Debian na płytach CD

Uwaga! To tłumaczenie jest przestarzałe, prosimy przejść do oryginału.

Często Zadawane Pytania (ang. Frequently Asked Questions — FAQ)

Co to tak naprawdę jest, ten obraz płyty?

Obraz płyty (ang. CD image) jest dokładną reprezentacją danych na płycie w formie pliku komputerowego, który może być np. przesłany przez Internet. Programy do wypalania płyt mogą użyć tego obrazu, by stworzyć prawdziwą płytę.

Na prawidłowo nagranej płycie CD nie powinno być widać pliku .iso! Zamiast niego powinieneś zobaczyć wiele plików i katalogów - w przypadku Debiana powinien to być przynajmniej katalog dists i plik README.html.

Format .iso można porównać do pliku .zip: Zawiera on wewnątrz inne pliki i katalogi, i tylko one są widoczne na wypalonej płycie. Niektóre programy archiwizujące pozwalają na rozpakowanie plików .iso. Nie używaj jednak tej funkcji do tworzenia płyty! W rezultacie nie otrzymałbyś płyty rozruchowej, ponieważ format .iso zawiera specjalne informacje pozwalające na rozruch z płyty CD, które są tracone podczas rozpakowywania pliku. Zobacz poniżej jak nagrać prawidłowo obraz płyty pod Linuksem, Windows lub MacOS.

Odpowiedź na moje pytanie nie znajduje się na tej stronie!

Jeśli nie możesz znaleźć odpowiedzi na swoje pytanie, możesz poprosić o pomoc na jednej z list dyskusyjnych Debiana. We wszystkich przypadkach, powinieneś przeszukać archiwa list dyskusyjnych, zanim wyślesz pytanie na listę. Możesz zapisać się i wypisać z list dyskusyjnych. Nie musisz być zapisany, żeby wysyłać pocztę na listę — jeśli nie jesteś, poproś, aby były do Ciebie przesyłane kopie odpowiedzi.

Listy dyskusyjne, na których możesz zapytać się o swoje problemy z instalacją:

Dlaczego powinienem użyć programu jigdo? Wolę zwykłe pobieranie przez HTTP!

Obecnie jest około 300 serwerów lustrzanych Debiana (które zawierają kompletną instalację Debiana jako pliki .deb), ale dużo mniej serwerów posiada obrazy płyt Debiana. W wyniku tego serwery z obrazami płyt są stale przeciążone.

Dodatkowo, nikt nie jest entuzjastą włączania większej ilości serwerów z obrazami płyt CD, ponieważ traci się w ten sposób na przepustowości (niektórzy ponownie ściągają od początku nieudane pobrania, zamiast wznowić je od punktu, gdzie połączenie zostało zamknięte), jak również dlatego, że normalny serwer lustrzany jest bardziej atrakcyjny (pozwala na ciągłe aktualizacje Debiana, lub używanie testowych/niestabilnych dystrybucji zamiast stabilnej).

jigdo stara się jak najlepiej odpowiedzieć na tą sytuację, ściągając pliki do budowy obrazu płyty z jednego z 300 serwerów lustrzanych. Serwery lustrzane wystawiają poszczególne pliki .deb, a nie obrazy płyt, więc program musi złączyć te pliki, aby zbudować jeden duży plik obrazu płyty z wielu plików .deb.

Nie bój się używać jigdo! Złożoność procesu tworzenia obrazu płyty jest całkowicie przed Tobą ukryta - a zyskujesz na tym, że ściągasz z któregoś z 300 serwerów lustrzanych, który najprawdopodobniej jest bliżej i jest szybszy, niż serwer z obrazami płyt Debiana.

Który z wielu obrazów płyt powinienem ściągnąć? Czy potrzebuję wszystkich?

Nie. Po pierwsze, oczywiście powinieneś ściągać obrazy CD lub DVD lub BD - te trzy typy obrazów zawierają te same pakiety.

Dalej, potrzebujesz tylko obrazów dla architektury Twojego komputera. Architekturą nazywamy rodzaj sprzętu, na którym zbudowany jest komputer. Najbardziej popularną jest architektura Intel/AMD, więc najwięcej osób ściąga obrazy dla i386. Jeśli Twój komputer ma 64-bitowy procesor AMD lub Intela, prawdopodobnie będziesz używał obrazu amd64 (choć i386 też jest dobry), a obrazy ia64 nie zadziałają.

