοθηκών για νεώτερες εκδόσεις των πακέτων. 7.2.4.1. Ρύθμιση των Δικτυακών πηγών για τα πακέτα Αν σχεδιάζετε να εγκαταστήσετε το υπόλοιπο του συστήματός σας από το δίκτυο η πιο κοινή επιλογή που έχετε είναι μια πηγή http. Η πηγή ftp είναι επίσης αποδεκτή αλλά δίνει σχετικά πιο αργές συνδέσεις. Το επόμενο βήμα στη ρύθμιση των διαδικτυακών πηγών για τα πακέτα είναι η ενημέρωση του apt-setup για τη χώρα στην οποία ζείτε. Αυτό ρυθμίζει σε ποιον από τους επίσημους διαδικτυακούς καθρέφτες του Debian θα συνδεθείτε. Ανάλογα με τη χώρα που ζείτε θα δείτε μια λίστα με διαθέσιμους servers. Είναι γενικά εντάξει το να διαλέξετε έναν από την κορυφή της λίστας αλλά οποιοσδήποτε από αυτούς θα είναι εξίσου αποτελεσματικός. Προσέξτε όμως ότι η λίστα των καθρεφτών που δίνεται με την εγκατάσταση αυτή δημιουργήθηκε με την κυκλοφορία αυτής της έκδοσης του Debian και πιθανόν κάποιοι από αυτούς να μην είναι πια διαθέσιμοι. Μετά την επιλογή ενός καθρέφτη θα ερωτηθείτε για την χρήση ή όχι ενός proxy. Ο proxy server είναι ένας server που θα προωθήσει όλες τις αιτήσεις σας για HTTP ή/και FTP στο Διαδίκτυο και συνήθως χρησιμοποιείται για την βελτιστοποίηση και την ομαλή ρύθμιση της πρόσβασης στο Διαδίκτυο σε μεγάλα εταιρικά δίκτυα. Σε μερικά δίκτυα η πρόσβαση στο Διαδίκτυο είναι επιτρεπτή μόνο για τον proxy server οπότε στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να βάλετε συγκεκριμένα το όνομα του server αυτού.Πιθανόν ακόμα να πρέπει να βάλετε ένα όνομα χρήστη και έναν κωδικό πρόσβασης. Οι περισσότεροι χρήστες από το σπίτι δεν θα χρειαστεί να προσδιορίσουν κάποιον proxy server αν και κάποιοι ISP πιθανόν παρέχουν μια τέτοια υπηρεσία στους χρήστες τους. Μετά την επιλογή του καθρέφτη θα γίνει ο έλεγχος της καινούριας δικτυακής πηγής για τα πακέτα. Αν όλα πάνε καλά, θα ερωτηθείτε για το αν θέλετε να προσθέσετε κάποια επιπλέον πηγή πακέτων. Αν έχετε πρόβλημα να χρησιμοποιήσετε την πηγή πακέτων που επιλέξατε, δοκιμάστε έναν άλλο καθρέφτη (είτε από τη λίστα που είναι διαθέσιμη για τ η χώρα σας είτε από την διεθνή λίστα) ή δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε μια άλλη δικτυακή πηγή πακέτων. 7.2.5. Εγκατάσταση πακέτων Στη συνέχεια θα σας δοθεί ένας αριθμός από προκαθορισμένες συλλογές λογισμικού που προσφέρει το Debian. Μπορείτε πάντα βέβαια να διαλέξετε πακέτο προς πακέτο τι θέλετε να εγκαταστήσετε στο καινούριο σας μηχάνημα. Αυτός είναι ο σκοπός του προγράμματος aptitude που περιγράφεται παρακάτω. Αλλά αυτή μπορεί να είναι μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία με τα 14700 πακέτα που είναι διαθέσιμα αυτή τη στιγμή στο Debian! Έχετε λοιπόν την δυνατότητα να επιλέξετε αρχικά διάφορα tasks και στη συνέχεια να προσθέσετε περισσότερα μεμονωμένα πακέτα. Τα "καθήκοντα" αυτά αντιπροσωπεύουν χονδρικά έναν αριθμό από διαφορετικά πράγματα ή λειτουργίες που θέλετε να πραγματοποιήσετε με τον υπολογιστή σας, όπως "περιβάλλον γραφείου", "web server", ή "server εκτυπώσεων"^[5].Η εντολή ÔìÞìá C.3, "Χώρος στο δίσκο που χρειάζεται για τις διάφορες Εργασίες" αναγράφει τις απαιτήσεις σε χώρο δίσκου των διαθέσιμων καθηκόντων. Όταν έχετε επιλέξει τα "καθήκοντα" που θέλετε πατήστε το κουμπί Ok. Στο σημείο αυτό το aptitude θα εγκαταστήσει τα πακέτα που έχετε διαλέξει. Óçìåßùóç Ακόμα κι αν δεν έχετε διαλέξει κάποια καθήκοντα, οποιαδήποτε βασικά. απαραίτητα ή προαπαιτούμενης προτεραιότητας πακέτα που δεν υπάρχουν ήδη στο σύστημά σας θα εγκατασταθούν. Αυτή η λειτουργία είναι ισοδύναμη του να τρέξει κανείς την εντολή tasksel-ris στη γραμμή εντολών και προς το παρόν αντιστοιχεί στο κατέβασμα περίπου 37M αρχείων. Θα δείτε τον αριθμό των πακέτων που πρόκειται να εγκατασταθούν και πόσα kilobytes πακέτων χρειάζεται να κατέβουν. Αν θέλετε να διαλέξετε τι θα εγκαταστήσετε στη βάση μεμονωμένων πακέτων, τότε κάντε την επιλογή "manual package selection" στην εντολή tasksel. Αν παράλληλα με την επιλογή αυτή διαλέξετε και ένα ή περισσότερα από τα καθήκοντα, τότε θα κληθεί η εντολή aptitude με την επιλογή -- visual-preview. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να αναθεωρήσετε ^[6] τα πακέτα που πρόκειται να εγκατασταθούν. Αν δεν διαλέξετε κανένα από τα καθήκοντα, η συνηθισμένη οθόνη του aptitude θα εμφανιστεί. Αφού κάνετε τις επιλογές σας θα πρέπει να πιέσετε "g" για να ξεκινήσετε το κατέβασμα και την εγκατάσταση των πακέτων. Óçìåßùóç Αν διαλέξετε "manual package selection" χωρίς να επιλέξετε κάποια καθήκοντα, τότε κανένα πακέτο δεν θα εγκατασταθεί αυτόματα. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να κάνετε αυτή την επιλογή αν θέλετε να εγκαταστήσετε ένα ελάχιστο σύστημα, αλλά και ότι η ευθύνη για την μη εγκατάσταση οποιωνδήποτε πακέτων σαν μέρους του βασικού συστήματος (πριν την επανεκκίνηση) που πιθανόν να είναι απαραίτητα στο σύστημά σας είναι δική σας. Από τα 14700 πακέτα που είναι διαθέσιμα στο Debian, μόνο μια μικρή μειοψηφία καλύπτονται από τα καθήκοντα που προσφέρει ο Εγκαταστάτης Καθηκόντων. Για να δείτε πληροφορίες για περισσότερα πακέτα. χρησιμοποιήστε είτε την εντολή apt-cache search search-string για κάποια συγκεκριμένη συμβολοσειρά που θέλετε να ψάξετε (δείτε σχετικά την σελίδα εγχειριδίου (man page)του apt-cache(8)) ή τρέξτε το aptitude όπως περιγράφεται παρακάτω. 7.2.5.1. Προχωρημένη Επιλογή πακέτων με το aptitude Το Aptitude είναι ένα μοντέρνο πρόγραμμα για την διαχείριση πακέτων. Το aptitude σας επιτρέπει να διαλέγετε μεμονωμένα πακέτα, σύνολα πακέτων που ταιριάζουν κάποια συγκεκριμένα κριτήρια (για προχωρημένους χρήστες), ή ολόκληρα καθήκοντα. Οι πιο βασικές συντομεύσεις πληκτρολογίου είναι: ┌──────────┬──────────────────────────────────────────────────┐ │ Πλήκτρο │ Δράση │ ├──────────┼──────────────────────────────────────────────────┤ │Πάνω, Κάτω│Μετακίνηση επιλογής πάνω ή κάτω. │ ├──────────┼──────────────────────────────────────────────────┤ │Enter │Άνοιγμα/Κλείσιμο/Ενεργοποίηση αντικειμένου. │ ├──────────┼──────────────────────────────────────────────────┤ │+ │Σημείωση πακέτου για εγκατάσταση. │ ├──────────┼──────────────────────────────────────────────────┤ │- │Σημείωση πακέτου για απεγκατάσταση. │ ├──────────┼──────────────────────────────────────────────────┤ │d │Εμφάνιση εξαρτήσεων πακέτου. │ ├──────────┼──────────────────────────────────────────────────┤ │g │Μεταφόρτωση/εγκατάσταση/απεγκατάσταση των πακέτων.│ ├──────────┼──────────────────────────────────────────────────┤ │q │Έξοδος από την τρέχουσα οθόνη. │ ├──────────┼──────────────────────────────────────────────────┤ │F10 │Ενεργοποίηση μενού. │ └──────────┴──────────────────────────────────────────────────┘ Για περισσότερες εντολές δείτε την online βοήθεια με το πλήκτρο ?. 7.2.6. Διάφορα προτρεπτικά κατά την εγκατάσταση λογισμικού Κάθε πακέτο που επιλέγετε με το tasksel ή το aptitude κατεβαίνει, αποσυμπιέζεται και μετά εγκαθίσταται το ένα μετά το άλλο με τα προγράμματα apt-get καιdpkg. Αν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα χρειάζεται περισσότερες πληροφορίες από τον χρήστη, θα τον προτρέψει στη διάρκεια της διαδικασίας αυτής. Πιθανόν επίσης να θέλετε να επιβλέπετε την παραγόμενη πληροφορία από την όλη διαδικασία, προσέχοντας για οποιαδήποτε λάθη κατά την εγκατάσταση (αν και θα σας ζητηθεί να σημειώσετε τυχόν λάθη που αποτρέπουν την εγκατάσταση ενός πακέτου). 7.2.7. Ρύθμιση του Πράκτορα Μεταφοράς Αλληλογραφίας (MTA) Σήμερα η ηλεκτρονική αλληλογραφία είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος της ζωής πολλών ανθρώπων, επομένως δεν αποτελεί έκπληξη ότι το Debian σας επιτρέπει να ρυθμίσετε το σύστημα αλληλογραφίας σας σαν μέρος της διαδικασίας εγκατάστασης. Ο προκαθορισμένος πράκτορας ηλεκτρονικής αλληλογραφίας στο Debian είναι το exim4, που είναι σχετικά μικρό, ευέλικτο και εύκολο στην εκμάθηση. Πιθανόν να ρωτήσετε αν ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι απαραίτητο ακόμα και στην περίπτωση που ο υπολογιστής σας δεν είναι συνδεδεμένος σε κάποιο δίκτυο. Η σύντομη απάντηση είναι: Ναι. Η πιο μακροσκελής εξήγηση: Κάποια βοηθητικά εργαλεία του συστήματος (όπως τα cron, quota,aide, ...) πιθανόν να σας αποστέλλουν σημαντικές πληροφορίες μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Στην πρώτη οθόνη της ρύθμισης, θα σας παρουσιαστούν μερικά συνηθισμένα σενάρια για τη χρήση του ταχυδρομείου. Διαλέξτε αυτό που ταιριάζει πιο κοντά στις δικές σας ανάγκες: Διαδικτυακός τόπος Το σύστημά σας είναι συνδεδεμένο σε ένα δίκτυο και η αλληλογραφία σας αποστέλλεται και λαμβάνεται απευθείας με χρήση του SMTP. Στις επόμενες οθόνες θα δείτε μερικές βασικές ερωτήσεις, όπως το όνομα αλληλογραφίας του μηχανήματός σας, ή μια λίστα από ονόματα τομέων για τους οποίους δέχεστε ή μεταβιβάζετε αλληλογραφία. αλληλογραφία που αποστέλλεται μέσω smarthost Στο σενάριο αυτό. η εξερχόμενη αλληλογραφία σας προωθείται σε ένα άλλο μηχάνημα που ονομάζεται "smarthost", που κάνει την πραγματική δουλειά για σας. Ένας smarthost αποθηκεύει συνήθως επίσης την εισερχόμενη αλληλογραφία που απευθύνεται στο σύστημά σας, οπότε δεν είναι απαραίτητο να είστε διαρκώς συνδεδεμένοι. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι πρέπει να κατεβάζετε την αλληλογραφία σας από τον smarthost με προγράμματα όπως το fetchmail. Η επιλογή αυτή είναι κατάλληλη για χρήστες dial-up. Μόνο τοπική παράδοση Το σύστημά σας δεν είναι συνδεδεμένο σε κάποιο δίκτυο και αλληλογραφία στέλνεται και λαμβάνεται μόνο μεταξύ τοπικών χρηστών. Ακόμα και αν δεν σχεδιάζετε να στέλνετε οποιαδήποτε μηνύματα, αυτή η επιλογή προτείνεται ανεπιφύλακτα γιατί μερικά βοηθητικά προγράμματα στο σύστημά σας πιθανόν να πρέπει να σας στέλνουν κατά διαστήματα προειδοποιήσεις (πχ. το αγαπημένο μήνυμα "Disk quota exceeded")! Η επιλογή αυτή είναι επίσης βολική για νέους χρήστες καθώς δεν συνοδεύεται από άλλες επιπλέον ερωτήσεις. όχι ρύθμιση αυτή τη φορά Διαλέξτε αυτό αν είστε απόλυτα σίγουροι ότι ξέρετε τι κάνετε! Αυτή η επιλογή θα σας αφήσει με ένα αρρύθμιστο σύστημα αλληλογραφίας -- μέχρι να κάνετε κάποια ρύθμιση, δεν θα μπορείτε να στείλετε ή να πάρετε μηνύματα και πιθανόν να χάσετε κάποια σημαντικά μηνύματα από βοηθητικά προγράμματα του συστήματός σας. Αν κανένα από τα σενάρια αυτά δεν ταιριάζει στις ανάγκες σας, ή αν θέλετε να κάνετε πιο εξειδικευμένες ρυθμίσεις, θα πρέπει να επεξεργαστείτε τα αρχεία στον κατάλογο /etc/exim4 μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης. Περισσότερες πληροφορίες για το exim4 μπορούν να βρεθούν στον κατάλογο /usr/share/doc/exim4. 7.3. Είσοδος στο Σύστημα Αφού έχετε εγκαταστήσει τα πακέτα που θέλετε, θα βρεθείτε μπροστά στο προτρεπτικό της εισόδου στο σύστημα. Μπείτε στο σύστημα με το προσωπικό σας όνομα χρήστη και κωδικό πρόσβασης που έχετε επιλέξει. Το σύστημά σας είναι έτοιμο για να το χρησιμοποιήσετε. Αν είστε ένας νέος χρήστης, πιθανόν να θέλετε να εξερευνήσετε την τεκμηρίωση που είναι ήδη εγκατεστημένη στο σύστημα καθώς ξεκινάτε να το χρησιμοποιείτε. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή αρκετά συστήματα τεκμηρίωσης ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η δουλειά της ολοκλήρωσης αυτών των διαφορετικών τύπων τεκμηρίωσης. Εδώ είναι μερικά σημεία αφετηρίας. Τεκμηρίωση που συνοδεύει τα προγράμματα που έχετε εγκαταστήσει βρίσκεται στον κατάλογο /usr/share/doc/ και κάτω από τον υποκατάλογο με το όνομα του προγράμματος αυτού. Για παράδειγμα, ο οδηγός χρήσης του APT για τη χρήση του apt για την εγκατάσταση άλλων προγραμμάτων στο σύστημά σας βρίσκεται στον κατάλογο /usr/share/doc/apt/guide.html/index.html. Επιπρόσθετα, υπάρχουν μερικοί ειδικοί κατάλογοι μέσα στην ιεραρχία του καταλόγου /usr/share/doc/. Οδηγοί του Linux (Linux HOWTOs) είναι εγκατεστημένοι σε μορφή .gz, στον κατάλογο /usr/share/doc/HOWTO/en-txt/. Μετά την εγκατάσταση του προγράμματος dhelp θα βρείτε έναν φυλλομετρήσιμο δείκτη της τεκμηρίωσης στο αρχείο /usr/share/doc/HTML/index.html. Ένας άλλος εύκολος τρόπος να δείτε αυτά τα κείμενα είναι να κάνετε cd /usr/ share/doc/, και να τυπώστε lynx ακολουθούμενο από ένα κενό διάστημα και μια τελεία (η τελεία παριστάνει τον τρέχοντα κατάλογο). Μπορείτε επίσης να τυπώσετε info command ή man command για να δείτε την τεκμηρίωση για τις περισσότερες εντολές που παρέχει η γραμμή εντολών. Τυπώνοντας help θα εμφανίσει βοήθεια στις εντολές του κελύφους. Και τυπώνοντας μια εντολή ακολουθούμενη από --help θα εμφανίσει συνήθως μια σύντομη περίληψη της χρήσης της εντολής αυτής. Αν το αποτέλεσμα μιας εντολής συνεχίζουν μετά την κορυφή της οθόνης, τυπώστε | more μετά την εντολή για να σταματήσετε την μετακύλιση των αποτελεσμάτων στην κορυφή της οθόνης Για να δείτε μια λίστα με όλες τις διαθέσιμες εντολές που αρχίζουν από ένα συγκεκριμένο γράμμα. τυπώστε το γράμμα αυτό και στη συνέχεια δυο φορές το tab. Για μια πληρέστερη εισαγωγή στο Debian και στο GNU/Linux, δείτε το αρχείο/usr/ share/doc/debian-guide/html/noframes/index.html. ━━━━━━━━━━━━━━ ^[4] Σημειώστε ότι το πρόγραμμα που πραγματικά εγκαθιστά τα πακέτα ονομάζεται dpkg. Όμως αυτό το πακέτο είναι κατά κάποιο τρόπο ένα εργαλείο χαμηλότερου επιπέδου στο σύστημα. Το apt-get είναι από την άλλη ένα εργαλείο υψηλότερου επιπέδου στο σύστημα καθώς καλεί το ίδιο το dpkg με τον κατάλληλο τρόπο κάθε φορά και καθώς ξέρει πώς να εγκαταστήσει άλλα πακέτα που χρειάζονται από το πακέτο που θέλετε να εγκαταστήσετε αλλά και πώς να ανακτήσει το κάθε πακέτο από το CD σας, το δίκτυο ή από όπου αλλού θέλετε. ^[5] Πρέπει να ξέρετε ότι για να εμφανίσει αυτή τη λίστα καθηκόντων το base-config απλά καλεί το πρόγραμμα tasksel. Για την χειροκίνητη επιλογή πακέτων εκτελείται το πρόγραμμα aptitude . Οποιοδήποτε από αυτά τα προγράμματα μπορεί να εκτελεστεί σε οποιαδήποτε στιγμή μετά την εγκατάσταση για να εγκαταστήσετε (ή να απεγκαταστήσετε) περισσότερα πακέτα. Αν ψάχνετε για ένα συγκεκριμένο πακέτο μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης τρέξτε απλά aptitude install package, όπου package είναι το όνομα του συγκεκριμένου πακέτου που θέλετε. ^[6] Μπορείτε επίσης να αλλάξετε τις προκαθορισμένες συλλογές πακέτων. Αν θέλετε να διαλέξετε κάποιο επιπλέον πακέτο, χρησιμοποιήστε την επιλογή View-> New Package View. ÊåöÜëáéï 8. Επόμενα βήματα και πού να πάτε από δω κι ύστερα Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí 8.1. Αν είσαστε καινούριος στο Unix 8.2. Προσανατολιστείτε στο Debian 8.2.1. Το σύστημα πακέτων του Debian 8.2.2. Διαχείριση των εκδόσεων των Εφαρμογών 8.2.3. Διαχείριση Περιοδικών εργασιών 8.3. Παραπέρα Διάβασμα και Πληροφορίες 8.4. Χτίσιμο ενός καινούριου πυρήνα 8.4.1. Διαχείρισης της Εικόνας του Πυρήνα 8.1. Αν είσαστε καινούριος στο Unix Αν είσαστε καινούριος στο Unix, ίσως να θέλατε να βγείτε έξω και να αγοράσετε μερικά βιβλία! Πολλές πολύτιμες πληροφορίες μπορούν να βρεθούν επίσης στο Debian Reference. Ακόμα εδώ list of Unix FAQs περιέχονται ένας αριθμός από κείμενα στο UseNet που δίνουν μια καλή ιστορική αναφορά. To Linux είναι μια υλοποίηση του Unix. Το project Linux Documentation Project (LDP) συλλέγει έναν αριθμό από HOWTOs και δικτυκά βιβλία που σχετίζονται με το Linux. Τα περισσότερα από τα κείμενα αυτά μπορούν να εγκατασταθούν τοπικά. Απλά εγκαταστήστε το πακέτο doc-linux-html (σε μορφή HTML) ή το πακέτο doc-linux-text package (σε μορφή ASCII), και μετά κοιτάξτε στον κατάλογο /usr/ share/doc/HOWTO. Διεθνείς εκδόσεις των HOWTOs του LDP είναι επίσης διαθέσιμες σαν πακέτα του Debian. 8.2. Προσανατολιστείτε στο Debian To Debian διαφέρει λίγο από άλλες διανομές. Ακόμα κι αν είσαστε εξοικειωμένοι με το Linux από άλλες διανομές, υπάρχουν πράγματα που θα πρέπει να ξέρετε ώστε να μπορέσετε να κρατάτε το σύστημά σας σε μια καλή, τακτική κατάσταση. Το κεφάλαιο αυτό περιέχει απλά υλικό που θα σας βοηθήσει να προσανατολιστείτε. Δεν έχει σκοπό να δώσει ένα tutorial στο πώς να χρησιμοποιείτε το Debian αλλά μόνο μια γρήγορη ματιά για τους πολύ βιαστικούς! 8.2.1. Το σύστημα πακέτων του Debian Η πιο σημαντική έννοια που θα πρέπει να κατανοήσετε είναι το σύστημα πακέτων του Debian. Στην ουσία, μεγάλα μέρη του συστήματός σας θα πρέπει να θεωρηθούν ότι είναι κάτω από τον έλεγχο του συστήματος πακέτων, Αυτά περιλαμβάνουν τα: ● /usr (με την εξαίρεση του /usr/local) ● /var (μπορείτε να φτιάξετε το /var/local και να είστε ασφαλείς εκεί) ● /bin ● /sbin ● /lib . Για παράδειγμα, αν αντικαταστήσετε το /usr/bin/perl αυτό θα δουλέψει, αλλά τότε αν αναβαθμίσετε το πακέτο σας της perl, το αρχείο που βάλατε εκεί θα αντικατασταθεί. Οι πιο έμπειροι χρήστες μπορούν να παρακάμψουν κάτι τέτοιο βάζοντας πακέτα στην κατάσταση αναμονής ("hold") στο aptitude. Μια από τις καλλίτερες μεθόδους εγκατάστασης είναι το apt. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εκδοχή του στην γραμμή εντολών apt-get ή σε μορφή κειμένου πλήρους-οθόνης με το aptitude. Σημειώστε επιπλέον ότι το apt σας επιτρέπει να ενσωματώσετε τις αρχειοθήκες main, contrib και non-free ώστε να μπορείτε να έχετε διαθέσιμες πέρα από τις κανονικές εκδόσεις πακέτων και εκείνες που υπόκεινται σε περιορισμούς στην εξαγωγή τους σε ορισμένες χώρες. 8.2.2. Διαχείριση των εκδόσεων των Εφαρμογών Εναλλακτικές εκδόσεις των εφαρμογών διαχειρίζονται από το update-alternatives. Αν έχετε διαφορετικές εκδόσεις κάποιων εφαρμογών συμβουλευτείτε τη σελίδα χρήσης του update-alternatives. 8.2.3. Διαχείριση Περιοδικών εργασιών Οποιεσδήποτε εργασίες υπό την επίβλεψη του διαχειριστή του συστήματος θα πρέπει να βρίσκονται στον κατάλογο /etc μιας και είναι αρχεία ρυθμίσεων. Αν έχετε μια τέτοια περιοδική εργασία σαν χρήστης root για ημερήσια, εβδομαδιαία ή μηνιαία εκτέλεση τοποθετήστε τις αντίστοιχα στον κατάλογο /etc/cron {daily,weekly,monthly}. Αυτές καλούνται από το /etc/crontab και τρέχουν με αλφαβητική σειρά που έτσι τις σειριοποιεί. Από την άλλη αν έχετε μια περιοδική εργασία που (α) χρειάζεται να τρέχει από έναν ειδικό χρήστη ή (β) χρειάζεται να τρέχει σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές και συχνότητα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε το /etc/crontab,είτε ακόμα καλλίτερα τον κατάλογο /etc/cron.d/"ο,τιδήποτε". Τα αρχεία στον κατάλογο αυτό έχουν ένα επιπλέον πεδίο που σας επιτρέπει να ορίζετε τον χρήστη υπό τον οποίον τρέχει αυτή η περιοδική εργασία. Σε κάθε περίπτωση, εσείς απλά εκδίδετε τα αρχεία και το cron θα τα ενημερώσει αυτόματα. Δεν υπάρχει ανάγκη να τρέξετε κάποια ειδική εντολή. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε τις σελίδες χρήσης cron(8), crontab(5),και το /usr/share/doc/ cron/README.Debian. 8.3. Παραπέρα Διάβασμα και Πληροφορίες Αν χρειάζεστε πληροφορίες για ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, θα πρέπει πρώτα να δοκιμάσετε τις σελίδες χρήσης του με την εντολή manprogram,ή την εντολή info program. Υπάρχει επίσης πληθώρα τεμκηρίωσης στον κατάλογο /usr/share/doc . Ιδιαίτερα τα /usr/share/doc/HOWTO και /usr/share/doc/FAQ περιέχουν πλήθος από ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Για να υποβάλλετε αναφορές σφαλμάτων κοιτάξτε στο /usr/share/doc/ debian/bug*. Για να διαβάσετε σχετικά με πιθανά προβλήματα εφαρμογών που αφορούν ειδικά το Debian δείτε το αντίστοιχο /usr/share/doc/("όνομα πακέτου")/ README.Debian. Ο δικτυακός τόπος του Debian περιέχει εκτενή τεκμηρίωση για το Debian. Δείτε ιδιαίτερα το Debian FAQ και το Debian Reference. Ένας κατάλογος με περισσότερη ακόμα τεκμηρίωση για το Debian διατίθεται στο Debian Documentation Project. Η κοινότητα του Debian είναι αυτο-υποστηριζόμενη. Για να γραφτείτε σε μια ή περισσότερες από τις ηλεκτρονικές λίστες του Debian δείτε τη σελίδα Mail List Subscription. Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικά, το Debian Mailing List Archives περιέχει πλήθος πληροφοριών για το Debian. Μια γενική πηγή πληροφόρησης για το GNU/Linux είναι το Linux Documentation Project. Εκεί θα βρείτε τα HOWTO και δείκτες σε άλλες πολύτιμες πληροφορίες για ένα σύστημα GNU/Linux. 8.4. Χτίσιμο ενός καινούριου πυρήνα Γιατί θα ήθελε κάποιος να φτιάξει έναν καινούριο πυρήνα; Συνήθως δεν είναι απαραίτητο καθώς ο προκαθορισμένος πυρήνας που έρχεται με το Debian μπορεί να χειριστεί τις περισσότερες διαμορφώσεις συστημάτων. Επιπλέον το Debian προσφέρει έναν αριθμό εναλλακτικών πυρήνων. Ίσως να θέλετε λοιπόν να ελέγξετε πρώτα αν υπάρχει κάποιο εναλλακτικό πακέτο εικόνας ενός πυρήνα που να ταιριάζει καλλίτερα στο υλικό του συστήματός σας. Παρόλα αυτά ίως να είναι χρήσιμο να φτιάξετε έναν καινούριο πυρήνα για να: ● αντιμετωπίσετε συγκεκριμένες ανάγκες του υλικού σας ή ασυμβατότητες του υλικού με τους προσφερόμενους πυρήνες ● χρησιμοποιήσεε επιλογές του πυρήνα που δεν υποστηρίζονται από τους έτοιμους προσφερόμενους πυρήνες (όπως η υποστήριξη μεγάλης μνήμης) ● βελτιστοποιήσετε τον πυρήνα με την αφαίρεση αχρείαστων οδηγών ώστε να επιταχύνετε και τον χρόνο εκκίνησης ● δημιουργήστε έναν μονολιθικό αντί για έναν modular πυρήνα ● τρέξετε μια νεώτερη ή μια πειραματική έκδοση του πυρήνα ● μάθετε περισσότερα για τους πυρήνες του Linux 8.4.1. Διαχείρισης της Εικόνας του Πυρήνα Μην φοβηθείτε να προσπαθήσετε να χτίσετε τον πυρήνα. Είναι διασκεδαστικό και προσοδοφόρο! Για να χτίσετε έναν πυρήνα με τον "τρόπο του Debian", χρειάζεστε μερικά πακέτα: fakeroot, kernel-package, kernel-source-2.4.27 (η πιο πρόσφατη έκδοση τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) και μερικά άλλα που πιθανόν είναι ήδη εγκατεστημένα (δείτε το /usr/share/doc/kernel-package/README.gz για την πλήρη λίστα). Αυτή η μέθοδος θα φτιάξει ένα αρχείο .deb από τον κώδικα του πυρήνα και , αν έχετε μη-συνηθισμένα modules, θα φτιάξει ένα συγχρονισμένο .deb αρχείο και γι΄αυτά. Είναι ένας καλλίτερος τρόπος για να διαχειρίζεστε εικόνες του πυρήνα. Στον κατάλογο /boot θα τοποθετηθούν ο πυρήνας. το αρχείο System.map και ένα αρχείο καταγραφής του αρχείου config της δημιουργίας τους. Σημειώστε ότι δεν είσαστε υποχρεωμένοι να χτίσετε τον πυρήνα σύμφωνα με την "μέθοδο του Debian", αλλά πιστεύουμε ότι η χρήση του συστήματος πακέτων για τη διαχείριση του πυρήνα σας είναι στην ουσία ασφαλέστερη και ευκολότερη. Στην πραγματικότητα μπορείτε να πάρετε τον κώδικα του πυρήνα από τον ίδιο τον Linus αντί από το πακέτο kernel-source-2.4.27, και παρόλα αυτά να χρησιμοποιήσετε και πάλι την μέθοδο του χτισίματος του πυρήνα με το kernel-package. Σημειώστε ότι θα βρείτε πλήρη τεκμηρίωση για την χρήση του kernel-package στον κατάλογο /usr/share/doc/kernel-package. Αυτή η ενότητα είναι απλά μια σύντομη παρουσίαση. Στο εξής θεωρούμε ότι έχετε ελεύθερη πρόσβαση στο μηχάνημά σας και θα αποσυμπιέσετε τον κώδικα του πυρήνα κάπου στον προσωπικό σας κατάλογο^[7]. Υποθέτουμε ακόμα ότι η έκδοση του πυρήνα σας είναι 2.4.27. Βεβαιωθείτε ότι είσαστε στον κατάλογο όπου θέλετε να ξεπακετάρετε τον κώδικα του πυρήνα, και κάντε το με την εντολή tar xjf /usr/src/kernel-source-2.4.27.tar.bz2 και πηγαίνετε στον κατάλογο kernel-source-2.4.27 που θα έχουν δημιουργηθεί. Τώρα μπορείτε να διαμορφώσετε τον πυρήνα σας. Εκτελέστε την εντολή make xconfig αν έχετε ήδη εγκαταστήσει, ρυθμίσει και τρέξει το περιβάλλον Χ11 ή διαφορετικά την make menuconfig (θα πρέπει να έχετε εγκαταστήσει το πακέτο libncurses5-dev). Αφιερώστε χρόνο στο να διαβάσετε την επιτόπου βοήθεια και διαλέξτε με προσοχή. Αν έχετε αμφιβολίες είναι συνήθως καλλίτερο να περιλαμβάνετε τους οδηγούς των συσκευών για τους οποίους (το λογισμικό που χειρίζεται τις περιφερειακές συσκευές όπως κάρτες Ethernet, ελεγκτές SCSI κτλ). για τους οποίους δεν είστε βέβαιοι. Προσέξτε: άλλες επιλογές που δεν σχετίζονται με ένα συγκεκριμένο υλικό θα πρέπει να αφήνονται στις προεπιλεγμένες τιμές τους αν δεν τις καταλαβαίνετε επαρκώς. Μην ξεχάσετε να επιλέξετε "Kernel module loader" στο "Loadable module support" (δεν είναι προεπιλεγμένο). Αν δεν το κάνετε η εγκατάσταση του Debian θα αντιμετωπίσει προβλήματα. Καθαρίστε το δέντρο με τον πηγαίο κώδικα και επανρυθμίστε τις παραμέτρους του kernel-package. Για να το κάνετε αυτό εκτελέστε make-kpkg clean. Τώρα χτίστε τον πυρήνα: fakeroot make-kpkg --revision=custom.1.0 kernel_image. Ο αριθμός έκδοσης "1.0"μπορεί να αλλάξει όπως θέλετε. Είναι απλά ένας αριθμός έκδοσης που μπορείτε να χρησιμοποιείτε για να καταγράφετε τους πυρήνες που φτιάχνετε. Αντίστοιχα, μπορείτε να βάλετε οποιαδήποτε λέξη στη θέση του "custom" (πχ. το όνομα του μηχανήματός σας). Η μεταγλώττιση του πυρήνα μπορεί να πάρει αρκετή ώρα ανάλογα με την ισχύ του μηχανήματός σας. Όταν η μεταγλώττιση έχει ολοκληρωθεί, μπορείτε να εγκαταστήσετε τον προσωπικό σας πυρήνα όπως ένα οποιοδήποτε πακέτο.Σαν root τρέξτε dpkg -i ../ kernel-image-2.4.27-subarchitecture_custom.1.0_m68k.deb. Το κομμάτι subarchitecture είναι προαιρετικά μια υπο-αρχιτεκτονική που εξαρτάται από τις επιλογές του πυρήνα που κάνετε. Η εντολή dpkg -i kernel-image... θα εγκαταστήσει τον πυρήνα μαζί με κάποια επιπλέον χρήσιμα αρχεία. Για παράδειγμα, το System.map θα εγκατασταθεί κανονικά (χρήσιμο για την εκσφαλμάτωση προβλημάτων του πυρήνα) 'οπως και το /boot/config-2.4.27 που περιέχει τις τρέχουσες ρυθμίσεις σας, Το καινούριο πακέτο σας kernel-image-2.4.27 είναι ακόμα αρκετά έξυπνο ώστε να χρησιμοποιήσει αυτόματα τον φορτωτή εκκίνησης της πλατφόρμας σας για να ενημερώσει τον μηχανισμό εκκίνησης επιτρέποντας σας έτσι να εκκινήσετε χωρίς να ξανατρέξετε τον φορτωτή εκκίνησης. Αν έχετε δημιουργήσει ένα πακέτο των modules, πχ. αν έχετε PCMCIA, θα πρέπει επίσης να εγκαταστήσετε το πακέτο αυτό. Είναι στιγμή να επανεκκινήσετε το σύστημα: διαβάστε προσεκτικά οποιοδήποτε προειδοποιητικό μήνυμα πιθανόν παρουσιάστηκε στο προηγούμενο βήμα και μετά εκτελέστε shutdown -r now. . Για περισσότερες πληροφορίες για το πακέτο kernel-package,διαβάστε την εξαιρετική τεκμηρίωση στο /usr/share/doc/kernel-package. ━━━━━━━━━━━━━━ ^[7] Υπάρχουν και άλλες τοποθεσίες όπου μπορείτε να αποσυμπιέσετε τον κώδικα του πυρήνα και να χτίσετε τον δικό σας πυρήνα, αλλά αυτή είναι η ευκολότερη καθώς δεν απαιτεί οποιαδήποτε ειδική άδεια πρόσβασης. ÐáñÜñôçìá A. Οδηγός εγκατάστασης Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí A.1. Προκαταρκτικά A.2. Ξεκινώντας τον Εγκαταστάτη A.2.1. CDROM A.2.2. Δισκέττα (floppy) A.2.3. Εκκίνηση από δίκτυο A.2.4. Εκκίνηση από σκληρό δίσκο A.3. Εγκατάσταση A.4. Στείλτε μας μια αναφορά εγκατάστασης A.5. Και τέλος.. Το έγγραφο αυτό περιγράφει πώς να εγκαταστήσετε το Debian GNU/Linux sarge για την αρχιτεκτονική Motorola 680x0 ("m68k") με τον νέο debian-installer. Είναι μια γρήγορη περιδιάβαση στη διαδικασία εγκατάστασης και πρέπει να περιέχει ό,τι χρειάζεται για την πλειοψηφία των εγκαταστάσεων. Εκεί που περισσότερες πληροφορίες θα σας ήταν χρήσιμες, θα γίνεται παραπομπή σε λεπτομερέστερες εξηγήσεις στον Debian GNU/LinuxΟδηγό Εγκατάστασης. A.1. Προκαταρκτικά Αν αντιμετωπίσετε σφάλματα κατά την εγκατάσταση, δείτε το ÔìÞìá 5.3.5, "Διαδικασία υποβολής Αναφοράς Εγκατάστασης" για οδηγίες σχετικά με την αναφορά τους. Αν έχετε ερωτήσεις που δεν απαντιούνται σε αυτό το έγγραφο, παρακαλούμε να τις απευθύνετε στη λίστα αλληλογραφίας debian-boot (debian-boot@lists.debian.org), ή στο αντίστοιχο κανάλι IRC (#debian-boot στο δίκτυο freenode). A.2. Ξεκινώντας τον Εγκαταστάτη Η ομάδα debian-cd παρέχει εικόνες CD που χρησιμοποιούν τον debian-installer στηνιστοσελίδα Debian CD. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το από πού μπορείτε να απόκτησετε τα CD, δείτε το ÔìÞìá 4.1, "Επίσημες Συλλογές των CD-ROM του Debian GNU/Linux". Μερικές μέθοδοι εγκατάστασης απαιτούν άλλου είδους εικόνες, και όχι εικόνες CD. Το ÔìÞìá 4.2.1, "Πού να βρείτε Είδωλα της Εγκατάστασης" εξηγεί πως να βρείτε εικόνες σε καθρέφτες του Debian. Τα ακόλουθα τμήματα περιέχουν λεπτομέρειες σχετικά με τις εικόνες που χρειάζονται για κάθε είδος εγκατάστασης. A.2.1. CDROM Υπάρχουν δύο διαφορετικές εικόνες netinst CD που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εγκατάσταση του sarge με τον debian-installer. Αυτές προορίζονται για εκκίνηση από συσκευή CD και εγκατάσταση των υπόλοιπων πακέτων μέσω δικτύου, από κει και το όνομα 'netinst' (συντ. 