Następnie, w większości przypadków nie ma potrzeby ściągać wszystkich obrazów dla Twojej architektury. Pakiety są posortowane według popularności: pierwsza płyta zawiera instalator systemu i najpopularniejsze pakiety. Druga zawiera trochę mniej popularne, trzecia jeszcze mniej popularne itd. Prawdopodobnie potrzebujesz tylko pierwszej płyty DVD (lub dwóch pierwszych CD), chyba że masz jakieś szczególne potrzeby (w przypadku, gdybyś potem potrzebował pakietu, którego nie ma na ściągniętych płytach, zawsze możesz zainstalować go bezpośrednio z Internetu).

Prosimy przeczytać także następne akapity, ażeby określić, czy chcesz/musisz ściągnąć płyty instalacji sieciowej (ang. network install CD), płyty aktualizacji (update CD), czy płyty źródeł (source CD).

Co to są płyty netinst lub network install?

Cytując za stroną instalacji sieciowej: Płyta network install lub netinst jest pojedynczą płytą CD, która pozwala zainstalować cały system operacyjny. Płyta ta zawiera jedynie minimalny zestaw oprogramowania, konieczny do rozpoczęcia instalacji i pobrania pozostałych pakietów z Internetu.

Jeśli chcesz zainstalować Debiana tylko na jednej maszynie, która ma szybki dostęp do Internetu, instalacja sieciowa może być najszybszą i najprostszą opcją: ściągasz tylko pakiety przeznaczone do instalacji na Twojej maszynie, co oszczędza zarówno czas, jak i pasmo.

Co to są płyty aktualizacji?

Płytami aktualizacji są płyty zawierające wszystkie te pakiety, które zmieniły się pomiędzy główną wersją wydania (np. 7.0, 8.0, itp.), a późniejszym wydaniem aktualizacyjnym wersji stabilnej. Np. jeśli masz już pełen zestaw płyt debian-8.0.0 możesz, używając płyt debian-update-8.2.0 zmienić go w zestaw debian-8.2.0.

Ten typ płyt jest dedykowany sprzedawcom mającym duże zapasy tłoczonych płyt wydania podstawowego (co czyni je tańszymi od indywidualnie wypalanych). Jeśli zamówisz płyty u sprzedawcy, jest możliwe, że otrzymasz płyty z nieco starszą wersją i dodatkowo płyty aktualizacji do najnowszej wersji. Jest to jak najbardziej akceptowany sposób dystrybucji Debiana na płytach.

Oczywiście, ten typ płyt może być użyteczny dla Ciebie, jako zwykłego użytkownika; zamiast tworzyć pełen zestaw płyt dla każdej nowej wersji wydania, wystarczy, że ściągniesz i wypalisz tylko jedną lub dwie płyty, przeznaczone dla Twojej architektury.

Zwróć uwagę, że płyty aktualizacji nie nadają się do rozruchu systemu, zawierają one jedynie pakiety pakiety potrzebne do aktualizowania istniejącej instalacji. Do instalacji systemu od zera konieczne jest posiadanie zwykłego zestawu płyt. Po instalacji można dodać płyty aktualizacji przy pomocy apt-cdrom add.

A co, jeśli z jakiegoś powodu nie chcesz ściągać płyty aktualizacji, nawet jeśli już masz pełen zestaw płyt z poprzedniej wersji? W takim przypadku pomyśl o użyciu funkcji aktualizacji jigdo: jigdo może przeczytać zawartość starych płyt, ściągnąć tylko te pliki, które zmieniły się na nowych płytach i utworzyć pełen zestaw nowych płyt. Zostanie to zrobione poprzez ściągnięcie takiej samej porcji danych, jak dla płyty aktualizacji.

Co to są płyty źródeł (ang. source CD)?

Są dwa zasadnicze typy obrazów: płyty binariów, które zawierają skompilowane, gotowe do użycia programy, oraz płyty źródeł, które zawierają kod źródłowy dla tych programów. Zdecydowana większość ludzi nie potrzebuje do niczego płyt źródeł; nie musisz ich ściągać, chyba że masz do tego naprawdę dobry powód.