'Δικτυακή Εγκατάσταση'). Η διαφορά μεταξύ των δύο εικόνων είναι ότι στην πλήρη εικόνα netinst συμπεριλαμβάνονται τα βασικά πακέτα, ενώ στην εικόνα business card αυτά τα πακέτα θα πρέπει να ληφθούν από το διαδίκτυο. Διαφορετικά, αν θέλετε, μπορείτε να απόκτησετε μια εικόνα CD πλήρους μεγέθους που δεν χρειάζεται δίκτυο για thn εγκατάσταση. Θα χρειαστείτε μόνο το πρώτο CD από το σετ. Μεταφορτώστε τον τύπο εικόνας που προτιμάτε και γράψτε το σε ένα άδειο CD. A.2.2. Δισκέττα (floppy) Αν δεν είναι δυνατή η εκκίνηση από CD, μπορείτε να μεταφορτώσετε εικόνες δισκέττας για την εγκατάσταση του Debian. Χρειάζεστε το αρχείο floppy/boot.img, το floppy/root.img και πιθανόν ένα από τις εικόνες με τους οδηγούς (drivers). Η δισκέττα εκκίνησης είναι η boot.img. Η δισκέττα αυτή, κατά την εκκίνηση, θα σας προτρέψει να εισάγετε μια δεύτερη δισκέττα -- χρησιμοποιείστε τη δισκέττα root.img. Αν σχεδιάζετε να εγκαταστήσετε μέσω δικτύου, είναι πιθανό να χρειαστείτε την εικόνα floppy/net-drivers.img, που περιέχει επιπλέον οδηγούς για πολλές κάρτες δικτύου ethernet, καθώς και υποστήριξη για PCMCIA. Αν διαθέτετε ένα CD, αλλά δεν μπορείτε να εκκινήσετε με αυτό, τότε εκκινήστε με δισκέττες και χρησιμοποιήστε την εικόνα floppy/cd-drivers.img για να ολοκληρώσετε την εγκατάσταση χρησιμοποιώντας το CD. Οι δισκέττες είναι από τα λιγότερο αξιόπιστα αφαιρούμενα μέσα, για αυτό ετοιμαστείτε για πολλά ελαττωματικά δισκάκια (βλ. ÔìÞìá 5.3.1, "Αξιοπιστία των δισκετών"). Κάθε αρχείο .img που μεταφορτώσατε, αντιστοιχεί σε μία δισκέττα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εντολή dd για να το γράψετε στο /dev/fd0 ή κάποιο άλλο μέσο (βλ. ÔìÞìá 4.3, "Γράφοντας Δισκέτες από Είδωλα Δισκετών" για λεπτομέρειες). Επειδή θα έχετε περισσότερες από μία δισκέττες, είναι καλή ιδέα να τους βάλετε ετικέτες. A.2.3. Εκκίνηση από δίκτυο Είναι δυνατόν να εκκινήσετε τον debian-installer απευθείας από το δίκτυο. Οι διάφορες μέθοδοι για αυτήν τη διαδικασία εξαρτώνται από την αρχιτεκτονική του υπολογιστή και τη ρύθμιση του netboot (συντ. "Δικτυακή Εκκίνηση"). Τα αρχεία στον κατάλογο netboot/ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για δικτυακή εκκίνηση του debian-installer. A.2.4. Εκκίνηση από σκληρό δίσκο Είναι εφικτή η εκκίνηση του εγκαταστάτη χωρίς τη χρήση αφαιρούμενων μέσων, αλλά μόνο με έναν υπάρχον σκληρό δίσκο, που μπορεί να έχει ένα διαφορετικό λειτουργικό σύστημα. Μεταφορτώστε τα αρχεία hd-media/initrd.gz,hd-media/ vmlinuz, και μια εικόνα CD Debian στον κατάλογο υψηλότερου επιπέδου του σκληρού δίσκου. Σιγουρευτείτε ότι η εικόνα του CD έχει κατάληξη .iso. Τώρα είναι πλέον θέμα εκκίνησης του linux με το initrd. A.3. Εγκατάσταση Αφού ξεκινήσει ο εγκαταστάτης, θα σας χαιρετήσει με μια αρχική οθόνη. Πατήστε το πλήκτρο Enter για εκκίνηση, ή διαβάστε τις οδηγίες για πιθανές μεθόδους εκκίνησης και παραμέτρους (βλ. ÔìÞìá 5.2, "Παράμετροι εκκίνησης"). Μετά από λίγο θα σας ζητηθεί η επιλογή της γλώσσας. Χρησιμοποιήστε τα πλήκτρα με τα βέλη για να διαλέξετε μία και πατήστε Enter για να συνεχίσετε. Κατόπιν θα σας ζητηθεί η επιλογή χώρας, με τις επιλογές να περιλαμβάνουν χώρες στις οποίες ομιλείται η γλώσσα σας. Αν δεν βρίσκεται η χώρα σας στη σύντομη αυτή λίστα, είναι διαθέσιμη μια λίστα με όλες τις χώρες του κόσμου. Μπορεί να σας ζητηθεί να επιβεβαιώσετε την διάταξη του πληκτρολογίου σας.Διαλέξτε την προεπιλεγμένη εκτός αν ξέρετε καλά τι κάνετε. Τώρα ο εγκαταστάτης θα ανιχνεύσει το υλικό του υπολογιστή, και θα φορτώσει το υπόλοιπο του από το CD, δισκέττα, USB, κλπ. Στη συνέχεια ο εγκαταστάτης θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει το υλικό δικτύωσης και να ρυθμίσει το δίκτυο μέσω DHCP. Αν δε βρίσκεστε σε δίκτυο, ή δε διαθέτετε DHCP, θα σας δοθεί η ευκαιρία να ρυθμίσετε το δίκτυο χειροκίνητα. Έφτασε η στιγμή για την κατάτμηση (διαμέριση) των δίσκων. Αρχικά θα σας δοθεί η ευκαιρία να κατατμήσετε αυτόματα, είτε μια ολόκληρη συσκευή, είτε τον διαθέσιμο χώρο σε μια συσκευή. Αυτό συνίσταται σε νέους ή βιαστικούς χρήστες. Σε περίπτωση που δε θέλετε αυτόματη κατάτμηση, επιλέξτε χειροκίνητη από το μενού. Στην επόμενη οθόνη θα δείτε τον πίνακα τμημάτων, πως θα διαμορφωθούν τα τμήματα, και σε ποιο κατάλογο θα προσαρτηθούν (σημείο επαφής). Επιλέξτε ένα τμήμα προς επεξεργασία ή διαγράψτε το. Αν κάνατε αυτόματη κατάτμηση, πρέπει να έχετε διαθέσιμη από το μενού μόνο την επιλογή Ολοκλήρωση διαμέρισης,για την εφαρμογή της νέας διαρύθμισης. Θυμηθείτε να ορίσετε τουλάχιστον ένα τμήμα για χώρο εικονικής μνήμης (swap) και να προσαρτήσετε ένα τμήμα στον κατάλογο/. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη κατάτμηση στο ÐáñÜñôçìá B, Δημιουργία κατατμήσεων για το Debian. Τώρα ο debian-installer διαμορφώνει τα τμήματα και ξεκινάει την εγκατάσταση του κυρίως συστήματος, που μπορεί να πάρει κάποια ώρα. Κατόπιν εγκαθίσταται ο πυρήνας. Το τελευταίο βήμα είναι η εγκατάσταση ενός εκκινητή συστήματος. Αν ο εγκαταστάτης ανιχνεύσει άλλα λειτουργικά συστήματα στον υπολογιστή, θα τα προσθέσει στο μενού εκκίνησης και θα σας ενημερώσει σχετικά. Ο debian-installer θα σας ενημερώσει τώρα ότι η εγκατάσταση ολοκληρώθηκε. Αφαιρέστε το cdrom ή το μέσο εκκίνησης που επιλέξατε και πατήστε Enter για να επανεκκινήσετε το σύστημα. Θα πρέπει να εκκινήσει στο επόμενο στάδιο της διαδικασίας εγκατάστασης, που εξηγείται στο ÊåöÜëáéï 7, Μπαίνοντας στο καινούριο Debian Σύστημά σας. Αν χρειάζεστε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία εγκατάστασης, δείτε το ÊåöÜëáéï 6, Χρησιμοποιώντας τον Εγκαταστάτη του Debian . A.4. Στείλτε μας μια αναφορά εγκατάστασης Αν ολοκληρώσατε επιτυχώς μια εγκατάσταση με τον debian-installer, παρακαλείσθε να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να στείλετε μια αναφορά. Υπάρχει ένα έτοιμο πρότυπο με την ονομασία install-report.templateστον κατάλογο /root του μόλις εγκατεστημμένου συστήματός σας. Παρακαλούμε να την συμπληρώσετε και να την στείλετε σαν αναφορά σφάλματος για το πακέτο installation-reports, όπως εξηγείται στο ÔìÞìá 5.3.5, "Διαδικασία υποβολής Αναφοράς Εγκατάστασης". Αν δεν φτάσατε μέχρι το base-config ή αντιμετωπίσατε κάποιο άλλο πρόβλημα,είναι πιθανόν να βρήκατε ένα σφάλμα στον εγκαταστάτη. Για τη βελτίωση του εγκαταστάτη είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τα σφάλματα, γι' αυτό παρακαλείσθε να αφιερώσετε λίγο χρόνο για την αναφορά τους. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια αναφορά εγκατάστασης για να αναφέρετε προβλήματα. Αν η εγκατάσταση αποτύχει τελείως, συμβουλευτείτε το ÔìÞìá 5.3.4, "Αναφορά σφαλμάτων". A.5. Και τέλος.. Ελπίζουμε ότι η εγκατάσταση σάς είναι ευχάριστη και ότι βρίσκετε το Debian χρήσιμο. Ίσως να θέλετε να διαβάσετε και το ÊåöÜëáéï 8, Επόμενα βήματα και πού να πάτε από δω κι ύστερα. ÐáñÜñôçìá B. Δημιουργία κατατμήσεων για το Debian Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí B.1. Αποφασίζοντας για τις κατατμήσεις στο Debian και τα μεγέθη τους B.2. Το Δέντρο των Καταλόγων B.3. Προτεινόμενο Σχήμα Διαμέρισης B.4. Ονόματα συσκευών στο Linux B.5. Προγράμματα Διαμέρισης στο Debian B.1. Αποφασίζοντας για τις κατατμήσεις στο Debian και τα μεγέθη τους Σαν ελάχιστη απαίτηση το Linux χρειάζεται μια κατάτμηση για τον εαυτό του. Μπορείτε να έχετε μια και μόνη κατάτμηση που να περιέχει ολόκληρο το λειτουργικό σύστημα, τις εφαρμογές και τα προσωπικά σας αρχεία. Οι περισσότεροι χρήστες αισθάνονται ότι είναι αναγκαίο να έχουν και μια ξεχωριστή κατάτμηση swap αν και κάτι τέτοιο δεν είναι απόλυτα αληθές. "Swap" είναι ένας άδειος χώρος για το λειτουργικό σύστημα που του δίνει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει μέρος του δίσκου σαν "εικονική μνήμη". Με τη δημιουργία μιας ξεχωριστής κατάτμησης swap το Linux μπορεί να κάνει πολύ πιο αποτελεσματική χρήση της. Είναι ακόμα δυνατόν να αναγκάσετε το Linux να χρησιμοποιήσει σαν swap ακόμα και ένα συνηθισμένο αρχείο αλλά κάτι τέτοιο δεν συνιστάται. Οι περισσότεροι χρήστες όμως προτιμούν να δίνουν στο GNU/Linux μεγαλύτερο αριθμό κατατμήσεων από τον ελάχιστο δυνατό. Υπάρχουν δυο λόγοι για τους οποίους θα θέλατε να χωρίσετε ένα σύστημα αρχείων σε έναν αριθμό μικρότερων τμημάτων. Ο πρώτος είναι για ασφάλεια. Αν κάτι συμβεί και προκαλέσει την αλλοίωση του συστήματος αρχείων γενικά μόνο μια κατάτμηση θα επηρρεαστεί. Έτσι θα χρειαστεί να αποκαταστήσετε (από τα αντίγραφα ασφαλείας που που κρατάτε προσεκτικά, έτσι;) μόνο ένα κομμάτι του συστήματός σας. Στην ελάχιστη περίπτωση θα πρέπει να δημιουργήσετε αυτό που συνήθως ονομάζεται "ριζική κατάτμηση". Αυτή περιέχει τα πιο ουσιώδη μέρη του συστήματος.Αν οποιεσδήποτε άλλες κατατμήσεις αλλοιωθούν θα μπορείτε ακόμα να εκκινήσετε το σύστημά σας GNU/Linux ώστε να διορθώσετε την όποια ζημιά. Αυτό μπορεί να σας γλιτώσει από τον κόπο του να ξαναγκαταστήσετε το σύστημα από το μηδέν. Ο δεύτερος λόγος έχει μεγαλύτερη αξία συνήθως σε ένα εταιρικό περιβάλλον αλλά στην ουσία εξαρτάται από την χρήση που κάνετε του μηχανήματος.Για παράδειγμα, ένας mail server που δέχεται επίθεση spam από e-mail μπορεί έυκολα να γεμίσει μια ολόκληρη κατάτμηση. Αν έχετε κάνει τον κατάλογο /var/mail μια ξεχωριστή κατάτμηση στον server αυτό, το σύστημα στο μεγαλύτερο μέρος του θα εξακολουθεί να δουλεύει ακόμα και μετά από μια τέτοια επίθεση. Το μόνο πραγματικά μειονέκτημα στη δημιουργία περισσότερων κατατμήσεων είναι ότι είναι συχνά δύσκολο να ξέρετε από πριν ποιες θα είναι οι ανάγκες σας. Αν κάνετε μια κατάτμηση μικρότερη τότε θα πρέπει έιτε να επανεγκαταστήσετε το σύστημα ή διαφορετικά να μετακινείτε διαρκώς αρχεία από δω κι εκεί για να δημιουργείτε ελεύθερο χώρο στην υπομεγέθη αυτή κατάτμηση. Αν από την άλλη έχετε δώσει πολύ μεγαλύτερο μέγεθος σε μια κατάτμηση θα έχετε πιθανόν σπαταλήσει χώρο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αλλού. Ο χώρος στους σκληρούς δίσκους είναι σίγουρα αρκετά φθηνός σήμερα αλλά γιατί να πετάτε έτσι τα χρήματά σας;! B.2. Το Δέντρο των Καταλόγων Το Debian GNU/Linux ακολουθεί πιστά το πρότυπο Filesystem Hierarchy Standard για την ονομασία των καταλόγων και των αρχείων. Το πρότυπο αυτό επιτρέπει στους χρήστες και στις εφαρμογές να προβλέπουν την θέση των καταλόγων και των αρχείων. Ο ριζικός κατάλογος αντιπροσωπεύεται απλά από το σύμβολο / (slash). Στο επίπεδο αυτό όλα τα συστήματα Debian περιλαμβάνουν τους ακόλουθους καταλόγους: ┌─────────┬───────────────────────────────────────────────────────────────────┐ │Κατάλογος│ Περιεχόμενο │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │bin │Βασικά εκτελέσιμα αρχεία │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │boot │Στατικά αρχεία για τον φορτωτή εκκίνησης │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │dev │Device files │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │etc │Ρυθμίσεις συστήματος που αφορούν το συγκεκριμένο μηχάνημα │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │home │Προσωπικοί κατάλογοι χρηστών │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │lib │Βασικές μοιραζόμενες βιβλιοθήκες και αρθρώματα του πυρήνα │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │media │Σημεία προσάρτησης για τα αφαιρούμενα μέσα │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │mnt │Σημείο προσάρτησης για την προσωρινή προσάρτηση ενός συστήματος │ │ │αρχείων │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │proc │Εικονικός κατάλογος για πληροφορίες σχετικά με το σύστημα (πυρήνες │ │ │2.4 και 2.6) │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │root │Προσωπικός κατάλογος για τον χρήστη root │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │sbin │Βασικά εκτελέσιμα του συστήματος │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │sys │Εικονικός κατάλογος για πληροφορίες σχετικά με το σύστημα (πυρήνες │ │ │2.6) │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │tmp │Προσωρινά αρχεία │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │usr │Δευτερεύουσα ιεραρχία │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │var │Μεταβαλλόμενα δεδομένα │ ├─────────┼───────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │opt │Πρόσθετα πακέτα λογισμικού εφαρμογών │ └─────────┴───────────────────────────────────────────────────────────────────┘ Η ακόλουθη είναι μια λίστα με σημαντικά σημεία που πρέπει να προσέξει κανείς σχετικά με τους καταλόγους και τις κατατμήσεις. Σημειώστε ότι η χρήση του δίσκου ποικίλλει πολύ ανάλογα με την διαμόρφωση του συστήματος και τις συγκεκριμένες ανάγκες χρήσης. Οι συστάσεις εδώ είναι μόνο γενικές κατευθύνσεις που δίνουν ένα σημείο αφετηρίας για την πιθανή διαμέριση. ● Η ριζική κατάτμηση / πρέπει πάντα να περιέχει σαν πραγματικούς καταλόγους τους /etc, /bin, /sbin, /lib και /dev, διαφορετικά δεν θα μπορείτε να εκκινήσετε το σύστημα.Τυπικά 150-250 ΜΒ είναι απαραίτητα για την ριζική κατάτμηση. ● /usr: περιέχει όλα τα προγράμματα χρήστη (/usr/bin), βιβλιοθήκες (/usr/ lib),τεκμηρίωση (/usr/share/doc) κλπ. Αυτό είναι το μέρος του συστήματος αρχείων που γενικά καταλαμβάνει τον μεγαλύτερο χώρο. Θα πρέπει να δώσετε τουλάχιστον 500 ΜΒ στον δίσκο σας. Αυτός ο χώρος θα πρέπει να αυξηθεί ανάλογα με τον αριθμό και τον τύπο των πακέτων που σχεδιάζετε να εγκαταστήσετε. Μια γενναιόδωρη εγκατάσταση για ένα σύστημα γραφείου ή διακομιστή θα πρέπει να καταλαμβάνει 4-6 GB. ● /var: μεταβαλλόμενα δεδομένα όπως ειδήσεις, e-mails, διακτυακούς τόπους, την cache του συστήματος πακέτων κά θα μπουν στον κατάλογο αυτό. Το μέγεθος του εξαρτάται καθοριστικά από την χρήση του συστήματός αλλά για τους περισσότερους χρήστες αυτό θα υπαγορευθεί από το "βάρος" που προσθέτουν τα εργαλεία διαχείρισης των πακέτων. Αν πρόκειται να κάνετε μια πλήρη εγκατάσταση σχεδόν όλων όσων έχει να προσφέρει το Debian, όλα σε μια "φάση", τότε 2 με 3 GB χώρου θα είναι αρκετά για τον κατάλογο /var.Αν πρόκειται να εγκαταστήσετε σε περισσότερες από μια φάσεις (με άλλα λόγια εγκαταστήσετε πρώτα υπηρεσίες και βοηθήματα, ακολουθούμενα από υλικό κειμένου και μετά το σύστημα X...) μπορείτε πιθανόν να τα καταφέρετε και με 300-500 MB. Αν ο χώρος στον δίσκο δεν σας περισσεύει και δεν σκοπεύετε να κάνετε σημαντικές αναβαθμίσεις του συστήματος μπορείτε να περιοριστείτε και στα 30 με 40 ΜΒ. ● /tmp: προσωρινά δεδομένα που δημιουργούνται από προγράμματα θα πάνε το πιθανότερο στον κατάλογο αυτό. 40-100 MB θα είναι συνήθως αρκετά. Μερικές εφαρμογές -- όπως διαχειριστές αρχείων, εργαλεία επεξεργασίας CD/DVD και λογισμικό πολυμέσων -- ίσως να χρησιμοποιούν τον κατάλογο /tmp για την προσωρινή αποθήκευση αρχείων εικόνων. Αν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε τέτοιες εφαρμογές, θα πρέπει να ρυθμίσετε τον διαθέσιμο χώρο για τον κατάλογο /tmp ανάλογα. ● /home: κάθε χρήστης θα τοπθετήσει τα προσωπικά του δεδομένα σε έναν υποκατάλογο του καταλόγου αυτού. Το μέγεθός του εξαρτάται από το πόσοι χρήστες θα χρησιμοποιούν το σύστημα και τι είδους αρχεία θα αποθηκεύουν στους καταλόγους τους. Ανάλογα με την σχεδιαζόμενη χρήση θα πρέπει να κρατήσετε 100 ΜΒ για κάθε χρήστη, αλλά προσαρμόστε την τιμή αυτή στις ανάγκες σας.Κρατήστε πολύ περισσότερο χώρο αν σκοπεύετε να σώζετε πολλά αρχεία πολυμέσων (MP3, ταινίες) στον προσωπικό σας κατάλογο. B.3. Προτεινόμενο Σχήμα Διαμέρισης Για νέους χρήστες, συστήματα Debian για προσωπική χρήση, οικιακά συστήματα, και άλλες διαμορφώσεις για έναν μοναδικό χρήστη, μια μοναδική κατάτμηση / (και μια swap) είναι πιθανόν ο ευκολότερος και απλούστερος τρόπος για να ξεκινήσετε. Αν όμως η κατάτμηση σας είναι μαγαλύτερη από περίπου 6GB διαλέξτε τον ext3 σαν τύπο της κατάτμησης αυτής. Κατατμήσεις τύπου ext2 χρειάζονται περιοδικό έλεγχο της ακεραιότητας τους κι αυτό μπορεί να προκαλεί καθυστέρηση κατά την εκκίνηση αν η κατάτμηση είναι αρκετά μεγάλη. Για συστήματα πολλών χρηστών ή συστήματα με άφθονο χώρο δίσκων είναι καλλίτερο να βάλετε κάθε ένα από τους καταλόγους /usr, /var, /tmp, και /home στην δική του κατάτμηση ξεχωριστά από την ριζική κατάτμηση /. Πιθανόν να χρειαστείτε και μια ξεχωριστή κατάτμηση για τον κατάλογο /usr/local αν σκοπεύετε να εγκαταστήσετε πολλά προγράμματα που δεν είναι μέρος της διανομής του Debian. Αν το μηχάνημά σας πρόκειται να είναι mail server ίσως χρειαστεί να βάλετε και τον κατάλογο /var/mail σε μια ξεχωριστή κατάτμηση. Συχνά και το να βάλετε τον κατάλογο /tmp σε ξεχωριστή κατάτμηση, για παράδειγμα 20 με 50 ΜΒ, είναι καλή ιδέα. Αν φτιάχνετε έναν server με πολλούς λογαρισμούς χρηστών είναι επίσης γενικά καλό να έχετε μια ξεχωριστή, μεγάλη κατάτμηση / home. Γενικά, η διαμόρφωση των κατατμήσεων ποικίλει από υπολογιστή σε υπολογιστή και ανάλογα με τις χρήσεις του. Για πολύ πολύπλοκα συστήματα, θα πρέπει να δείτε την σελίδα Multi Disk HOWTO. Αυτή περιέχει πληροφορίες σε βάθος, που θα ενδιαφέρουν κυρίως τους ISP και ανθρώπους που στήνουν servers. Όσον αφορά το ζήτημα του μεγέθους της κατάτμησης swap, υπάρχουν πολλές απόψεις. Ένας γενικός κανόνας που δουλεύει αρκετά καλά είναι να έχετε τόση swap όση είναι η φυσική μνήμη του συστήματός σας. Στις περισσότερες περιπτώσεις επίσης δεν θα πρέπει να είναι μικρότερη από 16 ΜΒ. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις στους κανόνες αυτούς. Αν προσπαθείτε να να λύσετε 10000 ταυτόχρονες εξισώσεις σε ένα μηχάνημα με 256 ΜΒ μνήμη, ίσως χρειαστείτε 1 GB (ή και παραπάνω) μνήμη swap. Από την άλλη, συστήματα Atari Falcons και οι Mac "υποφέρουν" όταν χρησιμοποιούν μνήμη swap οπότε στην περίπτωση αυτή αντί να φτιάξετε μεγαλύτερη κατάτμηση swap τοποθετήστε όσο το δυνατόν περισσότερη μνήμη RAM. Σε 32-μπιτες αρχιτεκτονικές (i386, m68k, 32-bit SPARC, και PowerPC),το μέγιστο μέγεθος της κατάτμησης swap είναι 2GB. Αυτό είναι πιθανόν αρκετό για όλες σχεδόν τις εγκαταστάσεις. Αν όμως, οι ανάγκες σας σε swap είναι τόσο μεγάλες είναι καλλίτερο μάλλον να μοιράσετε την μνήμη swap μεταξύ διαφορετικών δίσκων (που λέγονται επίσης "spindles") και αν είναι δυνατόν διαφορετικά κανάλια SCSI ή IDE. Ο πυρήνας θα εξισορροπήσει την χρήση της swap ανάμεσα στις πολλαπλές κατατμήσεις swap δίνοντας έτσι καλλίτερη απόδοση. Σαν παράδειγμα, ένα παλιότερο μηχάνημα στο σπίτι ,μπορεί να έχει 32ΜΒ μνήμης RAM κι έναν δίσκο IDE 1.7GB στο /dev/hda. Πιθανόν να υπάρχει μια κατάτμηση 500ΜΒ για ένα άλλο λειτουργικό σύστημα στο /dev/hda1, μια κατάτμηση 32ΜΒ για swap στο /dev/hda3 και περίπου 1.2GB στην κατάτμηση /dev/hda2 για το Linux. Για μια ιδέα σχετικά με τον χώρο που καταλαμβάνουν διάφορα καθήκοντα που πιθανόν να σας ενδιαφέρει να προσθέσετε μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης του (βασικού) συστήματος, κοιτάξτε το ÔìÞìá C.3, "Χώρος στο δίσκο που χρειάζεται για τις διάφορες Εργασίες". B.4. Ονόματα συσκευών στο Linux Τα ονόματα των δίσκων και των κατατμήσεων ίσως διαφέρουν από άλλα λειτουργικά συστήματα. Θα πρέπει να ξέρετε τα ονόματα που χρησιμοποιεί το Linux όταν δημιουργείτε και προσαρτάτε κατατμήσεις. Αυτό είναι το βασικό σχήμα ονοματοδοσίας: ● Η πρώτη συσκευή δισκέττας ονομάζεται /dev/fd0. ● Η δεύτερη συσκευή δισκέττας ονομάζεται /dev/fd1. ● Ο πρώτος δίσκος SCSI (σχετικά με το SCSI ID) ονομάζεται /dev/sda. ● Ο δεύτερος δίσκος SCSI (σχετικά με το SCSI ID) ονομάζεται /dev/sdb κοκ. ● Η πρώτη συσκευή SCSI CD-ROM ονομάζεται /dev/scd0, επίσης γνωστή και σαν / dev/sr0. ● Ο κύριος δίσκος στον πρώτο ελεγκτή IDE ονομάζεται /dev/hda. ● Ο δευτερεύων δίσκος στον πρώτο ελεγκτή IDE ονομάζεται /dev/hdb. ● Ο κύριος και ο δευτερεύων δίσκος στον δευτερεύοντα ελεγκτή IDE μπορεί να ονομάζεται /dev/hdc και /dev/hdd, αντίστοιχα. Νεώτεροι ελεγκτές IDE έχουν στην πραγματικότητα δυο κανάλια που λειτουργούν ουσιαστικά σαν δυο ελεγκτές. τα γράμματα πιθανόν να διαφέρουν από αυτά που εμφανίζονται στο πρόγραμμα pdisk για Mac (με άλλα λόγια αυτό που εμφανίζεται σαν /dev/hdc στο pdisk να φαίνεται σαν /dev/hda στο Debian). . ● Η πρώτη συσκευή ACSI ονομάζεται /dev/ada, η δεύτερη /dev/adb. Οι κατατμήσεις σε κάθε δίσκο αναπαρίστανται με την παράθεση ενός δεκαδικού ψηφίου στο όνομα του δίσκου: sda1 και sda2 αναπαριστούν την πρώτη και δεύτερη κατάτμηση στον πρώτο SCSI δίσκο στο σύστημά σας. Εδώ είναι ένα πραγματικό παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι έχετε ένα σύστημα με 2 SCSI δίσκους, έναν στην διεύθυνση SCSI 2 και τον άλλον στη διεύθυνση SCSI 4. O πρώτος δίσκος (στη διεύθυνση 2) ονομάζεται τότε sda, και ο δεύτερος sdb. Αν ο δίσκος sda έχει 3 κατατμήσεις αυτές θα ονομάζονται sda1, sda2, και sda3. Το ίδιο ισχύει και για τον δίσκο sdb και τις κατατμήσεις του. Σημειώστε ότι αν έχετε δυο SCSI host bus adapters (δηλ. ελεγκτές) η σειρά των δίσκων μπορεί να γίνει αρκετά μπερδεμένη. Η καλλίτερη λύση σε αυτήν την περίπτωση είναι να παρακολουθήσετε προσεκτικά τα μηνύματα κατά την εκκίνηση, με την προϋπόθεση ότι γνωρίζετε τα μοντέλα και/ή τος χωρητικότητες των δίσκων. Τα συστήματα VMEbus που χρησιμοποιούν τις SCSI συσκευές δισκέττας TEAC FC-1 θα τις δουν σαν έναν κανονικό SCSI δίσκο. Για να κάνει απλούστερη την ταυτοποίηση της συσκευής το λογισμικό της εγκατάστασης θα δημιουργήσει έναν συμβολικό σύνδεσμο στην κατάλληλη συσκευή με το όνομα /dev/sfd0. B.5. Προγράμματα Διαμέρισης στο Debian Μια ποικιλία προγραμμάτων διαμέρισης έχουν προσαρμοστεί από τους προγραμματιστές του Debian ώστε να δουλεύουν σε διάφορους τύπους δίσκων και αρχιτεκτονικών υπολογιστών. partman Συνιστώμενο εργαλείο διαμέρισης στο Debian. Αυτό το εργαλείο για κάθε χρήση (swiss army knife) μπορεί επίσης να αλλάξει το μέγεθος των κατατμήσεων, να δημιουργήσει συστήματα αρχείων και να τις αντιστοιχεί στα διάφορα σημεία προσάρτησης. atari-fdisk Έκδοση του fdiskγια Atari. amiga-fdisk Έκδοση του fdiskγια Amiga. mac-fdisk Έκδοση του fdiskγια Mac. pmac-fdisk Έκδοση του fdiskγια PowerMac, που χρησιμοποιείται επίσης σε συστήματα BVM και Motorola VMEbus. Ένα από τα προγράμματα αυτά θα χρησιμοποιηθεί αυτόματα ότα επιλέξετε την Διαμέριση σκληρού δίσκου. Αν το πρόγραμμα που τρέχει προεπιλεγμένα δεν είναι αυτό που θέλετε παραιτηθείτε από το πρόγραμμα διαμέρισης πηγαίνετε στο κέλυφος (στην κονσόλα tty2) πατώντας ταυτόχρονα τα πλήκτρα Alt και F2 και πληκτρολογώντας το όνομα του προγράμματος που θέλετε να χρησιμοποιήσετε (και όποια άλλα ορίσματα πιθανόν). Στη συνέχεια παρακάμψετε το βήμα Διαμέριση σκληρού δίσκου στον debian-installer και συνεχίστε στο επόμενο βήμα. Αν πρόκειται να δουλέψετε με περισσότερες από 20 κατατμήσεις στον IDE δίσκο σας θα χρειαστεί να δημιουργήσετε συσκευές για τις κατατμήσεις από την 21η και μετά. Το επόμενο βήμα της αρχικοποίησης της κατάτμησης θα αποτύχει αν δεν υπάρχει μια κανονική συσκευή παρούσα. Σαν παράδειγμα, εδώ είναι εντολές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στην κονσόλα tty2 ή κάτω από την επιλογή "Εκτέλεση ενός Κελύφους" για να προσθέσετε μια συσκευή ώστε να μπορεί να αρχικοποιηθεί η 21η κατάτμηση: # cd /dev # mknod hda21 b 3 21 # chgrp disk hda21 # chmod 660 hda21 Η εκκίνηση στο καινούριο σύστημα θα αποτύχει αν δεν είναι παρούσες οι κανονικές συσκευές στο σύστημα στόχο. Μετά την εγκατάσταση του πυρήνα και των αρθρωμάτων εκτελέστε: # cd /target/dev # mknod hda21 b 3 21 # chgrp disk hda21 # chmod 660 hda21 . Ένα σημαντικό σημείο όταν κάνετε διαμέριση δίσκων σε σύστημα Mac είναι το ότι η κατάτμηση swap ταυτοποιείται από το όνομά της, πρέπει να λέγεται "swap". Όλες οι κατατμήσεις για το Linux σε Mac έχουν τον ίδιο τύπο Apple_UNIX_SRV2. Παρακαλούμε διαβάστε το πολύ καλό εγχειρίδιο. Συνιστούμε επίσης για διάβασμα το mac-fdisk Tutorial, που περιγράφει βήματα που θα πρέπει να κάνετε αν πρόκειται να μοιραστείτε έναν δίσκο με το MacOS. ÐáñÜñôçìá C. Διάφορα Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí C.1. Παράδειγμα αρχείου προρύθμισης C.2. Συσκευές Linux C.2.1. Ρύθμιση του ποντικιού C.3. Χώρος στο δίσκο που χρειάζεται για τις διάφορες Εργασίες C.4. Εγκαθιστώντας το Debian GNU/Linux από ένα Σύστημα Unix/Linux C.4.1. Ξεκινώντας C.4.2. Εγκαθιστώντας με το debootstrap C.4.3. Τρέξτε το debootstrap C.4.4. Ρύθμιση του βασικού συστήματος C.4.5. Εγκατάσταση ενός Πυρήνα C.4.6. Ρύθμιση του Φορτωτή Εκκίνησης (Boot Loader) C.1. Παράδειγμα αρχείου προρύθμισης Αυτό είναι ένα πλήρες χρηστικό παράδειγμα ενός αρχείου προρύθμισης για μια αυτοματοποιημένη εγκατάσταση. Η χρήση του εξηγείται στο ÔìÞìá 4.6, "Αυτόματη Εγκατάσταση". Πιθανόν να θέλετε να αποσχολιάσετε μερικές γραμμές του πριν να το χρησιμοποιήσετε. Óçìåßùóç Για να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε σωστά το παράδειγμα αυτό στο εγχειρίδιο χρειάστηκε να διασπάσουμε μερικές γραμμές. Αυτό υποδεικνύεται με την χρήση του χαρακτήρα-συνέχισης-γραμμής "\" και μια επιπλέον στιχοθέτηση στην επόμενη γραμμή. Σε ένα πραγματικό αρχείο προρύθμισης, αυτές οι διασπασμένες γραμμές πρέπει να συνενωθούν σε μία μοναδική γραμμή. Αν δεν το κάνετε αυτό, η προρύθμιση θα αποτύχει με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Ένα "καθαρό" αρχείο παραδείγματος είναι διαθέσιμο από το http://www.debian.org/ releases/sarge/example-preseed.txt. #### Startup. # To use a preseed file, you'll first need to boot the installer, # and tell it what preseed file to use. This is done by passing the # kernel a boot parameter, either manually at boot or by editing the # syslinux.cfg (or similar) file and adding the parameter to the end # of the append line(s) for the kernel. # # If you're netbooting, use this: # preseed/url=http://host/path/to/preseed # If you're remastering a CD, you could use this: # preseed/file=/cdrom/preseed # If you're installing from USB media, use this, and put the preseed file # in the toplevel directory of the USB stick. # preseed/file=/hd-media/preseed # Be sure to copy this file to the location you specify. # # Some parts of the installation process cannot be automated using # some forms of preseeding, because the questions are asked before # the preseed file is loaded. For example, if the preseed file is # downloaded over the network, the network setup must be done first. # One reason to use initrd preseeding is that it allows preseeding # of even these early steps of the installation process. # # If a preseed file cannot be used to preseed some steps, the install can # still be fully automated, since you can pass preseed values to the kernel # on the command line. Just pass path/to/var=value for any of the preseed # variables listed below. # # While you're at it, you may want to throw a debconf/priority=critical in # there, to avoid most questions even if the preseeding below misses some. # And you might set the timeout to 1 in syslinux.cfg to avoid needing to hit # enter to boot the installer. # # Note that the kernel accepts a maximum of 8 command line options and # 8 environment options (including any options added by default for the # installer). If these numbers are exceeded, 2.4 kernels will drop any # excess options and 2.6 kernels will panic. With kernel 2.6.9 or newer, # you can use 32 command line options and 32 environment options. # # Some of the default options, like 'vga=normal' may be safely removed # for most installations, which may allow you to add more options for # preseeding. # It is not possible to use preseeding to set language, country, and # keyboard. Instead you should use kernel parameters. Example: # languagechooser/language-name=English # countrychooser/shortlist=US # console-keymaps-at/keymap=us #### Network configuration. # Of course, this won't work if you're loading your preseed file from the # network! But it's great if you're booting from CD or USB stick. You can # also pass network config parameters in on the kernel params if you are # loading preseed files from the network. # netcfg will choose an interface that has link if possible. This makes it # skip displaying a list if there is more than one interface. d-i netcfg/choose_interface select auto # If you have a slow dhcp server and the installer times out waiting for # it, this might be useful. #d-i netcfg/dhcp_timeout string 60 # If you prefer to configure the network manually, here's how: #d-i netcfg/disable_dhcp boolean true #d-i netcfg/get_nameservers string 192.168.1.1 #d-i netcfg/get_ipaddress string 192.168.1.42 #d-i netcfg/get_netmask string 255.255.255.0 #d-i netcfg/get_gateway string 192.168.1.1 #d-i netcfg/confirm_static boolean true # Note that any hostname and domain names assigned from dhcp take # precedence over values set here. However, setting the values still # prevents the questions from being shown even if values come from dhcp. d-i netcfg/get_hostname string unassigned-hostname d-i netcfg/get_domain string unassigned-domain # Disable that annoying WEP key dialog. d-i netcfg/wireless_wep string # The wacky dhcp hostname that some ISPs use as a password of sorts. #d-i netcfg/dhcp_hostname string radish #### Mirror settings. d-i mirror/country string enter information manually d-i mirror/http/hostname string http.us.debian.org d-i mirror/http/directory string /debian d-i mirror/suite string testing d-i mirror/http/proxy string #### Partitioning. # If the system has