Gdzie jest obraz płyty z programami non-free?

Debian ma dość restrykcyjne podejście do licencji oprogramowania: Tylko programy, które są Wolne w sensie określonym przez Debian Free Software Guidelines wchodzą do aktualnej dystrybucji. Wszystkie inne, non-free (na przykład te, dla których kod źródłowy nie jest dostępny) nie są oficjalnie wspierane.

Oficjalne płyty mogą być używane w sposób wolny, kopiowane i sprzedawane gdziekolwiek i przez każdego na świecie. Pakiety non-free mają klauzule, które mogą ograniczać te zasady, więc nie są umieszczane na oficjalnych płytach.

Czasem ktoś jest tak miły, że tworzy nieoficjalne płyty non-free. Jeśli nie możesz znaleźć linków do takich stron, spróbuj zapytać na liście debian-cd.

Czy są dostępne obrazy płyt DVD Debiana?

Tak - Debian oferuje obrazy DVD dla bieżącego wydania stabilnego. Oprócz tego, jak wiemy, Debian jest jedyną dystrybucją Linuksa, oferującą cotygodniowe pełnowymiarowe obrazy DVD do ściągnięcia! Ze względu na ich rozmiar, są one rozpowszechniane za pomocą jigdo.

Jaka jest różnica pomiędzy obrazami oficjalnymi a nieoficjalnymi?

Obrazy oficjalne są budowane przez członków zespołu d/s płyt Debiana i są przetestowane pod kątem prawidłowości działania. Raz wydane, nigdy się nie zmieniają - jeśli zawierają błąd, jest wydawany nowy zbiór płyt z innym numerem wersji.

Nieoficjalne obrazy mogą być zbudowane przez każdego - członków zespołu d/s płyt, deweloperów Debiana, a nawet zaawansowanych użytkowników. Zwykle są one bardziej aktualne, ale mniej przetestowane. Niektóre zawierają nowe funkcjonalności (np. wspierają instalację nowego sprzętu) lub zawierają dodatkowe pakiety, które nie są częścią archiwum Debiana.

Czy jest dostępny live CD Debiana?

Owszem. Tak zwany live CD, lub bardziej precyzyjnie system live to kompletny system przygotowany dla płyty DVD, napędu USB lub innego nośnika. Nie musisz instalować niczego na dysku twardym, wystarczy wystartować komputer z takiego nośnika i można or razu pracować pracować. Wszystkie programy startują prosto z nośnika.

Projekt Debian Live udostępnia pliki obrazów live dla różnych systemów i nośników.

różne rodzaje płyt live w oparciu o niezmienione,

Nie mogę wystartować! / Z której płyty mam wystartować?

Tylko pierwsza płyta zestawu jest płytą rozruchową.

Jeśli start z płyty zawodzi, najpierw upewnij się, że masz prawidłowo wypaloną płytę - prosimy przeczytać wyjaśnienie. Oprócz tego sprawdź, czy Twój BIOS pozwala na start z napędu optycznego.

Jeśli mimo to Twój system nie może uruchomić się z płyty, istnieje możliwość startu z napędu USB lub sieci.

Gdzie są obrazy dla M68K, Hurd i innych architektur?

W zależności od statusu wsparcia danej architektury, obrazy płyt są dostępne w różnych miejscach:

Czy są dostępne obrazy dla dystrybucji niestabilnej?

Nie ma pełnych obrazów płyt dla dystrybucji niestabilnej. Dzieje się tak ze względu na fakt, że pakiety tej dystrybucji zmieniają się tak szybko, że bardziej odpowiednie jest ściąganie ich bezpośrednio z serwera HTTP Debiana.

Jeśli pomimo ryzyka używania dystrybucji niestabilnej chcesz ją zainstalować, masz kilka możliwości:

Która płyta zawiera pakiet XYZ?

Aby sprawdzić, który obraz zawiera dany plik, użyj wyszukiwarki cdimage. Wyszukuje ona w niemal wszystkich obrazach płyt od wydania woody, w tym wszystkich wydaniach oficjalnych (zarówno starszych, zarchiwizowanych wydaniach, jak i aktualnym wydaniu stabilnym) oraz aktualnych zestawach codziennych i cotygodniowych obrazach testowych.