free space you can choose to only partition that space. #d-i partman-auto/init_automatically_partition \ # select Use the largest continuous free space # Alternatively, you can specify a disk to partition. The device name can # be given in either devfs or traditional non-devfs format. # For example, to use the first disk devfs knows of: d-i partman-auto/disk string /dev/discs/disc0/disc # You can choose from any of the predefined partitioning recipes: d-i partman-auto/choose_recipe select \ All files in one partition (recommended for new users) #d-i partman-auto/choose_recipe select Desktop machine #d-i partman-auto/choose_recipe select Multi-user workstation # Or provide a recipe of your own... # The recipe format is documented in the file devel/partman-auto-recipe.txt. # If you have a way to get a recipe file into the d-i environment, you can # just point at it. #d-i partman-auto/expert_recipe_file string /hd-media/recipe # If not, you can put an entire recipe in one line. This example creates # a small /boot partition, suitable swap, and uses the rest of the space # for the root partition: #d-i partman-auto/expert_recipe string boot-root :: \ # 20 50 100 ext3 $primary{ } $bootable{ } method{ format } format{ } \ # use_filesystem{ } filesystem{ ext3 } mountpoint{ /boot } . \ # 500 10000 1000000000 ext3 method{ format } format{ } \ # use_filesystem{ } filesystem{ ext3 } mountpoint{ / } . \ # 64 512 300% linux-swap method{ swap } format{ } . # For reference, here is that same recipe in a more readable form: # boot-root :: # 40 50 100 ext3 # $primary{ } $bootable{ } # method{ format } format{ } # use_filesystem{ } filesystem{ ext3 } # mountpoint{ /boot } # . # 500 10000 1000000000 ext3 # method{ format } format{ } # use_filesystem{ } filesystem{ ext3 } # mountpoint{ / } # . # 64 512 300% linux-swap # method{ swap } format{ } # . # This makes partman automatically partition without confirmation. d-i partman/confirm_write_new_label boolean true d-i partman/choose_partition select \ Finish partitioning and write changes to disk d-i partman/confirm boolean true #### Boot loader installation. # Grub is the default boot loader (for x86). If you want lilo installed # instead, uncomment this: #d-i grub-installer/skip boolean true # This is fairly safe to set, it makes grub install automatically to the MBR # if no other operating system is detected on the machine. d-i grub-installer/only_debian boolean true # This one makes grub-installer install to the MBR if if finds some other OS # too, which is less safe as it might not be able to boot that other OS. d-i grub-installer/with_other_os boolean true # Alternatively, if you want to install to a location other than the mbr, # uncomment and edit these lines: #d-i grub-installer/bootdev string (hd0,0) #d-i grub-installer/only_debian boolean false #d-i grub-installer/with_other_os boolean false #### Finishing up the first stage install. # Avoid that last message about the install being complete. d-i prebaseconfig/reboot_in_progress note #### Shell commands. # d-i preseeding is inherently not secure. Nothing in the installer checks # for attempts at buffer overflows or other exploits of the values of a # preseed file like this one. Only use preseed files from trusted # locations! To drive that home, and because it's generally useful, here's # a way to run any shell command you'd like inside the installer, # automatically. # This first command is run as early as possible, just after # preseeding is read. #d-i preseed/early_command string anna-install some-udeb # This command is run just before the install finishes, but when there is # still a usable /target directory. #d-i preseed/late_command string echo foo > /target/etc/bar # This command is run just as base-config is starting up. #base-config base-config/early_command string echo hi mom # This command is run after base-config is done, just before the login: # prompt. This is a good way to install a set of packages you want, or to # tweak the configuration of the system. #base-config base-config/late_command string \ # apt-get install zsh; chsh -s /bin/zsh ###### Preseeding the 2nd stage of the installation. #### Preseeding base-config. # Avoid the introductory message. base-config base-config/intro note # Avoid the final message. base-config base-config/login note # If you installed a display manager, but don't want to start it immediately # after base-config finishes. #base-config base-config/start-display-manager boolean false # Some versions of the installer can report back on what you've installed. # The default is not to report back, but sending reports helps the project # determine what software is most popular and include it on CDs. #popularity-contest popularity-contest/participate boolean false #### Clock and time zone setup. # Controls whether or not the hardware clock is set to UTC. #base-config tzconfig/gmt boolean true # If you told the installer that you're in the United States, then you # can set the time zone using this variable. # (Choices are: Eastern, Central, Mountain, Pacific, Alaska, Hawaii, # Aleutian, Arizona East-Indiana, Indiana-Starke, Michigan, Samoa, other) #base-config tzconfig/choose_country_zone/US select Eastern # If you told it you're in Canada. # (Choices are: Newfoundland, Atlantic, Eastern, Central, # East-Saskatchewan, Saskatchewan, Mountain, Pacific, Yukon, other) #base-config tzconfig/choose_country_zone/CA select Eastern # If you told it you're in Brazil. (Choices are: East, West, Acre, # DeNoronha, other) #base-config tzconfig/choose_country_zone/BR select East # Many countries have only one time zone. If you told the installer you're # in one of those countries, you can choose its standard time zone via this # question. #base-config tzconfig/choose_country_zone_single boolean true # This question is asked as a fallback for countries other than those # listed above, which have more than one time zone. You can preseed one of # the time zones, or "other". #base-config tzconfig/choose_country_zone_multiple select #### Account setup. # To preseed the root password, you have to put it in the clear in this # file. That is not a very good idea, use caution! #passwd passwd/root-password password r00tme #passwd passwd/root-password-again password r00tme # If you want to skip creation of a normal user account. #passwd passwd/make-user boolean false # Alternatively, you can preseed the user's name and login. #passwd passwd/user-fullname string Debian User #passwd passwd/username string debian # And their password, but use caution! #passwd passwd/user-password password insecure #passwd passwd/user-password-again password insecure #### Apt setup. # This question controls what source the second stage installation uses # for packages. Choices are cdrom, http, ftp, filesystem, edit sources list # by hand base-config apt-setup/uri_type select http # If you choose ftp or http, you'll be asked for a country and a mirror. base-config apt-setup/country select enter information manually base-config apt-setup/hostname string http.us.debian.org base-config apt-setup/directory string /debian # Stop after choosing one mirror. base-config apt-setup/another boolean false # You can choose to install non-free and contrib software. #base-config apt-setup/non-free boolean true #base-config apt-setup/contrib boolean true # Do enable security updates. base-config apt-setup/security-updates boolean true #### Package selection. # You can choose to install any combination of tasks that are available. # Available tasks as of this writing include: Desktop environment, # Web server, Print server, DNS server, File server, Mail server, # SQL database, Laptop, Standard system, manual package selection. The # last of those will run aptitude. You can also choose to install no # tasks, and force the installation of a set of packages in some other # way. We recommend always including the Standard system task. tasksel tasksel/first multiselect Desktop environment, Standard system #tasksel tasksel/first multiselect Web server, Standard system #### Mailer configuration. # During a normal install, exim asks only a few questions. Here's how to # avoid even those. More complicated preseeding is possible. exim4-config exim4/dc_eximconfig_configtype \ select no configuration at this time exim4-config exim4/no_config boolean true exim4-config exim4/no_config boolean true # It's a good idea to set this to whatever user account you choose to # create. Leaving the value blank results in postmaster mail going to # /var/mail/mail. exim4-config exim4/dc_postmaster string #### X Configuration. # Preseeding Debian's X config is possible, but you probably need to know # some details about the video hardware of the machine, since Debian's X # configurator does not do fully automatic configuration of everything. # X can detect the right driver for some cards, but if you're preseeding, # you override whatever it chooses. Still, vesa will work most places. #xserver-xfree86 xserver-xfree86/config/device/driver select vesa # A caveat with mouse autodetection is that if it fails, X will retry it # over and over. So if it's preseeded to be done, there is a possibility of # an infinite loop if the mouse is not autodetected. #xserver-xfree86 xserver-xfree86/autodetect_mouse boolean true # Monitor autodetection is recommended. xserver-xfree86 xserver-xfree86/autodetect_monitor boolean true # Uncomment if you have an LCD display. #xserver-xfree86 xserver-xfree86/config/monitor/lcd boolean true # X has three configuration paths for the monitor. Here's how to preseed # the "medium" path, which is always available. The "simple" path may not # be available, and the "advanced" path asks too many questions. xserver-xfree86 xserver-xfree86/config/monitor/selection-method \ select medium xserver-xfree86 xserver-xfree86/config/monitor/mode-list \ select 1024x768 @ 60 Hz #### Everything else. # Depending on what software you choose to install, or if things go wrong # during the installation process, it's possible that other questions may # be asked. You can preseed those too, of course. To get a list of every # possible question that could be asked during an install, do an # installation, and then run these commands: # debconf-get-selections --installer > file # debconf-get-selections > > file # If you like, you can include other preseed files into this one. # Any settings in those files will override pre-existing settings from this # file. More that one file can be listed, separated by spaces; all will be # loaded. The included files can have preseed/include directives of their # own as well. Note that if the filenames are relative, they are taken from # the same directory as the preseed file that includes them. #d-i preseed/include string x.cfg # More flexibly, this runs a shell command and if it outputs the names of # preseed files, includes those files. For example, to switch configs based # on a particular usb storage device (in this case, a built-in card reader): #d-i preseed/include_command string \ # if $(grep -q "GUID: 0aec3050aec305000001a003" /proc/scsi/usb-storage-*/*); \ # then echo kraken.cfg; else echo otherusb.cfg; fi # To check the format of your preseed file before performing an install, # you can use debconf-set-selections: # debconf-set-selections -c preseed.cfg C.2. Συσκευές Linux Στο Linux έχετε διάφορα ειδικά αρχεία στο /dev. Αυτά τα αρχεία ονομάζονται αρχεία συσκευών. Στον κόσμο του Unix η πρόσβαση στο υλικό είναι διαφορετική. Εκεί έχουμε ένα ειδικό αρχείο που πραγματικά τρέχει έναν οδηγό που με τη σειρά του προσπελάζει το υλικό. Το αρχείο της συσκευής είναι ένα διάμεσος στην πραγματική συνιστώσα του συστήματος. Αρχεία κάτω από το /dev συμπεριφέρονται επίσης διαφορετικά από τα συνηθισμένα αρχεία. Παρακάτω αναφέρονται τα πιο σημαντικά αρχεία συσκευών. ┌───┬─────────────────────────┐ │fd0│Πρώτη Συσκευή Δισκέτας │ ├───┼─────────────────────────┤ │fd1│Δεύτερη Συσκευή Δισκέτας │ └───┴─────────────────────────┘ ┌─────┬─────────────────────────────────────────────────────────────┐ │hda │Σκληρός Δίσκος IDE / CD-ROM στην πρώτη θύρα IDE (Πρωτεύων) │ ├─────┼─────────────────────────────────────────────────────────────┤ │hdb │Σκληρός Δίσκος IDE / CD-ROM στην πρώτη θύρα IDE (Δευτερεύων) │ ├─────┼─────────────────────────────────────────────────────────────┤ │hdc │Σκληρός Δίσκος IDE / CD-ROM στη δεύτερη θύρα IDE (Πρωτεύων) │ ├─────┼─────────────────────────────────────────────────────────────┤ │hdd │Σκληρός Δίσκος IDE / CD-ROM στη δεύτερη θύρα IDE (Δευτερεύων)│ ├─────┼─────────────────────────────────────────────────────────────┤ │hda1 │Πρώτο τμήμα στον πρώτο σκληρό δίσκο IDE │ ├─────┼─────────────────────────────────────────────────────────────┤ │hdd15│Δεκατοπέμπτο τμήμα στον τέταρτο σκληρό δίσκο IDE │ └─────┴─────────────────────────────────────────────────────────────┘ ┌─────┬─────────────────────────────────────────────────────────────┐ │sda │Σκληρός δίσκος SCSI με το μικρότερο SCSI ID (π.χ.. 0) │ ├─────┼─────────────────────────────────────────────────────────────┤ │sdb │Σκληρός δίσκος SCSI με το επόμενο μεγαλύτερο SCSI ID (π.χ. 1)│ ├─────┼─────────────────────────────────────────────────────────────┤ │sdc │Σκληρός δίσκος SCSI με το επόμενο μεγαλύτερο SCSI ID (π.χ. 2)│ ├─────┼─────────────────────────────────────────────────────────────┤ │sda1 │Πρώτο τμήμα στον πρώτο σκληρό δίσκο SCSI │ ├─────┼─────────────────────────────────────────────────────────────┤ │sdd10│Δέκατο τμήμα στον τέταρτο σκληρό δίσκο SCSI │ └─────┴─────────────────────────────────────────────────────────────┘ ┌───┬────────────────────────────────────────────┐ │sr0│SCSI CD-ROM με το μικρότερο SCSI ID │ ├───┼────────────────────────────────────────────┤ │sr1│SCSI CD-ROM με το επόμενο μεγαλύτερο SCSI ID│ └───┴────────────────────────────────────────────┘ ┌───────┬──────────────────────────────────────────────────────────────────┐ │ttyS0 │Σειραϊκή θύρα 0, COM1 στο MS-DOS │ ├───────┼──────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │ttyS1 │Σειραϊκή θύρα 1, COM2 στο MS-DOS │ ├───────┼──────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │psaux │Συσκευή ποντικιού PS/2 │ ├───────┼──────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │gpmdata│Ψευδοσυσκευή, αναμεταδότης δεδομένων από τον δαίμονα GPM (ποντίκι)│ └───────┴──────────────────────────────────────────────────────────────────┘ ┌─────┬───────────────────────────────────────────────────┐ │cdrom│Συμβολικός δεσμός στη συσκευή CD-ROM │ ├─────┼───────────────────────────────────────────────────┤ │mouse│Συμβολικός δεσμός στο αρχείο συσκευής του ποντικιού│ └─────┴───────────────────────────────────────────────────┘ ┌────┬──────────────────────────────────────────────────────────────────┐ │null│Οτιδήποτε κατευθύνεται σε αυτή τη συσκευή θα εξαφανιστεί │ ├────┼──────────────────────────────────────────────────────────────────┤ │zero│Κάποιος μπορεί να διαβάζει ασταμάτητα μηδενικά από αυτή τη συσκευή│ └────┴──────────────────────────────────────────────────────────────────┘ C.2.1. Ρύθμιση του ποντικιού Το ποντίκι μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο στην κονσόλα του Linux console (με χρήση gpm) όσο και στο περιβάλλον X Windows. Οι δυο χρήσεις μπορούν να συμβιβαστούν αν ο επαναλήπτης gpm χρησιμοποιηθεί ώστε να αφήνει το σήμα να ρέει στον X server όπως παρακάτω: mouse => /dev/psaux => gpm => /dev/gpmdata -> /dev/mouse => X /dev/ttyS0 (repeater) (symlink) /dev/ttyS1 Θέστε το πρωτόκολλο του repeater protocol να είναι raw (στο αρχείο /etc/ gpm.conf) ενώ ρυθμίζετε το περιβάλλον X στο αρχικό πρωτόκολλο του ποντικιού στο αρχείο /etc/X11/XF86Config ή /etc/X11/XF86Config-4. Αυτή η προσέγγιση στη χρήση του gpm ακόμα και στο περιβάλλον X έχει πλεονεκτήματα όταν το ποντίκι αποσυνδέεται συχνά. Επανεκκινώντας το gpm με # /etc/init.d/gpm restart θα επανασυνδέσει το ποντίκι μέσω του λογισμικού χωρίς να ξαναξεκινήσετε το περιβάλλον X. Αν το gpm έχει απενεργοποιηθεί ή για κάποιο λόγο δεν έχει εγκατασταθεί, σιγουρευτείτε να ρυθμίσετε το περιβάλλον X να διαβάζει κατευθείαν από μια συσκευή του ποντικιού όπως το /dev/psaux. Για λεπτομέρειες, κοιτάξτε τον μικρό οδηγό 3-Button Mouse mini-Howto στο /usr/share/doc/HOWTO/en-txt/mini/ 3-Button-Mouse.gz,το man gpm,το /usr/share/doc/gpm/FAQ.gz, και το README.mouse. C.3. Χώρος στο δίσκο που χρειάζεται για τις διάφορες Εργασίες Η βασική εγκατάσταση για την αρχιτεκτονική i386, χρησιμοποιώντας τον προκαθορισμένο πυρήνα 2.4, περιλαμβάνοντας όλα τα συνηθισμένα πακέτα, απαιτεί 573ΜΒ χώρου. Ο επόμενος πίνακας παραθέτει τα μεγέθη που αναφέρονται από το aptitude για τις εργασίες που εμφανίζονται στο tasksel. Σημειώστε ότι μερικά καθήκοντα έχουν αλληλεπικαλυπτόμενα συστατικά, οπότε το συνολικό μέγεθος εγκατάστασης δυο καθηκόντων μπορεί να είναι μικρότερο από το άθροισμα που προκύπτει αν προστεθούν όλα τα μεμονωμένα μεγέθη. Σημειώστε ότι θα χρειαστεί να προσθέσετε όλα τα μεγέθη που παραθέτονται στον πίνακα στο μέγεθος της βασικής εγκατάστασης όταν προσδιορίζετε το μέγεθος των κατατμήσεων. Το μεγαλύτερο μέγεθος που εμφανίζεται σαν "Installed size" θα καταλήξει στον κατάλογο /usr; το μέγεθος που αναγράφεται σαν "Download size" απαιτείται (προσωρινά) στον κατάλογο /var. ┌─────────────────┬─────────────────┬────────────┬────────────────────────────┐ │ Εργασία │ Εγκατεστημένο │ Μέγεθος │ Χώρος Απαιτούμενος για την │ │ │ Μέγεθος (ΜΒ) │ λήψης (MB) │ Εγκατάσταση (MB) │ ├─────────────────┼─────────────────┼────────────┼────────────────────────────┤ │Περιβάλλον │1392 │460 │1852 │ │Εργασίας │ │ │ │ ├─────────────────┼─────────────────┼────────────┼────────────────────────────┤ │Διακομιστής │36 │12 │48 │ │Ιστοσελίδων │ │ │ │ ├─────────────────┼─────────────────┼────────────┼────────────────────────────┤ │Εξυπηρετητής │168 │58 │226 │ │εκτυπώσεων │ │ │ │ ├─────────────────┼─────────────────┼────────────┼────────────────────────────┤ │Διακομιστής DNS │2 │1 │3 │ ├─────────────────┼─────────────────┼────────────┼────────────────────────────┤ │Διακομιστής │47 │24 │71 │ │Αρχείων │ │ │ │ ├─────────────────┼─────────────────┼────────────┼────────────────────────────┤ │Διακομιστής │10 │3 │13 │ │αλληλογραφίας │ │ │ │ ├─────────────────┼─────────────────┼────────────┼────────────────────────────┤ │Βάση Δεδομένων │66 │21 │87 │ │SQL │ │ │ │ └─────────────────┴─────────────────┴────────────┴────────────────────────────┘ Óçìåßùóç Το Περιβάλλον Εργασίας θα εγκαταστήσει και τα δύοπεριβάλλοντα GNOME και το KDE. Αν εγκαταστήσετε μια γλώσσα άλλη από τα Αγγλικά, το tasksel θα εγκαταστήσει αυτόματα ένα localization task, αν ένα τέτοιο υπάρχει διαθέσιμο για την γλώσσα σας. Οι απαιτήσεις σε χώρο δίσκου ποικίλλουν για κάθε γλώσσα, θα πρέπει να αφήσετε συνολικά περίπου 200ΜΒ για κατέβασμα και εγκατάσταση. C.4. Εγκαθιστώντας το Debian GNU/Linux από ένα Σύστημα Unix/Linux Η ενότητα αυτή εξηγεί πώς να εγκαταστήσετε το Debian GNU/Linux από ένα υπάρχον from Unix ή Linux σύστημα, χωρίς τη χρήση του βασισμένου στις ncurses, και οδηγούμενου από το μενού εγκαταστάτη όπως εξηγείται στο υπόλοιπο αυτού του εγχειριδίου. Αυτό το "cross-install" HOWTO έχει ζητηθεί από χρήστες που αλλάζουν σε Debian GNU/Linux από διανομές όπως οι Redhat, Mandrake, και SUSE. Στην ενότητα αυτή προϋποθέτουμε κάποια οικειότητα στην εισαγωγή εντολών *nix και πλοήγησης στο σύστημα αρχείων. Εδώ, η παρακίνηση $ συμβολίζει μια εντολή που πρέπει να εισαχθεί στο υπάρχον σύστημα του χρήστη, ενώ το # αναφέρεται σε μια εντολή που θα εισαχθεί στο περιβάλλον Debian chroot. Από τη στιγμή που έχετε ρυθμίσει το καινούριο Debian σύστημά σας σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας, μπορείτε να μεταφέρετε τα υπάρχοντα δεδομένα σας (αν υπάρχουν) σε αυτό, και να συνεχίσετε να δουλεύετε. Πρόκειται λοιπόν για μια εγκατάσταση Debian GNU/Linux με "μηδενικό χρόνο μη λειτουργίας". Είναι επίσης και ένας έξυπνος τρόπος να αντιμετωπίσει κανείς δυσκολίες με υλικό που διαφορετικά δεν είναι φιλικό με διάφορα μέσα εκκίνησης ή εγκατάστασης. C.4.1. Ξεκινώντας Με τα διαθέσιμα *nix εργαλεία κατάτμησης, επανακατατμήστε τον σκληρό σας δίσκο όπως απαιτείται, δημιουργώντας τουλάχιστον ένα σύστημα αρχείων και ένα τμήμα swap. Χρειάζεστε τουλάχιστον 150MB διαθέσιμου χώρου για μια εγκατάσταση μόνο με κονσόλα, ή τουλάχιστον 300MB αν σκοπεύετε να εγκαταστήσετε το περιβάλλον X. Για να δημιουργήσετε συστήματα αρχείων στα τμήματα του δίσκου σας. Για παράδειγμα, για να δημιουργήσετε ένα σύστημα αρχείων ext3 στο τμήμα /dev/hda6 (που είναι το βασικό τμήμα του παραδείγματος μας): $ mke2fs -j /dev/hda6 Αν αντίθετα θέλετε να δημιουργήσετε ένα σύστημα αρχείων ext2,παραλείψετε την παράμετρο -j. Διαμορφώστε και ενεργοποιήσετε ένα τμήμα swap (αντικαταστήστε τον αριθμό του τμήματος με αυτόν του τμήματος swap του δικού σας συστήματος Debian): # mkswap /dev/hda5 # sync; sync; sync # swapon /dev/hda5 Προσαρτήστε ένα τμήμα δίσκου σαν /mnt/debinst (το σημείο εγκατάστασης που θα γίνει το ριζικό σύστημα αρχείων (/) στο καινούριο σύστημά σας). Το όνομα του σημείου προσάρτησης είναι αυστηρά αυθαίρετο, δείτε αναφορά σε αυτό παρακάτω. # mkdir /mnt/debinst # mount /dev/hda6 /mnt/debinst Óçìåßùóç Αν θέλετε να έχετε μέρη του συστήματος αρχείων σας (πχ. /usr) προσαρτημένα σε διαφορετικές κατατμήσεις, θα πρέπει να δημιουργήσετε και να προσαρτήσετε αυτούς τους καταλόγους χειροκίνητα πριν προχωρήσετε στο επόμενο στάδιο. C.4.2. Εγκαθιστώντας με το debootstrap Το εργαλείο που χρησιμοποιεί ο εγκαταστάτης του Debian, και που αναγνωρίζεται σαν ο επίσημος τρόπος για να εγκαταστήσετε ένα βασικό σύστημα Debian, είναι το debootstrap. Χρησιμοποιεί το wget, αλλά κατά τα άλλα εξαρτάται μόνο από την glibc. Εγκαταστήστε το wgetαν δεν είναι ήδη εγκατεστημένο στο σύστημά σας, και στη συνέχεια κατεβάστε και εγκαταστήστε το debootstrap. Αν έχετε ένα σύστημα βασισμένο σε rpm πακέτα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το alien για να μετατρέψετε το πακέτο .deb σε .rpm, ή κατεβάστε μια έκδοση rpm από το http://people.debian.org/~blade/install/debootstrap Ή μπορείτε να ακολουθήσετε την παρακάτω διαδικασία για να το εγκαταστήσετε χειροκίνητα. Δημιουργήστε έναν φάκελο εργασίας για την αποσυμπίεση εκεί το πακέτου .deb: # mkdir work # cd work Η εντολή debootstrap βρίσκεται στην αρχειοθήκη του Debian (βεβαιωθείτε ότι διαλέγετε το σωστό αρχείο για την αρχιτεκτονική σας). Κατεβάστε το πακέτο debootstrap .deb από το pool, αντιγράψτε το πακέτο στο φάκελο εργασίας, και αποσυμπιέστε τα δυαδικά αρχεία του. Πρέπει να έχετε προνόμια του χρήστη root για να εγκαταστήσετε τα δυαδικά αρχεία. # tar -xf debootstrap_0.X.X_arch.deb # cd / # zcat /full-path-to-work/work/data.tar.gz | tar xv Σημειώστε ότι η εκτέλεση της debootstrap ίσως απαιτεί να έχετε εγκατεστημένη μια ελάχιστη έκδοση της glibc(αυτή τη στιγμή η GLIBC_2.3). Η ίδια η debootstrap είναι ένα σκριπτ κελύφους, καλεί όμως διάφορα άλλα βοηθήματα που απαιτούν την glibc. C.4.3. Τρέξτε το debootstrap Το debootstrap μπορεί όταν το τρέξετε να κατεβάσει τα απαραίτητα αρχεία αυτόματα από την αρχειοθήκη. Μπορείτε να αντικαταστήσετε το http.us.debian.org/ debian στο παράδειγμα που ακολουθεί με οποιοδήποτε καθρέφτη της αρχειοθήκης του Debian, κατά προτίμηση με κάποιον που να βρίσκεται δικτυακά κοντά σας. Οι διάφοροι καθρέφτες αναφέρονται στο http://www.debian.org/misc/README.mirrors. Αν έχετε ένα CD με την έκδοση sarge του Debian GNU/Linux προσαρτημένου στο / cdrom, μπορείτε να αντικαταστήσετε ένα URL αρχείου αντί του ενός http URL: file:/cdrom/debian/ Αντικαταστήστε ένα από τα ακόλουθα για την αρχιτεκτονική ARCH στην εντολή debootstrap: alpha, arm, hppa, i386, ia64, m68k, mips, mipsel, powerpc, s390, ή sparc. # /usr/sbin/debootstrap --arch ARCH sarge \ /mnt/debinst http://http.us.debian.org/debian C.4.4. Ρύθμιση του βασικού συστήματος Τώρα έχετε ένα πραγματικό, αν και σκιώδες, σύστημα Debian στο δίσκο σας. Chroot σε αυτό: # LANG=chroot /mnt/debinst /bin/bash C.4.4.1. Προσαρτήστε τα τμήματα Πρέπει να δημιουργήσετε το αρχείο /etc/fstab. # editor /etc/fstab Εδώ υπάρχει ένα δείγμα που μπορείτε να τροποποιήσετε ώστε να ταιριάζει στις ανάγκες σας: # /etc/fstab: static file system information. # # file system mount point type options dump pass /dev/XXX / ext3 defaults 0 1 /dev/XXX /boot ext3 ro,nosuid,nodev 0 2 /dev/XXX none swap sw 0 0 proc /proc proc defaults 0 0 /dev/fd0 /mnt/floppy auto noauto,rw,sync,user,exec 0 0 /dev/cdrom /mnt/cdrom iso9660 noauto,ro,user,exec 0 0 /dev/XXX /tmp ext3 rw,nosuid,nodev 0 2 /dev/XXX /var ext3 rw,nosuid,nodev 0 2 /dev/XXX /usr ext3 rw,nodev 0 2 /dev/XXX /home ext3 rw,nosuid,nodev 0 2 Χρησιμοποιήστε την εντολή mount -a για να προσαρτήσετε όλα τα συστήματα αρχείων που έχετε προσδιορίσει στο αρχείο /etc/fstab, ή αν θέλετε να προσαρτήσετε μεμονωμένα συστήματα αρχείων χρησιμοποιήστε: # mount /path # e.g.: mount /usr Μπορείτε να προσαρτήσετε το σύστημα αρχείων proc πολλαπλές φορές και σε αυθαίρετες τοποθεσίες, αν και το σημείο /proc είναι το σύνηθες. Αν δεν χρησιμοποιήσατε την εντολή mount -a, βεβαιωθείτε να προσαρτήσετε το proc πριν συνεχίσετε: # mount -t proc proc /proc Η εντολή ls /proc θα πρέπει τώρα να δείξει έναν μη-κενό κατάλογο. Σε περίπτωση αποτυχίας, μπορείτε να προσαρτήσετε το proc έξω από το chroot κατάλογο: # mount -t proc proc /mnt/debinst/proc C.4.4.2. Ρύθμιση του πληκτρολογίου Για να ρυθμίσετε το πληκτρολόγιο τρέξτε: # dpkg-reconfigure console-data Σημειώστε ότι δεν μπορείτε να ορίσετε το πληκτρολόγιο όσο είσαστε στο περιβάλλον chroot, αλλά θα ρυθμιστεί με την επόμενη επανεκκίνηση. C.4.4.3. Ρύθμιση Δικτύου Για να ρυθμίσετε το δίκτυο, επεξεργαστείτε τα αρχεία /etc/network/interfaces, / etc/resolv.conf, και etc/hostname. # editor /etc/network/interfaces Εδώ είναι μερικά απλά παραδείγματα από το/usr/share/doc/ifupdown/examples: ###################################################################### # /etc/network/interfaces -- configuration file for ifup(8), ifdown(8) # See the interfaces(5) manpage for information on what options are # available. ###################################################################### # We always want the loopback interface. # auto lo iface lo inet loopback # To use dhcp: # # auto eth0 # iface eth0 inet dhcp # An example static IP setup: (broadcast and gateway are optional) # # auto eth0 # iface eth0 inet static # address 192.168.0.42 # network 192.168.0.0 # netmask 255.255.255.0 # broadcast 192.168.0.255 # gateway 192.168.0.1 Βάλτε τις ρυθμίσεις των nameserver(s) και search directives στο/etc/ resolv.conf: # editor /etc/resolv.conf Ένα απλό αρχείο /etc/resolv.conf: search hqdom.local\000 nameserver 10.1.1.36 nameserver 192.168.9.100 Εισάγετε το όνομα του υπολογιστή σας (2 έως 63 χαρακτήρες): # echo DebianHostName > /etc/hostname Αν έχετε περισσότερες από μια κάρτες δικτύου, θα πρέπει να διευθετήσετε τα ονόματα των αρθρωμάτων των οδηγών στο αρχείο /etc/modules με την επιθυμητή σειρά. Έτσι κατά τη διάρκεια της εκκίνησης, κάθε κάρτα θα συσχετιστεί με το όνομα της διασύνδεσης (eth0, eth1, etc.) που περιμένετε. C.4.4.4. Ρύθμιση της Χρονικής Ζώνης, Χρηστών και του APT Ρυθμίστε τη χρονική σας ζώνη, προσθέστε έναν κανονικό χρήστη και επιλέξτε τις πηγές του aptτρέχοντας # /usr/sbin/base-config new C.4.4.5. Ρύθμιση της εντοπιότητας Για να ρυθμίσετε το locale σας ώστε να χρησιμοποιήσετε μια γλώσσα διαφορετική από τα αγγλικά, εγκαταστήσετε το πακέτο υποστήριξης locales και ρυθμίστε το: # apt-get install locales # dpkg-reconfigure locales ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Το Apt πρέπει να έχει ρυθμιστεί από πριν, πχ. στη διάρκεια της φάσης της βασικής ρύθμισης base-config. Πριν χρησιμοποιήστε locales με σύνολα χαρακτήρων διαφορετικά από ASCII ή latin1, παρακαλώ να συμβουλευθείτε το κατάλληλο localization HOWTO. C.4.5. Εγκατάσταση ενός Πυρήνα Αν θέλετε να εκκινήσετε το σύστημα αυτό, πιθανόν να θέλετε να να εγκαταστήσετε έναν πυρήνα Linux και ένα boot loader. Προσδιορίστε τους διαθέσιμους προπακεταρισμένους πυρήνες με την εντολή # apt-cache search kernel-image Στη συνέχεια εγκαταστήστε την επιλογή σας χρησιμοποιώντας το όνομα του αντίστοιχου πακέτου. # apt-get install kernel-image-2.X.X-arch-etc C.4.6. Ρύθμιση του Φορτωτή Εκκίνησης (Boot Loader) Για να καταστήσετε το Debian GNU/Linux σύστημά σας εκκινήσιμο, ρυθμίστε τον φορτωτή εκκίνησης ώστε να φορτώνει τον εγκατεστημένο πυρήνα με το καινούριο ριζικό τμήμα σας. Σημειώστε ότι η διαδικασία debootstrap δεν εγκαθιστά έναν φορτωτή εκκίνησης, αν και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το apt-get μέσα από το σύστημα σας Debian chroot για να κάνετε κάτι τέτοιο. ÐáñÜñôçìá D. Administrivia Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí D.1. Σχετικά με αυτό το κείμενο D.2. Συνεισφορά στο Κείμενο D.3. Κυριότερες Συνεισφορές D.4. Μνεία Εμπορικών Σημάτων D.1. Σχετικά με αυτό το κείμενο Αυτό το εγχειρίδιο δημιουργήθηκε για τον εγκαταστάτη του Debian Sarge, και είναι βασισμένο στο εγχειρίδιο εγκατάστασης του Woody με δισκέτες εκκίνησης, και στο εγχειρίδιο της διανομής Progeny το οποίο κυκλοφόρησε το 2003 υπό τους ορούς της GPL. Το κείμενο αυτό είναι γραμμένο σε DocBook XML. Οι διάφοροι τύποι προϊόντων δημιουργούνται με προγράμματα από τα πακέταdocbook-xml και docbook-xsl. Για να βελτιωθεί η συντηρησιμότητα του κειμένου αυτού, χρησιμοποιούμε έναν αριθμό γνωρισμάτων της SGML, όπως οι οντότητες και οι σημειωμένες ενότητες. Αυτά τα στοιχεία παίζουν έναν ρόλο ανάλογο των μεταβλητών και των συνθηκών στις γλώσσες προγραμματισμού. Ο πηγαίος κώδικας XML του κειμένου αυτού περιέχει πληροφορίες για κάθε διαφορετική αρχιτεκτονική -- οι σημειωμένες ενότητες χρησιμοποιούνται για την απομόνωση συγκεκριμένων κομματιών κειμένου που χαρακτηρίζουν την κάθε αρχιτεκτονική. D.2. Συνεισφορά στο Κείμενο Αν έχετε προβλήματα ή υποδείξεις σχετικά με το κείμενο αυτό, μπορείτε να τις υποβάλετε με τη μορφή αναφοράς σφαλμάτων για το πακέτο debian-installer-manual. Δείτε το πακέτο reportbug ή διαβάστε την τεκμηρίωση του Debian Bug Tracking System. Θα ήταν καλό αν μπορούσατε να ελέγξετε τα ανοιχτά σφάλματα για το πακέτο install-doc για να δείτε αν το πρόβλημά σας έχει ήδη αναφερθεί. Στην περίπτωση αυτή, μπορείτε να δώσετε επιπρόσθετη επιβεβαίωση ή πολύτιμη πληροφορία στο , όπουXXXX είναι ο αριθμός του ήδη αναφερθέντος σφάλματος. Ακόμα καλύτερα, πάρτε μια κόπια του DocBook κώδικα για το κείμενο αυτό, και φτιάξτε κάποιες διορθώσεις για τον κώδικα. Ο DocBook κώδικας μπορεί να βρεθεί στο debian-installer WebSVN. Αν δεν είσαστε αρκετά εξοικειωμένοι με το DocBook, μην ανησυχείτε: υπάρχει ένα απλό cheatsheet αρχείο στους καταλόγους των manuals με το οποίο μπορείτε να ξεκινήσετε. Είναι όπως το html, αλλά προσανατολισμένο στο νόημα του κειμένου παρά στην παρουσίαση. Διορθώσεις που υποβάλλονται στη λίστα debian-boot είναι ευπρόσδεκτα. Για οδηγίες σχετικά με το πώς να ελέγξετε τον κώδικα μέσω του SVN, κοιτάξτε το αρχείο README από το κύριο κατάλογο του κώδικα. Παρακαλούμε να μην έρθετε σε επαφή με τους συγγραφείς του κειμένου άμεσα. Υπάρχει επίσης μια λίστα αλληλογραφίας για τον debian-installer, που περιλαμβάνει συζητήσεις και για το εγχειρίδιο. Η λίστα είναι η < debian-boot@lists.debian.org>. Οδηγίες εγγραφής στη λίστα μπορούν να βρεθούν στη σελίδα Συνδρομής Λιστών ταχυδρομείου του Debian, ή μπορείτε να διατρέξετε τα Αρχεία των Λιστών Ταχυδρομείου του Debian στο δίκτυο. D.3. Κυριότερες Συνεισφορές Αυτό το κείμενο γράφτηκε αρχικά από τους Bruce Perens, Sven Rudolph, Igor Grobman, James Treacy, και Adam Di Carlo. Ο Sebastian Ley έγραψε το Howto τής Εγκατάστασης, και πολλοί χρήστες και προγραμματιστές του Debian έχουν συνεισφέρει σε αυτό το κείμενο. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει για τον Michael Schmitz (υποστήριξη για m68k), τον Frank Neumann (αρχικό συγγραφέα του εγχειρίδιο εγκατάστασης για Amiga), τους Arto Astala, Eric Delaunay/Ben Collins (πληροφορίες για SPARC), για τους Tapio Lehtonen, και Stéphane Bortzmeyer για τις πολυάριθμες επεξεργασίες και κείμενα. Πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Pascal Le Bail για τις χρήσιμες πληροφορίες του σχετικά με την εκκίνηση από συσκευές μνήμης USB sticks. O Miroslav Kuře έχει τεκμηριώσει μεγάλο μέρος της νέας λειτουργείας του debian εγκαταστάτη της Sarge. Εξαιρετικά χρήσιμα κείμενα και πληροφορίες έχουν βρεθεί στο HOW-TO για εκκίνηση από δίκτυο του Jim Mintha ( δεν υπάρχει διαθέσιμο URL), και ανάμεσα στα αλλά στο Debian FAQ, στο Linux/m68k FAQ, στο Linux for SPARC Processors FAQ, στο Linux/Alpha FAQ. Πρέπει να αναγνωριστούν οι συντηρητές αυτών των ελευθέρα διαθέσιμων και πλούσιων πηγών πληροφοριών. Η ενότητα για εγκαταστάσεις σε περιβάλλον chroot στο κείμενο αυτό (ÔìÞìá C.4, "Εγκαθιστώντας το Debian GNU/Linux από ένα Σύστημα Unix/Linux") βασίστηκε εν μέρει σε κείμενα του Karsten M. Self. D.4. Μνεία Εμπορικών Σημάτων Όλα τα εμπορικά σήματα είναι ιδιοκτησία των αντίστοιχων κατόχων τους ÐáñÜñôçìá E. ΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ GNU Ðßíáêáò Ðåñéå÷ïìÝíùí E.1. Εισαγωγή E.2. ΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ GNU E.3. Τρόπος εφαρμογής των όρων στα νέα Προγράμματα Έκδοση 2, Ιούνιος 1991 Copyright (C) 1989, 1991 Free Software Foundation, Inc. -- 51 Franklin St, Fifth Floor, Boston, MA 02110-1301, USA. Ο καθένας επιτρέπεται να αντιγράψει και να διανείμει πιστά αντίγραφα του παρόντος εγγράφου αδειών, αλλά δεν επιτρέπεται καμία αλλαγή του. E.1. Εισαγωγή Οι άδειες για το περισσότερο λογισμικό σχεδιάζονται έτσι ώστε να σας στερούν την ελευθερία σας να το μοιραστείτε με άλλους και να το αλλάξετε. Αντίθετα, η Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης GNU έχει σκοπό να εγγυηθεί την ελευθερία σας να χρησιμοποιείτε από κοινού με άλλους και να τροποποιείτε προγράμματα που διατίθενται ελεύθερα -- εξασφαλίζοντας έτσι ότι το λογισμικό είναι ελεύθερο για όλους τους χρήστες του. Αυτή η Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης ισχύει για το μεγαλύτερο μέρος του λογισμικού του Ιδρύματος Ελεύθερου Λογισμικού (Free Software Foundation) καθώς και για κάθε άλλο πρόγραμμα οι δημιουργοί του οποίου συμμορφώνονται με την άδεια αυτή.(Αντ' αυτής, ορισμένα άλλα προγράμματα του Ιδρύματος Ελεύθερου Λογισμικού καλύπτονται από τη Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης Βιβλιοθήκης GNU.) Την άδεια αυτή μπορείτε να την εφαρμόσετε και στα δικά σας προγράμματα. Μιλώντας για ελεύθερο λογισμικό, αναφερόμαστε στην ελευθερία χρήσης του, όχι στο κόστος του. Οι Γενικές Άδειες Δημόσιας Χρήσης τις οποίες συντάσσουμε έχουν σκοπό να κατοχυρώσουν την ελευθερία σας να διανέμετε αντίγραφα ελεύθερου λογισμικού (και να χρεώνετε, εάν το επιθυμείτε, την παροχή αυτής της υπηρεσίας), να σας εξασφαλίσουν το δικαίωμα να λαμβάνετε τον πηγαίο κώδικα,ή να τον κατεβάσετε εάν τον χρειάζεστε, καθώς και να τροποποιείτε το λογισμικό, ή να χρησιμοποιείτε τμήματά του σε καινούργια ελεύθερα λογισμικά και να διασφαλίσουν ότι είστε ενήμεροι για τα παραπάνω δικαιώματά σας. Για να προστατέψουμε τα δικαιώματά σας, πρέπει να θέσουμε περιορισμούς οι οποίοι θα εμποδίζουν σε κάποιον να αμφισβητήσει τα δικαιώματά σας ή να σας ζητήσει να παραιτηθείτε από αυτά. Εάν διανέμετε αντίγραφά του λογισμικού, ή το τροποποιείτε τότε αυτοί οι περιορισμοί μεταφράζονται σε ορισμένες ευθύνες από τη μεριά σας. Παραδείγματος χάριν, εάν διανέμετε τα αντίγραφα ενός τέτοιου προγράμματος, είτε δωρεάν είτε έναντι αμοιβής, πρέπει να δώσετε στους παραλήπτες όλα τα δικαιώματα που έχετε και εσείς. Πρέπει να σιγουρευτείτε ότι και εκείνοι επίσης λαμβάνουν, ή μπορούν να λάβουν, τον πηγαίο κώδικα. Επίσης πρέπει να τους γνωστοποιήσετε τούς όρους αυτής της άδειας χρήσης, έτσι ώστε να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους. Προστατεύουμε τα δικαιώματά σας με δύο τρόπους: (1) προστατεύοντας το λογισμικό και (2) προσφέροντάς σας αυτήν την άδεια, με την οποία αποκτάτε νόμιμο δικαίωμα αντιγραφής, διανομής ή/και τροποποίησης του λογισμικού. Επίσης, για την προστασία κάθε δημιουργού και την δικιά μας, θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι όλοι κατανοούν τη μη ύπαρξη εγγύησης γι' αυτό το ελεύθερο λογισμικό. Εάν το λογισμικό τροποποιηθεί από κάποιον τρίτο και στη συνέχεια διανεμηθεί, θέλουμε να γνωρίζουν οι παραλήπτες του ότι το λογισμικό που απέκτησαν δεν είναι το πρωτότυπο, έτσι ώστε οποιαδήποτε προβλήματα προκληθούν από τρίτους σε αυτό να μην βαρύνουν το όνομα του πραγματικού δημιουργού του. Τέλος, οποιοδήποτε ελεύθερο πρόγραμμα απειλείται συνεχώς από τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας λογισμικού. Επιθυμούμε να αποτρέψουμε τον κίνδυνο να αποκτήσουν οι αναδιανομείς ελεύθερου λογισμικού διπλώματα ευρεσιτεχνίας, μετατρέποντάς το, στην πραγματικότητα σε προσωπική τους ιδιοκτησία. Για να αποτρέψουμε αυτό, έχουμε καταστήσει σαφές ότι οποιοδήποτε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας λογισμικού πρέπει να χορηγεί άδεια ελεύθερης χρήσης του από οποιοδήποτε, διαφορετικά να μη χορηγείται καμία απολύτως άδεια. Ακολουθούν οι ακριβείς όροι και οι προϋποθέσεις αντιγραφής, διανομής και τροποποίησης. E.2. ΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ GNU ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ, ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ● Αυτή η Άδεια ισχύει για οποιοδήποτε πρόγραμμα ή άλλο έργο που περιέχει μια ειδοποίηση από τον κάτοχο πνευματικών δικαιωμάτων και η οποία αναφέρει ότι αυτό το πρόγραμμα ή το έργο μπορεί να διανεμηθεί υπό τούς όρους αυτής της Γενικής Άδειας Δημόσιας Χρήσης. Ο όρος "Πρόγραμμα", παρακάτω, αναφέρεται σε οποιοδήποτε τέτοιο πρόγραμμα ή έργο, και η φράση "έργο βασισμένο στο Πρόγραμμα" σημαίνει είτε το ίδιο το Πρόγραμμα είτε οποιοδήποτε προερχόμενο από αυτό έργο που υπάγεται στο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας: δηλαδή, μια εργασία που περιέχει ακέραιο το Πρόγραμμα ή ένα τμήμα του, είτε αυτούσιο είτε τροποποιημένο ή/και μεταφρασμένο σε άλλη γλώσσα. ( Από δω κει πέρα, η μετάφραση θα συμπεριλαμβάνεται μέσα στον όρο "τροποποίηση" χωρίς κανένα περιορισμό.) Κάθε κάτοχος άδειας αποκαλείται ως "εσείς/εσάς". Άλλες δραστηριότητες πέραν της αντιγραφής, της διανομής και της τροποποίησης δεν καλύπτονται από αυτήν την Άδεια - είναι εκτός των πλαισίων της. Δεν υπάρχει περιορισμός στην ενέργεια εκτέλεσης ενός προγράμματος, ενώ το προϊόν της χρήσης του Προγράμματος καλύπτεται μόνο εφόσον το περιεχόμενό του συνιστά έργο βασισμένο στο Πρόγραμμα (ανεξάρτητα από το εάν δημιουργήθηκε με την εκτέλεση του Προγράμματος). Το κατά πόσο συμβαίνει αυτό εξαρτάται από το είδος του Προγράμματος. ● Επιτρέπεται η αντιγραφή και διανομή αυτούσιων αντιγράφων του πηγαίου κώδικα του Προγράμματος όπως ακριβώς το έχετε λάβει, σε οποιοδήποτε αποθηκευτικό μέσο, με την προϋπόθεση ότι θα δημοσιεύσετε εμφανώς και καταλλήλως, σε κάθε αντίγραφο, ένα σημείωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και ένα σημείωμα αποποίησης ευθυνών εγγύησης ότι θα συμπεριλάβετε ακέραια όλα τα σημειώματα που αναφέρονται στην Άδεια αυτή και στην απουσία οποιασδήποτε εγγύησης και, τέλος, ότι θα εκχωρήσετε σε κάθε άλλον παραλήπτη του Προγράμματος ένα αντίγραφο αυτής της Άδειας μαζί με το Πρόγραμμα. Έχετε δικαίωμα να επιβάλετε χρέωση για τη φυσική ενέργεια της μεταφοράς ενός αντιγράφου, καθώς και να παράσχετε, κατά την κρίση σας, προστασία εγγύησης με χρέωση. ● Επιτρέπεται η τροποποίηση του αντιγράφου ή των αντιγράφων ολόκληρου του Προγράμματος ή μέρους του, η οποία συνιστά συνεπώς δημιουργία ενός έργου βασισμένου στο Πρόγραμμα, και η διανομή αυτών των τροποποιήσεων ή έργων υπόκειται στους όρους της παραπάνω Ενότητας 1, με την προϋπόθεση ότι και εσείς πληροίτε όλες τις παρακάτω προϋποθέσεις: α) Πρέπει να φροντίζετε ώστε τα τροποποιημένα αρχεία να παρέχουν εμφανή σημειώματα στα οποία να δηλώνεται η τροποποίηση των αρχείων και η ημερομηνία τροποποίησης. β) Πρέπει να φροντίζετε ώστε για κάθε έργο το οποίο διανέμετε ή δημοσιεύετε, και το οποίο περιέχει ή παράγεται από ολόκληρο ή μέρος του Προγράμματος, να παρέχεται άδεια χρήσης του, χωρίς χρέωση, σε όλα τα τρίτα μέρη, σύμφωνα με τους όρους αυτής της Άδειας. γ) Εάν το τροποποιημένο πρόγραμμα διαβάζει εντολές αλληλεπιδραστικά, κατά την τυπική εκτέλεσή του, πρέπει να φροντίζετε ώστε, κατά την έναρξη τυπικής εκτέλεσής του για αυτήν την αλληλεπιδραστική χρήση, να εκτυπώνεται ή να εμφανίζεται στην οθόνη μια ανακοίνωση, η οποία θα περιλαμβάνει το απαραίτητο σημείωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και ένα σημείωμα στο οποίο θα αναφέρεται ότι δεν υπάρχει καμιά εγγύηση (ή, αντίθετα, ότι δεν παρέχετε εγγύηση) και ότι οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να αναδιανέμουν το πρόγραμμα σύμφωνα με τις προϋποθέσεις αυτές, καθώς και οδηγίες προς το χρήστη για τον τρόπο προβολής ενός αντιγράφου αυτής της Άδειας. (Εξαίρεση: εάν το ίδιο το Πρόγραμμα είναι αλληλεπιδραστικό αλλά κανονικά δεν εκτυπώνει αυτήν την ανακοίνωση, δεν απαιτείται από το έργο, που δημιουργήσατε βασισμένοι στο Πρόγραμμα, να εκτυπώνει ανακοίνωση.) Οι απαιτήσεις αυτές ισχύουν για ολόκληρο το τροποποιημένο έργο. Εάν συγκεκριμένες ενότητες του έργου αυτού δεν παράγονται από το Πρόγραμμα, και μπορούν να θεωρηθούν με ασφάλεια από μόνες τους ως ανεξάρτητα και ξεχωριστά έργα, τότε αυτή η Άδεια και οι όροι της δεν ισχύουν για τις ενότητες αυτές, κατά τη διανομή τους ως ξεχωριστά έργα. Αλλά όταν διανέμετε τις ίδιες ενότητες ως τμήματα ενός ευρύτερου έργου το οποίο βασίζεται στο Πρόγραμμα, η διανομή του συνόλου πρέπει να υπόκειται στους όρους της Άδειας, σύμφωνα με την οποία τα δικαιώματα των άλλων χρηστών εκτείνονται σε ολόκληρο το έργο, επομένως και σε καθένα χωριστό τμήμα του, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο δημιουργός του. Επομένως, πρόθεση αυτής της ενότητας δεν είναι να εγείρει δικαιώματα ή να αμφισβητήσει τα δικά σας δικαιώματα σε ένα έργο που δημιουργήσατε εξ ολοκλήρου οι ίδιοι η πρόθεση της, περισσότερο, είναι να ασκήσει το δικαίωμα ελέγχου της διανομής των παραγόμενων ή των συλλογικών έργων που βασίζονται στο Πρόγραμμα. Επιπλέον, η απλή προσθήκη ενός άλλου έργου, που δεν βασίζεται στο Πρόγραμμα, μαζί με το Πρόγραμμα (ή με ένα έργο που βασίζεται στο Πρόγραμμα) σε ένα μέσο αποθήκευσης ή διανομής, δεν υπάγει αυτό το άλλο έργο στα πλαίσια αυτής της Άδειας. ● Επιτρέπεται η αντιγραφή και διανομή του Προγράμματος (ή ενός έργου βασισμένο σε αυτό, σύμφωνα με την Ενότητα 2) σε μορφή αντικειμενικού