Czy istnieje lista wszystkich pakietów zawartych w obrazie?

Tak. Poszukaj odpowiadającego jej pliku .list.gz na cdimage.debian.org — zawiera on listę wszystkich pakietów i plików źródłowych zawartych w obrazie. Dla obrazów Debian Live w tym samym katalogu co pliki obrazów można znaleźć podobnie nazwane pliki o nazwach kończących się na .packages. Możesz je pobrać i przeszukać pod kątem nazwy pożądanego pakietu.

Oprogramowanie na oficjalnych płytach jest już nieaktualne - dlaczego nie wypuścicie nowej wersji?

Wydajemy oficjalną wersję dystrybucji stabilnej, kiedy sądzimy, że naprawdę zasługuje ona na tą nazwę. Niestety, oznacza to, że wersje stabilne pojawiają się co około 2 lata ...

Jeśli wymagasz nowszych wersji jakichś programów Debiana, możesz zainstalować dystrybucję stabilną i dokonać upgrade'u (przez sieć) jej części z dystrybucji testing - jest możliwe mieszanie oprogramowania z różnych wydań.

Możesz też spróbować obrazów płyt dystrybucji testing, które są tworzone automatycznie każdego tygodnia. Dodatkowe informacje dotyczące wsparcia bezpieczeńswa wersji testing są dostępne w FAQ dotyczącym bezpieczeństwa.

Jeśli potrzebujesz nowszych wersji wybranych pakietów, możesz spróbować użyć usługi backportów, która polega na tym, że pakiety z dystrybucji testing są modyfikowane tak, aby działały w stabilnej. Ta opcja może być bezpieczniejsza, niż instalowanie pakietu bezpośrednio z testing.

Skąd mam wiedzieć, że pobieram najnowsze obrazy płyt?

Uwaga na dole strony Debian na CD-ROM'ach zawsze pokazuje numer wersji ostatniego wydania.

Jak mogę sprawdzić poprawność pobranych obrazów ISO i zapisanych nośników optycznych?

Szczegółowe informacje na temat uwierzytelniania podpisanych plików sum kontrolnych, zawierających sumy kontrolne plików obrazów ISO są dostępne na stronie poświęconej weryfikacji autentyczności. Po kryptograficznej weryfikacji plików sum kontrolnych, możemy sprawdzić czy:

Problem ze sprawdzaniem nośników magnetycznych polega na tym, że z niektórych typów nośników można odczytać więcej bajtów, niż znajduje się w obrazie ISO. Tych śmieci nie da się uniknąć w płytach CD nagrywanych w trybie TAO, przyrostowo nagrywanych DVD-R[W], formatowanych DVD-RW, DVD+RW, BD-RE oraz napędami USB. Z tego powodu trzeba odczytać z nośnika dokładnie taką samą ilość sektorów danych ile znajduje się w obrazie ISO; odczytanie jakichkolwiek dodatkowych bajtów z nośnika spowoduje zmianę sumy kontrolnej.

Alternatywnie, istnieje przydatny skrypt pomocniczy check_debian_iso, który może sprawdzić zarówno pliki obrazów ISO jak i nośniki optyczne, odczytując odpowiednią ilość bajtów z nośników, następnie obliczając sumę kontrolną i porównując ją z plikiem sum kontrolnych.

Program md5sum dla systemów Windows jest dostępny jako część zestawu Cygwin (w pakiecie coreutils). Można też znaleźć ten program osobno, skompilowany dla MinGW.

Jeśli chcesz sprawdzić wiele plików obrazów płyt lub płyty wypalone na systemach Unix/Linux, ułatwiają to znacznie skrypty checkiso.

Dlaczego ściągnięty obraz DVD ma mniej niż 1 GB, skoro powinien mieć więcej niż 4 GB?

Najprawdopodobniej narzędzie, którego używasz do ściągania obrazów, nie umie ściągać dużych plików, czyli ma problemy ze ściąganiem plików większych niż 4 GB. Najczęstszym objawem tego problemu jest wielkość ściągniętego pliku podawana przez narzędzie (i rzeczywista wielkość ściąganych danych) jako reszta ponad 4 GB. Na przykład dla obrazu DVD o wielkości 4,4 GB, Twoje narzędzie pokazuje rozmiar 0,4 GB.

Niektóre stare wersje programu wget także mają ten błąd - zrób aktualizację wget do wersji bez tych ograniczeń lub użyj programu curl, narzędzia obsługiwanego z linii poleceń: curl -C - [URL]

Jak nagrać nagrać obraz ISO pod Linuksem/Uniksem?

Zwróć uwagę, że obrazy ISO Debiana dla architektury i386, amd64 oraz arm64 można także uruchomić z napędu USB — patrz nagrywanie na napęd USB, poniżej.

xorriso obsługuje wszystkie typy nośników optycznych (nie wymaga praw administratora):
xorriso -as cdrecord -v dev=/dev/sr0 -eject debian-x.y.z-arch-NOŚNIK-NN.iso
aby osiągnąć pełną prędkość nominalną przy zapisie BD-RE (tzn. bez spowolnienia spowodowanego wewnętrzną kontrolą wad napędu), dodaj opcję stream_recording=on.

growisofs obsługuje nośniki DVD i BD:
growisofs -dvd-compat -Z /dev/sr0=debian-x.y.z-arch-NOŚNIK-NN.iso

wodim obsługuje nośniki CD:
wodim -v dev=/dev/sr0 -eject -sao debian-x.y.z-arch-CD-NN.iso

Pod Linuksem są jeszcze programy dla X Window, takie jak Brasero, K3B i X-CD-Roast. Wszystkie one są nakładkami na wyżej wspomniane programy niskopoziomowe.

Brasero
Naciśnij przycisk Nagraj obraz, a następnie Proszę kliknąć tutaj, aby wybrać obraz płyty, wyszukaj i wybierz pobrany obraz ISO, sprawdź czy ustawienia pod Właściwości są poprawne i wybierz Utwórz obraz.
K3b
Wybierz z menu Tools - CD - Burn CD Image. W okienku podaj ścieżkę do obrazu w polu Image to Burn, sprawdź pozostałe ustawienia i kliknij Start.
X-CD-Roast
Po starcie programu kliknij na Setup i wybierz zakładkę HD settings. Skopiuj obraz płyty Debiana do jednego z katalogów w tabelce (jeśli jest pusta, wpisz ścieżkę do katalogu, którego chcesz użyć jako tymczasowego i kliknij Add). Kliknij OK żeby opuścić setup. Następnie wybierz Create CD, a potem Write Tracks. Wybierz zakładkę Layout tracks, linię wyświetlającą nazwę pliku z obrazem i kliknij Add, a potem Accept track layout. Na koniec kliknij Write tracks.

Jak nagrać obraz ISO pod Windows?

Tu może powstać pewien problem na starych wersjach systemu Windows, gdyż wiele programów windowsowych używa swojego własnego formatu dla obrazów CD. Aby wypalić obrazy .iso najczęściej będziesz musiał użyć specjalnego menu. Szukaj opcji takich jak plik ISO9660, Raw ISO image, lub 2048 bajtów/sektor (uwaga: inna wielkość bajtów/sektor jest błędna!). Niektóre programy nie mają takiej opcji; wtedy musisz użyć innego programu do wypalania (zapytaj znajomych). Podajemy niżej informacje, jak nagrać płyty na konkretnych programach:

ImgBurn (Freeware)
Tu mamy dwa zrzuty ekranu pokazujące, jak nagrać obraz na płytę.
CDBurnerXP Pro (Freeware)
Proces zapisywania obrazów .iso jest opisany w podręczniku do programu.
Adaptec/Roxio Easy-CD Creator
Z menu File wybierz Create CD from image.... Następnie wybierz typ pliku .iso i właściwy obraz. Otworzy się okno tworzenia płyty, tam upewnij się, że wszystkie opcje dotyczące Twojej płyty są poprawne. W obszarze Create options wybierz Create CD; jako Write method wybierz Track at once i Close CD.
Nero firmy Ahead Software
Wyłącz kreatora, wybierz Burn Image z menu File lub Recorder. Jeśli trzeba, wybierz All Files w oknie wyboru plików. Wybierz plik .iso, kliknij OK w okienku this is a foreign file, jeśli się pokaże. W ramce opcji wartości domyślne powinny być dobre: Data Mode 1, Block Size 2048, Raw Data, Scrambled, and Swapped nie wybrane i Image Header oraz Image Trailer pozostawiony jako 0. Kliknij OK. Pod Write CD lub Burn użyj domyślnych opcji Write i Determine maximum speed oraz sprawdź, czy jest ustawiona opcja Finalize CD.
CD Extreme firmy Sony
Wybierz New Job... z menu File. Następnie wybierz Global-Image lub Other Image. Otwiera się okno tworzenia płyty, gdzie ręcznie podaj ścieżkę do obrazu .iso lub wybierz browse... dla typu plików other. Z menu Edit wybierz Recoding Options, co otwiera okno Disk Image Options, wybierz:
   Recording Type: Disk at Once (DAO) Closed
   Mode and Blocking: CD Mode1 (Blocking 2048)-DVD
Pozostaw zaznaczone Post-gap....
Microsoft Resource Kit Tools
Narzędzia do użycia z linii poleceń Resource Kit Tools udostępniane bezpłatnie przez Microsoft pracują pod Windows 2003 i XP. Są tam dołączone dwa programy do tworzenia płyt CD i DVD, nazwane Cdburn.exe i Dvdburn.exe. Sposób ich użycia jest opisany w załączonym pliku pomocy - w skrócie: należy wydać polecenie o składni cdburn drive: iso-file.iso /speed max

Jeśli posiadasz aktualniejsze informacje lub szczegóły na temat innych programów, prosimy dać nam znać.

Jak nagrać obraz ISO pod Mac OS?

Program Toast dla Mac OS, jak nam wiadomo, pracuje dobrze na plikach .iso. Możesz uzyskać dodatkową pewność przez podanie kodu CDr3 (lub CDr4) i kodu typu iImg przy użyciu np. FileTypera. Podwójne kliknięcie na pliku otworzy bezpośrednio Toasta, bez potrzeby przeciągania lub przechodzenia do menu File-Open.

Innym sposobem jest Disk Utility (dołączony do Mac OS X 10.3 i nowszych). Po otwarciu aplikacji Disk Utility (w folderze Applications/Utilities) wybierz Burn... w menu Image, a następnie wybierz obraz płyty do wypalenia. Sprawdź poprawność ustawień i kliknij Burn.

Innym sposobem jest Disk Copy (dołączany do Mac OS X 10.1 i nowszych): Po otwarciu aplikacji Disk Copy (w folderze /Applications/Utilities), wybierz Burn Image... w menu Image, a następnie wybierz obraz płyty do wypalenia. Sprawdź poprawność ustawień i kliknij Burn.

Jak nagrać obraz ISO na napęd flash USB?

Wybrane obrazy Debian CD i Debian Live, zwłaszcza obrazy i386, amd64 oraz arm64 są utworzone z wykorzystaniem technologii isohybrid, co oznacza, że można je wykorzystać na dwa sposoby:

Na maszynie z Linuksem można użyć polecenia cp, aby skopiować obraz na pamięć USB:

cp <file> <device>

Zamiennie można także użyć dd:

dd if=<plik> of=<urządzenie> bs=4M; sync

gdzie:

Poza powyższymi metodami na system Linuks, istnieje także program win32diskimager, który umożliwia nagranie startowego dysku USB pod Windowsem. Wskazówka: win32diskimager domyślnie wyświetla tylko pliki *.img, podczas gdy obrazy Debiana mają nazwy *.iso. Jeżeli używamy tego programu, należy zmienić filtr na *.*.

Proszę zauważyć, że Debian nie zaleca używanie do tego zadania unetbootin. Może on powodować trudne do zdiagnozowania problemy podczas startu systemu oraz jego instalacji, z tego powodu nie jest on zalecany.

Jak mam opisać płyty?

Nie ma jednolicie obowiązującego sposobu opisywania. Tym niemniej sugerujemy przyjąć następujący schemat, w celu pewnego ujednolicenia:

Debian GNU/{Linux|Hurd|kFreeBSD} <wersja>
Official {<architektura>} {CD|DVD|BD}-<numer>

Na przykład:

Debian GNU/Linux 6.0.3
Official i386 CD-1

Debian GNU/Linux 6.0.3
Official amd64 DVD-2

Debian GNU/Linux 6.0.3
Official source BD-1

Debian GNU/kFreeBSD 6.0.3
Official i386 Netinst CD

Jeśli masz dość miejsca, możesz także dodać nazwę kodową w pierwszej linii Debian GNU/Linux 6.0.3 Squeeze.