κώδικα ή εκτελέσιμη μορφή, σύμφωνα με τους όρους των παραπάνω Ενοτήτων 1 και 2 , με την προϋπόθεση ότι πραγματοποιείτε και μια από τις ακόλουθες ενέργειες: α) Το συνοδεύετε με τον αντίστοιχο, πλήρη πηγαίο κώδικα, ο οποίος είναι αναγνώσιμος από το σύστημα και ο οποίος πρέπει να διανέμεται σύμφωνα με τους όρους των παραπάνω Ενοτήτων 1 και 2, σε ένα συνηθισμένο μέσο μεταφοράς λογισμικού ή, β) Το συνοδεύετε με γραπτή προσφορά παράδοσης σε τρίτους του πλήρους, αναγνώσιμου από το σύστημα αντιγράφου του αντίστοιχου πηγαίου κώδικα, ο οποίος θα διανεμηθεί υπό τους όρους των παραπάνω Ενοτήτων 1 και 2, σε συνηθισμένο μέσο μεταφοράς λογισμικού, προσφορά που θα ισχύει τουλάχιστον για τρία χρόνια και με χρέωση όχι μεγαλύτερη από το κόστος της φυσικής διανομής κώδικα, ή, γ) Το συνοδεύετε με τις πληροφορίες που λάβατε όσον αφορά την προσφορά διανομής του αντίστοιχου πηγαίου κώδικα. (Η εναλλακτική αυτή επιλογή επιτρέπεται μόνο για μη εμπορική διανομή και μόνο εφόσον λάβατε το πρόγραμμα σε αντικειμενικό κώδικα ή εκτελέσιμη μορφή μέσω αυτής της προσφοράς, σύμφωνα με την Υποενότητα [β] παραπάνω.) Ο πηγαίος κώδικας ενός έργου σημαίνει την μορφή εκείνη που πρέπει να έχει το έργο για να είναι δυνατές οι τροποποιήσεις του. Για ένα εκτελέσιμο έργο, πλήρης πηγαίος κώδικας σημαίνει όλον τον πηγαίο κώδικα για όλες τις λειτουργικές μονάδες που περιλαμβάνει, συν οποιαδήποτε σχετικά αρχεία ορισμού διασύνδεσης, συν τις δέσμες ενεργειών που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της μεταγλώττισης και εγκατάστασης του εκτελέσιμου αρχείου. Όμως, ως ειδική εξαίρεση, ο διανεμημένος πηγαίος κώδικας μιας εκτελέσιμης εργασίας δεν είναι απαραίτητο να περιλαμβάνει τα σημαντικότερα συστατικά (μεταγλωττιστής, πυρήνας, και τα λοιπά) του λειτουργικού συστήματος στο οποίο θα τρέξει αυτή και τα οποία συνοδεύουν κανονικά μια τέτοια διανομή ( σε μορφή είτε πηγαία είτε δυαδική ), εκτός αν συνοδεύει την εκτελέσιμη εργασία ένα από τα παραπάνω συστατικά. Εάν η διανομή του εκτελέσιμου ή του αντικειμενικού κώδικα πραγματοποιείται με παραχώρηση πρόσβασης για αντιγραφή από καθορισμένη τοποθεσία, τότε η παραχώρησηισοδύναμης πρόσβασης για αντιγραφή του πηγαίου κώδικα από την ίδια τοποθεσία λογίζεται ως διανομή του πηγαίου κώδικα αν και τα τρίτα μέλη δεν υποχρεούνται να αντιγράψουν τον πηγαίο κώδικα μαζί με τον αντικειμενικό. ● Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή, τροποποίηση, παραχώρηση άδειας περαιτέρω εκμετάλλευσης ή διανομή του Προγράμματος εκτός εάν προβλέπεται ρητά στην παρούσα Άδεια. Διαφορετικά, κάθε απόπειρα για αντιγραφή, τροποποίηση, παραχώρηση άδειας εκμετάλλευσης ή διανομή του Προγράμματος είναι άκυρη και αυτομάτως καταργεί τα δικαιώματα που σας παραχωρεί η παρούσα Άδεια. Ωστόσο, οι άδειες χρήσης των μελών που έχουν λάβει αντίγραφα ή δικαιώματα από εσάς, μέσω της παρούσας Άδειας, δεν θα ακυρωθούν, εφόσον τα μέλη αυτάπαραμένουν πλήρως συμμορφωμένα με τους όρους της Άδειας. ● Δεν απαιτείται από εσάς να δεχθείτε την παρούσα Άδεια, εφόσον δεν την έχετε υπογράψει. Ωστόσο, τίποτε άλλο δεν σας δίνει το δικαίωμα να τροποποιήσετε ή να διανείμετε το Πρόγραμμα ή τα παραγόμενα από αυτό έργα. Οι ενέργειες αυτές απαγορεύονται από το νόμο, εάν δεν αποδεχθείτε την παρούσα Άδεια. Συνεπώς, με το να τροποποιήσετε ή να διανείμετε το Πρόγραμμα (ή οποιοδήποτε έργο που βασίζεται στο Πρόγραμμα), δηλώνετε ότι αποδέχεστε την παρούσα Άδεια, καθώς και όλους τους όρους και συνθήκες που προβλέπει η Άδεια για την αντιγραφή, διανομή ή τροποποίηση του Προγράμματος ή έργων που βασίζονται σε αυτό. ● Κάθε φορά που αναδιανέμετε το Πρόγραμμα (ή ένα έργο βασισμένο στο Πρόγραμμα), ο αποδέκτης αυτόματα παραλαμβάνει την αρχική άδεια αντιγραφής, διανομής ή τροποποίησης του Προγράμματος σύμφωνα με τους όρους και τις συνθήκες αυτές. Δεν επιτρέπεται να επιβάλλετε περαιτέρω περιορισμούς στην άσκηση των δικαιωμάτων του αποδέκτη τα οποία προβλέπονται εδώ. Δεν είστε υπεύθυνοι για το εάν τρίτα μέλη επιβάλλουν συμμόρφωση σε αυτήν τη Άδεια. ● Εάν, ως συνέπεια δικαστικής απόφασης ή κατηγορίας για παράβαση νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο (μη περιοριζόμενο σε θέματα ευρεσιτεχνίας), σας επιβληθούν όροι (είτε μέσω δικαστικής απόφασης, συμφωνίας ή μέσω άλλου τρόπου) οι οποίοι αντιβαίνουν τους όρους της παρούσας Άδειας, οι όροι εκείνοι δεν σας απαλλάσσουν από τους όρους της παρούσας. Εάν δεν είναι δυνατή η αναδιανομή με τρόπο ώστε να ικανοποιεί συγχρόνως τις υποχρεώσεις σας σύμφωνα με την παρούσα Άδεια και οποιεσδήποτε άλλες υποχρεώσεις απορρέουν από αυτή, τότε, ως συνέπεια, δεν επιτρέπεται να αναδιανέμετε το Πρόγραμμα με κανένα τρόπο. Για παράδειγμα, εάν μια άδεια ευρεσιτεχνίας δεν επιτρέπει τη χωρίς δικαιώματα εκμετάλλευσης αναδιανομή του Προγράμματος από όλους όσους λαμβάνουν αντίγραφα άμεσα ή έμμεσα από εσάς, τότε ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσατε να ικανοποιήσετε την άδεια εκείνη και την παρούσα Άδεια θα ήταν να αποφύγετε εντελώς την αναδιανομή του Προγράμματος. Εάν οποιοδήποτε τμήμα αυτής της ενότητας καταστεί άκυρο ή μη δυνάμενο να επιβληθεί σε κάποια συγκεκριμένη περίπτωση, το υπόλοιπο τμήμα της ενότητας αυτής εφαρμόζεται και η ενότητα ως σύνολο εφαρμόζεται υπό οποιεσδήποτε συγκυρίες. Δεν ανήκει στους σκοπούς της ενότητας αυτής να σας παρακινήσει να παραβιάσετε την ευρεσιτεχνία ή άλλες αξιώσεις πνευματικής ιδιοκτησίας ή να αμφισβητήσετε τον κύρος οποιωνδήποτε τέτοιων αξιώσεων. Μοναδικός σκοπός αυτής της ενότητας είναι να προστατέψει την ακεραιότητα του συστήματος διανομής ελεύθερου λογισμικού, η οποία υλοποιείται μέσω της πρακτικής των αδειών δημόσιας χρήσης. Πολλοί άνθρωποι έχουν συνεισφέρει γενναιόδωρα στην ευρεία έκταση του λογισμικού που διανέμεται μέσω αυτού του συστήματος, εμπιστευόμενοι την συνεπή εφαρμογή αυτού του συστήματος. Είναι στην ευχέρεια του δημιουργού/δωρητή να αποφασίσει εάν προτίθεται να διανείμει λογισμικό μέσω οποιουδήποτε άλλου συστήματος, και καμιά άδεια δεν είναι δυνατό να επιβάλει αυτήν την επιλογή. Η ενότητα αυτή έχει ως σκοπό να καταστήσει σαφές ό,τι συνεπάγεται το υπόλοιπο τμήμα της παρούσας Άδειας. ● Εάν η διανομή ή/και η χρήση του Προγράμματος εμποδίζεται σε ορισμένες χώρες, είτε μέσω κατοχυρωμένης ευρεσιτεχνίας είτε μέσω διασυνδέσεων που προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα, επιτρέπεται στον κάτοχο του αρχικού πνευματικού δικαιώματος, ο οποίος θέτει το Πρόγραμμα υπό τους όρους της παρούσας Άδειας, να προσθέσει έναν ρητό γεωγραφικό περιορισμό στη διανομή, εξαιρώντας εκείνες τις χώρες, έτσι ώστε η διανομή να επιτρέπεται μόνο για τις χώρες οι οποίες δεν εξαιρούνται. Σε τέτοια περίπτωση, η παρούσα Άδεια ενσωματώνει τον περιορισμό σαν να ήταν διατυπωμένος στο σώμα της παρούσας Άδειας. ● Το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού (Free Software Foundation) έχει τη δυνατότητα περιστασιακά να δημοσιεύει αναθεωρημένες ή/και νέες εκδόσεις της Γενικής Άδειας Δημόσιας Χρήσης. Αυτές οι νέες εκδόσεις θα είναι συναφείς στο πνεύμα με την παρούσα έκδοση, όμως ενδέχεται να διαφέρουν στις λεπτομέρειες, καθώς αναφέρονται σε νέα προβλήματα και ζητήματα. Σε κάθε έκδοση δίνεται ένας διακριτικός αριθμός έκδοσης. Εάν στο Πρόγραμμακαθορίζεται ένας αριθμός έκδοσης της παρούσας Άδειας, η οποία ισχύει σε αυτό, καθώς και "οποιασδήποτε μεταγενέστερης έκδοσης", μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα στο να ακολουθήσετε τους όρους και τις προυποθέσεις είτε εκείνης της έκδοσης είτε οποιασδήποτε άλλης έκδοσης που δημοσιεύεται από το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού (Free Software Foundation). Εάν στο Πρόγραμμα δεν καθορίζεται αριθμός έκδοσης της παρούσας Άδειας, μπορείτε να επιλέξετε οποιαδήποτε έκδοση η οποία έχει δημοσιευθεί από το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού. ● Εάν επιθυμείτε να ενσωματώσετε μέρη του Προγράμματος σε άλλα ελεύθερα προγράμματα, των οποίων οι όροι διανομής είναι διαφορετικοί, επικοινωνήστε με το δημιουργό του Προγράμματος για να ζητήσετε την έγκρισή του. Για λογισμικό του οποίου η πνευματική ιδιοκτησία ανήκει στο Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού (Free Software Foundation), επικοινωνήστε μαζί μας στο Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού (σε ορισμένες περιπτώσεις προβαίνουμε σε εξαιρέσεις). Η απόφασή μας θα ληφθεί βάσει του διττού στόχου μας να διατηρήσουμε την ελευθερία όλων των προϊόντων που παράγονται από το ελεύθερο λογισμικό μας, καθώς και να προωθήσουμε γενικότερα την κοινή χρήση και τη δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης του λογισμικού. ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ ● Επειδή η άδεια χρήσης του προγράμματος παρέχεται χωρίς χρέωση, δεν υπάρχει εγγύηση για το προγραμμα, στο βαθμό που επιτρέπει η ισχύουσα νομοθεσία. εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική έγγραφη δήλωση, οι κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων ή/και άλλες πλευρές παρέχουν το προγραμμα "ως έχει" χωρίς κανενός είδους εγγυήσεις, είτε ρητές είτε έμμεσες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται, ενδεικτικά, οι έμμεσες εγγυήσεις εμπορευσιμότητας και καταλληλότητάς. οποιοσδήποτε κίνδυνος από την ποιότητα και την απόδοση του προγράμματος ανήκει εξ ολοκλήρου σε εσάς. Εάν το προγραμμα αποδειχθεί ελαττωματικό, το κόστος όλων των εργασιών επισκευής ή διόρθωσής βαρύνει εσάς. ● σε καμιά περίπτωση, έκτος εάν απαιτείται από την ισχύουσα νομοθεσία ή έχει συμφωνηθεί γραπτώς, ο κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων, ή οποιοδήποτε άλλο μέλος το οποίο μπορεί να τροποποιήσει ή/και να αναδιανείμει το πρόγραμμα όπως προβλέπεται παραπάνω, δεν φέρεται ως υπεύθυνος απέναντί σας για ζημιές, συμπεριλαμβανομένων όλων των γενικών, ειδικών, συμπτωματικών ή συνεπακόλουθων ζημιών που ενδέχεται να προκύψουν λόγω της χρήσης ή της αδυναμίας χρήσης του προγράμματος (συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, της απώλειας δεδομένων ή της αλλοίωσης της ακρίβειας των δεδομένων τους, ή απώλειας που επήλθε από εσάς ή από τρίτα μέλη, ή αδυναμίας του προγράμματος να λειτουργήσει μαζί με άλλα προγράμματα), έστω και αν ο κάτοχος αυτός ή το άλλο μέλος έχει ενημερωθεί για το ενδεχόμενο τέτοιων ζημιών. ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΩΝ E.3. Τρόπος εφαρμογής των όρων στα νέα Προγράμματα Εάν αναπτύσσετε ένα νέο πρόγραμμα και θέλετε να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή χρήση από το κοινό, ο καλύτερος τρόπος να ΤΟ επιτύχετε είναι να το χαρακτηρίσετε ελεύθερο λογισμικό, το οποίο όλοι θα μπορούν να αναδιανέμουν και να τροποποιούν υπό τους όρους αυτούς. Για να γίνει αυτό, συνάψτε το ακόλουθο σημείωμα στο πρόγραμμα. Είναι πιο ασφαλές να το συνάψετε στην αρχή κάθε αρχείου πηγαίου κώδικα, ώστε να φέρεται πιο αποτελεσματικά η εξαίρεση της εγγύησης και κάθε αρχείο θα πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον τη γραμμή "πνευματικής ιδιοκτησίας" και έναν δείκτη για το που βρίσκεται το πλήρες σημείωμα. μια γραμμή που παρέχει το όνομα του προγράμματος και μια σύντομη περιγραφή της λειτουργίας του. Copyright (C) έτος όνομα δημιουργού Το πρόγραμμα αυτό είναι ελεύθερο λογισμικό. Επιτρέπεται η αναδιανομή ή/και τροποποίησή του υπό τους όρους της Γενικής Άδειας Δημόσιας Χρήσης GNU (GNU General Public License), όπως αυτή δημοσιεύεται από το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού (Free Software Foundation) είτε της έκδοσης 2 της Άδειας, είτε (κατ' επιλογήν) οποιασδήποτε μεταγενέστερης έκδοσης. Το πρόγραμμα αυτό διανέμεται με την ελπίδα ότι θα αποδειχθεί χρήσιμο, παρόλα αυτά χωρίς καμία εγγύηση χωρίς ακόμη και την έμμεση εγγύηση εμπορευσιμότητας ή καταλληλότητας. Για περισσότερες λεπτομέρειες ανατρέξτε στη Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης GNU (GNU General Public License). Θα πρέπει να έχετε λάβει ένα αντίγραφο της Γενικής Άδειας Δημόσιας Χρήσης GNU (GNU General Public License) μαζί με αυτό το πρόγραμμα. Εάν όχι, επικοινωνήστε γραπτώς με το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού (Free Software Foundation), Inc., 51 Franklin Street, Fifth Floor, Boston, MA 02110-1301 USA. Επίσης, προσθέστε πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει μαζί σας μέσω ηλεκτρονικού ή παραδοσιακού ταχυδρομείου. Εάν το πρόγραμμα είναι αλληλεπιδραστικό, φροντίστε ώστε κατά την εκκίνησή του σε αλληλεπιδραστική λειτουργία να εμφανίζει ένα σύντομο σημείωμα όπως το παρακάτω: Όνομα_προγράμματος έκδοση αριθμός_έκδοσης, Copyright (C) έτος όνομα_δημιουργού Το όνομα_προγράμματος διανέμεται χωρίς καμιά εγγύηση. Για λεπτομέρειες πληκτρολογήστε `show w'. Το λογισμικό αυτό είναι ελεύθερο, και η αναδιανομή του είναι ευπρόσδεκτη υπό συγκεκριμένους όρους. Πληκτρολογήστε `show c' για λεπτομέρειες. Οι υποθετικές εντολές `show w' και `show c' θα πρέπει να προβάλλουν τις αντίστοιχες ενότητες της Γενικής Άδειας Δημόσιας Χρήσης. Ασφαλώς οι εντολές που χρησιμοποιείτε δεν είναι απαραίτητο να ονομάζονται `show w' και `show c'. Μπορούν να είναι ακόμη και σύνδεσμοι που ενεργοποιούνται με πάτημα του ποντικιού ή στοιχεία μενού ή οτιδήποτε ταιριάζει με το πρόγραμμά σας. Εάν κρίνετε απαραίτητο, θα πρέπει επίσης να ζητήσετε από τον εργοδότη σας (εάν εργάζεστε ως προγραμματιστής) ή τη σχολή σας, εάν υπάρχουν, να υπογράψουν μια 'δήλωση αποκήρυξης πνευματικών δικαιωμάτων' (copyright disclaimer) για το πρόγραμμα. Μπορείτε να ακολουθήσετε το παρακάτω δείγμα, συμπληρώνοντας τα ονόματα: Η 'επωνυμία εταιρίας/σχολής' αποκηρύσσει οποιοδήποτε δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας επί του προγράμματος 'όνομα_προγράμματος', το οποίο αποτελεί δημιουργία του/της 'όνομα_δημιουργού'. 'υπογραφή εκπροσώπου εταιρίας/σχολής', 'ημερομηνία', 'έτος' Ty Coon, President of Vice Η παρούσα Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης δεν επιτρέπει την ενσωμάτωση του προγράμματός σας σε ιδιόκτητα προγράμματα. Εάν το πρόγραμμά σας αποτελεί βιβλιοθήκη υπορουτίνας, θα είναι ενδεχομένως χρησιμότερο να επιτρέπετε σύνδεση ιδιόκτητων εφαρμογών με τη βιβλιοθήκη. Εάν όντως αυτό επιθυμείτε, χρησιμοποιήστε τη Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης Βιβλιοθήκης GNU (GNU Library General Public License) αντί της παρούσας Άδειας.