Prosimy używać napisu Official tylko na płytach, które mają sumę kontrolną zgodną z jednym z sumą plików jigdo oficjalnego wydania. Płyty z niezgodnymi sumami (np. zbudowane przez Ciebie) powinny mieć wyraźne wyróżnienie Unofficial, na przykład:

Debian GNU/Linux 6.0.3
Unofficial Non-free

W przypadku oficjalnych obrazów tworzonych co tydzień (migawkowych) nie powinno używać się numerów wersji typu 6.0.3, aby zapobiec pomyłkom. Zamiast tego proponujemy oznaczać te obrazy nazwą kodową, np. etch, lub określeniem dystrybucji, np. testing. Można też dodać słowo Snapshot (ang. migawka) i datę obrazu w celu ułatwienia identyfikacji:

Debian GNU/Linux etch
Official Snapshot alpha Binary-2
2005-06-17

Czy są jakieś grafiki na okładki płyt?

Nie ma oficjalnych grafik na okładki płyt Debiana, ale wiele osób stworzyło estetyczne obrazki na okładki. Zobacz oddzielną stronę grafik.

Czy są dostępne stare obrazy płyt?

Niektóre stare obrazy są dostępne na stronach sekcji archiwalnej cdimage.debian.org. Możesz spróbować użyć starszych obrazów np. dla architektury, która została usunięta z nowszych wydań.

Uwaga: po instalacji z bardzo starych płyt (sprzed 4.0, etch), zawartość pliku /etc/apt/sources.list będzie odnosić się do bieżącej stabilnej edycji Debiana. Oznacza to, że jakakolwiek aktualizacja przez sieć dokona pełnej aktualizacji do bieżącej edycji stabilnej.

Jaka jest najlepsza metoda instalacji Debiana na komputerach w sieci?

Jeśli chcesz zainstalować Debiana na dużej liczbie maszyn i aktualizować te instalacje na bieżąco (np. poprawki bezpieczeństwa), instalacja z płyt nie jest idealnym rozwiązaniem, ale też nie jest nim instalacja przez Internet, gdyż pakiety będą ściągane osobno dla każdej z maszyn. W takim przypadku powinieneś skonfigurować lokalny cache, mając trzy opcje do wyboru:

Instalacja na dużej liczbie maszyn nie musi być prosta. W pełni zautomatyzowana instalacja (ang. fully automatic installation - FAI), która także jest dostępna jako pakiet Debiana, może pomóc w tym zadaniu.

Mam lokalny serwer lustrzany i chcę stworzyć własne płyty. Jak mogę to zrobić?

Niezależnie od lokalnego serwera lustrzanego Debiana, musisz mieć dodatkowo dużo wolnego miejsca na dyskach. Skrypty tworzące płyty Debiana są w pakiecie debian-cd. Jednak lepszym pomysłem jest użycie najświeższego kodu z git'a (ale miej na względzie zależności pomiędzy pakietami i upewnij się, że używasz dobrych wersji wszystkich koniecznych narzędzi).

Aby skorzystać z najświeższej wersji z git, zainstaluj najpierw git. Potem z jakiegoś pustego katalogu wykonaj polecenie:

git clone https://salsa.debian.org/images-team/debian-cd.git

Po próbach użycia tych skryptów, sprawdź listę dyskusyjną debian-cd w celu rozwiązania problemów, które nieuchronnie się pojawią. :-)

Jak mogę postawić serwer lustrzany dla obrazów płyt Debiana?

Kroki konieczne w celu postawienia własnego serwera lustrzanego i jego aktualizacji opisane są na osobnej stronie.

Niektórych obrazów brakuje! Jest dostępne tylko N pierwszych obrazów! Gdzie jest reszta?

Nie przechowujemy/udostępniamy pełnego zestawu obrazów ISO dla wszystkich architektur aby ograniczyć ilość miejsca zajmowanego na serwerach lustrzanych. W celu odtworzenia brakujących obrazów można użyć narzędzia jigdo.